Somewhere Back in Time World Tour

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Somewhere Back in Time World Tour
ilustracja
Wykonawca trasy koncertowej
Iron Maiden
Promowane albumy

HOIM 2: Live After Death
trasa retrospektywna 2

Lokalizacje

Ameryka Północna, Ameryka Południowa, Europa, Azja, Oceania

Data rozpoczęcia

1 lutego 2008

Data zakończenia

2 kwietnia 2009

Liczba koncertów

91
Odwołanych: 1

Widownia

3,2 mln

Iron Maiden
A Matter of Life and Death Tour
(2006–2007)
Somewhere Back in Time World Tour
(2008–2009)
The Final Frontier World Tour
(2010–2011)

Somewhere Back in Time World Tour – retrospektywna trasa koncertowa grupy Iron Maiden zagrana w okresie 2008 oraz 2009, podczas której zespół prezentował repertuar z lat 80., w szczególności pochodzący z albumów Powerslave, Somewhere in Time oraz Seventh Son of a Seventh Son. Tournee wiązało się z promocją drugiej części retrospektywnego zestawu DVD „The History of Iron Maiden”[1] oraz premierą rynkową retrospektywnej kompilacji Somewhere Back in Time: The Best of: 1980–1989[2].

Na potrzeby trasy po raz pierwszy użyto odrzutowca Ed Force One, Boeing 757, zaprojektowanego tak, aby na jego pokładzie mogli znaleźć się członkowie grupy, personel techniczny i część aparatury estradowej. Trasie dedykowano film dokumentalny Iron Maiden: Flight 666, wyświetlany w wybranych salach kinowych w kwietniu 2009[3]. Film Flight 666: The Original Soundtrack w maju i czerwcu 2009 opublikowano na wielu nośnikach fizycznych oraz cyfrowych[4]. Ostatecznie znalazł się on na szczycie zestawień muzycznych DVD w 25 krajach[5].

Trasa była najbardziej dochodową na świecie dla artysty brytyjskiego i na ówczesnym etapie kariery estradowej, największym sukcesem komercyjnym Iron Maiden[6]. Wywindowała zespół do pozycji stadionowej mega gwiazdy, którą to sekstetowi udało się utrzymać przez kolejne lata działalności[7]. Zespół w latach 2008/09 zagrał 91 w 40 krajach świata, występując (łącznie z płatnymi seansami filmowymi "live") dla około 3,2 miliona widzów[8][5].

Przebieg trasy[edytuj | edytuj kod]

Adrian Smith, Dave Murray and Janick Gers 2008.

Inaugurujący etap Somewhere Back in Time World Tour został zainaugurowany pierwszego lutego koncertem w Bombaju, Indie. Zainteresowanych wydarzeniem było ponad 100 tys. fanów, grupa wystąpiła w Australii, Japonii, Los Angeles and Meksyku, jak również w takich krajach jak Kostaryka, Kolumbia, Brazylia, Argentyna, Chile, Portoryko czy amerykańskim New Jersey, ostatecznie docierając do Toronto. Przez 45 dni zespół dał 23 koncerty dla 675 tys. widzów w 11 krajach, pokonując w prywatnym samolocie 50 tys. mil.

W kontekście koncertów w Skandynawii, EMA Telstar anonsowali trasę Iron Maiden jako największe koncerty rockowe w basenie państw nordyckich. Thomas Johansson, promotor trasy z ramienia EMA Telstar komentował:

„Jesteśmy bardzo dumni, że możemy pokazać naszym fanom rocka największe i najbardziej spektakularne koncerty”[9]

Zespół powrócił również do wielu miast, które pomijano przez całe lata w rozpiskach tras. Pięć koncertów w Zachodniej Kanadzie sprzedano na pniu w ciągu kilkudziesięciu minut. Jak wspominał Bruce Dickinson: „Jesteśmy pod ogromnym wrażeniem zainteresowania ze strony fanów, zwłaszcza koncertami kanadyjskimi! Jako Brytyjczykom jest nam niezwykle przyjemnie, że odzew na nasze występy w Zachodniej Kanadzie okazał się tak gigantyczny, to miłe”[10]. Trasa Somewhere Back in Time World Tour wywindowała Iron Maiden do pozycji stadionowej mega gwiazdy, którą to grupie udało się utrzymać przez kolejne lata działalności[7].

