Estonia w Konkursie Piosenki Eurowizji

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Przem4258 (dyskusja | edycje) o 06:51, 23 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Estonia
w Konkursie Piosenki Eurowizji
1
0
1
2
Informacje ogólne
Nadawca

Eesti Rahvusringhääling (ERR)

Rok i miejsce debiutu

1994, Dublin

Liczba udziałów

23 (14 finałów)

Organizacja konkursu

1 raz w 2002

Strona internetowa

Estonia uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1994 roku. Od czasu debiutu konkursem w kraju zajmuje się estoński nadawca publiczny Eesti Rahvusringhääling (ERT)[1].

Estonia nie została dopuszczona do udziału w 40. Konkursie Piosenki Eurowizji w 1995 roku z powodu słabego wyniku rok wcześniej. Nadawca powrócił do stawki konkursowej w 1996 roku i od tamtej pory rokrocznie ma swojego reprezentanta w konkursie[1].

Estonia wygrała konkurs w 2001 roku (Tanel Padar, Dave Benton i 2XL z utworem „Everybody”), dzięki czemu 48. Konkurs Piosenki Eurowizji odbył się w Tallinnie[1].

Historia Estonii w Konkursie Piosenki Eurowizji

Konkurs Piosenki Eurowizji 1993

W 1993 roku estoński nadawca publiczny Eesti Rahvusringhääling (ERT) po raz pierwszy wybrał swojego reprezentanta na Konkurs Piosenki Eurowizji. W 38. konkursie kraj miała reprezentować Janika Sillamaa, której konkursowa piosenka była wybrana w trakcie konkursu Eurolaul. 20 lutego piosenkarka wykonała osiem propozycji, a największą liczbę 193 punktów od jurorów otrzymał utwór „Muretut meelt ja südametuld”[2].

Przed finałem Konkursu Piosenki Eurowizji EBU borykała się z dużą liczbą krajów chętnych do udziału w konkursie, co było spowodowane rozpadem bloku wschodniego oraz rozdzieleniem się Jugosławii na mniejsze państwa. Wprowadzono rundę kwalifikacyjną Kvalifikacija za Millstreet, w której wzięły udział kraje, które albo nigdy wcześniej nie uczestniczyły w konkursie, albo (jak w przypadku Jugosławii) nie uczestniczyły w stawce jako osobny naród. 3 kwietnia 1993 roku w Lublanie odbyły się eliminacje, w których wzięli udział reprezentanci: Estonii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Węgier, Słowenii i Słowacji. Reprezentująca Estonię Janika Sillamaa zajęła piąte miejsce, przez co nie została dopuszczona do finału Konkursu Piosenki Eurowizji[3].

Konkurs Piosenki Eurowizji 1994

W 1994 roku stacja ERT wzięła udział w 39. Konkursie Piosenki Eurowizji. Reprezentant kraju został wyłoniony w konkursie Eurolaul 1994. W finale krajowych selekcji wystąpili: Evelin Samuel (z dwiema piosenkami), Ivo Linna, Airi Allvee, Hedvig Hanson i Pearu Paulus, Kadi-Signe Selde, Pearu Paulus, Henri Laks, Silvi Vrait oraz Evelin Samuel, Anneli Tõevere i Tõnis Kiis. 26 lutego finał selekcji, który prowadzili Reet Oja i Guido Kangur, wygrała Silvi Vrait z utworem „Nagu merelaine”, za który otrzymała 158 punktów w głosowaniu jurorów[4].

30 kwietnia piosenkarka jako pierwsza reprezentantka Estonii wystąpiła w finale Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanym w Dublinie. Zajęła w nim przedodstatnie, 24. miejsce po zdobyciu zaledwie dwóch punktów (z Grecji)[5].

Konkurs Piosenki Eurowizji 1995 i 1996

Z powodu słabego wyniku osiągniętego rok wcześniej, telewizja ERT nie została dopuszczona do udziału w 40. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Dublinie. W 1996 roku stacja powróciła na konkurs, decydując się na wysłanie reprezentanta na konkurs w Oslo. Przedstawiciel kraju został wybrany w trakcie eliminacji Eurolaul 1996. Do finału selekcji zakwalifikowanych zostało trzynaście piosenek, które wykonali: Evelin Samuel i Toomas Rull, Kadri Hunt, Üllar Meriste, Hedvig Hanson i Pearu Paulus, Urmas Podnek, Evelin Samuel, Karl Madis, Maarja-Liis Ilus i Pearu Paulus, Ivo Linna i Kadi-Signe Selde, Reet Kromel i Arne Lauri, Kirile Loo, Sirje Medell, Maarja-Liis Ilus i Ivo Linna oraz Tõnis Mägi. 27 stycznia w klubie nocnym Decolte w Tallinnie odbył się finał selekcji. Na koncert nie dotarło kilku wykonawców, a zamiast tego prezentowano oficjalne teledyski do ich piosenek. Wyjątkiem był klip do utworu „Maatütre tants” Kirile Loo, którą jedynie zaprezentowano w wersji dźwiękowej, a w tym czasie telewidzowie mogli oglądać ujęcia reflektorów, efektów specjalnych, kuli dyskotekowej i muzyków znajdujących się na scenie. W lokalnych mediach spekulowano, że nieobecność piosenkarki spowodowana była jej problemami zdrowotnymi[6]. O wynikach zdecydowała komisja jurorska, która największą liczbę 62 punktów przyznała dwóm propozycjom: „Me rõõm ei kao” Kadri Hunt oraz „Kaelakee hääl” duetu Maarja-Liis Ilus i Ivo Linna. Ostatecznie pierwsze miejsce zajęła druga piosenka, która zdobyła więcej maksymalnych not 10 punktów[7].

