Józef Młynarczyk
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}} | |||||||||
Pełne imię i nazwisko |
{{{pełne imię i nazwisko}}} | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
{{{data urodzenia}}} | ||||||||
Data i miejsce śmierci |
{{{data śmierci}}} | ||||||||
Wzrost |
186 cm | ||||||||
Pozycja | |||||||||
Informacje klubowe | |||||||||
Klub |
{{{klub}}} | ||||||||
Numer w klubie |
{{{numer w klubie}}} | ||||||||
Kariera juniorska | |||||||||
| |||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||
| |||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||
| |||||||||
Kariera trenerska | |||||||||
| |||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||
| |||||||||
Odznaczenia | |||||||||
{{{odznaczenia}}} | |||||||||
[{{{www}}} Strona internetowa] |
Józef Młynarczyk (ur. 20 września 1953 w Nowej Soli) – polski piłkarz i trener piłkarski.
Życiorys
Karierę piłkarską rozpoczynał w drużynach z Nowej Soli: Astrze i Polonii (Dozamecie) (do 1974). W latach 1974–1977 występował w drużynie BKS Stal Bielsko-Biała, gdzie rozpoczął długoletnią współpracę z Antonim Piechniczkiem. W 1977 Antoni Piechniczek sprowadził go do występującej w pierwszej lidze drużyny Odry Opole. 18 lutego 1979 zadebiutował w reprezentacji Polski, prowadzonej przez Ryszarda Kuleszę, w meczu z Tunezją.
W 1980 przeniósł się do drużyny Widzewa Łódź, z którym dwukrotnie wywalczył Mistrzostwo Polski (1981 i 1982) oraz dotarł do półfinału Pucharu Europy (1983).
W 1984 został zawodnikiem francuskiej drużyny SC Bastia, a w 1986 przeniósł się do portugalskiego klubu FC Porto, z którym wywalczył największe sukcesy w swojej karierze klubowej: dwukrotne Mistrzostwo Portugalii (1986 i 1988), Puchar Portugalii (1988), a w 1987: Puchar Mistrzów (jako drugi Polak po Zbigniewie Bońku), Superpuchar UEFA i Puchar Interkontynentalny.
Karierę piłkarską zakończył w 1989. Od tego czasu pracuje jako trener, m.in. jako opiekun bramkarzy w FC Porto (gdzie szkolił Vítora Baíę czy Andrzeja Woźniaka), asystent selekcjonerów reprezentacji Polski: Andrzeja Strejlaua i Jerzego Engela, Antoniego Piechniczka w reprezentacji Zjednoczonych Emiratów Arabskich oraz w polskich klubach (Wisła Płock, Widzew Łódź, Lech Poznań).
Od 2014 członek Klubu Wybitnego Reprezentanta[1].
Sukcesy
- 3.miejsce na Mistrzostwach Świata 1982
- Mistrzostwo Polski (2x): 1981,1982
- Półfinalista Pucharu Europy (1x): 1983
- Mistrzostwo Portugalii (2x): 1986,1988
- Puchar Portugalii (1x): 1988
- Puchar Mistrzów (1x): 1987
- Superpuchar UEFA (1x): 1987
- Puchar Interkontynentalny (1x): 1987
Reprezentacja Polski
W reprezentacji Polski był najpierw zmiennikiem Zygmunta Kukli i Piotra Mowlika. Pierwszym bramkarzem został dopiero po objęciu funkcji selekcjonera przez Antoniego Piechniczka. Uczestniczył w Mistrzostwach Świata w 1982 w Hiszpanii (3. miejsce – srebrny medal) oraz w Mistrzostwach Świata w 1986 w Meksyku, na których zakończył reprezentacyjną karierę. Rozegrał 42 oficjalne mecze w drużynie narodowej, w tym 9 jako kapitan.
l.p. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Rezultat | Rozgrywki | Grał | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 18 lutego 1979 | Tunis | Tunezja | ||||
2. | 17 lutego 1980 | Marrakesz | Maroko | ||||
3. | 29 lutego 1980 | Bagdad | Irak | ||||
4. | 26 marca 1980 | Budapeszt | Węgry | ||||
5. | 13 maja 1980 | Frankfurt nad Menem | RFN | ||||
6. | 12 listopada 1980 | Barcelona | Hiszpania | ||||
7. | 2 września 1981 | Chorzów | RFN | ||||
8. | 23 września 1981 | Lizbona | Portugalia | ||||
9. | 10 października 1981 | Lipsk | NRD | ||||
10. | 28 października 1981 | Buenos Aires | Argentyna | ||||
11. | 14 czerwca 1982 | Vigo | Włochy | ||||
12. | 19 czerwca 1982 | La Coruña | Kamerun | ||||
13. | 22 czerwca 1982 | La Coruña | Peru | ||||
14. | 28 czerwca 1982 | Barcelona | Belgia | ||||
15. | 4 lipca 1982 | Barcelona | ZSRR | ||||
16. | 8 lipca 1982 | Barcelona | Włochy | ||||
17. | 10 lipca 1982 | Alicante | Francja | ||||
18. | 23 marca 1983 | Łódź | Bułgaria | ||||
19. | 17 kwietnia 1983 | Warszawa | Finlandia | ||||
20. | 22 maja 1983 | Chorzów | ZSRR | ||||
21. | 7 września 1983 | Kraków | Rumunia | ||||
22. | 9 października 1983 | Moskwa | ZSRR | ||||
23. | 28 października 1983 | Wrocław | Portugalia | ||||
24. | 11 stycznia 1984 | Kalkuta | Indie | ||||
25. | 15 stycznia 1984 | Kalkuta | Chiny | ||||
26. | 17 stycznia 1984 | Kalkuta | Argentyna | ||||
27. | 27 stycznia 1984 | Kalkuta | Chiny | ||||
28. | 27 marca 1984 | Zurych | Szwajcaria | ||||
29. | 17 kwietnia 1984 | Warszawa | Belgia | ||||
30. | 23 maja 1984 | Dublin | Irlandia | ||||
31. | 1 maja 1985 | Bruksela | Belgia | ||||
32. | 19 maja 1985 | Ateny | Grecja | ||||
33. | 30 maja 1985 | Tirana | Albania | ||||
34. | 21 sierpnia 1985 | Malmö | Szwecja | ||||
35. | 11 września 1985 | Chorzów | Belgia | ||||
36. | 16 listopada 1985 | Chorzów | Włochy | ||||
37. | 26 marca 1986 | Kadyks | Hiszpania | ||||
38. | 16 maja 1986 | Kopenhaga | Dania | ||||
39. | 2 czerwca 1986 | Monterrey | Maroko | ||||
40. | 7 czerwca 1986 | Monterrey | Portugalia | ||||
41. | 11 czerwca 1986 | Monterrey | Anglia | ||||
42. | 16 czerwca 1986 | Guadalajara | Brazylia |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Nowi członkowie Klubu Wybitnego Reprezentanta [dostęp: 2014-10-16]
<ref>
dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>