Markos Pagdatis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Markos Pagdatis
Μάρκος Παγδατής
Ilustracja
Pagdatis podczas French Open 2015
Państwo

 Cypr

Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1985
Limassol

Wzrost

178 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2003

Zakończenie kariery

2019

Trener

Pablo Perez, Juan Francisco Spina

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

4

Najwyżej w rankingu

8 (21 sierpnia 2006)

Australian Open

F (2006)

Roland Garros

4R (2007)

Wimbledon

SF (2006)

US Open

4R (2016)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

93 (7 stycznia 2008)

Australian Open

3R (2013)

Roland Garros

1R (2016)

Wimbledon

1R (2007, 2017)

US Open

1R (2018)

Strona internetowa

Markos Pagdatis[a] (gr. Μάρκος Παγδατής, trl. Márkos Pagdatī́s, trb. Markos Pagdatis, ar. ماركوس بغداتيس, trl. Mārkūs Baḡdātīs, trb. Markus Baghdatis; ur. 17 czerwca 1985 w Limassol) − cypryjski tenisista, finalista Australian Open 2006, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Zwycięzca 4 turniejów o randze ATP World Tour w grze pojedynczej. W sierpniu 2006 roku sklasyfikowany na 8. miejscu w rankingu ATP, najwyższym w swojej karierze.

Zawodnik praworęczny, z bekhendem oburęcznym. Do swoich najlepszych uderzeń zaliczał serwis i forhend, wyróżniał się także dobrą pracą nóg. W 2019 roku zakończył karierę zawodową[1].

Syn Libańczyka[2] Christosa (właściciela sklepu odzieżowego) i Andry. Treningi tenisowe rozpoczął w wieku 5 lat. Ma dwóch starszych braci: Petrosa oraz Marinosa, także tenisistów reprezentujących Cypr w Pucharze Davisa. Mąż chorwackiej tenisistki Karoliny Šprem, z którą ma trójkę dzieci[3].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Lata juniorskie[edytuj | edytuj kod]

W tym okresie Pagdatis zaliczał się do czołówki światowej juniorów. W 2003 roku wygrał juniorską edycję Australian Open[4] oraz osiągnął finał US Open (w finale US Open był również w 2002). W sezonie 2003 został sklasyfikowany na 1. miejscu w rankingu juniorów. W tym samym roku zadebiutował w gronie tenisistów zawodowych.

Sezony 2003−2004[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2003 zakończył na pozycji nr 179. w rankingu seniorskim; wygrał w t.r. cztery turnieje rangi ITF Futures (dodatkowo jeden finał), był w dwóch półfinałach zawodów ATP Challenger Tour. W 2004 roku wygrał dwa turnieje ATP Challenger Tour, w Boltonie, pokonując w finale Petera Wesselsa oraz w Bratysławie wygrywając finałowy pojedynek z Dominikiem Hrbatym). Latem 2004 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Atenach dzięki przyznanej przez organizatorów "dzikiej karcie". Zdołał osiągnąć II rundę, pokonując na samym początku Grégory'ego Carraza, a potem przegrywając w trzech setach z Niemcem Nicolasem Kieferem. W sierpniu Pagdatis debiutował w turnieju wielkoszlemowym US Open, gdzie dotarł do II rundy, będąc jedynym obok Andre Agassiego graczem, któremu udało się wygrać seta z późniejszym zwycięzcą, Szwajcarem Rogerem Federerem.

Sezon 2005[edytuj | edytuj kod]

Na początku roku Cypryjczyk dotarł do IV rundy Australian Open, pokonując wcześniej m.in. Ivana Ljubičicia i Tommy'ego Robredo. W meczu o ćwierćfinał zmierzył się z Rogerem Federerem, z którym przegrał 2:6, 2:6, 6:7(4). Tego roku zadebiutował również w French Open przegrywając w I rundzie z Davidem Nalbandianem i Wimbledonie, gdzie odpadł w I etapie rozgrywek z Michaiłem Jużnym. W czerwcu Pagdatis wygrał zawody ATP Challenger Tour w Kordobie pokonując w finale Kolumbijczyka Alejandro Fallę 6:3, 6:3.

W ostatnim w sezonie wielkoszlemowym turnieju, US Open, Pagdatis zagrał w I rundzie przegrywając z Dmitrijem Tursunowem 4:6, 3:6, 7:6(7), 2:6. Na początku października osiągnął ćwierćfinał w turnieju rozgrywanym w Tokio. W pojedynku o półfinał przegrał z Mario Ančiciem 1:6, 6:7(4). 24 października Pagdatis uzyskał swój pierwszy finał rozgrywek ATP World Tour, podczas rywalizacji w Bazylei, pokonując w drodze do finału m.in. Davida Nalbandiana[5]. W finale spotkał się z Fernando Gonzálezem, który wygrał spotkanie 6:7(8), 6:3, 7:5, 6:4, zwyciężając tym samym w całym turnieju.

