Przejdź do zawartości

Witold Woyda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez 95.160.155.43 (dyskusja) o 00:28, 20 mar 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Witold Woyda
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 maja 1939
Poznań

Data i miejsce śmierci

5 maja 2008
Bronxville, Nowy Jork

Dyscypliny

szermierka

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
złoto Monachium 1972 szermierka
(floret indywidualnie)
złoto Monachium 1972 szermierka
(floret drużynowo)
srebro Tokio 1964 szermierka
(floret drużynowo)
brąz Meksyk 1968 szermierka
(floret drużynowo)
Gwiazda w Alei Gwiazd Sportu we Władysławowie
Grób Witolda Woydy

Witold Woyda (ur. 10 maja 1939 w Poznaniu, zm. 5 maja 2008 w Bronxville, Nowy Jork) – polski szermierz, dwukrotny złoty medalista olimpijski. Zawodnik Budowlanych Warszawa i Marymontu Warszawa.

Życiorys

Na swoje pierwsze igrzyska olimpijskie do Rzymu w 1960 pojechał jako 21-letni zawodnik. W turnieju indywidualnym florecistów zajął doskonałe jak na debiutanta 4. miejsce. W turnieju drużynowym (wraz z Egonem Franke, Ryszardem Kunze, Ryszardem Parulskim i Januszem Różyckim) zajął miejsce 5-8. Rok później na mistrzostwach świata w Turynie zdobył brązowy medal w drużynie, zaś w 1962 w Buenos Aires został dwukrotnym wicemistrzem świata (indywidualnie i drużynowo).

Na następnych igrzyskach w Tokio 1964 wywalczył drużynowo (drużyna w składzie: Woyda, Franke, Parulski, Różycki, Zbigniew Skrudlik) swój pierwszy medal olimpijski za zajęcie drugiego miejsca, po porażce w finale z zespołem florecistów ZSRR. Igrzyska w Meksyku 1968 to kolejny medal, ponownie w drużynie (Woyda, Franke, Parulski, Skrudlik, Adam Lisewski), tym razem brązowy.

Na czwarte już swoje igrzyska olimpijskie Monachium (1972) pojechał z zamiarem zakończenia kariery. W turnieju indywidualnym osiągnął największy sukces w karierze, zdobywając złoty medal i zwyciężając m.in. z Rosjaninem Władimirem Denisowem i słynnym Węgrem Jenoe Kamutim. Drugi złoty medal wywalczył w turnieju drużynowym, w którym zespół w składzie Marek Dąbrowski, Arkadiusz Godel, Jerzy Kaczmarek, Lech Koziejowski i Witold Woyda pokonał w finale drużynę ZSRR. W ten sposób Woyda został pierwszym polskim sportowcem, który zdobył dwa złote medale podczas jednych Igrzysk Olimpijskich.

W czasie swojej kariery sportowej Woyda kolekcjonował medale mistrzostw świata, zdobywając ich łącznie 10 (5 srebrnych i 5 brązowych), 25 razy zwyciężał w wielkich międzynarodowych turniejach floretowych. W 1972 w prestiżowym Plebiscycie Przeglądu Sportowego został wybrany najlepszym sportowcem roku w Polsce. Był trzykrotnym indywidualnym mistrzem Polski we florecie (1964, 1965, 1972).

Po zakończeniu kariery wyjechał do USA, gdzie m.in. pracował dla włoskiej firmy IMA North America, Inc. Trzykrotnie żonaty, miał dwoje dzieci z drugiego małżeństwa.

Zmarł 5 maja 2008 r. w swym domu w Bronxville (USA)[1].

  1. „Obituary”, www.tributes.com

Linki zewnętrzne