Supporty[edytuj | edytuj kod]

Grupy otwierające koncerty trasy:

Setlisty[edytuj | edytuj kod]

Iron Maiden panorama koncertu

Setlista 2008[edytuj | edytuj kod]

Transylvania/Churchill’s Speech
Introdukcja na każdym koncercie trasy.

Bisy

  1. „Moonchild” ( album Seventh Son of a Seventh Son, 1988)
  2. The Clairvoyant(album Seventh Son of a Seventh Son, 1988)
  3. Hallowed Be Thy Name( album The Number of the Beast, 1982)

Setlista 2009[edytuj | edytuj kod]

Iron Maiden 2008-09

Transylvania/Churchill’s Speech
Introdukcja na każdym koncercie trasy.

Bisy

  1. The Number of the Beast( album The Number of the Beast, 1982)
  2. The Evil That Men Do( album Seventh Son of a Seventh Son, 1988)
  3. Sanctuary( album Iron Maiden, 1980)

Personel trasy[edytuj | edytuj kod]

Iron Maiden Eddie – Cyborg
Iron Maiden
Management
Booking Agent
  • John Jackson at K2 Agency Ltd.
Ekipa
  • Ian Day – Kierownik trasy
  • Steve Gadd – Asystent kierownika trasy
  • Jason Danter – Kierownik produkcji
  • Bill Conte – Kierownik sceny
  • Zeb Minto – Koordynator przebiegu tournee
  • Natasha De Sampayo – Garderobiana
  • Doug Hall – Inżynier dźwięku PA
  • Steve 'Gonzo' Smith – Inżynier odsłuchów
  • Ian 'Squid' Walsh – Technik ds. nagłośnienia
  • Mike Hackman – Technik ds. nagłośnienia
  • Rob Coleman – Projektant świateł
  • Rowan Norris – Technik ds. oświetlenia
  • Sean Brady – Technik gitarowy Adriana Smitha
  • Colin Price – Technik gitarowy Dave’a Murraya
  • Mick Pryde – Technik gitarowy Janicka Gersa
  • Michael Kenney – Technik gitarowy Steve’a Harrisa oraz instrument klawiszowe
  • Charlie Charlesworth – Technik perkusyjny Nicka McBraina
  • Paul Stratford – Specjalista scenograf
  • Ashley Groom – Specjalista scenograf
  • Philip Stewart – Specjalista scenograf
  • Jeff Weir – Ochrona
  • Peter Lokrantz – Masażysta
  • Dave 'Tith' Pattenden – Reżyser wideo
  • Johnny 'TGD' Burke – Filmy i wizualizacje oraz projekcje
  • Keith Maxwell – Pirotechnik
  • Eric Muccio – Pirotechnik
  • Boomer – Merchandiser
  • Dick Bell – Konsultant ds. produkcji

Oprawa trasy[edytuj | edytuj kod]

Iron Maiden na stadionie Twickenham

Na potrzeby koncertów zespół odtworzył słynną oprawę sceniczną z lat 1984 – 1986 specjalnie dla młodszej generacji fanów, którzy w epoce nie mogli być świadkami oryginalnych koncertów. Wiele zaprezentowanych utworów nie było granych od 21 lat zaś dwa z nich („Moonchild” i „Rime of the Ancient Mariner”) nigdy nie zagrano w sześcioosobowej konfiguracji. Scenografia przypominała oprawę „World Slavery Tour” wzbogaconą o niesamowite efekty pirotechniczne i gigantyczną mumię Eddiego, wyłaniającą się z rozsuwanego sarkofagu[7].