Sezon 2006[edytuj | edytuj kod]

Rok 2006 Pagdatis rozpoczął od ćwierćfinału rozgrywek w Ad-Dausze, odpadając z rywalizacji po porażce z Federerem. W wielkoszlemowym Australian Open Cypryjczyk dotarł do finału, pokonując po drodze m.in. Andy'ego Roddicka, Ivana Ljubičicia oraz Davida Nalbandiana, który prowadził w setach 2:0, a ostatecznie przegrał z Pagdatisem 6:3, 7:5, 3:6, 4:6, 4:6[6]. W finale zmierzył się z Federerem, lecz Cypryjczyk przegrał mecz 7:5, 5:7, 0:6, 2:6[7].

W rozgrywkach z cyklu ATP Masters Series w Indian Wells Pagdatis osiągnął ćwierćfinał, w którym nie sprostał Rafaelowi Nadalowi. Podczas turnieju Rolanda Garrosa uzyskał II rundę, przegrywając w spotkaniu o kolejną fazę rozgrywek z Julienem Benneteau 6:3, 4:6, 3:6, 7:6(1), 4:6.

Okres gry na kortach trawiastych Cypryjczyk rozpoczął od półfinału imprezy w 's-Hertogenbosch. W meczu, którego stawką był finał, przegrał 6:7(4), 3:6 z Mario Ančicieem. Podczas Wimbledonu Pagdatis doszedł do półfinału, eliminując m.in. mistrza zawodów z 2002 roku, Lleytona Hewitta[8]. Spotkanie o finał imprezy zakończyło się porażką Pagdatisa z Rafaelem Nadalem.

W październiku Pagdatis awansował do finału rozgrywek w Pekinie. We wcześniejszych fazach turnieju wyeliminował m.in. Paradorna Srichaphana, a w finale pokonał Ančicia 6:4, 6:0, wygrywając tym samym po raz pierwszy w karierze rozgrywki z cyklu ATP World Tour[9].

Na koniec roku sklasyfikowany był na 12. pozycji w rankingu ATP mając na koncie zwycięstwo w Pekinie.

Sezon 2007[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2007 Cypryjczyk rozpoczął od ćwierćfinału w Ad-Dausze, przegrywając pojedynek o półfinał z Robinem Söderlingiem. Kolejny ćwierćfinał uzyskał w Sydney, gdzie odpadł w meczu o półfinał z Carlosem Moyą. W Australian Open Cypryjczyk przegrał swoje spotkanie w II rundzie z Gaëlem Monfilsem.

Swoje drugie turniejowe zwycięstwo Pagdatis odniósł na twardych kortach w Zagrzebiu. W finałowym meczu pokonał 7:6(4), 4:6, 6:4 Ivana Ljubičicia[10]. W turnieju rozgrywanym w Marsylii Cypryjczyk awansował do kolejnego finału, jednak został pokonany przez Gilles'a Simona[11]. Podczas rozgrywek w Monachium uzyskał półfinał, w którym przegrał z Philippem Kohlschreiberem. W Rolandzie Garrosie Pagdatis doszedł do IV rundy, lecz w spotkaniu o ćwierćfinał uległ 6:2, 1:6, 3:6, 4:6 Igorowi Andriejewowi.

Na trawiastych kortach w Halle Pagdatis doszedł do kolejnego w sezonie finału pokonując po drodze m.in. Söderlinga oraz Kohlschreiba. W meczu o tytuł zagrał z Czechem Tomášem Berdychem, któremu uległ 5:7, 4:6[12]. W Wimbledonie osiągnął ćwierćfinał, w którym po pięciosetowym starciu nie sprostał Novakowi Đokoviciowi, przegrywając 6:7(4), 6:7(9), 7:6(3), 6:4, 5:7. Na I rundzie zakończył swój udział w US Open, a w Bazylei dotarł do półfinału, w którym przegrał 6:7(4), 2:6 z Jarkko Nieminenem.

W rozgrywkach ATP Masters Series w Paryżu doszedł do półfinału imprezy pokonując we wcześniejszych rundach m.in. Ivana Ljubičicia i Nikołaja Dawydienkę. W meczu, którego stawką był finał, zmierzył się z Nadalem. Hiszpan wygrał pojedynek 4:6, 6:4, 6:3 dochodząc tym samym do finału rozgrywek.

Sezon ukończył na 16. miejscu w światowym rankingu tenisistów z wygranym turniejem w Zagrzebiu.

