37 Pułk Artylerii Lekkiej

37 Pułk Artylerii Lekkiej

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1944
Rozformowanie	1956
Nazwa wyróżniająca	Łużycki
Dowódcy
Pierwszy	ppłk Sergiusz Rawicki
Działania zbrojne
Front wschodni (II wojna światowa) operacja łużycka Akcja „Wisła”
Organizacja
Numer	JW 2945
Dyslokacja	Skierniewice Tarnowskie Góry ul. Opolska
Formacja	Ludowe Wojsko Polskie
Rodzaj wojsk	artyleria
Podległość	8 Drezdeńska Dywizja Piechoty

76 mm armata dywizyjna wz. 1942

122 mm haubica wz. 1938 (M-30)

37 Łużycki Pułk Artylerii Lekkiej (37 pal) – oddział artylerii lekkiej ludowego Wojska Polskiego.

Pułk został sformowany w okolicach Siedlec i Mordów na podstawie rozkazu nr 8 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z 20 sierpnia 1944 roku. 22 października 1944 roku w Mordach żołnierze pułku złożyli przysięgę.

Sztandar pułkowi ufundowali mieszkańcy Skierniewic.

Skład etatowy

• Dowództwo i sztab
• 3 x dywizjon artylerii
  • 2 x bateria artylerii armat
  • 1 x bateria artylerii haubic
• bateria parkowa

Razem:

żołnierzy – 1093 (oficerów – 150, podoficerów – 299, kanonierów – 644)

sprzęt:

• 76 mm armaty – 24
• 122 mm haubice – 12
• rusznice przeciwpancerne – 12
• pistolety maszynowe – 419
• samochody – 108
• ciągniki – 24

Działania bojowe

Pułk wchodził w skład 8 Drezdeńskiej Dywizji Piechoty z 2 Armii WP.

Chrzest bojowy przeszedł 14 kwietnia 1945 roku, forsując Nysę na odcinku Rothenburg, Nieder-Neundorf. Po przełamaniu obrony niemieckiej nad Nysą, pułk wspierając natarcie dywizji, dotarł na przedmieścia Drezna.

Po powrocie spod Drezna uczestniczył w walce z niemieckimi oddziałami pancernymi. Do najcięższych walk pułku w tym okresie należały działania obronne pod Budziszynem, Cölln Streda, Weidlitz i w rejonie masywu leśnego Forst Nikel.

W operacji praskiej wspierał dywizjonami piechotę w walkach o Mikulaszowice, Labendave, Lukor.

Szlak bojowy zakończył 10 maja 1945 roku na terenie Czechosłowacji.

Żołnierze pułku

Dowódcy pułku:

• ppłk Sergiusz Rawicki (do 10 I 1945)
• ppłk Grzegorz Wasiljew (do 5 II 1945)
• ppłk Bieremowski (do 12 II 1945)
• ppłk Skorobogatow (do 23 IV 1945)
• mjr Abramczenko (od 23 IV 1945)

Oficerowie:

• Czesław Dęga

Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu „Virtuti Militari” Order Virtuti Militari ppor. Tadeusz Biernat por. Mieczysław Borkowski por. Czesław Dęga por. Andrzej Nowicki mjr. Władysław Stesłowicz

Odznaczeni Krzyżem Grunwaldu III klasy ppor. Mikołaj Zajcew

Okres powojenny

Pułk stacjonował początkowo w garnizonie Skierniewice, a następnie w Tarnowskich Górach.

W 1956 roku pułk został rozwiązany. Jego tradycje i numer przejął reorganizujący się na etat pułku artylerii haubic, 38 pułk artylerii lekkiej 7 Dywizji Piechoty. Po reorganizacji powstał 37 Łużycki pułk artylerii.

Bibliografia

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
• Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
• Stanisław Rzepski: 8 Dywizja Piechoty. Z dziejów 8 Drezdeńskiej Dywizji Piechoty im. Bartosza Głowackiego. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
• Stanisław Rzepski: Szlakiem 37 pal. Z dziejów 37 Łużyckiego pułku artylerii lekkiej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.