Przejdź do zawartości

Helen Wills Moody: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Boty
1 385 679 edycji
poprawa przek., WP:SK+ToS+mSK+Bn, źródła/przypisy
Linia 6: Linia 6:
|miejsce zamieszkania =
|miejsce zamieszkania =
|data urodzenia = 6 października 1905
|data urodzenia = 6 października 1905
|miejsce urodzenia = [[Fremont (Kalifornia)|Fremont]]<br />{{Państwo|Kalifornia}}
|miejsce urodzenia = [[Fremont (Kalifornia)|Fremont]]
|data śmierci = 1 stycznia 1998
|data śmierci = 1 stycznia 1998
|miejsce śmierci = [[Carmel-by-the-Sea]]
|miejsce śmierci = [[Carmel-by-the-Sea]]
Linia 16: Linia 16:
|trener =
|trener =
|S turnieje =
|S turnieje =
|S ranking = 1 (1927)
|S ranking = '''1''' <small>(1927)</small>
|S AO =
|S AO =
|S RG = '''W''' (1928–1930, 1932)
|S RG = '''W''' (1928–1930, 1932)
Linia 22: Linia 22:
|S US = '''W''' (1923–1925, 1927–1929, 1931)
|S US = '''W''' (1923–1925, 1927–1929, 1931)
|D turnieje =
|D turnieje =
|D ranking = 1 (1924)
|D ranking = '''1''' <small>(1924)</small>
|D AO =
|D AO =
|D RG = '''W''' (1930, 1932)
|D RG = '''W''' (1930, 1932)
Linia 38: Linia 38:
{{Medalista infobox/IO|L|Paryż|1924|Tenis ziemny|złoto|[[Gra podwójna kobiet w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924|(gra podwójna)]]}}
{{Medalista infobox/IO|L|Paryż|1924|Tenis ziemny|złoto|[[Gra podwójna kobiet w tenisie ziemnym na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924|(gra podwójna)]]}}
}}
}}
'''Helen Newington Wills''', I voto Moody, II voto Roark (ur. [[6 października]] [[1905]] w [[Fremont (Kalifornia)|Fremont]], zm. [[1 stycznia]] [[1998]] w [[Carmel-by-the-Sea]]) – [[Stany Zjednoczone|amerykańska]] [[tenis]]istka, jedna z najbardziej utytułowanych zawodniczek w historii tenisa, zwyciężczyni 19 turniejów [[Wielki Szlem (tenis)|wielkoszlemowych]] w grze pojedynczej oraz 12 w grze podwójnej i mieszanej, mistrzyni olimpijska w singlu i deblu. Najbardziej znana pod nazwiskiem z pierwszego małżeństwa '''Helen Wills Moody'''. Zdecydowanie dominowała w kobiecym tenisie na przełomie lat 20. i 30., przejmując rolę liderki od słynnej Francuzki [[Suzanne Lenglen]]{{r|tenisista}}; te dwie zawodniczki spotkały się na korcie tylko raz, kiedy Wills dopiero była u progu kariery – Lenglen wygrała 16 (lub 17) lutego 1926 w [[Cannes]] 6:3, 8:6, ale wkrótce przeszła do tenisa zawodowego, pozostawiając pole do popisu młodszej rywalce (wyrównany mecz w Cannes miał przyczynić się do przyspieszenia tej decyzji, niepokonana przez kilkanaście lat Lenglen mocno obawiała się porażki). Wills znana była ze spokoju na korcie, nie okazywała emocji (stąd otrzymała przydomek ''Little Miss Poker Face''), a grę opierała na regularności i umiejętności przewidywania zagrań rywalek. Dysponowała także skutecznym slajsowanym serwisem. Była praworęczna.
'''Helen Newington Wills''', I voto Moody, II voto Roark (ur. [[6 października]] [[1905]] we [[Fremont (Kalifornia)|Fremont]], zm. [[1 stycznia]] [[1998]] w [[Carmel-by-the-Sea]]) – [[Stany Zjednoczone|amerykańska]] [[tenis]]istka, jedna z najbardziej utytułowanych zawodniczek w historii tenisa, zwyciężczyni 19 turniejów [[Wielki Szlem (tenis)|wielkoszlemowych]] w grze pojedynczej oraz 12 w grze podwójnej i mieszanej, mistrzyni olimpijska w singlu i deblu. Najbardziej znana pod nazwiskiem z pierwszego małżeństwa '''Helen Wills Moody'''. Zdecydowanie dominowała w kobiecym tenisie na przełomie lat 20. i 30., przejmując rolę liderki od słynnej Francuzki [[Suzanne Lenglen]]{{r|tenisista}}; te dwie zawodniczki spotkały się na korcie tylko raz, kiedy Wills dopiero była u progu kariery – Lenglen wygrała 16 (lub 17) lutego 1926 w [[Cannes]] 6:3, 8:6, ale wkrótce przeszła do tenisa zawodowego, pozostawiając pole do popisu młodszej rywalce (wyrównany mecz w Cannes miał przyczynić się do przyspieszenia tej decyzji, niepokonana przez kilkanaście lat Lenglen mocno obawiała się porażki){{odn|Dutkowski|1979|loc=„Boska Zuzanna”|s=75–88}}. Wills znana była ze spokoju na korcie, nie okazywała emocji (stąd otrzymała przydomek ''Little Miss Poker Face''), a grę opierała na regularności i umiejętności przewidywania zagrań rywalek. Dysponowała także skutecznym slajsowanym serwisem. Była praworęczna.