Sezon 2008[edytuj | edytuj kod]

Rok 2008 Pagdatis zainaugurował od finału w grze podwójnej w Ćennaju, grając wspólnie z Marcem Gicquelem. W finale zagrał z tajlandzką parą, Sanchaiem Ratiwataną i Sonchatem Ratiwataną, którzy wygrali mecz 6:4, 7:5[13]. W grze pojedynczej w Australian Open Pagdatis dotarł do III rundy, eliminując Thomasa Johanssona oraz Marata Safina. Mecz IV rundy z Lleytonem Hewittem zakończył się wynikiem 6:4, 5:7, 5:7, 7:6(4), 3:6 dla Australijczyka. W Marsylii Cypryjczyk uzyskał półfinał, w którym nie sprostał Mario Ančiciowi.

W wielkoszlemowym Rolandzie Garrosie Pagdatis odpadł w I etapie z Simonem Bolellim. W Halle awansował do ćwierćfinału, gdzie został pokonany przez Federera, natomiast w Wimbledonie doszedł do IV rundy, gdzie zagrał z Feliciano Lópezem. Spotkanie zakończyło się rezultatem 5:7, 6:2, 3:6, 7:6(4), 8:6 dla Hiszpana. Z powodu kontuzji nadgarstka Pagdatis zrezygnował ze startu w US Open oraz igrzysk olimpijskich w Pekinie[14].

Na koniec roku zajmował 98. pozycję w rankingu ATP.

Sezon 2009[edytuj | edytuj kod]

Pagdatis podczas turnieju w Brisbane, 2009

Kolejny zawodowy sezon Pagdatis rozpoczął od IV rundy w Australian Open. W drodze do tego etapu rozgrywek zdołał wyeliminować Juliena Benneteau, Robina Söderlinga i Mardy'ego Fisha. Spotkanie o ćwierćfinał zagrał z Novakiem Đokoviciem, który pokonał Pagdatisa 6:1, 7:6(1), 6:7(5), 6:2. Na początku lutego Pagdatis awansował do ćwierćfinału turnieju w Johannesburgu, lecz mecz o półfinał przegrał z Davidem Ferrerem. Kolejny ćwierćfinał Cypryjczyk osiągnął w Delray Beach, a zmierzył się w nim z Jérémym Chardym, któremu uległ w dwóch setach.

Wielkoszlemowy Roland Garros Pagdatis zakończył na I rundzie odpadając z Juanem Mónaco. Następnie Pagdatis nie wziął udziału w Wimbledonie z powodu kontuzji kolana[15].

Na korty cypryjski tenisista powrócił podczas cyklu US Open Series. Wystartował w Indianapolis, ale odpadł z turnieju w I rundzie z Wayne'em Odesnikiem. W Los Angeles doszedł do II rundy rozgrywek, wygrywając najpierw z Frankiem Dancevicem, a potem przegrywając z Johnem Isnerem. Na początku sierpnia wygrał rozgrywki kategorii ATP Challenger Tour w Vancouver, pokonując w finale Xaviera Malisse'a. W US Open Pagdatis nie wystąpił. We wrześniu zwyciężył w imprezie ATP Challenger Tour w Saint-Remy, pokonując w finale Malisse'a. W jednym z azjatyckich turniejów, w Kuala Lumpur doszedł do II etapu turnieju, pokonując 4:6, 6:3, 7:6(5) reprezentanta Chińskiego Tajpej Lu Yen-hsuna. Swój udział w rozgrywkach zakończył w meczu z Michaiłem Jużnym, przegrywając 2:6, 3:6.

W październiku Pagdatis wygrał turniej ATP Challenger Tour w Taszkencie, pokonując w finale Denisa Istomina. W rozgrywkach rangi ATP World Tour w Sztokholmie Pagdatis doszedł do finału, pokonując m.in. Juana Carlosa Ferrero. W finale zmierzył się z Belgiem Olivierem Rochusem, z którym wygrał 6:1, 7:5[16].

Sezon zakończył na 42. miejscu w światowym rankingu ATP.

Sezon 2010[edytuj | edytuj kod]

W połowie stycznia Pagdatis wystartował w turnieju w Sydney. Rozgrywki zakończyły się zwycięstwem Cypryjczyka, który w drodze po tytuł wyeliminował m.in. Lleytona Hewitta, Mardy'ego Fisha, a w finale pokonał 6:4, 7:6(2) Richarda Gasqueta[17]. Był to czwarty singlowy triumf Cypryjczyka. Następnie wystartował w Australian Open, gdzie doszedł do III rundy. Wyeliminował w trzech setach Frederico Gila oraz stoczył zwycięski pięciosetowy pojedynek z Davidem Ferrerem. W spotkaniu o 1/8 finału po raz kolejny zagrał z Hewittem, lecz tym razem lepszy okazał się Australijczyk. Mecz zakończył się przy stanie 6:0, 4:2 dla Hewitta. Powodem dla którego Pagdatis się poddał była kontuzja ramienia[18].

