60 Kartuski Pułk Piechoty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
60 Pułk Piechoty
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1949

Nazwa wyróżniająca

Kartuski

Organizacja
Numer

JW 3212[1][2]

Dyslokacja

Gdańsk

Rodzaj wojsk

Piechota

Podległość

16 Kaszubska Dywizja Piechoty

Maxim - podstawowy ckm pułku

60 Kartuski Pułk Piechoty – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego

Sformowany w 1945 na bazie rozformowywanego 4 zapasowego pułku piechoty. Wchodził w skład 16 Kaszubskiej Dywizji Piechoty. Stacjonował początkowo w Gdańsku - Wrzeszczu. 6 lipca 1947 w Kartuzach z rąk marszałka Roli-Żymierskiego otrzymał sztandar, uroczystości towarzyszyła defilada oraz msza święta[3]. Rozformowany w 1949.

Dowódcy[edytuj | edytuj kod]

  • ppłk Piotr Łoposzniański

Skład etatowy[edytuj | edytuj kod]

  • dowództwo i sztab
  • 3 bataliony piechoty
  • kompanie: przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, gospodarcza
  • baterie: działek 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
  • plutony: zwiadu, saperów, żandarmerii
  • pułkowa szkoła podoficerska
  • izba chorych

Etatowo stan żołnierzy w pułku wynosił 1604.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.3.1946
  2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
  3. Ryszard Ciemiński: Album Kartuski. Gdańsk: Oficyna WydawniczaGraf, 1991, s. 102-103. ISBN 83-85130-28-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego : formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej Warszawa 1965
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.