W finale Konkursu Piosenki Eurowizji, który odbył się 18 maja w Oslo, piosenkarze zajęli piąte miejsce z 94 punktami na koncie, w tym m.in. z maksymalnymi notami 12 punktów od jurorów z Finlandii, Szwecji i Islandii[8].

Konkurs Piosenki Eurowizji 1997

W 1997 roku stacja ERT wzięła udział w 42. Konkursie Piosenki Eurowizji. Reprezentant kraju znów został wybrany za pomocą selekcji Eurolaul. W finale eliminacji, który odbył się 15 lutego w stołecznym Linnahall, wystąpili: Maarja-Liis Ilus, Hanna-Liina Vosa i Pearu Paulus, Tanya, Code One, Hanna Pruuli, Pearu Paulus, trio Maarja-Liis Ilus, Hanna-Liina Vōsa i Anne Värvimann oraz Kate. Koncert, który poprowadzili Marko Reikop i Anu Välba, wygrała Maarja-Liis Ilus z piosenką „Keelatud maa”, za który zdobyła w sumie 72 punktów od jurorów[9].

3 maja Maarja-Liis Ilus wystąpiła w finale Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Dublinie. Zajęła w nim ostatecznie ósme miejsce w stawce po zdobyciu 82 punktów od jurorów, w tym m.in. z maksymalną notą 12 punktów od jurorów z Włoch[10].

Konkurs Piosenki Eurowizji 1998

W 1998 roku telewizja ERT uczestniczyła w 43. Konkursie Piosenki Eurowizji. Podobnie jak w poprzednich latach, reprezentant stacji został wybrany podczas finału krajowych eliminacji Eurolaul. Do finału dostało się dziesięciu kandydatów: Koit Toome, Kaire Vilgats i Lauri Liiv, Kate, Evelin Samuel, Rumal Noorkuu, Tõnis Mägi, Siiri Sisask, Janika Sillamaa, Mona i Karl Madis oraz Evelin Samuel i Ivo Linna. 24 stycznia w studiu ERT odbył się finał selekcji, który poprowadzili Anu Välba i Marko Reikop. Największe poparcie otrzymał Koit Toome z utworem „Mere lapsed”, za który dostał 97 punktów od jurorów[11].

9 maja piosenkarz wystąpił w finale Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanym w Birmingham. Reprezentant Estonii zajął ostatecznie dwunaste miejsce w finałowej klasyfikacji po zdobyciu łącznie 36 punktów, w tym m.in. maksymalnej noty 12 punktów od Finlandii[12].

Konkurs Piosenki Eurowizji 1999

W 1999 roku stacja ERT znalazła się na liście uczestników 44. Konkursu Piosenki Eurowizji. Reprezentant kraju został wybrany za pomocą konkursu Eurolaul 1999, którego finał odbył się 30 stycznia w studiu ERT. Do rywalizacji przystąpiło dziesięciu uczestników: Gerli Padar i Why Not, Erik Meremaa, Kate, Hedvig Hanson, Lauri Liiv, Hanna Pruuli i Jakko Maltis, Maiken, Quick Start, kwartet Joel De Luna, Mati Kõrts, Jassi Zahharov i Mait Trink oraz Evelin Samuel i Camille. Finał, który poprowadzili Romi Erlach i Marko Reikop, wygrali Evelin Samuel i Camille z piosenką „Diamond of Night”, za którą otrzymali łącznie 80 punktów od 10-osobowej komisji jurorskiej[13].

29 maja duet wystąpił w finale Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Jerozolimie. Wystąpili jako ostatni, 23. w kolejności i zajęli ostatecznie szóste miejsce z 90 punktami na koncie[14].

Konkurs Piosenki Eurowizji 2000

W 2000 roku stacja ERT wystąpiła w 45. Konkursie Piosenki Eurowizji. Przedstawiciel telewizji został wybrany przez jurorów w finale selekcji Eurolaul 2000. Do konkursu zostało dopuszczonych dziesięciu kandydatów: Maian Kärmas (z dwiema piosenkami), White Satin, Eda-Ines Etti (z dwiema piosenkami), Sarah i Lea, Hedvig Hanson i Mac McFall, Siiri Sisask, Kate i Evelin Samuel. Ostatecznie największe poparcie 10-osobowej komisji jurorskiej zdobyła Eda-Ines Etti i jej utwór „Once in a Lifetime”, za który otrzymała 98 punktów[15].

13 maja piosenkarka wystąpiła w finale konkursu i zajęła czwarte miejsce z dorobkiem 98 punktów[16].

Konkurs Piosenki Eurowizji 2001

Estoński nadawca potwierdził udział w 46. Konkursie Piosenki Eurowizji. 3 lutego w studiu ERT odbył się finał selekcji Eurolaul 2001, w których wystąpiło ośmiu kandydatów do reprezentowania kraju w konkursie: Soul Control, Iris, Maian Kärmas, Hillar Vimberg, Kadi Toom, Yvetta Raid, kolektyw Dave Benton, Tanel Padar i 2XL oraz Liisi Koikson. Koncert, który poprowadzili Marko Reikop i Ilomai „Elektra” Küttim, wygrali Dave Benton, Tanel Padar i 2XL z utworem „Everybody”, za który otrzymali w sumie 77 punktów w głosowaniu jurorów[17].