W lutym Pagdatis wystartował w turnieju w Dubaju, dochodząc do półfinału. Wyeliminował Gilles'a Simona, Somdeva Devvarmana oraz Michaela Berrera; przegrał po trzysetowym pojedynku z Novakiem Đokoviciem. W marcu, podczas turniejów rangi ATP World Tour Masters 1000 doszedł do 1/8 finału w Indian Wells, gdzie pokonał m.in. po raz pierwszy w karierze Rogera Federera[19]; odpadł z Tommym Robredo. W Miami Pagdatis poniósł porażkę w II rundzie z Marinem Čiliciem.

Na kortach ziemnych Cypryjczyk osiągnął na początku maja półfinał turnieju w Monachium. Spotkanie o finał przegrał z Marinem Čiliciem. Podczas wielkoszlemowego Rolanda Garrosa doszedł do III rundy, pokonując w I fazie Amerykanina Jessego Wittena, a w kolejnym etapie Marcela Granollersa. Pojedynek o 1/8 finału przegrał z Andym Murrayem. Trzeci w sezonie wielkoszlemowy turniej, Wimbledon, Cypryjczyk zakończył już w I rundzie po porażce ze Słowakiem Lukášem Lacko.

Pod koniec lipca Pagdatis wystartował, w turnieju na nawierzchni twardej, w Los Angeles, gdzie doszedł do ćwierćfinału eliminując Ryana Sweetinga (w I fazie miał wolny los). Mecz o dalszą rundę przegrał z Janko Tipsareviciem. Następnie wziął udział w zawodach na kortach w Waszyngtonie. Rozgrywki zakończyły się porażką Pagdatisa w fazie finałowej, gdzie wyeliminował po drodze m.in. w ćwierćfinale Fernando Verdasco. W pojedynku finałowym nie sprostał Davidovi Nalbandianowi przegrywając 2:6, 6:7(4)[20]. Następnie Pagdatis osiągnął półfinał rozgrywek ATP World Tour Masters 1000 w Cincinnati. Pod drodze pokonał m.in. lidera rankingu Rafaela Nadala; przegrał z Federerem. Wielkoszlemowy US Open Pagdatis zakończył już w I rundzie po porażce w pięciu setach z Francuzem Arnaudem Clémentem.

W październiku, podczas rywalizacji w Moskwie, Pagdatis osiągnął kolejny w sezonie finał, w którym przegrał jednak z Viktorem Troickim 6:3, 4:6, 3:6[21]. W tym samym miesiącu osiągnął również ćwierćfinał zawodów w Wiedniu, gdzie został pokonany przez Michaela Berrera.

Sezon zakończył będąc na 20. pozycji w zestawieniu ATP.

Sezon 2011[edytuj | edytuj kod]

Pagdatis podczas French Open, 2011

Sezon 2011 Pagdatis rozpoczął od turnieju w Brisbane, gdzie doszedł do ćwierćfinału, w którym przegrał z Andym Roddickiem. Rozgrywki podczas Australian Open Pagdatis rozpoczął od zwycięstwa w pięciosetowym pojedynku z kwalifikantem Gregą Žemlją. Następnie w czterech partiach pokonał Juana Martína del Potro, jednak w III fazie przegrał z Jürgenem Melzerem poprzez krecz w czwartym secie przy stanie 6:7(5), 6:2, 6:1, 4:3 dla Austriaka, z powodu urazu pachwiny[22]. W lutym Pagdatis uzyskał ćwierćfinał turnieju w Rotterdamie, po wyeliminowaniu Andy'ego Murraya i Feliciano Lópeza. Spotkanie o dalszą fazę rozegrał z Ivanem Ljubičiciem. Pojedynek zakończył się porażką Pagdatisa w trzech setach.

Pierwszy start na kortach ziemnych Pagdatisa miał miejsce na początku kwietnia w Casablance, gdzie odpadł w II rundzie po porażce z Andriejem Kuzniecowem. Podczas Rolanda Garrosa Cypryjczyk w meczu I rundy pokonał Frederico Gila. Spotkanie o III rundę przegrał z Leonardo Mayerem.

W połowie czerwca, na trawiastych kortach w 's-Hertogenbosch, Pagdatis doszedł do półfinału, w którym uległ Ivanowi Dodigowi. Na Wimbledonie Cypryjczyk uzyskał III rundę po wygranych z Jamesem Blakiem i Andreasem Seppim. Spotkanie o IV rundę przegrał z Novakiem Đokoviciem.

Na początku sierpnia Pagdatis awansował do ćwierćfinału rozgrywek w Waszyngtonie. W pojedynku o półfinał został pokonany przez Donalda Younga. Następnie Cypryjczyk dotarł do ćwierćfinału zawodów w Winston-Salem, gdzie poniósł porażkę z Johnem Isnerem. Również z Isnerem, Pagdatis przegrał w I rundzie US Open, po czterosetowym pojedynku.

