Marek Kucharski
| Data i miejsce urodzenia |
8 września 1947 |
|---|---|
| Minister łączności | |
| Okres |
od 20 grudnia 1989 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister-członek Rady Ministrów | |
| Okres |
od 12 września 1989 |
| Przynależność polityczna | |
Marek Kucharski (ur. 8 września 1947 w Zgorzelcu[2]) – polski inżynier łączności i polityk, w 1989 minister-członek Rady Ministrów, w latach 1989–1990 minister łączności.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Od 1983 związany ze Stronnictwem Demokratycznym. Sprawował mandat radnego Dzielnicowej Rady Narodowej Łódź–Śródmieście (1984–1989). Od 1985 do 1989 był zastępcą dyrektora Okręgu Pocztowo-Telekomunikacyjnego w Łodzi.
W okresie od 12 września 1989 do 20 grudnia 1989 pełnił funkcję ministra-członka Rady Ministrów ds. organizacji resortu łączności (zlikwidowanego w 1987), a następnie do 14 września 1990 zajmował stanowisko ministra łączności w gabinecie Tadeusza Mazowieckiego. Po odejściu z rządu założył własną firmę działającą na rynku telekomunikacyjnym[3]. Później został prezesem zarządu fundacji zarządzającej należącymi do SD nieruchomościami.
Od 2001 do 2013 pełnił funkcję sekretarza generalnego SD. 20 kwietnia 2013 został wiceprzewodniczącym partii[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Franciszek Wielądek sprawował urząd ministra transportu, żeglugi i łączności.
- ↑ Marek Kucharski. prabook.com. [dostęp 2016-12-08]. (ang.).
- ↑ Małgorzata Subotić, Rząd Tadeusza Mazowieckiego, „Rzeczpospolita” z 11 września 1999
- ↑ Zarząd Główny. sd.pl. [dostęp 2013-05-21].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Przedstawiciele SD w rządzie premiera T. Mazowieckiego, „Biuletyn Stronnictwa Demokratycznego Warszawa” nr 16/1989 z 30 września 1989, s. 9
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
