Jerzy Gawrysiak

Jerzy Gawrysiak
Data i miejsce urodzenia	1 września 1928 ; Rybno
Data śmierci	7 grudnia 2007
	Minister-członek Rady Ministrów
Okres	od 24 sierpnia 1980; do 12 czerwca 1981
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
	Minister handlu wewnętrznego i usług
Okres	od 28 maja 1975; do 2 grudnia 1976
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Edward Sznajder
Następca	Adam Kowalik
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Gawrysiak (ur. 1 września 1928 w Rybnie, zm. 7 grudnia 2007^[1]) – polski ekonomista i polityk. Minister handlu wewnętrznego i usług w latach 1975–1976, minister-członek Rady Ministrów od 1980 do 1981.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Wincentego i Aurelii. W 1955 ukończył studia na Uniwersytecie Leningradzkim, otrzymał tytuł magistra ekonomii. Następnie do 1958 pracował jako starszy asystent na Politechnice Poznańskiej.

W 1952 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pełnił funkcję sekretarza komitetu dzielnicowego partii Poznań-Wilda (1958–1961) i komitetu wojewódzkiego w Poznaniu (1964–1970) oraz I sekretarza KW w Rzeszowie (1972–1975). Od 1963 do 1964 był wiceprzewodniczącym Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu. W 1972 i w okresie 1981–1982 był zastępcą kierownika wydziału ekonomicznego Komitetu Centralnego PZPR, pełnił również analogiczną funkcję w wydziale handlu i finansów (1981). W latach 1975–1980 był członkiem Komitetu Centralnego PZPR.

W 1971 został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego, w maju 1975 jego kierownik. Od 28 maja 1975 do 2 grudnia 1976 był ministrem handlu wewnętrznego i usług w rządzie Piotra Jaroszewicza i kolejnym pod jego przewodnictwem. Od 24 sierpnia 1980 do 12 czerwca 1981 był ministrem-członkiem Rady Ministrów i przewodniczącym Państwowej Komisji Cen w rządzie Józefa Pińkowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego. Ambasador PRL w Niemczech Wschodnich w latach 1976–1980.

Otrzymał m.in. Order Sztandaru Pracy II klasy^[2], Medal 30-lecia Polski Ludowej^[3] oraz Złoty Order „Gwiazda Przyjaźni między Narodami” (Niemcy Wschodnie, 1980)^[4].

Pochowany symbolicznie na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera AIII kol.-6-24).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
↑ "Dziennik Popularny", nr 182 (9650), 25 sierpnia 1980, s. 3
↑ Medale 30-lecia dla czołowych działaczy partyjnych i państwowych [w:] "Trybuna Robotnicza", nr 170, 19 lipca 1974, s. 1.
↑ Wysokie odznaczenie NRD dla ambasadora PRL [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 107, 13 maja 1980, s. 2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa 1991
Katalog IPN
Leksykon Historii Polski z 1995

[1] Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

[2] "Dziennik Popularny", nr 182 (9650), 25 sierpnia 1980, s. 3

[3] Medale 30-lecia dla czołowych działaczy partyjnych i państwowych [w:] "Trybuna Robotnicza", nr 170, 19 lipca 1974, s. 1.

[4] Wysokie odznaczenie NRD dla ambasadora PRL [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 107, 13 maja 1980, s. 2.

[1]

[2]

[3]

[4]