12 maja reprezentanci wystąpili w finale Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Kopenhadze. Zajęli w nim pierwsze miejsce po zdobyciu największej liczby 198 punktów, w tym m.in. maksymalnych not 12 punktów z Grecji, Łotwy, Litwy, Malty, Polski, Słowenii, Holandii, Turcji i Wielkiej Brytanii[18].

Konkurs Piosenki Eurowizji 2002

Dzięki zwycięstwu reprezentantów stacji ERT w konkursie w 2001 roku, 47. Konkurs Piosenki Eurowizji odbył się w Estonii. Przedstawiciel kraju-gospodarza został wyłoniony na etapie krajowych eliminacji Eurolaul 2002, którego finał odbył się 26 stycznia w Linnahall w Tallinnie. Do rywalizacji zostało dopuszczonych dziesięciu kandydatów: Jaanika, trio Ivetta Kadakas, Ivo Linna i Veikko Lattu, Maarja Kivi, Lea Liitmaa i Jaagup Kreem, Gerli Padar, Riistop, Maarja Tõkke, Nightlight Duo i Cowboys, Sahlene, Julia Hillens. Finał selekcji, który prowadzili Marko Reikop i Karmel Eikner, wygrała Sahlene z utworem „Runaway”, za który dostała 85 punktów w głosowaniu 8-osobowej, międzynarodowej komisji jurorskiej[19][20].

Finał Konkursu Piosenki Eurowizji odbył się w tallińskiej hali Saku Suurhall[21]. Kierownikiem wykonawczym imprezy został Juhan Paadam z ETV[22], a producentem – Peeter Rebane[23]. W przygotowaniach imprezy pomagał estońskiej telewizji szwedzki nadawca Sveriges Television, organizator konkursu w 2000 roku[24]. Prowadzącymi konkurs zostali: mezzosopranistka Annela Peebo oraz aktor Mark Matvere[25][26].

Reprezentująca Estonię Sahlene wystąpiła jako ósma w kolejności w finale konkursu i zajęła trzecie miejsce ze 111 punktami na koncie, w tym m.in. z maksymalnymi notami 12 punktów z Łotwy i Szwecji[27].

Pomimo początkowych problemów z budżetem[28] konkurs przyniósł ERT prawie 6 milionów estońskich koron zysku[29]. W styczniu 2003 roku Estońska Rada Handlu nagrodziła stację tytułem Przyjaciela eksportu Estonii 2002, tłumacząc decyzję faktem, że „Konkurs Piosenki Eurowizji pomógł zaprezentować światu państwo w najlepszy możliwy sposób”[30].

Konkurs Piosenki Eurowizji 2003

W 2003 roku Estonia wzięła udział w 48. Konkursie Piosenki Eurowizji. Reprezentantem kraju został zwycięzca selekcji Eurolaul 2003. 8 lutego w studiu ERT odbył się finał eliminacji, w którym wystąpili: Family, Nightlight Duo, Kadi Toom (z dwiema piosenkami), Koit Toome, Slobodan River, Maiken, Vanilla Ninja, Claire’s Birthday i Viies Element. Koncert finałowy, który prowadzili Marko Reikop i Romi Erlach, wygrał zespół Claire’s Birthday (w składzie: Susan Lilleväli, Kaire Vilgats, Maiken, Diana Varik i Asja Kristofor) z utworem „Eighties Coming Back”, który otrzymał 65 punktów w głosowaniu 8-osobowej, międzynarodowej komisji jurorskiej[31][32][33].

Przed występem w Konkursie Piosenki Eurowizji reprezentacja Estonii zmieniła nazwę na Ruffus. Pod tą nazwą zespół zaprezentował się 24 maja w finale konkursu organizowanego w Rydze. Zajął 21. miejsce z dorobkiem 14 punktów[34].

Konkurs Piosenki Eurowizji 2004

Neiokõsõ w trakcie występu w 49. Konkursie Piosenki Eurowizji, maj 2004

W 2004 roku stacja ERT wzięła udział w 49. Konkursie Piosenki Eurowizji. Reprezentant kraju został wybrany za pośrednictwem eliminacji Eurolaul 2004. Do selekcji zostało dopuszczonych dziesięciu uczestników: Slobodan River, Ewert Sundja, Zone i Cardinals, Charlene, Airi Ojamets, Hatuna i Sofia Rubina, Maarja, Neiokõsõ, Kerli i Charizma. Koncert finałowy, który odbył się 7 lutego w studiu ERT, poprowadzili Marko Reikop i Karmel Eikner. Po raz pierwszy o wynikach zdecydowali telewidzowie, którzy głosowali SMS-owo i telefonicznie. Największą liczbę 8 696 głosów otrzymał zespół Neiokõsõ za piosenkę „Tii”[35], pierwszy utwór w historii Konkursu Piosenki Eurowizji wykonany w języku võro.

