Zamek w Korcu: Różnice pomiędzy wersjami

Zamek w Korcu
	; Ruiny zamku
Państwo	Ukraina
Miejscowość	Korzec
Adres	Рівенська обл., м. Корець, вул.Б.Хмельницького
Styl architektoniczny	barok
Ukończenie budowy	ok. 1600, 1780 r.
Ważniejsze przebudowy	XVIII w.
Zniszczono	XVIII w., 1832 r.
Pierwszy właściciel	Joachim Korecki
Kolejni właściciele	Józef Klemens Czartoryski
	Położenie na mapie obwodu rówieńskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie Ukrainy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:building}
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 15:20, 13 sty 2017

Zamek w Korcu – ruiny zamku zbudowanego w XVI wieku i przebudowanego na barokową rezydencję w wieku.

Opis

Zamek posadowiony został na granitowej skale na wzgórzu wznoszącym się nad jarem rzeki Korczyk. Początkowo była to fortyfikacja zbudowana z drewna. Po jej spaleniu przez Tatarów w 1570 roku^[1], wojewoda wołyński Bohusz Korecki (lub jego syn Joachim) wzniósł nowy zamek, tym razem murowany. Obiekt ten przypuszczalnie był rozbudowany w XVII wieku. W 1651 roku ród Koreckich wygasł i zamek przeszedł w ręce ich krewnych Leszczyńskich. Na początku ХVІІІ w. dobra objęli Czartoryscy, którzy odtąd nazywali się Czartoryskimi na Korcu. Zamek ten spłonął w XVIII wieku. Na jego miejscu w 1780 roku ówczesny właściciel zamku Józef Klemens Czartoryski, wykorzystując resztki murów zbudował barokową rezydencję pałacową. Obiekt ten spłonął w 1832 roku i nie został odbudowany pozostając do czasów współczesnych w ruinie.

W latach 20. XX wieku ówczesny właściciel Bniński podjął inicjatywę na celu odbudowy zamku, jednakże zamierzenia te nie zostały zrealizowane. Najlepiej zachowanymi elementami budowli są trójkondygnacyjna wieża bramna oraz mury: wschodni i północny. Zachował się murowany most prowadzący do zamku.

Pałac

Niedaleko od zamku stoi barokowy pałac, wzniesiony w 1788 r. przez Józefa Klemensa Czartoryskiego.

↑ Endrukajtis 1936 ↓, s. 4.

Bibliografia

Jan Endrukajtis: Korzec. 1936. [dostęp 2014-03-16]. (pol.).
Korzec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 432 .
Korzec Корець. Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie. [dostęp 2014-03-16]. (pol.).
Корецький замок. This is Ukraine. [dostęp 2014-03-16]. (ukr.).

[CITEREFEndrukajtis19364-1] Endrukajtis 1936 ↓, s. 4.

[1]

@@ Linia 31: / Linia 31: @@
  |www                   =
 }}
+'''Zamek w Korcu''' – ruiny zamku zbudowanego w XVI wieku i przebudowanego na barokową rezydencję w wieku.
-'''Zamek w Korcu''' – pierwotnie drewniana budowla spalona przez Tatarów w 1570{{odn|Endrukajtis|1936|s=4}} roku. Murowaną twierdzę wybudował w drugiej poł. XVI w. [[Joachim Korecki]].
 ==Opis==
-Zamek obronny posadowiony na granitowej skale między rynkiem a jarem [[Korczyk (rzeka)|Korczyka]] spłonął w XVIII wieku. Na jego miejscu w 1780 roku ówczesny właściciel zamku [[Józef Klemens Czartoryski]], wykorzystując resztki murów zbudował barokową rezydencję, która spłonęła w 1832 roku i nie została odbudowana. Obiekt popadł w ruinę i w tym stanie dotrwał do czasów współczesnych. Najlepiej zachowanymi elementami budowli są trójkondygnacyjna wieża bramna oraz mury: wschodni i północny.
+Zamek posadowiony został na granitowej skale na wzgórzu wznoszącym się nad jarem rzeki [[Korczyk (rzeka)|Korczyk]]. Początkowo była to  fortyfikacja zbudowana z drewna. Po jej spaleniu przez Tatarów w 1570 roku{{odn|Endrukajtis|1936|s=4}}, wojewoda wołyński [[Bohusz Korecki]] (lub jego syn Joachim) wzniósł nowy zamek, tym razem murowany. Obiekt ten przypuszczalnie był rozbudowany w XVII wieku. W 1651 roku ród Koreckich wygasł i zamek przeszedł w ręce ich krewnych [[Leszczyński (herb szlachecki)|Leszczyńskich]]. Na początku ХVІІІ w. dobra objęli [[Czartoryscy herbu Pogoń Litewska|Czartoryscy]], którzy odtąd nazywali się Czartoryskimi ''na Korcu''. Zamek ten spłonął w XVIII wieku. Na jego miejscu w 1780 roku ówczesny właściciel zamku [[Józef Klemens Czartoryski]], wykorzystując resztki murów zbudował barokową rezydencję pałacową. Obiekt ten spłonął w 1832 roku i nie został odbudowany pozostając do czasów współczesnych w ruinie.
+W latach 20. XX wieku ówczesny właściciel Bniński podjął inicjatywę na celu odbudowy zamku, jednakże zamierzenia te nie zostały zrealizowane. Najlepiej zachowanymi elementami budowli są trójkondygnacyjna wieża bramna oraz mury: wschodni i północny. Zachował się murowany most prowadzący do zamku.
 ==Pałac==