Gotha WD.1

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gotha WD.1
Niemiecki wodnosamolot Gotha WD.1 z silnikiem Gnôme
Prototyp wodnosamolotu Gotha WD.1 z silnikiem Gnôme
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Gothaer Waggonfabrik

Typ

wodnosamolot rozpoznawczy

Konstrukcja

dwupłat

Załoga

2

Historia
Data oblotu

1914

Liczba egz.

7

Dane techniczne
Napęd

Mercedes D.I

Moc

75 kW (100 KM)

Wymiary
Rozpiętość

14,1 m

Długość

10,32 m

Wysokość

4 m

Powierzchnia nośna

50

Masa
Własna

800 kg

Startowa

1220 kg

Osiągi
Prędkość maks.

90 km/h

Prędkość wznoszenia

24 min 30 s na 1000 m

Pułap praktyczny

2500 m

Zasięg

540 km

Dane operacyjne
Użytkownicy
Cesarstwo Niemieckie

Gotha WD.1niemiecki dwumiejscowy wodnosamolot pływakowy w układzie dwupłatu z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Gothaer Waggonfabrik w Gocie. Wyprodukowana w niewielkiej serii maszyna służyła do zadań rozpoznawczych w Kaiserliche Marine zarówno w kraju, jak i w Imperium Osmańskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wodnosamolot Gotha WD.1 (WD – niem. Wasser Doppeldecker, czyli wodny dwupłat) został zaprojektowany przez inżynierów Karla Rösnera i A. Klabue pod koniec 1913 roku[1]. Zbudowany z prywatnej inicjatywy wytwórni Gothaer Waggonfabrik w Gocie samolot został ukończony w lutym 1914 roku[2]. Do napędu prototypu zastosowano francuski 14-cylindrowy silnik rotacyjny Gnôme w układzie podwójnej gwiazdy o mocy 75 kW (100 KM)[2]. Drugi egzemplarz WD.1 otrzymał napęd w postaci rodzimego silnika rzędowego Mercedes D.I o identycznej mocy[2].

Użycie[edytuj | edytuj kod]

Wodnosamolot Gotha WD.1 z silnikiem Mercedes D.I
Gotha WD.1 z silnikiem Mercedes D.I

Drugi wyprodukowany egzemplarz WD.1, o numerze konkursowym 20, który wystartował w zawodach lotniczych Ostseeflug Warnemünde 1914, został później zakupiony przez Kaiserliche Marine do służby w Doświadczalnym Centrum Wodnosamolotów w Warnemünde, otrzymując numer marynarki 59[3]. W kwietniu 1914 roku WD.1 odbył lot z Warnemünde do Danii[4]. 14 grudnia 1914 roku marynarka zamówiła następnych pięć wodnosamolotów WD.1 o numerach 285–289, które zostały dostarczone między 17 lutym a 24 marca 1915 roku[2]. Wodnosamoloty używane były do lotów patrolowych w początkowym etapie działań wojennych[4]. Piloci narzekali na słabą zwrotność i długi rozbieg WD.1[2].

W lipcu 1915 roku trzy egzemplarze WD.1 o numerach 286, 287 i 289 dotarły do niemieckiej eskadry wodnosamolotów (niem. Wasserfliegerabteilung) w Imperium Osmańskim[2]. Samoloty te były używane do rozpoznania i bombardowania sił alianckich na Imbros i półwyspie Gallipoli, a także przeprowadzały patrole przeciw okrętom podwodnym nad Morzem Marmara, kilkakrotnie atakując brytyjskie jednostki[2]. W październiku 1915 roku do eskadry dołączono trzy uzbrojone wodnosamoloty Gotha WD.2[2]. 29 listopada tego roku zostały skasowane maszyny numer 287 i 289, obie z powodu awarii mechanicznych[2].

Opis konstrukcji i dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

Gotha WD.1 był dwumiejscowym, jednosilnikowym wodnosamolotem pływakowym w układzie dwupłatu[2]. Długość samolotu wynosiła 10,32 metra, a jego wysokość 4 metry[2][4]. Komora płatów była trójprzęsłowa[2]. Rozpiętość górnego płata wynosiła 14,1 metra, dolnego 13,63 metra, a powierzchnia nośna wynosiła 50 [2][4]. Masa własna wynosiła 800 kg, zaś masa całkowita (startowa) 1220 kg[2][a]. Wodnosamolot nr 20 (59) oprócz dwóch pływaków głównych miał zamontowany w części ogonowej pod sterem mały pływak pomocniczy[2].

Napęd samolotów seryjnych stanowił chłodzony cieczą 6-cylindrowy silnik rzędowy Mercedes D.I o mocy 75 kW (100 KM)[2]. Prędkość maksymalna samolotu wynosiła 90 km/h[2][4]. Maszyna osiągała wysokość 1000 metrów w czasie 24 minut i 30 sekund[2]. Pułap praktyczny wynosił 2500 metrów, a zasięg 540 km[2][4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Gray i Thetford 1970 ↓, s. 397 podają, że masa własna samolotu wynosiła 900 kg.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Herris 2013 ↓, s. 25.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Herris 2013 ↓, s. 26.
  3. Herris 2013 ↓, s. 26–27.
  4. a b c d e f Gray i Thetford 1970 ↓, s. 397.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. Wyd. 2. London: Putnam, 1970. ISBN 0-85177-809-7. (ang.).
  • Jack Herris: Gotha Aircraft of WWI. T. 6. Aeronaut Books, 2013, seria: Great War Aviation Centennial Series. ISBN 978-1-935881-14-8. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]