W związku ze zwiększającą się liczbą krajów chętnych do udziału w Konkursie Piosenki Eurowizji, w 2004 roku organizowanym w Stambule, EBU zdecydowała się na organizację koncertu półfinałowego. Z występu w półfinale zwolnione były kraje tzw. „Wielkiej Czwórki” (tj. Niemcy, Wielka Brytania, Francja i Hiszpania) oraz państwa, których reprezentanci rok wcześniej zajęli miejsce w pierwszej 10-tce finałowej. Tym samym zespół Neiokõsõ musiał wystąpić w półfinale konkursu. Zajął w nim jedenaste miejsce po zdobyciu 57 punktów i nie awansował do finału, do którego kwalifikowało się dziesięciu najwyżej ocenionych uczestników[36].

Konkurs Piosenki Eurowizji 2005

W drugiej połowie 2004 roku telewizja ERT potwierdziła chęć wysłania reprezentanta na jubileuszowy, 50. Konkurs Piosenki Eurowizji. W tym czasie rozpoczęła przyjmowanie zgłoszeń do krajowych eliminacji Eurolaul 2005, do których dopuszczeni mogli być jedynie obywatele Estonii. Proces przyjmowania propozycji zakończyła 6 grudnia 2004 roku[37], do siedziby nadawcy napłynęły łącznie 92 propozycje, z czego pięć zostało zdyskwalifikowanych z powodu nieposiadania estońskiego obywatelstwa[38]. Specjalna, dziesięcioosobowa komisja jurorska wyłoniła dziesięciu finalistów 9 stycznia 2005 roku ogłoszono, że do konkursu zostali dopuszczeni: Sobe, Airi Ojamets, Deva Deva Dance i Cardinals, Glow (z dwiema piosenkami), Julia Boman, Bard Eirik Hallesby Norheim, Rebecca, Suntribe i Laura[39], która wygrała radiowe preeliminacje do konkursu[40][41]. Kilka dni po podaniu listy finalistów ogłoszono, że z eliminacji został zdyskwalifikowany utwór „Set Me as a Seal” Barda Eirika Hallesby’ego Norheima, ponieważ został współtworzony przez obcokrajowca; na miejsce piosenki trafił utwór „Have You Ever” w wykonaniu Rebekki Konts[42]. Na trzy dni przed rozegraniem finału z konkursu odsunięto także utwór „Nevermore Island” Julii Boman, który został zaprezentowany komercyjnie ponad rok wcześniej, czym naruszał zasady konkursu[43].

Sandra Oxenryd na próbach do występu w 51. Konkursie Piosenki Eurowizji, maj 2006

Przed krajowym finałem telewizja wyemitowała kilka programów poświęconych uczestnikom selekcji[44]. 5 lutego w studiu ERT zorganizowano finał eliminacji, który wygrał girls band Suntribe z utworem „Let’s Get Loud” po zdobyciu największej liczby 10 583 głosów od telewidzów[45][46].

W maju zespół rozpoczął próby kamerowe w kijowskim Pałacu Sportu[47]. 19 maja wokalistki wystąpiły w półfinale Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Kijowie. Wokalistki zajęły dwudzieste miejsce z 31 punktami na koncie, przez co nie przeszły do finału[48].

Konkurs Piosenki Eurowizji 2006

W 2006 roku Estonia wystąpiła w 51. Konkursie Piosenki Eurowizji. Reprezentant kraju ponownie został wybrany za pomocą formatu Eurolaul. Stacja ERT zdecydowała się na przywrócenie jurorów do krajowych eliminacji. W finale selekcji, który rozegrał się 4 lutego w studiu ERT, wystąpiło dziesięciu wykonawców: Carola, Sofia Rubina, Reverend B i Crux, Ines, Aphro Tito, Sandra, Glow, Marilin Kongo, Noorkuu i S’Poom oraz Meribel Müürsepp. Koncert finałowy, który prowadzili Marko Reikop i Gerli Padar, wygrała Sandra Oxenryd z utworem „Through My Window”, za który zdobyła 90 punktów od międzynarodowego jury[49].

20 maja piosenkarka wystąpiła w finale Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanym w Atenach. Zajęła w nim osiemnaste miejsce z 28 punktami na koncie, przez co nie zakwalifikowała się do finału[50].

Konkurs Piosenki Eurowizji 2007

Gerli Padar podczas występu w 52. Konkursie Piosenki Eurowizji, maj 2007

W 2007 roku telewizja ERT wystąpiła w 52. Konkursie Piosenki Eurowizji. Podobnie jak w poprzednich latach, reprezentant kraju wybrany był w trakcie krajowych eliminacji Eurolaul. Organizatorzy wprowadzili zmianę w zasadach selekcji: o wynikach znów zdecydowali telewidzowie, którzy w pierwszej rundzie głosowania wytypowali finałową trójkę, by potem spośród nich wybrać zwycięzcę konkursu. Finał Eurolaul 2007 odbył się 3 lutego w studiu ERT, wystąpiło w nim dziesięciu uczestników: Kristjan Kasearu i Paradise Crew, Deva Deva Dance, Koit Toome, Laura, Gerli Padar, Vanilla Ninja, Linda, Soul Militia, Ines oraz Hele Kõre i Kristjan Kasearu. Do finałowej trójki zakwalifikowali się: Laura, Hele Kõre i Kristjan Kasearu oraz Gerli Padar, która ostatecznie została ogłoszona laureatką konkursu, zdobywając 55 416 głosów[51].

10 maja reprezentantka Estonii wystąpiła w półfinale Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Helsinkach, zajęła w nim 22. miejsce z 33 punktami na koncie, przez co nie zakwalifikowała się do finału[52].