W latach 1921–1922 Helen Wills zdobywała tytuły mistrzyni USA dziewcząt, w 1923 jako 17-latka zdobyła mistrzostwa kraju seniorek, stając się najmłodszą triumfatorką w historii. W 1924 była po raz pierwszy w finale [[Wimbledon]]u, ale poniosła wówczas porażkę (jedyną w swojej karierze w tym turnieju) z [[Kathleen McKane Godfree|Kitty McKane]] 6:4, 4:6, 4:6. W tym samym roku pod nieobecność Lenglen zdobyła dwa złote medale na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1924|igrzyskach olimpijskich w Paryżu]], w grze pojedynczej i podwójnej (w parze z [[Hazel Hotchkiss Wightman|Hazel Wightman]]). W latach 1927–1932 Wills pozostawała niepokonana, wygrywając wszystkie najważniejsze turnieje (poza [[Australian Open|mistrzostwami Australii]], w których nie startowała), nie tracąc nawet seta. Dopiero [[Dorothy Round Little|Dorothy Round]] zdołała zmusić ją do trzysetowej walki w finale wimbledońskim w 1933, ale mecz i tak wygrała Wills (6:4, 6:8, 6:3). W 1928 Amerykanka była pierwszą zawodniczką z trzema singlowymi tytułami wielkoszlemowymi w jednym sezonie, a także pierwszą reprezentantką USA triumfującą na kortach im. Rolanda Garrosa. Jej osiem tytułów mistrzowskich w grze pojedynczej na Wimbledonie pozostawało rekordem aż do 1990 r., kiedy po dziewiąty triumf sięgnęła [[Martina Navrátilová]]. Z kolei liczba jej wszystkich sukcesów w grze pojedynczej w Wielkim Szlemie (19) stanowiła rekord do 1970 i została poprawiona przez [[Margaret Smith Court]]. W całej karierze Wills w turniejach wielkoszlemowych poniosła jedynie trzy porażki (przy 126 wygranych pojedynkach), za każdym razem dochodząc przynajmniej do finału.
W latach 1921–1922 Helen Wills zdobywała tytuły mistrzyni USA dziewcząt, w 1923 jako 17-latka zdobyła mistrzostwa kraju seniorek, stając się najmłodszą triumfatorką w historii. W 1924 była po raz pierwszy w finale [[Wimbledon]]u, ale poniosła wówczas porażkę (jedyną w swojej karierze w tym turnieju) z [[Kathleen McKane Godfree|Kitty McKane]] 6:4, 4:6, 4:6. W tym samym roku pod nieobecność Lenglen zdobyła dwa złote medale na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1924|igrzyskach olimpijskich w Paryżu]], w grze pojedynczej i podwójnej (w parze z [[Hazel Hotchkiss Wightman|Hazel Wightman]]). W latach 1927–1932 Wills pozostawała niepokonana, wygrywając wszystkie najważniejsze turnieje (poza [[Australian Open|mistrzostwami Australii]], w których nie startowała), nie tracąc nawet seta. Dopiero [[Dorothy Round Little|Dorothy Round]] zdołała zmusić ją do trzysetowej walki w finale wimbledońskim w 1933, ale mecz i tak wygrała Wills (6:4, 6:8, 6:3). W 1928 Amerykanka była pierwszą zawodniczką z trzema singlowymi tytułami wielkoszlemowymi w jednym sezonie, a także pierwszą reprezentantką USA triumfującą na kortach im. Rolanda Garrosa{{odn|Dutkowski|1979|loc=„Boska Zuzanna”|s=75–88}}. Jej osiem tytułów mistrzowskich w grze pojedynczej na Wimbledonie pozostawało rekordem aż do 1990 r., kiedy po dziewiąty triumf sięgnęła [[Martina Navrátilová]]. Z kolei liczba jej wszystkich sukcesów w grze pojedynczej w Wielkim Szlemie (19) stanowiła rekord do 1970 i została poprawiona przez [[Margaret Smith Court]]. W całej karierze Wills w turniejach wielkoszlemowych poniosła jedynie trzy porażki (przy 126 wygranych pojedynkach), za każdym razem dochodząc przynajmniej do finału.