Konstrukcja systemu oświetleniowego oraz mobilny Eddie – Cyborg został oparty na pierwowzorze znanym z „Somewhere on Tour” 1986 rok. Ponad dwa miliony fanów zobaczyło słynną „egipską” dekorację sceny, złocisty sarkofag, tematyczne backdropy, słynne rekwizyty z epoki (np. maska Bruce’a podczas „Powerslave”)[7].

Koncerty typu stadionowego realizowane były z największym rozmachem w dotychczasowej historii formacji. Na kilku z nich (Twickenham, Assen) pojawiła się specjalnie skonstruowana scena, zwieńczona zdobionym łukiem z podświetlanym wizerunkiem Eddiego – Faraona. Krytycy po raz kolejny uznali, że zespół zaprezentował najlepsze przedstawienie w swojej karierze. Trasa ostatecznie przypieczętowała pozycję grupy, jako mega-gwiazdy rocka i metalu w nowym millenium[7].

Daty trasy[edytuj | edytuj kod]

UWAGA! w wyniku aktualizacji danych, nazwy obiektów nie muszą się pokrywać ze stanem pierwotnym, znanym z materiałów prasowych grupy.

Data Miasto Kraj Obiekt
Azja i Oceania
1 lutego 2008 Bombaj IndieIndie Bandra-Kurla Complex
4 lutego 2008 Perth AustraliaAustralia Burswood Dome
6 lutego 2008 Melbourne Rod Laver Arena
7 lutego 2008
9 lutego 2008 Sydney Acer Arena
10 lutego 2008
12 lutego 2008 Brisbane Brisbane Entertainment Centre
15 lutego 2008 Jokohama JaponiaJaponia Yokohama Pacifico
16 lutego 2008 Chiba Makuhari Messe
Ameryka Północna i Południowa
19 lutego 2008 Inglewood, Kalifornia Stany ZjednoczoneStany Zjednoczone Kia Forum
21 lutego 2008 Zapopan MeksykMeksyk Auditorio Telmex
22 lutego 2008 Monterrey Monterrey Arena
24 lutego 2008 Meksyk Foro Sol
26 lutego 2008 San José Kostaryka Kostaryka Estadio Ricardo Saprissa Aymá
28 lutego 2008 Bogota Kolumbia Kolumbia Simón Bolívar Park
2 marca 2008 São Paulo BrazyliaBrazylia Estádio Palestra Itália
4 marca 2008 Kurytyba Pedreira Paulo Leminski
5 marca 2008 Porto Alegre Gigantinho Arena
7 marca 2008 Buenos Aires ArgentynaArgentyna Ferro Carril Oeste
9 marca 2008 Santiago ChileChile Pista Atletica
12 marca 2008 San Juan PortorykoPortoryko Coliseo de Puerto Rico
14 marca 2008 East Rutherford, New Jersey Stany ZjednoczoneStany Zjednoczone Izod Center
16 marca 2008 Toronto, Ontario KanadaKanada Air Canada Centre
Ameryka Północna
21 maja 2008 Selma, Teksas Stany ZjednoczoneStany Zjednoczone Verizon Wireless Amphitheater
22 maja 2008 The Woodlands, Teksas Cynthia Woods Mitchell Pavilion
25 maja 2008 Albuquerque, Nowy Meksyk Journal Pavilion
26 maja 2008 Phoenix, Arizona Cricket Wireless Pavilion
28 maja 2008 Concord, Kalifornia Sleep Train Pavilion
30 maja 2008 Irvine, Kalifornia Verizon Wireless Amphitheatre
31 maja 2008
2 czerwca 2008 Auburn, Waszyngton White River Amphitheatre
3 czerwca 2008 Vancouver, Kolumbia Brytyjska KanadaKanada Pacific Coliseum
5 czerwca 2008 Calgary, Alberta Scotiabank Saddledome
6 czerwca 2008 Edmonton, Alberta Rexall Place
8 czerwca 2008 Regina, Saskatchewan Brandt Centre
9 czerwca 2008 Winnipeg, Manitoba MTS Centre
11 czerwca 2008 Rosemont, Illinois Stany ZjednoczoneStany Zjednoczone Allstate Arena