Konkurs Piosenki Eurowizji 2008

W 2008 roku telewizja ERT wysłała swojego reprezentanta na 53. Konkurs Piosenki Eurowizji. Reprezentant Estonii został wyłoniony podczas finału krajowych eliminacji, które odbyły się 2 lutego w studiu ERT. Do konkursu przystąpili: Kreisiraadio, SKA Faktor, Rolf Junior, Taavi Peterson, Kristjan Kasearu i Paradise Crew, Birgit Õigemeel, Luisa Värk i Traffic, Supernova, Iiris Vesik oraz Luisa Värk i Margus Vaher. Podobnie jak rok wcześniej, o wynikach zdecydowali telewidzowie w dwuetapowym głosowaniu. Do finałowej trójki dostali się: Birgit Õigemeel, Iiris Vesik i zespół Kreisiraadio, który wygrał selekcje po zdobyciu największej liczby 52 518 głosów za piosenkę „Leto svet”[53]. Piosenka została napisana w języku serbsko-chorwackim, w refrenie zawierała też niemieckie i fińskie zwroty[54].

Zespół Kreisiraadio podczas występu w 53. Konkursie Piosenki Eurowizji, maj 2008

W 2008 roku EBU po raz pierwszy zorganizowała dwa koncerty półfinałowe Konkursu Piosenki Eurowizji, który odbył się w Belgradzie. Reprezentanci Estonii wystąpili w pierwszym półfinale, który odbył się 20 maja, i zajęli w nim przedostatnie, osiemnaste miejsce z dorobkiem 8 punktów, nie zdobywając awansu do finału[55].

Konkurs Piosenki Eurowizji 2009

W 2009 roku krajowy nadawca wystawił swojego reprezentanta na 54. Konkurs Piosenki Eurowizji. W przeciwieństwie do poprzednich lat, stacja ERT zorganizowała nowe krajowe eliminacje pod nazwą Eesti Laul, a o wynikach zdecydowali zarówno telewidzowie, jak i widzowie. W pierwszej rundzie głosowania jury i widzowie oddawali swoje głosy w stosunku 50:50, po czym wyłaniano dwóch uczestników, spośród których telewidzowie wybierali zwycięzcę. Finał selekcji Eesti Laul 2009 odbył się 7 lutego w studiu ERT, a wystąpiło w nim dziesięciu kandydatów: Lowry, Janne Saar, StereoChemistry, Urban Symphony, Chalice i Maagiline Kuues, Köök i Kaire Vilgats, Rolf Junior, Traffic, Ithaka Maria i Laura. Do drugiego etapu głosowania awansowały zespoły Traffic i Urban Symphony, który wygrał przewagą 82% głosów do 18% głosów telewidzów, zostając tym samym reprezentantem Estonii w Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Moskwie[56].

14 maja 2009 roku zespół w drugim półfinale konkursu i z trzeciego miejsca awansował do sobotniego finału, tym samym zapewniając Estonii pierwszy awans do koncertu finałowego od 2003 roku[57]. 16 maja grupa wystąpiła w finale i zajęła w nim szóste miejsce z 129 punktami na koncie, w tym m.in. z maksymalnymi notami 12 punktów z Finlandii i Słowacji[58][59].

Konkurs Piosenki Eurowizji 2010

W 2010 roku stacja ERT znalazła się na liście uczestników 55. Konkursu Piosenki Eurowizji. Estoński reprezentant został wybrany za pośrednictwem formatu Eesti Laul 2010. Finał selekcji odbył się 12 marca w Nokia Concert Hall w Tallinnie, wzięło w nim udział dziesięciu uczestników: 3 Pead, Marten Kuningas i Mahavok, Mimicry, Tiiu Kiik, Violina (feat. Rolf Junior), Disko 4000, Iiris Vesik, Lenna Kuurmaa, Groundhog Day oraz Malcolm Lincoln i Manpower 4. O wynikach zdecydowali jurorzy i telewidzowie w stosunku głosów 50:50. Po pierwszej rundzie ich głosowania do finałowej dwójki zakwalifikowali się Lenna Kuurmaa oraz Malcolm Lincoln i Manpower 4, którzy ostatecznie wygrał konkurs z piosenką „Siren”, uzyskując 54% poparcie widzów[60].

25 maja 2010 roku reprezentacja Estonii wystąpiła w pierwszym półfinale Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Oslo i zajęła w nim czternaste miejsce z dorobkiem 39 punktów, w tym m.in. z maksymalnymi notami 12 punktów z Finlandii i Łotwy, i nie awansowała do finału[61].