Pod koniec kariery dopadła ją ta sama dolegliwość, co ją wcześniejszą rywalkę: obawiała się porażki z młodszymi zawodniczkami. Jedna z nich [[Helen Jacobs]] wspominała w pamiętnikach, jak jeden pojedynków z nią Wills wolała poddać tłumacząc się kontuzją, niż przegrać po sportowej walce; kontuzja ta nie przeszkodziła Amerykance kilkanaście minut później przystąpić do meczu deblowego.
Pod koniec kariery dopadła ją ta sama dolegliwość, co ją wcześniejszą rywalkę: obawiała się porażki z młodszymi zawodniczkami. Jedna z nich [[Helen Jacobs]] wspominała w pamiętnikach, jak jeden pojedynków z nią Wills wolała poddać tłumacząc się kontuzją, niż przegrać po sportowej walce; kontuzja ta nie przeszkodziła Amerykance kilkanaście minut później przystąpić do meczu deblowego{{odn|Dutkowski|1979|loc=„Boska Zuzanna”|s=75–88}}.


W latach 1923–1938 Wills reprezentowała kraj w Pucharze Wightman, wygrywając 18 pojedynków i ponosząc 2 porażki. W 1959 została uhonorowana miejscem w [[Międzynarodowa Tenisowa Galeria Sławy|Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy]]. Była autorką podręcznika tenisowego ''Tennis'' (1928), autobiografii ''Fifteen-Thirty: The Story of a Tennis Player'' (1937) oraz kryminału z wątkami tenisowymi ''Death Serves an Ace'' (1939, z Robertem Murphym). W 1927 ukończyła studia plastyczne na [[University of California]] w [[Berkeley (Kalifornia)|Berkeley]], wielokrotnie wystawiała swoje obrazy. Pod koniec życia przekazała swojej dawnej uczelni 10 milionów dolarów na utworzenie instytutu [[neurobiologia|neurobiologii]], noszącego później jej imię (''[[Helen Wills Neuroscience Institute]]''){{r|HWNI}}.
W latach 1923–1938 Wills reprezentowała kraj w Pucharze Wightman, wygrywając 18 pojedynków i ponosząc 2 porażki. W 1959 została uhonorowana miejscem w [[Międzynarodowa Tenisowa Galeria Sławy|Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy]]. Była autorką podręcznika tenisowego ''Tennis'' (1928), autobiografii ''Fifteen-Thirty: The Story of a Tennis Player'' (1937) oraz kryminału z wątkami tenisowymi ''Death Serves an Ace'' (1939, z Robertem Murphym). W 1927 ukończyła studia plastyczne na [[Uniwersytet Kalifornijski|Uniwersytecie Kalifornijskim]] w [[Berkeley (Kalifornia)|Berkeley]], wielokrotnie wystawiała swoje obrazy. Pod koniec życia przekazała swojej dawnej uczelni 10 milionów dolarów na utworzenie instytutu [[neurobiologia|neurobiologii]], noszącego później jej imię (''[[Helen Wills Neuroscience Institute]]''){{r|HWNI}}.


