Puszcza Kozienicka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rozlewisko Zagożdżonki w Puszczy Kozienickiej

Puszcza Kozienicka – kompleks leśny w środkowej Polsce, położony na obszarach Równiny Kozienickiej, pomiędzy Radomiem i Wisłą, na granicy powiatów kozienickiego i radomskiego (województwo mazowieckie). Część pradawnej Puszczy Radomskiej. Od XVI w. nazywano ją powszechnie, ze względu na rolę jaką odgrywała wtedy położona w jej środku JedlniaPuszczą Jedleńską. Obecna nazwa utrwaliła się dopiero od połowy XIX wieku.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Ma powierzchnię około 30 000 ha. Dzisiejsze jej granice wyznaczają: od północnego zachodu rzeka Radomka, od północnego wschodu dolina Wisły, a od południa droga Radom – Puławy. Dawniej sięgała znacznie dalej na południe i zachód, czego śladami są leżące oddalone od puszczy drobne kompleksy leśne, np. uroczysko Wsola. Pomimo szumnej nazwy, jest to bardzo rozczłonkowany, dość duży kompleks leśny, leżący pomiędzy Radomiem a Wisłą i kilka mniejszych obszarów leśnych, znajdujących się w okolicach Pionek i Zwolenia. Największe z nich to uroczyska Miodne i Policzna. Integralnie związana z Puszczą Kozienicką jest lewobrzeżna część doliny Wisły, od wysokości Puław do ujścia Radomki. Jej szerokość na północy wynosi około 1-2 km i wzrasta ku południowi, osiągając pod Bąkowcem 6-8 km. Na jej obrzeżach znajdują się miasta Kozienice, Pionki i Zwoleń.

Klimat[edytuj | edytuj kod]

Klimat Puszczy Kozienickiej jest specyficzny i tworzy na tle sąsiednich terenów „wyspę” o średniej temperaturze rocznej wyższej o 0,5 °C oraz wyższych opadach. Wynikiem tego jest wydłużony tu bardziej niż w okolicy okres wegetacyjny. Występuje tutaj również strefa podwyższonych opadów, zwłaszcza w środkowej części puszczy. Strefa ta pokrywa się z obszarem zwiększonego występowania jodły. Prawdopodobnie taki właśnie klimat wpływa na obecność występowania w Puszczy Kozienickiej wielu gatunków roślin górskich i podgórskich.

Flora[edytuj | edytuj kod]

Przez teren Puszczy Kozienickiej przebiega północna granica zasięgu jodły, buka, jaworu oraz wiązu górskiego. Granica ta przebiega od zachodu wzdłuż rzeki Radomki do Grądów i stąd prowadzi na wschód do Wisły. Drzewostan puszczy zdominowany jest przez sosnę, z domieszką dębu, grabu, i jodły. Dęby dorastają tutaj do olbrzymich, pomnikowych rozmiarów. Wraz z jodłami tworzą oryginalne zbiorowisko roślinne, zwane przez miejscową ludność czarnym lasem. W puszczy rośnie wiele chronionych gatunków roślin, m.in. paprotka zwyczajna i widłaki. Występują tu również rzadko spotykane w środkowej Polsce bluszcz, zimoziół północny czy też świdośliwka jajowata. Z roślin wodnych można spotkać w puszczy kotewkę, grzybienie białe i oryginalną, pływającą paproć – salwinię. Puszcza Kozienicka obfituje również w liczne zioła, są to m.in. pełnik europejski, orlik pospolity, śnieżyczka przebiśnieg, wawrzynek wilczełyko czy też owadożerna rosiczka okrągłolistna.

Fauna[edytuj | edytuj kod]

Świat zwierzęcy, choć nie jest już tak bogaty jak dawniej, to nadal zasługuje na uwagę. Ze zwierzyny łownej występują w puszczy: daniele, jelenie, łosie oraz najliczniej reprezentowane sarny. Również licznie występują tu dziki, pospolite są lisy, rzadsze zaś borsuki, kuny i łasice. Bardzo licznie występują tu różne gatunki płazów i gadów, m.in. żyją tu rzadkie w Polsce żółwie błotne. W Puszczy Kozienickiej naliczono występowanie ponad 200 gatunków ptaków, w tym około 150 gatunków lęgowych (m.in. bocian czarny, żuraw, trzmielojad, orlik grubodzioby, batalion, zimorodek). Zimą na tereny puszczy przylatują z północy sokoły wędrowne, orzechówki czy też rzepołuchy.

Większość obszaru Puszczy Kozienickiej jest objęta ochroną w ramach Kozienickiego Parku Krajobrazowego, który powołano do życia 28 czerwca 1983 roku.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Ścieżki dydaktyczne[edytuj | edytuj kod]

Na terenie Puszczy Kozienickiej dostępnych jest 9 ścieżek dydaktycznych[1]:

Szlaki piesze[edytuj | edytuj kod]

Przez teren Puszczy Kozienickiej przebiega 9 szlaków pieszych:

Szlaki rowerowe[edytuj | edytuj kod]

Przez teren Puszczy Kozienickiej przebiega 17 szlaków rowerowych:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]