Paweł (Ponomariow, metropolita kruticki i kołomieński)

Paweł

Павел

Gieorgij Ponomariow Георгий Пономарёв
Metropolita kruticki i kołomieński
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	19 lutego 1952 Karaganda, Kazachska SRR, Związek Radziecki
Metropolita jekaterinodarski i kubański
Okres sprawowania	2020–2021
Metropolita kruticki i kołomieński
Okres sprawowania	od 2021
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia kołomieńska
Śluby zakonne	1977
Diakonat	marzec 1978
Prezbiterat	maj 1978
Nominacja biskupia	19 lutego 1992
Chirotonia biskupia	21 marca 1992

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	21 marca 1992
Miejscowość	Moskwa
Miejsce	Sobór Objawienia Pańskiego
Konsekrator	Aleksy II
Współkonsekratorzy	Juwenaliusz (Pojarkow), Włodzimierz (Sabodan), Włodzimierz (Kotlarow), Sergiusz (Fomin), Arseniusz (Jepifanow), Wiktor (Pjankow)
Współkonsekrowani biskupi Nikon (Mironow) 20 lipca 1993 Aleksy (Frołow) 19 sierpnia 1995 Anatol (Aksionow) 15 lutego 1998 Daniel (Dorowskich) 11 listopada 2001 Maksym (Dmitriew) 20 stycznia 2002 Beniamin (Zaricki) 14 sierpnia 2003 Sebastian (Osokin) 20 lutego 2011 Serafin (Głuszakow) 22 maja 2011 Sawa (Michiejew) 11 lipca 2011 Innocenty (Jakowlew) 19 sierpnia 2011 Ignacy (Dieputatow) 21 sierpnia 2011 Dionizy (Porubaj) 27 listopada 2011 Włodzimierz (Samochin) 2 grudnia 2011 Barnaba (Baranow) 22 kwietnia 2012 Ignacy (Rumiancew) 25 stycznia 2013 Nestor (Lubieranski) 18 maja 2014 Flawian (Mitrofanow) 23 listopada 2014 Paweł (Cimafiejenkau) 2 grudnia 2014 Antoni (Doronin) 3 stycznia 2015 Mikołaj (Kriwienko) 12 lipca 2015 Teofan (Danczenkow) 18 listopada 2017 Ignacy (Suranow) 20 listopada 2017 Ignacy (Łukowicz) 28 października 2018 Ambroży (Szewcow) 6 października 2019 Eutymiusz (Moisiejew) 20 marca 2022

Paweł, imię świeckie Gieorgij Wasiljewicz Ponomariow (ur. 19 lutego 1952 w Karagandzie) – metropolita Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, egzarcha białoruski w latach 2013–2020.

Życiorys

Urodził się w rodzinie robotniczej. Po ukończeniu szkoły średniej i odbyciu służby wojskowej pracował jako ślusarz i kierowca. W 1976 ukończył seminarium duchowne w Moskwie. W 1980 uzyskał dyplom kandydata teologii na Moskiewskiej Akademii Duchownej. Jako jej student złożył w 1977 wieczyste śluby zakonne w ławrze Troicko-Siergijewskiej. W marcu 1978 przyjął święcenia diakońskie, zaś w maju – kapłańskie. We wrześniu 1981 został włączony do składu rosyjskiej misji prawosławnej w Jerozolimie. Po roku został zastępcą jej przełożonego. W 1983 podniesiony do godności igumena. Od 1986 do 1988 kierował misją, już jako archimandryta.

W sierpniu 1988 wrócił do Rosji i do 1992 był przełożonym Monasteru Pskowsko-Pieczerskiego. 19 lutego 1992 przez Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego został nominowany na biskupa zarajskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej, z poleceniem objęcia zwierzchnictwa nad Patriarszymi parafiami w Stanach Zjednoczonych i w Kanadzie. 21 marca tego samego roku w soborze Objawienia Pańskiego w Moskwie miała miejsce jego chirotonia, w której jako konsekratorzy udział wzięli patriarcha Moskwy i całej Rusi Aleksy II, metropolita kruticki i kołomieński Juwenaliusz, metropolita rostowski i nowoczerkaski Włodzimierz, metropolita pskowski i wielkołucki Włodzimierz, arcybiskup sołniecznogorski Sergiusz, biskup istrzański Arseniusz oraz biskup podolski Wiktor.

W 1999 przeniesiony na katedrę wiedeńską i austriacką. W 2001 podniesiony do godności arcybiskupiej z tytułem arcybiskup wiedeński i budapeszteński. Od 7 maja 2003 był arcybiskupem riazańskim i kasimowskim. W 2011, w związku z podziałem eparchii, jego tytuł uległ zmianie na arcybiskup riazański i michajłowski. Został również podniesiony do godności metropolity w związku z powstaniem metropolii riazańskiej.

25 grudnia 2013 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego mianował go metropolitą mińskim i słuckim, egzarchą całej Białorusi. W 2014, w związku z podziałem eparchii mińskiej i utworzeniem metropolii mińskiej, jego tytuł uległ zmianie na metropolita miński i zasławski.

11 sierpnia 2020, dwa dni po wyborach prezydenckich na Białorusi i po wybuchu protestów opozycji, metropolita Paweł pogratulował Alaksandrowi Łukaszence wyborczego zwycięstwa. Jednak 14 sierpnia, po rozpędzeniu kolejnych demonstracji, aresztowaniach i pobiciach ich uczestników, metropolita wycofał się z wcześniejszego stanowiska i potępił stosowanie przemocy przez władze. Apelował do obydwu stron konfliktu o dialog i niestosowanie siły. Następnie odwiedzał w szpitalach osoby, które ucierpiały podczas protestów i ich pacyfikacji.

25 sierpnia 2020 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przeniósł go na wakującą katedrę jekaterinodarską i kubańską. 15 kwietnia 2021 przeniesiony do metropolii moskiewskiej jako jej zwierzchnik (patriarszy namiestnik), z tytułem metropolity krutickiego i kołomieńskiego. Jednocześnie został stałym członkiem Świętego Synodu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Bibliografia

• Biogram w serwisie Patriarchatu Moskiewskiego