29 Dywizja Piechoty (LWP)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
29 Dywizja Piechoty
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1951

Rozformowanie

1955

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Jerzy Korczuk

Ostatni

ppłk Jan Piróg

Organizacja
Numer

JW 2325

Dyslokacja

Bielsko-Biała[1]

Rodzaj wojsk

Piechota

Podległość

Krakowski Okręg Wojskowy
11 Korpus Piechoty
11 Korpus Armijny

Dawne koszary w Bielsku-Białej – siedziba dowództwa 29 DP.

29 Dywizja Piechoty (29 DP) – związek taktyczny piechoty ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie[edytuj | edytuj kod]

W 1951 na terenie Okręgu Wojskowego Kraków sformowano w Bielsku-Białej 29 Dywizję Piechoty. Organizowana była według etatów dywizji piechoty typu B „konna mała”[2]. Wchodziła w skład 11 Korpusu Armijnego.

29 DP została rozformowana na podstawie rozkazu ministra obrony narodowej nr 0059/Org. z 21 września 1955[3][4]. Całkowicie zlikwidowano Dowództwo 29 DP oraz podległe jednostki: 78 i 95 pp, 73 bł., 45 kopchem., pluton zwiadowczy i pluton samochodowy[3]. Pozostałe jednostki pozostawiono w miejscu stałej dyslokacji i podporządkowano:

  • 91 pp – dowódcy 7 DP,
  • 23 pal – dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego,
  • 40 dappanc i 52 daplot. – dowódcy 11 Korpusu Armijnego,
  • 77 bsap – dowódcy 2 Dywizji Piechoty[5][6].

Faktyczne rozformowanie dywizji nastąpiło 20 grudnia 1955[3].

Struktura i rozmieszczenie (1952)[edytuj | edytuj kod]

Nazwa jednostki Miejsce stacjonowania
Dowództwo 29 Dywizji Piechoty Bielsko-Biała
78 pułk piechoty Szczakowa
91 pułk piechoty Głubczyce
95 pułk piechoty Cieszyn
134 pułk artylerii lekkiej Nowy Sącz
40 dywizjon artylerii przeciwpancernej Bielsko-Biała
52 dywizjon artylerii przeciwlotniczej Bielsko-Biała
77 batalion saperów Rybnik
73 batalion łączności (JW 2906[1]) Bielsko-Biała
pluton rozpoznawczy
pluton samochodowy

Dywizja liczyła etatowo: 5216 żołnierzy, w tym: 637 oficerów, 1222 podoficerów i 3357 szeregowych. Jej uzbrojenie stanowiło: 12 dział samobieżnych, 3 samochody pancerne, 13 armat ppanc 45 mm, 39 armat 76 mm, 13 haubic 122 mm, 14 armat plot 37 mm, 42 moździerze 82 mm, 13 moździerzy 120 mm.

Żołnierze dywizji[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy dywizji[7]
  • ppłk Jerzy Korczuk (11 VII 1951 – 12 X 1951)
  • ppłk Kazimierz Peste (8 X 1951 – 31 XII 1952)
  • ppłk Jan Piróg (22 XII 1952 – 1955)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]