Przejdź do zawartości

Powiat bieszczadzki (województwo rzeszowskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Powiat bieszczadzki
powiat
1972–1975
Ilustracja
Bieszczady
Państwo

 Polska

Województwo

rzeszowskie

Data powstania

1 listopada 1972

Data likwidacji

1 czerwca 1975

Siedziba

Lesko

Powierzchnia

2909 km²

Populacja (1973)
• liczba ludności


70 100

• gęstość

25 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba gmin miejskich

2

Liczba gmin wiejskich

12

brak współrzędnych

Powiat bieszczadzki – dawny powiat ze stolicą w Lesku, istniejący w latach 1972–1975 w woj. rzeszowskim. Obszar dawnego powiatu odpowiada dzisiejszym powiatom leskiemu, bieszczadzkiemu i sanockiemu[1] w woj. podkarpackim.

Utworzenie powiatu (1972)

[edytuj | edytuj kod]

Przygotowania do reformy administracyjnej (1975), wprowadzającej w PRL 49 województw, skutkowały utworzeniem 1 listopada 1972 roku eksperymentalnego powiatu bieszczadzkiego[2]. Był to największy powiat w Polsce o powierzchni 2909 km². Siedzibą powiatu, mimo protestów większych Ustrzyk Dolnych, zostało Lesko. Utworzenie powiatu bieszczadzkiego motywowano celem stworzenia właściwych warunków dla dalszego rozwoju gospodarczego całego regionu bieszczadzkiego ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb stale rozwijającej się turystyki oraz celem lepszego zaspokajania potrzeb gospodarczych socjalno-kulturalnych zamieszkałej tam ludności[3].

Powiat został złożony z powiatów (łącznie 60,216 mieszk. wg stanu z 1971 roku, w tym 8780 mieszk. w miastach) :

Pozostałe jednostki powiatu sanockiego włączono do:

Miasto Sanok nie weszło w skład powiatu bieszczadzkiego, lecz utworzono z niego powiat miejski. Włączono do niego równocześnie ze zniesionego powiatu sanockiego[10]:

Gminy w miejsce gromad (1973)

[edytuj | edytuj kod]

Zaledwie dwa miesiące po utworzniu powiatu nastąpiła likwidacja gromad i osiedli, a w ich miejsce utworzono gminy jako podstawowe jednostki podziału administracyjno-gospodarczego na terenach wiejskich[11]. Skład powiatu bieszczadzkiego przekształcono w następujący sposób:

Gminy Ropienka, Tarnawa Górna i Wołkowyja zniesiono 1 lutego 1977, wtedy też powstała gmina Solina[12].

Likwidacja powiatu (1975)

[edytuj | edytuj kod]

Powiat bieszczadzki przetrwał dwa lata i siedem miesięcy. Reforma administracyjna w 1975 roku wprowadziła dwustopniowy podział administracyjny kraju, przez co zlikwidowano powiaty. Całe terytorium powiatu bieszczadzkiego znalazło się w 1 czerwca 1975 w województwie krośnieńskim[13].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. oprócz gmin Besko, Zarszyn i Sanok
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 43, poz. 273
  3. Utworzenie powiatu bieszczadzkiego. „Nowiny”, s. 1, Nr 279 z 8 października 1972. 
  4. Statystyczna charakterystyka miejscowości w gromadach: pow. Ustrzyki Dolne, woj. rzeszowskie (1971)
  5. Statystyczna charakterystyka miejscowości w gromadach: pow. Lesko, woj. rzeszowskie (1971)
  6. Statystyczna charakterystyka miejscowości w gromadach: pow. Sanok, woj. rzeszowskie (1971)
  7. Bez Lalina (241 mieszk.) i Pakoszówki (837 mieszk.) wyłączonymi 1 listopada 1972 z gromady Jurowce i włączonymi do gromady Grabownica Starzeńska w powiecie brzozowskim (z nimi 5663 mieszk.)
  8. Łącznie z Jędruszkowcami (211 mieszk.) i Pisarowcami (713 mieszk.), włączonymi do gromady Markowce z gromady Nowosielce 1 sierpnia 1972 (bez nich 2049 mieszk.).
  9. Bez Olchowiec (1224 mieszk.) i Zahutynia (757 mieszk.), włączonych 1 listopada 1972 do Sanoka, który przekształcono równocześnie w powiat grodzki (razem z nimi 4711 mieszk.)
  10. Dz.U. z 1972 r. nr 43, poz. 274
  11. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  12. Dz.U. z 1977 r. nr 2, poz. 11
  13. Dz.U. z 1975 r. nr 16, poz. 91