12 czerwca 2008 Cuyahoga Falls, Ohio Blossom Music Center
14 czerwca 2008 Holmdel, New Jersey PNC Bank Arts Center
15 czerwca 2008 Nowy Jork Madison Square Garden
17 czerwca 2008 Camden, New Jersey Susquehanna Bank Center
18 czerwca 2008 Columbia, Maryland Merriweather Post Pavilion
20 czerwca 2008 Mansfield, Massachusetts Tweeter Center
21 czerwca 2008[a] Montreal, Quebec KanadaKanada Parc Jean-Drapeau
Europa
27 czerwca 2008[b] Bolonia WłochyWłochy Arena Parco Nord
29 czerwca 2008[c] Dessel BelgiaBelgia Boeretang Festival Park
1 lipca 2008 Paryż FrancjaFrancja Bercy Arena
2 lipca 2008
5 lipca 2008 Londyn AngliaAnglia Twickenham Stadium
9 lipca 2008[d] Lizbona PortugaliaPortugalia Parque do Tejo
11 lipca 2008[e] Mérida HiszpaniaHiszpania Albergue Juvenil Merida
12 lipca 2008[f] Saragossa Feria de Zaragoza
16 lipca 2008 Sztokholm SzwecjaSzwecja Stadion Olimpijski
18 lipca 2008 Helsinki FinlandiaFinlandia Stadion Olimpijski w Helsinkach
19 lipca 2008 Tampere Ratinan stadion
22 lipca 2008 Trondheim NorwegiaNorwegia Lerkendal Stadion
24 lipca 2008 Oslo Valle Hovin
26 lipca 2008 Göteborg SzwecjaSzwecja Ullevi Stadion
27 lipca 2008 Horsens DaniaDania Godsbanepladsen
31 lipca 2008[g] Wacken NiemcyNiemcy True Metal Stage Platz
2 sierpnia 2008 Ateny GrecjaGrecja Terra Vibe Park
4 sierpnia 2008 Bukareszt RumuniaRumunia Stadion Cotroceni
7 sierpnia 2008 Warszawa PolskaPolska Stadion Gwardii Warszawa
8 sierpnia 2008 Praga CzechyCzechy Synot Tip Aréna
10 sierpnia 2008 Split ChorwacjaChorwacja Poljud City Stadium
12 sierpnia 2008[h] Budapeszt WęgryWęgry Óbudai-sziget
14 sierpnia 2008 Bazylea SzwajcariaSzwajcaria St. Jakobshalle
16 sierpnia 2008 Assen HolandiaHolandia TT Circuit Assen
19 sierpnia 2008 Moskwa RosjaRosja Stadion Olimpijski (Moskwa)
Europa
10 lutego 2009 Belgrad SerbiaSerbia Belgrade Arena
Azja i Oceania
13 lutego 2009 Dubaj Zjednoczone Emiraty ArabskieZEA Media City Amphitheatre
15 lutego 2009[i] Bengaluru IndieIndie Palace Grounds
20 lutego 2009 Auckland Nowa ZelandiaNowa Zelandia Mount Smart Stadium
22 lutego 2009 Christchurch Westpac Arena
Ameryka Północna i Południowa
25 lutego 2009 Monterrey MeksykMeksyk Estadio Universitario
26 lutego 2009[j] Guadalajara Arena VFG
28 lutego 2009[j] Meksyk Foro Sol
3 marca 2009 Alajuela KostarykaKostaryka Estadio Alejandro Morera Soto
5 marca 2009 Caracas WenezuelaWenezuela Poliedro de Caracas
7 marca 2009 Bogota KolumbiaKolumbia Simon Bolivar Park
10 marca 2009 Quito EkwadorEkwador Estadio Aucas
12 marca 2009 Manaus BrazyliaBrazylia Sambodromo Manaus
14 marca 2009 Rio de Janeiro Praça da Apoteose
15 marca 2009 São Paulo Autodromo de Interlagos
18 marca 2009 Belo Horizonte Mineirinho
20 marca 2009 Brasília Estádio Nacional
22 marca 2009 Santiago ChileChile Club Hipico Santiago
26 marca 2009 Lima PeruPeru Stadion Narodowy w Limie
28 marca 2009[k] Buenos Aires ArgentynaArgentyna Vélez Sarsfield Stadium
31 marca 2009 Recife BrazyliaBrazylia Pernambuco Jockey Club
Ameryka Północna
2 kwietnia 2009 Sunrise, Floryda Stany ZjednoczoneStany Zjednoczone BankAtlantic Center