Była dwukrotnie zamężna; w latach 1929–1937 jej mężem był Frederick Moody (pod nazwiskiem z tego małżeństwa była najbardziej znana), a po rozwodzie z nim wyszła za mąż w 1939 za Aidana Roarka.
Była dwukrotnie zamężna; w latach 1929–1937 jej mężem był Frederick Moody (pod nazwiskiem z tego małżeństwa była najbardziej znana), a po rozwodzie z nim wyszła za mąż w 1939 za Aidana Roarka.
Linia 64: Linia 64:
== Przypisy ==
== Przypisy ==
{{Przypisy|
{{Przypisy|
<ref name=HWNI>{{Cytuj stronę | nazwisko = | imię = | tytuł = History | url = http://neuroscience.berkeley.edu/about/history/ | opublikowany = Helen Wills Neuroscience Institute | data = | data dostępu = 2017-01-30 }}</ref>
<ref name=HWNI>{{Cytuj stronę |url = http://neuroscience.berkeley.edu/about/history/ |tytuł = History |nazwisko = |imię = |opublikowany = Helen Wills Neuroscience Institute |data = |data dostępu = 2017-01-30}}</ref>
<ref name="tenisista">{{Cytuj stronę | url = http://tenisista.com.pl/suzanne-lenglen.html | tytuł = ''Suzanne Lenglen. Baletnica na korcie'' | opublikowany = tenisista.com.pl | język = pl | data dostępu = 2017-01-24 | archiwum = https://archive.is/poorX | zarchiwizowano = 2017-01-24}}</ref>
<ref name="tenisista">{{Cytuj stronę |url = http://tenisista.com.pl/suzanne-lenglen.html |tytuł = ''Suzanne Lenglen. Baletnica na korcie'' |opublikowany = tenisista.com.pl |język = pl |archiwum = https://archive.is/poorX |zarchiwizowano = 2017-01-24 |data dostępu = 2017-01-24}}</ref>
}}
}}


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* {{Profile tenisowe|k|data=24 września 2018}}
⚫
* {{cytuj stronę | url = http://www.nytimes.com/1998/01/03/sports/helen-wills-moody-dominant-champion-who-won-8-wimbledon-titles-dies-at-92.html | tytuł = ''Helen Wills Moody, Dominant Champion Who Won 8 Wimbledon Titles, Dies at 92 | data dostępu = 2017-01-24 | autor = Robin Finn | opublikowany = nytimes.com | data = 1998-01-03 | język = en | archiwum = https://archive.is/DV7Ft | zarchiwizowano = 2017-01-24}}
* {{Cytuj |odn = tak |autor = [[Zbigniew Dutkowski]] |tytuł = T – jak tenis |redaktor = Jan Lis |wydanie = I |miejsce = Warszawa |wydawca = [[Krajowa Agencja Wydawnicza]] |data = 1979}}
⚫
* {{cytuj stronę | url = http://www.independent.co.uk/news/obituaries/obituary-helen-wills-moody-1136513.html | tytuł = ''Obituary: Helen Wills Moody | data dostępu = 2014-01-09 | autor = Steve Flick | opublikowany = independent.co.uk | data = 1998-01-03 | język = en | archiwum = https://archive.is/g0tZF | zarchiwizowano = 2014-01-10}}
⚫
* {{cytuj stronę |url = http://www.nytimes.com/1998/01/03/sports/helen-wills-moody-dominant-champion-who-won-8-wimbledon-titles-dies-at-92.html |tytuł = ''Helen Wills Moody, Dominant Champion Who Won 8 Wimbledon Titles, Dies at 92 |autor = Robin Finn |opublikowany = nytimes.com |data = 1998-01-03 |język = en |archiwum = https://archive.is/DV7Ft |zarchiwizowano = 2017-01-24 |data dostępu = 2017-01-24}}
⚫
* {{cytuj stronę |url = http://www.independent.co.uk/news/obituaries/obituary-helen-wills-moody-1136513.html |tytuł = ''Obituary: Helen Wills Moody |autor = Steve Flick |opublikowany = independent.co.uk |data = 1998-01-03 |język = en |archiwum = https://archive.is/g0tZF |zarchiwizowano = 2014-01-10 |data dostępu = 2014-01-09}}


