Paweł I (papież)
Święty Kościoła katolickiego Papież | |
Data i miejsce urodzenia |
brak danych |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
28 czerwca 767 |
Miejsce pochówku | |
Papież | |
Okres sprawowania |
757 – 767 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Pontyfikat |
29 maja 757 |
{{{tytuły}}} | |
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{podpis grafiki}}}]] {{{podpis grafiki}}} | |
Data i miejsce urodzenia |
{{{data urodzenia}}} |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
{{{data śmierci}}} |
Czczony przez |
{{{kościół}}} |
Beatyfikacja |
{{{data beatyfikacji}}} |
Kanonizacja |
{{{data kanonizacji}}} |
Wspomnienie |
{{{wspomnienie}}} |
Atrybuty |
{{{atrybuty}}} |
Patron |
{{{patron}}} |
Szczególne miejsca kultu |
{{{miejsce kultu}}} |
[[Plik:{{{faksymile}}}|130x100px|alt=Faksymile|{{{opis faksymile}}}]] {{{opis faksymile}}} |
Paweł I (ur. w Rzymie, zm. 28 czerwca 767[1]) – święty Kościoła katolickiego, papież w okresie od 29 maja 757 do 28 czerwca 767[2].
Biografia
Urodził się jako Rzymianin, syn Konstantyna z rodziny zamieszkującej rejon S. Maria in Via Lata (Via del Corso)[3][4] Późniejsza tradycja przypisała mu przynależność do rodu Orsini[2], co jednak jest wątpliwe z uwagi na brak potwierdzenia w źródłach współczesnych[5][6]. Później był diakonem w Rzymie często zatrudnianym przez swojego starszego brata, papieża Stefana II[2] w negocjacjach z królami Lombardii. Na papieskim dworze swego brata odgrywał dużą rolę i miał udział w utworzenie Państwa Kościelnego przez króla Franków Pepina III[1].
Po śmierci Stefana został wybrany jego następcą[2]. Jego pontyfikat był zdominowany przez stosunki z władcami frankijskimi i królami Lombardii oraz Cesarstwem Bizantyjskim. Zapisał się w historii jako ten, któremu udało się powiększyć państwo papieskie. O swojej elekcji powiadomił monarchę Franków używając formuły, którą wcześniej przesyłano po wyborze egzarsze Rawenny namiestnikowi cesarza bizantyjskiego[1]. Wbrew obietnicy, nowy król Longobardów, Dezyderiusz odmówił zwrotu ziem Państwu Kościelnemu, a także najechał na nie w 758 roku i podbił księstwa Spoleto i Benewent[1]. Zaniepokojony Paweł poprosił o pomoc Pepina, który jednak był zaabsorbowany zapobieżeniem powstania koalicji bizantyńsko-longobardzkiej[1].
Podczas swego pontyfikatu kontynuował politykę brata. Jako pierwszy papież wręczył królowi Franków miecz symbolizujący świeckie ramię kościoła. Kolegium doradcze Pawła I stanowili biskupi podmiejskich parafii. Potępienie przez Konstantyna V kultu obrazów i figurek papież zmusiło go znowu do szukania poparcia u Pepina III[1]. W bazylice św. Piotra zbudował nową kaplicę w której umieszczono relikwie św. Petroneli. On też nakazał rozmieszczać w rzymskich kościołach relikwie wydobyte z katakumb.
Zmarł w bazylice św. Pawła gdzie schronił się przed upałami i tam został pochowany[2]. Po 3 miesiącach jego ciało przeniesiono do Bazyliki św. Piotra[2].
Jego wspomnienie liturgiczne przypada w dzienną rocznicę śmierci[1].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Hubert Kaczmarski: Poczet Papieży: Biskupi Rzymu od św. Piotra do Jana Pawła II. Warszawa: Novum, 1986, s. 195.
- Michał Kozłowski, Papież Paweł I (757–767)
- Pope Paul I. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-10-14]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieKelly
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ a b c d e f Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieWollpert
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwiePAOLO I
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwiePAOLO 767
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieORSINI
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieOrsini
BŁĄD PRZYPISÓW