Jesienią Pagdatis dotarł do finału w Kuala Lumpuer. Cypryjski tenisista zdołał po drodze pokonać m.in. Jürgena Melzera i Viktora Troickiego. Spotkanie finałowe przegrał jednak z Janko Tipsareviciem[23]. W Bazylei Pagdatis awansował do ćwierćfinału, w którym został pokonany przez Novaka Đokovicia.

Rok Pagdatis zakończył na 44. miejscu w zestawieniu ATP.

Sezon 2012[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy turniej w 2012 roku Pagdatis rozegrał w Brisbane docierając do ćwierćfinału, gdzie poniósł porażkę z Andym Murrayem. Następnie cypryjski tenisista awansował do półfinału w Sydney, pokonując po drodze m.in. Juana Martína del Potro. Spotkanie o awans do finału przegrał z Julienem Benneteau. Podczas Australian Open Pagdatis odpadł w II rundzie ze Stanislasem Wawrinką. Na początku lutego dotarł do półfinału w Zagrzebiu, po wcześniejszym wyeliminowaniu m.in. mistrza zawodów z 2011 roku, Ivana Dodiga. O finał Pagdatis zmierzył się z Lukášem Lacko, któremu uległ w dwóch setach. Cypryjczyk wystartował ponadto w grze podwójnej gdzie wspólnie z Michaiłem Jużnym osiągnęli finał, w którym pokonali 6:2, 6:2 parę Ivan Dodig-Mate Pavić[24].

Okres gry na kortach ziemnych Pagdatis zaczął pod koniec kwietnia od turnieju w Bukareszcie, gdzie odpadł w II rundzie pokonany przez Fabio Fogniniego. Po tych zawodach cypryjski tenisista zagrał w Monachium, ponosząc porażkę w ćwierćfinałowym pojedynku z Tommym Haasem. Na Rolandzie Garrosie Cypryjczyk awansował do II rundy, w której uległ Nicolásowi Almagro, natomiast na trawiastych kortach Wimbledonu osiągnął III rundę, przegrywając z Andym Murrayem.

Po Wimbledonie Pagdatis zagrał na igrzyskach olimpijskich w Londynie, które odbyły się na podłożu trawiastym. Awansował do III rundy, eliminując Gō Soedę i Richarda Gasqueta, natomiast poniósł porażkę z Andym Murrayem.

We wrześniu, podczas US Open, tenisista cypryjski odpadł w II rundzie wyeliminowany przez Ołeksandra Dołhopołowa. W Tokio, na początku października, Pagdatis doszedł do półfinału ponosząc porażkę z Keim Nishikorim. Ten sam wynik zawodnik osiągnął w Sztokholmie, gdzie przegrał z Jo-Wilfriedem Tsongą.

Sezon 2013[edytuj | edytuj kod]

Pagdatis podczas US Open, 2013

Rok 2013 Pagdatis rozpoczął od półfinału rozgrywek w Brisbane, odpadając z rywalizacji po porażce z Grigorem Dimitrowem. Następnie zagrał w Australian Open przegrywając w III rundzie z Davidem Ferrerem. W połowie lutego Cypryjczyk awansował do ćwierćfinału w Rotterdamie, gdzie po raz kolejny w sezonie nie sprostał Dimitrowowi.

Podczas sezonu gry na nawierzchni ziemnej w Europie, Pagdatis awansował w maju do finału gry podwójnej w Monachium, zostając ostatecznie pokonanym 1:6, 4:6 przez Jarkko Nieminena i Dmitrija Tursunowa[25]. Partnerem deblowym Cypryjczyka był wówczas Eric Butorac. Na Rolandzie Garrosie Pagdatis poniósł porażkę w I rundzie z Benoîtem Pairem, a na Wimbledonie uległ w I rundzie Marinowi Čiliciowi.

Na początku sierpnia Pagdatis awansował do ćwierćfinału w Waszyngtonie. Był to pierwszy ćwierćfinał do jakiego doszedł od lutego, gdy startował w Rotterdamie. Spotkanie o awans do dalszej rundy przegrał z Johnem Isnerem. Na US Open Pagdatis doszedł do III rundy. Wyeliminował Gō Soedę i Kevina Andersona, a odpadł po czterosetowej porażce ze Stanislasem Wawrinką.

Sezon 2013 tenisista cypryjski ukończył na 87. miejscu w klasyfikacji singlowej ATP.

Sezon 2014[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy w sezonie wielkoszlemowy turniej, Australian Open Pagdatis zakończył w I rundzie wyeliminowany przez Denisa Istomina.

W marcu doszedł do III rundy zawodów kategorii ATP World Tour Masters 1000 w Miami, pokonawszy Santiago Giralda i Philippa Kohlschreibera. Mecz o IV rundę Cypryjczyk przegrał z Jo-Wilfriedem Tsongą.