Box Office[edytuj | edytuj kod]

Data Miasto / Festiwal Obiekt Frekwencja *
1 lutego 2008 Bombaj Bandra-Kurla Complex 100,000
4 lutego 2008 Perth Burswood Dome 15,000
6 lutego 2008 Melbourne Rod Laver Arena 16,000
7 lutego 2008 Melbourne Rod Laver Arena 16,000
9 lutego 2008 Sydney Acer Arena 20,000
10 lutego 2008 Sydney Acer Arena 20,000
12 lutego 2008 Brisbane Brisbane Entertainment Centre 15,000
15 lutego 2008 Jokohama Yokohama Pacifico 5,000
16 lutego 2008 Chiba Makuhari Messe 15,000
19 lutego 2008 Inglewood, Kalifornia The Forum 18,000
21 lutego 2008 Zapopan Auditorio Telmex 10,000
22 lutego 2008 Monterrey Monterrey Arena 17,000
24 lutego 2008 Meksyk Foro Sol Stadium 61,000
26 lutego 2008 San José Estadio Ricardo Saprissa Aymá 34,000
28 lutego 2008 Bogota Simón Bolívar Park 100,000
2 marca 2008 São Paulo Estádio Palestra Itália 50,000
4 marca 2008 Kurytyba Pedreira Paulo Leminski 25,000
5 marca 2008 Porto Alegre Gigantinho Arena 18,000
7 marca 2008 Buenos Aires Ferro Carril Oeste 30,000
9 marca 2008 Santiago Pista Atletica 30,000
12 marca 2008 San Juan Coliseo de Puerto Rico 20,000
14 marca 2008 East Rutherford, New Jersey Izod Center 20,000
16 marca 2008 Toronto, Ontario Air Canada Centre 20,000
21 maja 2008 Selma, Teksas Verizon Wireless Amphitheater 20,000
22 maja 2008 The Woodlands, Teksas Cynthia Woods Mitchell Pavilion 20,000
25 maja 2008 Albuquerque, Nowy Meksyk Journal Pavilion 16,000
26 maja 2008 Phoenix, Arizona Cricket Wireless Pavilion 16,000
28 maja 2008 Concord, Kalifornia Sleep Train Pavilion 16,000
30 maja 2008 Irvine, Kalifornia Verizon Wireless Amphitheatre 18,000
31 maja 2008 Irvine, Kalifornia Verizon Wireless Amphitheatre 18,000
2 czerwca 2008 Auburn, Waszyngton White River Amphitheatre 16,000
3 czerwca 2008 Vancouver, Kolumbia Brytyjska Pacific Coliseum 20,000
5 czerwca 2008 Calgary, Alberta Scotiabank Saddledome 20,000
6 czerwca 2008 Edmonton, Alberta Rexall Place 15,000
8 czerwca 2008 Regina, Saskatchewan Brandt Centre 8,000
9 czerwca 2008 Winnipeg, Manitoba MTS Centre 18,000
11 czerwca 2008 Rosemont, Illinois Allstate Arena 17,000
12 czerwca 2008 Cuyahoga Falls, Ohio Blossom Music Center 17,000
14 czerwca 2008 Holmdel, New Jersey PNC Bank Arts Center 20,000
15 czerwca 2008 Nowy Jork Madison Square Garden 20,000
17 czerwca 2008 Camden, New Jersey Susquehanna Bank Center 20,000
18 czerwca 2008 Columbia, Maryland Merriweather Post Pavilion 20,000
20 czerwca 2008 Mansfield, Massachusetts Tweeter Center 20,000
21 czerwca 2008 Montreal, Quebec / Heavy MTL Fest Parc Jean-Drapeau 40,000