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==

Wersja z 00:25, 25 wrz 2018

{{{imię i nazwisko}}}
Ilustracja
Helen Wills Moody (1932)
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

6 października 1905
Fremont

Data i miejsce śmierci

1 stycznia 1998
Carmel-by-the-Sea

Gra

praworęczna

Gra pojedyncza
Najwyżej w rankingu

1 (1927)

Roland Garros

W (1928–1930, 1932)

Wimbledon

W (1927–1930, 1932, 1933, 1935, 1938)

US Open

W (1923–1925, 1927–1929, 1931)

Gra podwójna
Najwyżej w rankingu

1 (1924)

Roland Garros

W (1930, 1932)

Wimbledon

W (1924, 1927, 1930)

US Open

W (1922, 1924, 1925, 1928)

Multimedia w Wikimedia Commons
ilustracja
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Paryż 1924 Tenis ziemny
(gra pojedyncza)
złoto Paryż 1924 Tenis ziemny
(gra podwójna)

Helen Newington Wills, I voto Moody, II voto Roark (ur. 6 października 1905 we Fremont, zm. 1 stycznia 1998 w Carmel-by-the-Sea) – amerykańska tenisistka, jedna z najbardziej utytułowanych zawodniczek w historii tenisa, zwyciężczyni 19 turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej oraz 12 w grze podwójnej i mieszanej, mistrzyni olimpijska w singlu i deblu. Najbardziej znana pod nazwiskiem z pierwszego małżeństwa Helen Wills Moody. Zdecydowanie dominowała w kobiecym tenisie na przełomie lat 20. i 30., przejmując rolę liderki od słynnej Francuzki Suzanne Lenglen[1]; te dwie zawodniczki spotkały się na korcie tylko raz, kiedy Wills dopiero była u progu kariery – Lenglen wygrała 16 (lub 17) lutego 1926 w Cannes 6:3, 8:6, ale wkrótce przeszła do tenisa zawodowego, pozostawiając pole do popisu młodszej rywalce (wyrównany mecz w Cannes miał przyczynić się do przyspieszenia tej decyzji, niepokonana przez kilkanaście lat Lenglen mocno obawiała się porażki)[2]. Wills znana była ze spokoju na korcie, nie okazywała emocji (stąd otrzymała przydomek Little Miss Poker Face), a grę opierała na regularności i umiejętności przewidywania zagrań rywalek. Dysponowała także skutecznym slajsowanym serwisem. Była praworęczna.

W latach 1921–1922 Helen Wills zdobywała tytuły mistrzyni USA dziewcząt, w 1923 jako 17-latka zdobyła mistrzostwa kraju seniorek, stając się najmłodszą triumfatorką w historii. W 1924 była po raz pierwszy w finale Wimbledonu, ale poniosła wówczas porażkę (jedyną w swojej karierze w tym turnieju) z Kitty McKane 6:4, 4:6, 4:6. W tym samym roku pod nieobecność Lenglen zdobyła dwa złote medale na igrzyskach olimpijskich w Paryżu, w grze pojedynczej i podwójnej (w parze z Hazel Wightman). W latach 1927–1932 Wills pozostawała niepokonana, wygrywając wszystkie najważniejsze turnieje (poza mistrzostwami Australii, w których nie startowała), nie tracąc nawet seta. Dopiero Dorothy Round zdołała zmusić ją do trzysetowej walki w finale wimbledońskim w 1933, ale mecz i tak wygrała Wills (6:4, 6:8, 6:3). W 1928 Amerykanka była pierwszą zawodniczką z trzema singlowymi tytułami wielkoszlemowymi w jednym sezonie, a także pierwszą reprezentantką USA triumfującą na kortach im. Rolanda Garrosa[2]. Jej osiem tytułów mistrzowskich w grze pojedynczej na Wimbledonie pozostawało rekordem aż do 1990 r., kiedy po dziewiąty triumf sięgnęła Martina Navrátilová. Z kolei liczba jej wszystkich sukcesów w grze pojedynczej w Wielkim Szlemie (19) stanowiła rekord do 1970 i została poprawiona przez Margaret Smith Court. W całej karierze Wills w turniejach wielkoszlemowych poniosła jedynie trzy porażki (przy 126 wygranych pojedynkach), za każdym razem dochodząc przynajmniej do finału.

