Park Krajobrazowy Doliny Sanu
49°11′58″N 22°38′41″E/49,199444 22,644722
| |
 San między opuszczonymi wsiami Studenne i Tworylne | |
| park krajobrazowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1992 |
| Akt prawny |
Rozporządzenie Nr 18 Wojewody Krośnieńskiego z dnia 27 marca 1992 r.[1] |
| Powierzchnia |
277,28 km²[1] |
| Obszary chronione | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
| 49°11′58″N 22°38′41″E/49,199444 22,644722
| |
| Strona internetowa | |
Park Krajobrazowy Doliny Sanu – park krajobrazowy w północnej części Bieszczadów, w województwie podkarpackim.
Obejmuje pasmo Otrytu, dolinę górnego Sanu na odcinku od Beniowej po Jezioro Solińskie oraz północne zbocza głównych pasm Bieszczadów. Na południu graniczy z Bieszczadzkim Parkiem Narodowym i stanowi jego naturalną otulinę. Na wschodzie graniczy z ukraińskim Nadsańskim Regionalnym Parkiem Krajobrazowym, na zachodzie – z Ciśniańsko-Wetlińskim Parkiem Krajobrazowym. Wraz z nimi wchodzi w skład Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie”.
W przybliżeniu 80% powierzchni Parku zajmują lasy, przeważnie reglowa buczyna karpacka. Niemal połowę lasów stanowią drzewostany w wieku 100 lat i starsze. Na terenach Parku znajdują się także ostoje rzadkich dużych ssaków – żubra, niedźwiedzia i rysia. Żyją tu prawie wszystkie krajowe gady, w tym wąż Eskulapa.
Inne formy ochrony przyrody[edytuj | edytuj kod]
Na obszarze Parku znajdują się rezerwaty „Zakole” (torfowiskowy, 5,25 ha), „Krywe” (krajobrazowy, 511,73 ha), „Hulskie im. Stefana Myczkowskiego” (leśny, 189,87 ha) i „Śnieżyca wiosenna w Dwerniczku” (florystyczny, 4,94 ha).
Ponadto utworzono tu kilka zespołów przyrodniczo-krajobrazowych: „Wieś Krywe”, „Wieś Smolnik”, „Cerkiew w Hulskiem”, „Młyn w Hulskiem”, „Cmentarz w Stuposianach”, „Cmentarz w Ruskiem”, a w pobliżu Parku także „Młyn w Dwerniku”[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Park Krajobrazowy Doliny Sanu. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-05-16].
- ↑ Park Krajobrazowy Doliny Sanu. Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe. [w:] Polska Ekologia 24 [on-line]. [dostęp 2019-02-08].
- ↑ Na podstawie interaktywnej mapy na stronie Geoserwisu
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Antoni Kieniewicz, Joanna Kubiczek-Korcala (red.), Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna, wydanie drugie, PPWK im. E. Romera, Warszawa-Wrocław 2001
- Marek Motak, Marcin Szyma, Bieszczady i Pogórze Przemyskie. Przewodnik Pascala, Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2005, ISBN 83-7304-387-X, OCLC 69370077.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Krótki opis i galeria zdjęć. [w:] rezerwatypodkarpackie.pl [on-line]. 2010-03-14.