Konkurs Piosenki Eurowizji 2011

W 2011 roku Estonia uczestniczyła w 56. Konkursie Piosenki Eurowizji. Reprezentant kraju został wybrany za pomocą formatu Eesti Laul 2011. Stacja ERT po raz pierwszy zdecydowała się na zorganizowanie półfinałów selekcji, które odbyły się 12 i 19 lutego w studiu telewizji. Do konkursu przystąpiło łącznie dwudziestu uczestników: Marilyn Jurman, Elmayonesa, Victoria, Noorkuu, Jana Kask, Kait Tamra, Ans. Andur, Meister i Mari, Getter Jaani, Outloudz (pierwszy półfinał), Sõpruse Puiestee i Merili Varik, Shirubi Ikazuchi, Sofia Rubina, Mimicry, Orelipoiss, Tiiu Kiik, MID, Ithaka Maria i Rolf Roosalu (drugi półfinał). Z każdego półfinału do koncertu finałowego awansowało po pięciu kandydatów z największym poparciem telewidzów i jurorów[62]. W finale eliminacji, który odbył się 26 lutego w Nokia Concert Hall, wystąpili: Ithaka Maria, Rolf Roosalu, Orelipoiss, Getter Jaani, Jana Kask, MID, Outloudz, Mimicry, Noorkuu i Victoria. Po pierwszej turze głosowania jurorów i widzów (w stosunku głosów 50:50) do ścisłego finału dotarli Outloudz i Getter Jaani, która ostatecznie zdobyła większe poparcie widzów (62% do 38%), wygrywając krajowe eliminacje z utworem „Rockefeller Street”. Wszystkie koncerty prowadzili Piret Järvis i Lenna Kuurmaa, w finale dołączył do nich Ott Sepp[63].

12 maja piosenkarka zaprezentowała się w drugim półfinale Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Düsseldorfie i z dziewiątego miejsca zakwalifikowała się do sobotniego finału[64]. W koncercie finałowym, który odbył się 14 maja, zajęła przedostatnie, 24. miejsce z 44 punktami na koncie[65].

Konkurs Piosenki Eurowizji 2012

W 2012 roku stacja ERT wysłała swojego reprezentanta na 57. Konkurs Piosenki Eurowizji. Został nim zwycięzca krajowych eliminacji Eesti Laul 2012. Podobnie jak rok wcześniej, do konkursu zakwalifikowało się dwudziestu kandydatów: Janne Saar, Erasmus Rotterdamist, Mia (feat I.M.T.B), Milky Whip, Pop Maniacs, Ott Lepland, August Hunt, Soundclear, Liis Lemsalu, Loss Paranoias, Traffic, Lenna, Malcolm Lincoln, Tenfold Rabbit, Birgit Õigemeel i Violina, Soul Militia, Mimicry, Orelipoiss, Teele Viira i Cat Eye. Zostali oni podzieleni na dwa półfinały, które odbyły się 18 i 25 lutego w studiu ERT. Do finału awansowało po pięciu półfinalistów z każdej rundy[66]; finalistami zostali: Loss Paranoias, Teele Viira, Liis Lemsalu, August Hunt, Lenna, Pop Maniacs, Traffic, Tenfold Rabbit, Birgit Õigemeel i Violina oraz Ott Lepland. Finał Eesti Laul 2012, organizowany 3 marca w Nokia Concert Hall, wygrał Ott Lepland z piosenką „Kuula”, z którą zdobył większe poparcie telewidzów (31 269 głosów), pokonując w drugiej rundzie głosowania Lennę. Finał poprowadzili Tiit Sukk, Taavi Teplenkov i Piret Järvis, który był też gospodarzem półfinałów[67].

24 maja piosenkarz wystąpił w drugim półfinale Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Baku i z czwartego miejsca awansował do sobotniego finału[68]. Zajął w nim szóste miejsce z dorobkiem 120 punktów[69].

Konkurs Piosenki Eurowizji 2013

Birgit Õigemeel podczas występu w 58. Konkursie Piosenki Eurowizji, maj 2013

W 2013 roku na 58. Konkurs Piosenki Eurowizji ponownie pojechał zwycięzca krajowych eliminacji Eesti Laul. Do stawki konkursowej zakwalifikowało się dwudziestu uczestników, którymi zostali: Armastus, Marilyn Jurman, Winny Puhh, Sarah, kolektyw Teele, Tuuli, Ula i DrumAttack, Rosanna Lints, Grete Paia, Elina Born, Kõrsikud, Anisa, Liisi Koikson i Söörömöö, Birgit Õigemeel, Tenfold Rabbit, Liis Lemsalu, Marie Vaigla, Rasmus Rändvee i Facelift Deer, Rolf Roosalu, Flank i Neogeeni Põhja-Tallinn. Kandydaci zostali podzieleni na dwie grupy półfinałowe i zmierzyli się ze sobą w półfinałach organizowanych 16 i 23 lutego w studiu ERT[70]. Do finału awansowali po pięciu uczestników z każdego koncertu półfinałowego, czyli: Rolf Roosalu, Liisi Koikson i Söörömöö, Rasmus Rändvee i Facelift Deer, Elina Born, Põhja-Tallinn, Kõrsikud, Birgit Õigemeel, Teele, Tuuli, Ula i DrumAttack, Winny Puhh i Grete Paia. Po pierwszej rundzie głosowania jurorów i telewidzów do ostatecznej rozgrywki dostali się Grete Paia i Birgit Õigemeel, która ostatecznie za utwór „Et uus saaks alguse” otrzymała 30 333 głosów i wygrała finał[71][72].

14 maja reprezentantka Estonii wystąpiła w pierwszym półfinale Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Malmö. Zaprezentowali się jako druga w kolejności i z dziesiątego miejsca awansowała do finału[73][74]. Zajęła w nim dwudzieste miejsce z 19 punktami na koncie[75].