W czerwcu, w trakcie przygotowań do Wimbledonu Pagdatis zaczął od startu w zawodach ATP Challenger Tour w Nottingham, bez straty seta odnosząc końcowy triumf. Potem wystartował w Londynie (Queen's) odpadając przez krecz w II rundzie ze Stanislasem Wawrinką. Na Wimbledonie również został wyeliminowany w II rundzie, przez Leonarda Mayera.

Następnie Cypryjczyk startował w dwóch imprezach ATP Challenger Tour poprzedzających US Open, w Vancouver i Aptos. Turnieje te zakończył zwycięstwem. W Nowym Jorku przegrał w I rundzie z Marinem Čiliciem.

Na początku listopada zwyciężył w czwartym turnieju z serii ATP Challenger Tour, w Genewie.

Sezon 2015[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2015 najlepszy wynik tenisista cypryjski zanotował w sierpniu podczas zawodów w Atlancie, gdzie osiągnął finał. Spotkanie o tytuł przegrał 3:6, 3:6 z Johnem Isnerem[26].

Pagdatis był również w trzech półfinałach, najpierw w lutym w Zagrzebiu, w czerwcu w Nottingham i w październiku w Sztokholmie. W Nottingham mecz o udział w finale poddał przez ból w łydce Denisowi Istominowi[27].

W imprezach wielkoszlemowych Pagdatis najdalej doszedł do III rundy, podczas Australian Open i Wimbledonu.

Sezon 2016[edytuj | edytuj kod]

Pagdatis podczas Wimbledonu, 2016

Markos Pagdaris w roku 2016 został finalistą 1 turnieju, w Dubaju z końca lutego. Pojedynek o tytuł zakończył się porażką tenisisty z Cypru ze Stanislasem Wawrinką 4:6, 6:7(13)[28].

Na początku marca Padgatis pobił rekord Björna Borga w ilości zwycięstw z rzędu w Pucharze Davisa[29]. Po dwóch wygranych meczach z Andorą osiągnął bilans 34 kolejnych gier bez porażki w turnieju. Serię tę rozpoczął w styczniu 2003 roku przeciwko Łotwie. W maju, podczas French Open, wygrał 300 mecz w karierze w 1 rundzie eliminując Gillesa Müllera[30].

W rozgrywkach wielkoszlemowych sezonu 2016 najdalej Cypryjczyk doszedł na US Open, do 4 rundy. Po raz ostatni tę fazę turnieju w Wielkim Szlemie uzyskał podczas Australian Open 2009[30].

Podczas turnieju w Newport Pagdatis awansował o półfinału, w którym został wyeliminowany przez Ivo Karlovicia. Został także ćwierćfinalistą trzech turniejów, w Montpellier, Halle i Nottingham.

Na koniec roku zajmował 36. miejsce w rankingu ATP.

Sezon 2017[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2017 Pagdatis zakończył z bilansem 18 zwycięstw i 17 porażek w cyklu ATP World Tour. Został także finalistą jednego turnieju, w Chengdu, gdzie poddał mecz Denisowi Istminowi po pięciu gemach z powodu zasłabnięcia[31]. Do podobnego zdarzenia z udziałem Cypryjczyka doszło w Antalyi na kortach trawiastych – wtedy to Pagdatis poddał grę przy stanie 3:6, 7:6(7), 1:4 Yūichiemu Sugicie[32].

Oprócz półfinału w Antalyi Cypryjczyk doszedł do tej samej rundy w Auckland na początku stycznia odpadając z João Sousą.

Uczestniczył we wszystkich turniejach Wielkiego Szlema, przechodząc do drugich rund w Australian Open i Wimbledonu.

Ostatni w sezonie turniej zagrał podczas imprezy ATP Challenger Tour w Eckental, a rok zakończył na 105. miejscu na świecie.

Ostatnie lata kariery[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2018 najdalej awansował do ćwierćfinałów w Sofii i Atlancie. Osiągnął czwartą rundę w Indian Wells, najpierw wygrywając kwalifikacje. W drabince głównej mecz u udział w ćwierćfinale oddał walkowerem Milosowi Raoniciowi z powodu choroby[33]. Rok 2018 ukończył jako 124. tenisista na świecie.

W lutym 2019 przeszedł skutecznie przez eliminacje w Montpellier i awansował do ćwierćfinału. W połowie marca wygrał turniej ATP Challenger Tour w Shenzhen. Na początku lipca zagrał ostatni turniej w karierze podczas Wimbledonu, pierwszy mecz kończąc zwycięsko w trzech setach z Braydenem Schnurem. W drugiej rundzie poniósł porażkę 1:6, 6:7(4), 3:6 z Matteem Berrettinim[34].

