Czesław Bąbiński

Czesław Bąbiński
	; Czesław Bąbiński
Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1915 ; Łódź
Data śmierci	5 września 1997
	Minister budownictwa przemysłowego
Okres	od 15 stycznia 1952; do 11 lipca 1956
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Czesław Bąbiński właśc. Czesław Bomba (ur. 14 lipca 1915 w Łodzi, zm. 5 września 1997^[1]) – polski inżynier chemik, profesor Politechniki Warszawskiej i polityk, minister budownictwa przemysłowego w latach 1952–1956.

Życiorys

Syn Jana. W latach 1937–1939 studiował na Politechnice Lwowskiej, następnie do 1941 w Moskiewskim Instytucie Chemiczno-Technologiczny im. Mendelejewa, gdzie uzyskał tytuł inżynierski, w 1945 doktoryzował się w naukach chemicznych na Politechnice Łódzkiej. W 1935 pracował jako technik w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych, następnie do 1937 był praktykantem w Hucie „Pokój”, w latach 1942–1943 majster w uzbeckiej Kopalnia Szoguńsko-Ozorkiertowej, a następnie inżynier w tadżyckiej fabryce ekstrakcyjnej. W 1945 został zastępcą dyrektora Centralnego Zarządu Przemysłu Hutniczego, w 1946 objął analogiczne stanowisko w Centralnym Zarządzie Przemysłu Włókienniczego. W 1948 został dyrektorem departamentu inwestycyjnego Ministerstwa Przemysłu i Handlu, a w 1949 dyrektorem generalnym w Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

W 1945 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, a w 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, delegat na II Zjazd PZPR. W latach 1951–1952 podsekretarz stanu i kierownik Ministerstwa Budownictwa Przemysłowego, a od 15 stycznia 1952 do 11 lipca 1956 jego minister, w 1956 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Budownictwa.

Od 1956 w pracy naukowej, był profesorem Politechniki Warszawskiej^[2]. W latach 1966–1968 kierownik Zakładu Metod Projektowania i Programowania Centrum Obliczeniowego Polskiej Akademii Nauk^[3].

Pochowany na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie (kwatera E-VI-7-4-3/4)^[1].

Ordery i odznaczenia

Order Sztandaru Pracy I klasy (29 lipca 1953)^[4]
Order Sztandaru Pracy II klasy (22 lipca 1950)^[5]
Złoty Krzyż Zasługi (10 lipca 1946)^[6]

Przypisy

↑ ^a ^b Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze [online], cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2018-02-25] (pol.).
↑ Czesław Bąbiński, beta.architektura.warszawa.sarp.org.pl [dostęp 2018-02-25] [zarchiwizowane 2022-10-12] .
↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-12)].
↑ M.P. z 1953 r. nr 93, poz. 1292 „za zasługi położone przy budowie i uruchomieniu zakładu wielkopiecowego huty im. Bolesława Bieruta Częstochowie”.
↑ M.P. z 1950 r. nr 87, poz. 1073 „za wybitne zasługi położone dla Narodu i Państwa w szczególności przy opracowaniu planu 6-letniego”.
↑ M.P. z 1947 r. nr 5, poz. 8 „za zasługi przy zabezpieczeniu, odbudowie i organizacji przemysłu włókienniczego w Polsce”.

Bibliografia

TadeuszT. Mołdawa TadeuszT., Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa: PWN, 1991, s. 332, ISBN 83-01-10386-8, OCLC 69290887 .
Informacje w BIP IPN.

[cmentarz-1] Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze [online], cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2018-02-25] (pol.).

[2] Czesław Bąbiński, beta.architektura.warszawa.sarp.org.pl [dostęp 2018-02-25] [zarchiwizowane 2022-10-12] .

[3] Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-12)].

[4] M.P. z 1953 r. nr 93, poz. 1292 „za zasługi położone przy budowie i uruchomieniu zakładu wielkopiecowego huty im. Bolesława Bieruta Częstochowie”.

[5] M.P. z 1950 r. nr 87, poz. 1073 „za wybitne zasługi położone dla Narodu i Państwa w szczególności przy opracowaniu planu 6-letniego”.

[6] M.P. z 1947 r. nr 5, poz. 8 „za zasługi przy zabezpieczeniu, odbudowie i organizacji przemysłu włókienniczego w Polsce”.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]