4 Pułk Piechoty (LWP)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
4 Pułk Piechoty
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1943

Rozformowanie

1962

Patron

Ludowi Partyzanci Ziemi Krakowskiej[a]

Tradycje
Nadanie sztandaru

21 października 1945[b]

Kontynuacja

4 pułk zmechanizowany
94 Ośrodek Materiałowo–Techniczny

Organizacja
Numer

JW 2729[c][1]

Dyslokacja

Kielce[2]-Bukówka

Rodzaj wojsk

Piechota

Podległość

2 Warszawska Dywizja Piechoty[2]

4 Pułk Piechoty im. Ludowych Partyzantów Ziemi Krakowskiej (4 pp) – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.

Pułk został sformowany w Sielcach nad Oką, na podstawie rozkazu dowódcy 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR z dnia 19 sierpnia 1943 w oparciu o sowiecki etat pułku strzelców gwardii Nr 04/501. Wchodził w skład 2 Dywizji Piechoty im. Henryka Dąbrowskiego z 1 Armii Wojska Polskiego.

Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: żołnierze 4 Pułku Piechoty (LWP).

Dowódcy pułku:

  • mjr Marceli Domaredzki 24 VIII – 11 XII 1943
  • ppłk Jerzy Dudziński 11 XII 1943 – 9 VI 1944
  • płk Mieczysław Melenas 10 VI 1944 – 5 IV 1945
  • mjr Walerian Kuczyński 5 IV – 16 IV 1945
  • ppłk Konstanty Seliwierstow 16 – 24 IV 1945
  • mjr Bazyli Jefimow 24 IV 1945 – 1946
  • ppłk Władysław Kułakowski 1946 – ?
  • ppłk Władysław Kapuściński ? – 1947
  • płk Jan Konieczny 1947 – 1949
  • ppłk Władysław Furgała 1949 – 1954
  • ppłk Jan Przybylski 1954 – 1955
  • ppłk Mieczysław Kiewrel 1955 – 8 IX 1956
  • ppłk dypl. Bolesław Wincukiewicz 9 IX 1956 – 20 IX 1961
Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari[3]
  1. chor. Kazimierz Dudek
  2. kpt. Włodzimierz Lola
  3. ppor. Leon Łopacki
  4. mjr Antoni Murkies
  5. kpt. Henryk Wodnicki

Skład etatowy[edytuj | edytuj kod]

dowództwo i sztab

  • 3 bataliony piechoty
  • kompanie: dwie fizylierów, przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, sanitarna, transportowa
  • baterie: działek 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
  • plutony: zwiadu konnego, zwiadu pieszego, saperów, obrony pchem, żandarmerii

Razem:

żołnierzy 2915 (w tym oficerów – 276, podoficerów 872, szeregowców – 1765). Sprzęt:

162 rkm, 54 ckm, 66 rusznic ppanc, 12 armat ppanc 45mm, 4 armaty 76mm, 18 moździerzy 50 mm, 27 moździerzy 82 mm, 8 moździerzy 120 mm

Marsze i działania bojowe[edytuj | edytuj kod]

Od chwili sformowania do zakończenia wojny pułk walczył w składzie 2 Dywizji Piechoty. Najcięższe walki stoczył forsując Wisłę pod Puławami, w natarciu na Warszawę w styczniu 1945, na Wale Pomorskim pod Borujskiem i Żabinem, w rejonie Kamienia Pomorskiego, nad Kanałem Ruppiner i o Linum[4]


Okres służby pokojowej[edytuj | edytuj kod]

Działając w składzie wojsk okupacyjnych pułk stacjonował w Guben. Po krótkim pobycie w Niemczech powrócił do kraju i rozpoczął służbę patrolową na granicy polsko–czechosłowackiej. Ochraniał odcinek od Cieszyna do Krzanowic. Jego sztab stacjonował w Jastrzębiu Zdroju.

Miejsce stacjonowania jednostki

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozkazem MON Nr 1/MON z 1 stycznia 1959 4 Pułk Piechoty otrzymał imię Ludowych Partyzantów Ziemi Krakowskiej.
  2. Sztandar ufundowany został przez społeczeństwo Kielc
  3. Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP Nr 053/Org. z 30.03.1946

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
  • Józef Margules: Frontowi czwartacy. Z dziejów 4 pułku piechoty. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej, 1963.