Schronisko PTTK na Przehybie

{{{nazwa}}}

{{{opis zdjęcia}}}
Państwo	{{{państwo}}}
Pasmo	{{{pasmo}}}
Wysokość	{{{wysokość}}} m n.p.m.
Data otwarcia	{{{data otwarcia}}}
Data zamknięcia	{{{data zamknięcia}}}
Właściciel	{{{właściciel}}}
Położenie na mapie brak Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }} Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}
Strona internetowa

{{Schronisko turystyczne infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | współrzędne = | właściciel = | commons = | wysokość = | pasmo = | opis zdjęcia = | data zamknięcia = | data otwarcia = | nazwa = | państwo = Nieznane pola: "sekundN", "stopniW", "stopniS", "Rok", "galeria_commons", "Dzień i miesiąc", "minutW", "sekundE", "minutN", "stopniN", "sekundW", "Właściciel", "stopniE", "Schronisko turystyczne", "minutE", "Pasmo", "Państwo", "Opis zdjęcia", "sekundS", "Wysokość", "Mapa położenia schroniska", "Zdobywca" oraz "minutS".

Schronisko PTTK na Przehybie (1150 m n.p.m.) – górskie schronisko turystyczne położone w Beskidzie Sądeckim, w Paśmie Radziejowej. Do obiektu można się dostać szlakiem turystycznym lub asfaltową drogą.

Historia schroniska

Pierwsze plany budowy schroniska pojawiły się już w 1908 w miejscowym Towarzystwie Tatrzańskim. Projekty te jednak zostały odłożone do czasu zebrania odpowiedniej sumy pieniędzy. Powrócono do nich dopiero 20 lat później, wtedy jednak pojawiły się problemy z kupnem odpowiedniej parceli. Najpierw nie chciała jej sprzedać gmina Szlachtowa, a później hrabia Stadnicki, właściciel okolicznych terenów. Porozumienie zawarto dopiero w 1936. Pierwszą część schroniska (parter) udostępniono w październiku 1937, a na początku następnego roku możliwości noclegowe zwiększyły się do 52 miejsc. Dzierżawcą schroniska został góral ze Szczawnicy, Walenty Smela. W 1938 otrzymało imię Kazimierza Sosnowskiego.

W okresie okupacji schronisko było czynne do 1943, przy czym w latach 1940 - 1941 gospodarzył tam reichsdeutsch Aleksander Bittner, zapalony turysta górski i narciarz. Był to człowiek rozdarty pomiędzy lojalnością wobec dwóch ojczyzn - Polski i Niemiec, życzliwy wobec Polaków, a nawet konspiracji - na początku 1942 popełnił samobójstwo. Być może przerosła go sytuacja ciągłego lawirowania pomiędzy Niemcami i Polakami. Następnym gospodarzem był volksdeutsch Jorman, który również przymykał oko na turystów mających kontakty z partyzantami. W 1944 zamiast Jorman opuścił teren, który z powodu działań partyzanckich stał się zbyt niebezpieczny - wtedy na dobre zagościły w schronisku różne grupy bojowe. Nie mogło to ujść uwadze władz i w listopadzie Niemcy ostrzelali obiekt z działka przeciwlotniczego, a w grudniu oddział Wehrmachtu spalił resztki zabudowań.

Po wojnie problemem w odbudowie stały się znowu środki finansowe. W 1953 PTTK postawiło schron turystyczny, mogący pomieścić 16 osób - część materiałów wnoszono na plecach. Wkrótce rozpoczęto budowę schroniska z prawdziwego zdarzenia i w sierpniu 1958 stanął kamienny obiekt, kryty gontem, architekturą wpisujący się w beskidzki krajobraz. Posiadał centralne ogrzewanie i ciepłą wodę, a także oświetlenie elektryczne i telefon, co w tamtym czasie wcale nie było normą wśród schronisk. Dawny schron służył turystom jeszcze do 1982.

17 grudnia 1991 spłonęła drewniana część obiektu. Na szczęście w budowie był już nowy budynek, tzw. Jaśkówka, który już od następnego roku mógł przyjąć 30 osób. Obok postawiono tymczasowy bufet, a spalone schronisko odbudowano i od 1998 ponownie może spełniać swoje zadanie.

Wyposażenie schroniska

• 30 miejsc noclegowych w schronisku i 40 miejsc w Jaśkówce o różnym standardzie - od "jedynek" do wieloosobowych
• pole namiotowe
• bufet i jadalnia
• wyciąg narciarski

Szlaki turystyczne

• Główny Szlak Beskidzki na odcinku z Rytra do Krościenka.
• Rytro - Przehyba - Szczawnica
• Szczawnica - Gabańka - Przehyba - Jazowsko
• Stary Sącz - Moszczenica Wyżna - Przehyba

Informacje o schronisku na stronie COTG PTTK w artykule Jerzego Kapłon