Konkurs Piosenki Eurowizji 2014

Tanja podczas prób do występu w półfinale 59. Konkursu Piosenki Eurowizji, maj 2014

W lipcu 2013 roku stacja ERT potwierdziła udział w 59. Konkursie Piosenki Eurowizji[76]. Nadawca po raz kolejny wyłonił swojego reprezentanta poprzez format Eesti Laul, który podzielono na dwa półfinały (14 i 21 lutego) i finał (28 lutego). Półfinały prowadzili Helen Sürje i Henrik Kalmet. Do stawki konkursowej zakwalifikowali się: Tanja, The Titles, Wilhelm, State of Zoe, NimmerSchmidt, Vöörad, Super Hot Cosmos Blues Band, August Hunt, Kõrsikud, Lenna, Norman Salumäe, Lauri Pihlap, Nion, Maltised, Sofia Rubina, MiaMee, Traffic, Maiken, Sandra Nurmsalu i Brigita Murutar[77]. Głosami jurorów i telewidzów do finału selekcji dostali się: Brigita Murutar, Traffic, Norman Salumäe, Wilhelm, Lenna, Super Hot Cosmos Blues Band, Maiken, Kõrsikud, Tanja i Sandra Nurmsalu. W pierwszej rundzie głosowania największe poparcie jury i widzów zdobyli Super Hot Cosmos Blues Band i Tanja, która ostatecznie wygrała finał po zdobyciu 53% poparcie widzów za piosenkę „Amazing”. Finałowy koncert prowadzili Marko Reikop i Henrik Kalmet[78][79].

6 maja piosenkarka wystąpiła w pierwszym półfinale Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Kopenhadze jako trzecia w kolejności i zajęła dwunaste miejsce z 36 punktami na koncie, przez co nie awansowała do finału[80].

Konkurs Piosenki Eurowizji 2015

Born i Stig Rästa podczas prób do 60. Konkursu Piosenki Eurowizji, maj 2015

Pod koniec maja 2014 roku stacja ERT potwierdziła udział w 60. Konkursie Piosenki Eurowizji[81]. Reprezentant Estonii został wyłoniony poprzez krajowe eliminacje Eesti Laul 2015, które zostały podzielone na dwa półfinały (7 i 14 lutego) i finał (21 lutego). Do półfinałów zakwalifikowało się dwudziestu wykonawców: Karl-Erik Taukar, Miina, The Blurry Lane, Liis Lemsalu i Egert Milder, Airi Vipulkumar Kansar, Maia Vahtramäe, Robin Juhkental i The Big Bangers, Elephants From Neptune, Elisa Kolk, Bluestocking (pierwszy półfinał), Wilhelm, Kruuv, Demie (feat. Janice), Nimmerschmidt, Elina Born i Stig Rästa, Daniel Levi, Triin Niitoja i John4, Kali Briis Band, Luisa Värk i Mari (drugi półfinał)[82]. Oba koncerty półfinałowe prowadzili Helen Sürje i Indrek Vaheoja, a do finału awansowali: Luisa Värk, Maia Vahtramäe, Elina Born i Stig Rästa, Kali Briis Band, Robin Juhkental i The Big Bangers, Daniel Levi, Elisa Kolk, The Blurry Lane, Elephants From Neptune oraz Triin Niitoja i John4. Po pierwszej rundzie głosowania jurorów i widzów (w stosunku głosów 50:50) wyłoniono trzech uczestników, którzy przeszli do decydującego etapu głosowania; zostali nimi: Elisa Kolk, Daniel Levi oraz Elina Born i Stig Rästa, którzy za utwór „Goodbye to Yesterday” zdobyli największą liczbę 71 429 głosów, wygrywając krajowe eliminacje[83][84][85].

Przed konkursem Elina Born i Stig Rästa byli jednymi z faworytów do wygrania konkursu, zajęli np. trzecie miejsce w międzynarodowym głosowaniu Stowarzyszenia Miłośników Konkursu Piosenki Eurowizji. 19 maja 2015 roku duet wystąpił w pierwszym półfinale Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Wiedniu i z trzeciego miejsca awansował do finału[86]. 23 maja piosenkarze zaprezentowali się w finale jako czwarci w kolejności i uplasowali się na siódmym miejscu, zdobywając łącznie 107 punktów[87].

Konkurs Piosenki Eurowizji 2016

Jüri Pootsmann podczas prób do występu w 61. Konkursie Piosenki Eurowizji, maj 2016

Pod koniec maja 2015 roku telewizja ERT wyraziła chęć udziału w 61. Konkursie Piosenki Eurowizji. Reprezentantem kraju został zwycięzca eliminacji Eesti Laul 2016, które podzielono na dwa półfinały (13 i 20 lutego) i finał (27 lutego). Do konkursu dopuszczono dwudziestu uczestników, którymi zostali: The Jingles, Würffel, Mick Pedaja, Indrek Ventmann, Cartoon (feat. Kristel Aaslaid), Kéa, Kati Laev i Noorkuu, Zebra Island, Laura, Windy Beach, Go Away Bird, Jüri Pootsmann, Meisterjaan, I Wear* Experiment, Púr Múdd, Grete Paia, Põhja-Tallinn i Jaagup Kreem, Anett Kulbin, Gertu Pabbo i La La Ladies[88]. Z półfinałów, organizowanych w tallińskim Estonia Theater, do finału dostali się: Laura, Go Away Bird, Mick Pedaja, Grete Paia, Kéa, Jüri Pootsmann, Kati Laev i Noorkuu, Cartoon (feat. Kristel Aaslaid), Meisterjaan i I Wear* Experiment. Koncert finałowy odbył się w Saku Suurhall, prowadzili Ott Sepp i Märt Avandi. Podobnie jak rok wcześniej, w pierwszej rundzie głosowania jurorzy i telewidzowie wytypowali trzech uczestników, którzy zawalczyli o wygraną w decydującym etapie głosowania widzów. Ostatecznie pierwsze miejsce zajął Jüri Pootsmann z piosenką „Play”, za który otrzymał 32 394 głosów, pokonując Laurę i zespół Cartoon (feat. Kristel Aaslaid)[89][90][91].