Puchar Davisa[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Pagdatis zadebiutował w roku 2000 przeciwko Ugandzie w grze podwójnej w strefie Euro/Afrykańskiej IV Pucharu Davisa. W roku 2002 rywalizował m.in. przeciwko Polsce, ale swoje obydwa spotkania, najpierw w singlu, a potem w grze podwójnej przegrał. W roku 2006 awansował wraz z zespołem do II grupy rozgrywek strefy Euro/Afrykańskiej. Rozegrał dla zespołu 82 pojedynki; w singlu wygrał 47 spotkania i 4 przegrał, natomiast w deblu miał na koncie 20 zwycięstw oraz 11 porażek.

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (4–10)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 30 października 2005 Bazylea Dywanowa (hala) Chile Fernando González 7:6(8), 3:6, 5:7, 4:6
Finalista 2. 29 stycznia 2006 Australian Open, Melbourne Twarda Szwajcaria Roger Federer 7:5, 5:7, 0:6, 2:6
Zwycięzca 1. 17 września 2006 Pekin Twarda Chorwacja Mario Ančić 6:4, 6:0
Zwycięzca 2. 5 lutego 2007 Zagrzeb Dywanowa (hala) Chorwacja Ivan Ljubičić 7:6(4), 4:6, 6:4
Finalista 3. 18 lutego 2007 Marsylia Twarda (hala) Francja Gilles Simon 4:6, 6:7(3)
Finalista 4. 17 czerwca 2007 Halle Trawiasta Czechy Tomáš Berdych 5:7, 4:6
Zwycięzca 3. 25 października 2009 Sztokholm Twarda (hala) Belgia Olivier Rochus 6:1, 7:5
Zwycięzca 4. 16 stycznia 2010 Sydney Twarda Francja Richard Gasquet 6:4, 7:6(2)
Finalista 5. 8 sierpnia 2010 Waszyngton Twarda Argentyna David Nalbandian 2:6, 6:7(4)
Finalista 6. 24 października 2010 Moskwa Twarda (hala) Serbia Viktor Troicki 6:3, 4:6, 3:6
Finalista 7. 2 października 2011 Kuala Lumpur Twarda (hala) Serbia Janko Tipsarević 4:6, 5:7
Finalista 8. 2 sierpnia 2015 Atlanta Twarda Stany Zjednoczone John Isner 3:6, 3:6
Finalista 9. 27 lutego 2016 Dubaj Twarda Szwajcaria Stan Wawrinka 4:6, 6:7(13)
Finalista 10. 1 października 2017 Chengdu Twarda Uzbekistan Denis Istomin 2:3 krecz

Gra podwójna (1–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 5 stycznia 2008 Ćennaj Twarda Francja Marc Gicquel Tajlandia Sanchai Ratiwatana
Tajlandia Sonchat Ratiwatana
4:6, 5:7
Zwycięzca 1. 5 lutego 2012 Zagrzeb Twarda (hala) Rosja Michaił Jużny Chorwacja Ivan Dodig
Chorwacja Mate Pavić
6:2, 6:2
Finalista 2. 5 maja 2013 Monachium Ceglana Stany Zjednoczone Eric Butorac Finlandia Jarkko Nieminen
Rosja Dmitrij Tursunow
1:6, 4:6

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 Wygrane turnieje Bilans w turnieju
Australian Open 4R F 2R 3R 4R 3R 3R 2R 3R 1R 3R 1R 2R 2R 0 / 14 26–14
French Open 1R 2R 4R 1R 1R 3R 2R 2R 1R 2R 2R 1R 1R 0 / 13 10–13
Wimbledon 1R SF QF 4R 1R 3R 3R 1R 2R 3R 1R 2R 2R 2R 0 / 14 22–14
US Open 2R 1R 2R 1R 1R 1R 2R 3R 1R 1R 4R 1R 2R 0 / 13 9–13
Wygrane turnieje 0 / 0 0 / 1 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 3 0 / 2 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 3 0 / 4 0 / 4 0 / 3 0 / 4 0 / 1 0 / 54 N/A
Bilans spotkań 0–0 1–1 3–4 13–4 8–4 5–3 3–2 4–4 5–4 5–4 4–4 1–3 5–4 4–4 2–4 3–4 1–1 N/A 67–54

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W mediach najczęściej jako Marcos Baghdatis

