Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej
Logotyp Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej
Ilustracja
Rezerwat przyrody Nad Tanwią
park krajobrazowy
Państwo

 Polska

Położenie

lubelskie (Józefów, Aleksandrów, Łukowa, Obsza, Susiec),
podkarpackie (Narol, Cieszanów)

Mezoregion

Równina Biłgorajska, Roztocze

Data utworzenia

1988

Akt prawny

Uchwała Nr XXVII/175/88 WRN w Zamościu z dnia 11 maja 1988 r.[1]

Powierzchnia

288,95 km²

Powierzchnia otuliny

165,52 km²

Obszary chronione

3 rezerwaty przyrody

Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej”
Ziemia50°23′N 23°06′E/50,383333 23,100000
Strona internetowa

Park Krajobrazowy Puszczy Solskiejpark krajobrazowy położony na terenie Roztocza Środkowego (makroregion Roztocze) i Równiny Biłgorajskiej (makroregion Kotlina Sandomierska). Powierzchnia parku wynosi 28 895 ha[1] (21 305 ha – w województwie lubelskim, 7590 ha – w województwie podkarpackim). Otulina obejmuje 16 552 ha, a jej północno-wschodnia część pełni także funkcję otuliny Krasnobrodzkiego Parku Krajobrazowego[1]. Park znajduje się na terenie gmin: Józefów, Aleksandrów, Łukowa, Obsza, Susiec, Narol, Cieszanów[1].

Park utworzono w 1988 r. w celu zachowania unikatowych walorów przyrodniczych, historycznych, kulturowych i krajobrazowych Roztocza oraz Puszczy Solskiej, a w szczególności zwartych kompleksów leśnych o charakterze puszczańskim z charakterystyczną florą i fauną, a także bogactwa krajobrazowego dolin rzek tworzących przełomy zwane „szumami” lub „szypotami” w strefie krawędziowej Roztocza i Kotliny Sandomierskiej.

Park obejmuje lesiste, południowo-zachodnie wzgórza części krawędziowej Roztocza, spośród których na uwagę zasługują: kompleksy borów sosnowych o dużym zróżnicowaniu siedlisk – od borów suchych do bagiennych i wilgotnych, kompleksy wydm śródlądowych oraz przełomy dolin rzecznych.

Lasy, jako dominujący element parku, stanowią 85,6% jego powierzchni. Wiek występujących tu drzewostanów w większości nie przekracza 40–60 lat. Kompleksy leśne położone w zewnętrznej części krawędziowej Roztocza poprzecinane są dolinami rzek, takich jak: Jeleń, Łosiniecki Potok, Sopot, Niepryszka, Szum i Tanew. Dna tych dolin porastają łęgi.

Rezerwaty[edytuj | edytuj kod]

W parku występują progi tektoniczne pochodzące z okresu tworzenia się Karpat. Są one widoczne w korytach rzek: Tanwi i Sopotu, tworząc niewielkie wodospady zwane „szumami” lub „szypotami”. W obrębie parku utworzone zostały rezerwaty:

  • Nad Tanwią (rezerwat krajobrazowy, 41,33 ha)
  • Czartowe Pole (rezerwat krajobrazowy, 63,71 ha)
  • Bukowy Las (rezerwat leśny, 86,29 ha) – chroni typowy dla Roztocza fragment lasu bukowo-jodłowego.

Flora[edytuj | edytuj kod]

Wiele znajdujących się tu gatunków objętych jest ochroną prawną np.:

Fauna[edytuj | edytuj kod]

Wśród ptaków występują tu takie gatunki jak m.in.:

Wśród ssaków występują tu takie gatunki jak m.in.:

W Tanwi i Sopocie żyje pstrąg potokowy.

Pomniki przyrody[edytuj | edytuj kod]

W Parku znajduje się 9 pomników przyrody ożywionej – są to pojedyncze drzewa i grupy drzew oraz 2 pomniki przyrody nieożywionej: źródlisko rzeki Jeleń i wodospad na Jeleniu.

Obiekty historyczne[edytuj | edytuj kod]

Obiekty historyczne i kulturowe znajdujące się na terenie Parku to:

  • kościół murowany z 1850 r. w Suścu,
  • cmentarz ofiar zbrodni hitlerowskich w Osuchach,
  • kościół z 1886 r.,
  • synagoga z końca XVIII w. i cmentarz żydowski w Józefowie,
  • zamczysko „Kościółek” ze śladami grodziska z XII-XIII wieku położone w widłach Tanwi i dawnej doliny Jelenia,
  • ruiny papierni w rezerwacie „Czartowe Pole”,
  • Pałac Łosiów w Narolu z połowy XVIII w.
  • miejsce pamięci narodowej w Błudku.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Bazę turystyczną na terenie Parku stanowią miejscowości letniskowe jak: Susiec, Józefów, Narol, Huta Różaniecka.

Przez Park przebiega 7 znakowanych szlaków turystycznych. Są to:

  • szlak turystyczny czarny szlak „Walk Partyzanckich” – oznaczony kolorem czarnym,
  • szlak turystyczny zielony „Ziemi Józefowskiej” – zielonym,
  • szlak turystyczny niebieski „Szumów” – niebieskim,
  • szlak turystyczny żółty „Południowy” – żółtym,
  • szlak turystyczny czerwony „Krawędziowy” – czerwonym,
  • szlak turystyczny zielony „im. Władysławy Podobińskiej” – zielonym
  • szlak turystyczny czarny „Łącznikowy” – czarnym.

Na terenie Parku wytyczono dwie ścieżki przyrodniczo-dydaktyczne w rezerwatach „Nad Tanwią” i „Czartowe Pole”.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-05-18].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]