10 maja wystąpił w pierwszym półfinale Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Sztokholmie i zajął w nim ostatnie, osiemnaste miejsce z 24 punktami, przez co nie awansował do finału[92]. Tym samym uzyskał najsłabszy wynik w historii udziału Estonii w konkursie[93].

Konkurs Piosenki Eurowizji 2017

Tuż po finale konkursu w 2016 roku stacja ERT potwierdziła udział w 62. Konkursie Piosenki Eurowizji[94]. Swojego reprezentanta wyłoniła poprzez krajowe selekcje Eesti Laul 2017, które podzielone zostały na dwa półfinały (11 i 18 lutego) i finał (25 lutego). W stawce konkursowej znalazło się dwudziestu wykonawców, którymi zostali: Elina Born, Carl-Philip, Laura Prits, Leemet Onno, Ivo Linna, Lenna Kuurmaa, Karl-Kristjan i Whogaux (feat. Maian), Janno Reim i Kosmos, Ariadne, Uku Suviste, Koit Toome i Laura, Kerli, Daniel Levi, Liis Lemsalu, Close To Infinity (feat. Ian Karell), Antsud, Almost Natural, Rasmus Rändvee, Alvistar Funk Association i Angeelia. Do finału dostało się po pięciu półfinalistów, z czego czterech przechodziło dalej po pierwszej rundzie głosowania telewidzów i jurorów, a piąty finalista wyłaniany był podczas dodatkowej rundy głosowania telewidzów[95].

W finale Eesti Laul 2017 wystąpili: Liis Lemsalu, Koit Toome i Laura, Karl-Kristjan i Whogaux (feat. Maian), Lenna Kuurmaa, Daniel Levi, Elina Born, Ivo Linna, Rasmus Rändvee, Ariadne i Kerli. Po pierwszej rundzie głosowania telewidzów i jurorów do ostatecznego etapu przeszli: Rasmus Rändveem Kerli oraz Koit Toome i Laura. Decyzją widzów pierwsze miejsce zajął duet Koit Toome i Laura, zdobywając łącznie 44 818 głosów za piosenkę „Verona”[96][97].11 maja para wystąpiła jako siedemnasta w kolejności podczas drugiego koncertu półfinałowego i nie awansowała do finału zajęli 14 miejsce z 85 punktami na koncie, w tym 69 punktów od telewidzów (6. miejsce) i 16 pkt od jurorów (17. miejsce).

Konkurs Piosenki Eurowizji 2018

W maju 2017 roku estońska telewizja potwierdziła chęć udziału w 63. Konkursie Piosenki Eurowizji i ogłosiła, że wybierze swojego reprezentanta poprzez eliminacje Eesti Laul 2018, które zostały podzielone na dwa półfinały (10 i 17 lutego) i finał (3 marca)[98]. 10 listopada w programie Ringvaade ogłoszono listę dwudziestu półfinalistów selekcji, wybranych spośród 258 zgłoszeń[99]. Do konkursu zostali zakwalifikowani: Stig Rästa, Metsakutsu, Elina Netšajeva, Aden Ray, Frankie Animal, Nika, Iiris i Agoh, Etnopatsy, Vajé, Miljardid, Tiiu x Okym x Semy, Desiree, Rolf Roosalu, Eliis Pärna i Gerli Padar, Girls In Pearls, Marju Lanik, Indrek Ventmann, Sibyl Vane, Evestus oraz Karl Kristjan i Karl Killing (feat. Wateva)[100].

Z każdego półfinału do finału awansowało po pięciu wykonawców. Głosami telewidzów i komisji jurorskiej (w składzie: Lenna Kuurmaa, Eeva Talsi, Hanna Parman, Mariliis Mõttus, Kristjan Hirmo, Tomi Rahula, Jaanus Nõgisto, Dave Benton, Rainer Ild, Aleksandr Žemžurov i Erik Morna) do finału zakwalifikowali się: Vajé, Iiris i Agoh, Sibyl Vane, Stig Rästa i Elina Netšajeva (pierwszy półfinał)[101] oraz Frankie Animal, Eliis Pärna i Gerli Padar, Evestus, Karl Kristjan i Karl Killing (feat. Wateva) oraz Nika (drugi półfinał)[102]. W finale największe poparcie telewidzów i jurorów (Valter Soosalu, Maiken, Grits Majors, Nicola Caligiore, Laura Prits, Sten Teppan, Joana Levieva-Sawyer, Helena Sildna, Ole Tøpholm, Marina Kesler i Ivar Mus) zdobyła Elina Netšajeva z włoskojęzycznym utworem „La forza”, dzięki czemu została ogłoszona reprezentantką Estonii w 63. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Lizbonie[103].

Uczestnictwo

Estonia uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1994 roku. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska estońskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki krajowych delegatów w poszczególnych latach[1].

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Estonia_w_Konkursie_Piosenki_Eurowizji&oldid=53276027”