27 czerwca 2008 Bolonia / Gods of Metal Festival Arena Parco Nord 35,000
29 czerwca 2008 Dessel / Graspop Festival Boeretang Festival Park 65,000
1 lipca 2008 Paryż Bercy Arena 20,000
2 lipca 2008 Paryż Bercy Arena 20,000
5 lipca 2008 Londyn Twickenham Stadium 55,000
9 lipca 2008 Lizbona / Super Rock Festival Parque do Tejo 40,000
11 lipca 2008 Mérida / Via de La Plata Festival Albergue Juvenil Merida 35,000
12 lipca 2008 Saragossa / Metalway Festival Feria de Zaragoza 40,000
16 lipca 2008 Sztokholm Stadion Olimpijski 36,000
18 lipca 2008 Helsinki Stadion Olimpijski 55,000
19 lipca 2008 Tampere Ratinan Stadion 33,000
22 lipca 2008 Trondheim Lerkendal Stadion 25,000
24 lipca 2008 Oslo Valle Hovin 30,000
26 lipca 2008 Göteborg Ullevi Stadion 62,000
27 lipca 2008 Horsens Godsbanepladsen 20,000
31 lipca 2008 Wacken / Wacken Open Air True Metal Stage Platz 100,000
2 sierpnia 2008 Ateny Terra Vibe Park 40,000
4 sierpnia 2008 Bukareszt Stadion Cotroceni 30,000
7 sierpnia 2008 Warszawa Stadion Gwardii Warszawa 33,000
8 sierpnia 2008 Praga Synot Tip Aréna 40,000
10 sierpnia 2008 Split Poljud City Stadium 30,000
12 sierpnia 2008 Budapeszt / Sziget Festival Óbudai-Sziget 85,000
14 sierpnia 2008 Bazylea St. Jakobshalle 12,000
16 sierpnia 2008 Assen TT Circuit Assen 30,000
19 sierpnia 2008 Moskwa Stadion Olimpijski 25,000
10 lutego 2009 Belgrad Belgrade Arena 22,000
13 lutego 2009 Dubaj Media City Amphitheatre 15,000
15 lutego 2009 Bengaluru / Rock in India Festival Palace Grounds 25,000
20 lutego 2009 Auckland Mount Smart Stadium 25,000
22 lutego 2009 Christchurch Westpac Arena 12,000
25 lutego 2009 Monterrey Estadio Universitario 35,000
26 lutego 2009 Guadalajara / Headbanger’s Fest Arena VFG 12,000
28 lutego 2009 Meksyk / Headbanger’s Fest Foro Sol Stadium 60,000
3 marca 2009 Alajuela Estadio Alejandro Morera Soto 30,000
5 marca 2009 Caracas Poliedro de Caracas 30,000
7 marca 2009 Bogota Simon Bolivar Park 30,000
10 marca 2009 Quito Estadio Aucas 36,000
12 marca 2009 Manaus Sambodromo Manaus 25,000
14 marca 2009 Rio de Janeiro Praça da Apoteose 25,000
15 marca 2009 São Paulo Autodromo de Interlagos 100,000
18 marca 2009 Belo Horizonte Mineirinho 25,000
20 marca 2009 Brasília Estádio Nacional 30,000
22 marca 2009 Santiago Club Hipico Santiago 72,000
26 marca 2009 Lima Stadion Narodowy w Limie 40,000
28 marca 2009 Buenos Aires / Quelmes Rock Fest Vélez Sarsfield Stadium 50,000
31 marca 2009 Recife Pernambuco Jockey Club 25,000
2 kwietnia 2009 Sunrise, Floryda BankAtlantic Center 18,000
SUMA (Indywidualne / Ogół): 79 / 91 2,800,000