Pod koniec kariery dopadła ją ta sama dolegliwość, co ją wcześniejszą rywalkę: obawiała się porażki z młodszymi zawodniczkami. Jedna z nich Helen Jacobs wspominała w pamiętnikach, jak jeden pojedynków z nią Wills wolała poddać tłumacząc się kontuzją, niż przegrać po sportowej walce; kontuzja ta nie przeszkodziła Amerykance kilkanaście minut później przystąpić do meczu deblowego[2].

W latach 1923–1938 Wills reprezentowała kraj w Pucharze Wightman, wygrywając 18 pojedynków i ponosząc 2 porażki. W 1959 została uhonorowana miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy. Była autorką podręcznika tenisowego Tennis (1928), autobiografii Fifteen-Thirty: The Story of a Tennis Player (1937) oraz kryminału z wątkami tenisowymi Death Serves an Ace (1939, z Robertem Murphym). W 1927 ukończyła studia plastyczne na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, wielokrotnie wystawiała swoje obrazy. Pod koniec życia przekazała swojej dawnej uczelni 10 milionów dolarów na utworzenie instytutu neurobiologii, noszącego później jej imię (Helen Wills Neuroscience Institute)[3].

Była dwukrotnie zamężna; w latach 1929–1937 jej mężem był Frederick Moody (pod nazwiskiem z tego małżeństwa była najbardziej znana), a po rozwodzie z nim wyszła za mąż w 1939 za Aidana Roarka.

Zwycięstwa i finały wielkoszlemowe:

  • French Open
    • gra pojedyncza: zwycięstwa 1928, 1929, 1930, 1932
    • gra podwójna: zwycięstwa 1930, 1932
    • gra mieszana: finały 1928, 1929, 1932
  • Wimbledon
    • gra pojedyncza: zwycięstwa 1927, 1928, 1929, 1930, 1932, 1933, 1935, 1938, finał 1924
    • gra podwójna: zwycięstwa 1924, 1927, 1930
    • gra mieszana: zwycięstwo 1929
  • US Open
    • gra pojedyncza: zwycięstwa 1923, 1924, 1925, 1927, 1928, 1929, 1931, finał 1922
    • gra podwójna: zwycięstwa 1922, 1924, 1925, 1928, finał 1933
    • gra mieszana: zwycięstwa 1924, 1928, finał 1922

Przypisy

  1. ↑ Suzanne Lenglen. Baletnica na korcie. tenisista.com.pl. [dostęp 2017-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-24)]. (pol.).
  2. ↑ a b c Dutkowski 1979 ↓, „Boska Zuzanna”, s. 75–88.
  3. ↑ History. Helen Wills Neuroscience Institute. [dostęp 2017-01-30].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Medalistki igrzysk olimpijskich w tenisie ziemnym w grze pojedynczej
Złote medalistki
Srebrne medalistki
Brązowe medalistki
Medalistki igrzysk olimpijskich w tenisie ziemnym w grze podwójnej
Złote medalistki
Srebrne medalistki
Brązowe medalistki
Zwycięstwa w turniejach wielkoszlemowych
Triumfatorki French Open w grze pojedynczej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorki Wimbledonu w grze pojedynczej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorki US Open w grze pojedynczej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorki French Open w grze podwójnej (XX wiek)
1907–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorki US Open w grze podwójnej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorki Wimbledonu w grze podwójnej (XX wiek)
1913–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorzy US Open w grze mieszanej (XX wiek)
1901–1910
1911–1920
1921–1930
1931–1940
1941–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Triumfatorzy Wimbledonu w grze mieszanej (XX wiek)
1913–1920
1921–1930
1931–1939
1940–1950
1951–1960
1961–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Helen_Wills_Moody&oldid=54558820”