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Retired players since 2015. itftennis.com, 2019-12-12. [dostęp 2020-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-22)]. (ang.).
  2. Who is Marcos Baghdatis?. Hellenictennis.org.au, 21 stycznia, 2007. [dostęp 2007-07-12]. (ang.).
  3. Marcos Baghdatis and Carolina Sprem become parents again! (PIC INSIDE), „Tennis World USA” [dostęp 2018-03-21] (ang.).
  4. Baghdatis, Strycova win junior titles. sportsillustrated.cnn.com. [dostęp 2003-01-25]. (ang.).
  5. Baghdatis Ousts Nalbandian to Gain ATP Basel Final. tennis-x.com. [dostęp 2005-10-30]. (ang.).
  6. Unseeded Baghdatis reaches final. bbc.co.uk. [dostęp 2006-01-26]. (ang.).
  7. Measured Federer beats Baghdatis. bbv.co.uk. [dostęp 2006-01-23]. (ang.).
  8. Federer, Bjorkman, Baghdatis reach Wimbledon semifinals. yahoo.com. [dostęp 2006-07-05]. (ang.).
  9. Baghdatis, Ancic to meet in Beijing. usatoday.com. [dostęp 2006-09-16]. (ang.).
  10. Baghdatis claims title in Zagreb. bbc.co.uk, 4 lutego 2007. [dostęp 2017-04-25]. (ang.).
  11. Simon beats Baghdatis at Open 13 to win first career title. usatoday.com. [dostęp 2007-02-18]. (ang.).
  12. Berdych too strong for birthday boy Baghdatis. chinadaily.com. [dostęp 2007-06-18]. (ang.).
  13. Chennai Open 2008 Sunday Tennis Results. tennisnews.com. [dostęp 2009-10-12]. (ang.).
  14. Baghdatis to miss Games, U.S. Open with wrist injury. espn.go.com. [dostęp 2008-07-31]. (ang.).
  15. Baghdatis pulls out of Wimbledon. bbc.co.uk. [dostęp 2009-06-19]. (ang.).
  16. Baghdatis Wins Third ATP World Tour Title in Stockholm; 10th Unseeded Winner In 2009. atpworldtour.com. [dostęp 2009-10-25]. (ang.).
  17. Baghdatis wins in 2 sets for Sydney title. espn.go.com. [dostęp 2010-01-16]. (ang.).
  18. Carrie Dunn: Roger Federer to take on Lleyton Hewitt in fourth round. timesonline.co.uk. [dostęp 2010-01-23]. (ang.).
  19. Federer upset by Baghdatis at Indian Wells. gmanews.tv. [dostęp 2010-03-17]. (ang.).
  20. Nalbandian beats Baghdatis in Washington final. bbc.co.uk. [dostęp 2010-08-08]. (ang.).
  21. Troicki beats Baghdatis for first ATP tour title in Moscow. tsn.ca. [dostęp 2010-10-24]. (ang.).
  22. Baghdatis retires with groin injury against Melzer. tennis.com. [dostęp 2011-01-22]. (ang.).
  23. First-Time Winner Spotlight Janko Tipsarevic. atpworldtour.com. [dostęp 2011-10-02]. (ang.).
  24. Youzhny Ends Title Drought; Wins Zagreb Double. atpworldtour.com, 5 lutego 2012. [dostęp 2012-02-05]. (ang.).
  25. Youzhny Ends Title Drought; Wins Zagreb Double. atpworldtour.com, 5 maja 2013. [dostęp 2013-05-05]. (ang.).
  26. Marcin Motyka: ATP Atlanta: Hat-trick Johna Isnera, 107. deblowy tytuł Boba i Mike'a Bryanów. sportowefakty.wp.pl, 2 sierpnia 2015. [dostęp 2016-04-27]. (pol.).
  27. Marcin Motyka: ATP Nottingham: Kontuzja zatrzymała Marcosa Baghdatisa, Denis Istomin i Sam Querrey w finale. sportowefakty.wp.pl, 26 czerwca 2015. [dostęp 2016-04-27]. (pol.).
  28. Marcin Motyka: ATP Dubaj: Szwajcarska dominacja podtrzymana. Stan Wawrinka wygrał emocjonujący finał. sportowefakty.wp.pl, 27 lutego 2016. [dostęp 2017-04-29]. (pol.).
  29. Marcin Motyka: Puchar Davisa: Marcos Baghdatis pobił historyczny rekord Bjoerna Borgał. sportowefakty.wp.pl, 3 marca 2016. [dostęp 2017-04-29]. (pol.).
  30. a b Marcos Baghdatis Bio. atpworldtour.com. [dostęp 2017-04-29]. (ang.).
  31. Wirtualna Polska Media, ATP Chengdu: triumf Denisa Istomina w cieniu dramatu Marcosa Baghdatisa – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 1 października 2017 [dostęp 2017-11-08] (pol.).
  32. Wirtualna Polska Media, ATP Antalya: Marcos Baghdatis zasłabł na korcie. Adrian Mannarino i Yuichi Sugita zagrają o pierwszy tytuł – WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 30 czerwca 2017 [dostęp 2017-11-08] (pol.).
  33. Raonic into Indian Wells quarterfinal after Baghdatis retires, www.sportingnews.com [dostęp 2020-05-04] (ang.).
  34. Retiring Baghdatis kisses sport goodbye after loss, ESPN.com, 4 lipca 2019 [dostęp 2020-05-04] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]