* Dane dotyczą ostatecznej liczby uczestników w odniesieniu do maksymalnej pojemności obiektów z uwzględnieniem zaproszonych gości, wolontariuszy, darmowych uczestników imprez oraz posiadaczy biletów udostępnianych poza głównymi kanałami dystrybucji. W zależności od lokalizacji koncertu tzw. dane brutto mogą się znacznie różnić od wartości wyjściowych.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Headliner "Heavy MTL Festival"
  2. Headliner "Gods of Metal"
  3. Headliner "Graspop Metal Meeting"
  4. Headliner "Super Bock Super Rock Festival"
  5. Headliner "Via de la Plata Festival"
  6. Headliner "Metalway Festival"
  7. Headliner "Wacken Open Air"
  8. Headliner "Sziget Festival"
  9. Headliner "Rock In India Festival"
  10. a b Headliner "Headbanger’s Festival"
  11. Headliner "Quelmes Rock Festival"
  • Grupa po raz pierwszy w karierze wyczarterowała pasażerski samolot Boeing 757, jako środek transportowy dla całej ekipy technicznej i części ekwipunku koncertowego. Maszynę nazwano Ed Force One[1][3].
  • Inaugurujący trasę koncert w Bombaju przyciągnął uwagę około 100 tys. widzów, z czego jedynie ponad 30 tys. posiadających oficjalne bilety zostało wpuszczonych na teren imprezy[7].
  • Przez 45 dni zespół dał 23 koncerty dla 675 tys. widzów w 11 krajach, pokonując w prywatnym samolocie 50 tys. mil.
  • Pierwsze od 16 lat koncerty grupy w Australii zostały natychmiast wyprzedane. Ostatecznie uczestniczyło w nich 100 tys. widzów[7].
  • Według twórców Flight 666, pierwszy w historii koncert grupy w Kostaryce z 2008 roku był największym w Ameryce Środkowej, uczestniczyło w nim aż 34 tys. widzów[7].
  • Sześć koncertów grupy w Meksyku przyciągnęło łącznie aż 195 tys. fanów[7].
  • Dziewięć koncertów w Brazylii przyciągnęło łącznie blisko 325 tys. fanów[7].
  • Pierwszy koncert zespołu w Kolumbii według nieoficjalnych danych zgromadził około 100 tys. ludzi. Imprezę uznano za wydarzenie roku[7].
  • Wyprzedany (40 tys. fanów) „The Metalway Festival” w Saragossie został odwołany w związku z huraganami[7].
  • Trasa na Starym Kontynencie była największym osiągnięciem komercyjnym w dotychczasowej karierze grupy. Koncerty były wyprzedawane w bardzo krótkim czasie. Występ na „Wacken Open Air” w sierpniu 2008 był największym koncertem grupy w Europie. Według niemieckiej edycji magazynu Metal Hammer DE, było na nim obecnych „...nie mniej niż 87 tys. metalowych maniaków z całego świata”[7].
  • Siedem koncertów w Skandynawii zobaczyło około 260 tys. fanów, co stanowiło rekord dla grupy rockowej[7].
  • Po raz pierwszy w historii zagrali indywidualny koncert na ogromnym Twickenham Stadium (82 tys. miejsc) drugim co do wielkości w Zjednoczonym Królestwie. Występ przyciągnął około 55 tys. widzów[7].
  • 26 koncertów zagranych w Europie przyciągnęło ponad milion fanów[7].
  • Koncerty (16) jakie zespół zagrał w 2009 roku w Ameryce Łacińskiej, przyciągnęły łącznie ponad 620 tys. fanów. Show na Autodromo de Interlagos był największym w historii obiektu, zgromadził ponad 100 tys. fanów, zaś koncert w Chile na Club Hippico przyciągnął niemal 70 tys. widzów[7].
  • Dwa koncerty, jakie grupa dała w toku trasy w Santiago de Chile, zobaczyło około 100 tys. widzów łącznie[7].
  • 27 koncertów w Ameryce Łacińskiej zagranych w ramach trasy przyciągnęło łącznie ponad milion fanów[7].
  • 25 koncertów, niemal całkowicie wyprzedanych – jakie zespół dał w Kanadzie i USA, ostatecznie pozwoliły na odzyskanie przez zespół silnej pozycji na tamtejszym rynku[7].
  • Tournee wieńczył pokaz filmu Flight 666 w kilkuset kinoteatrach 3D 5.1 na wszystkich zamieszkałych kontynentach, wraz z transmisją koncertów "live" dla 300 tys. widzów globalnie[7].
  • Tournee przyniosło dochód rzędu 100 mln USD (przelicznik 2022)[7].
  • Zespół w latach 2008/09 zagrał 91 w 40 krajach świata, występując (łącznie z płatnymi seansami filmowymi "live") dla około 3,2 miliona widzów[13][5].
  • Trasa wywindowała Iron Maiden do pozycji stadionowej mega gwiazdy, którą to grupie udało się utrzymać przez kolejne lata działalności[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Daniel Lane: Iron Maiden Tour Plans. [dostęp 2007-09-07]. (ang.).
  2. Iron Maiden To Release Somewhere Back In Time Collection. Blabbermouth.net, 11 marca 2008. [dostęp 2011-11-20]. (ang.).
  3. a b Terry Bezer: Iron Maiden: The Movie! Catch The Trailer!. Classic Rock, 6 maja 2009. [dostęp 2012-11-29]. (ang.).
  4. Iron Maiden Flight 666 To Be Released On Blu-Ray, DVD. Blabbermouth.net, 15 kwietnia 2009. [dostęp 2011-11-20]. (ang.).
  5. a b c Iron Maiden's Flight 666 Is A Global Smash. Blabbermouth.net, 18 czerwca 2009. [dostęp 2011-11-20]. (ang.).
  6. The Police and Iron Maiden lead British music stars' foreign earnings to hit record levels. The Daily Telegraph, 6 kwietnia 2009. [dostęp 2011-02-18]. (ang.).
  7. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w Iron Maiden Official Website – Zaragoza cancelled today. ironmaiden.com, 10 lipca 2008. [dostęp 2010-11-09]. (ang.).
  8. Iron Maiden - Biografia [online], IRON MAIDEN BRASIL [dostęp 2023-10-30].
  9. Dates for the Nordic tour. Ironmaiden-bg.com, 7 listopada 2007. [dostęp 2010-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 lipca 2010)]. (ang.).
  10. Iron Maiden official website – Maiden Mania now hits Western Canada. Ironmaiden.com, 28 marca 2008. [dostęp 2010-11-09]. (ang.).
  11. Iron Maiden Official Website – Lauren Harris debut album and tour details. ironmaiden.com, 21 kwietnia 2008. [dostęp 2010-11-09]. (ang.).
  12. Trivium To Support Iron Maiden In New Jersey. Blabbermouth.net, 14 kwietnia 2008. [dostęp 2008-04-14]. (ang.).
  13. Iron Maiden - Biografia [online], IRON MAIDEN BRASIL [dostęp 2023-10-30].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]