Kietrz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
→Gospodarka: drobne merytoryczne |
Usunięcie nieprawidłowej informacji pochodzącej z niewiarygodnego źródła. Podstawa zmiany - oficjalna strona KOWR: "KOWR sprawuje nadzór właścicielski nad działalnością 41 spółek hodowli roślin i zwierząt o szczególnym znaczeniu dla gospodarki narodowej wyszczególnionych w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 25 lipca 2018 r. (Dz. U. z 2018, poz. 1525)." http://www.kowr.gov.pl/spolki , drobne merytoryczne |
||
Linia 89: | Linia 89: | ||
== Gospodarka == |
== Gospodarka == |
||
W Kietrzu działa Kombinat Rolny „Kietrz” Sp. z o.o, jednoosobowa spółka Skarbu Państwa, będąca następcą Kombinatu [[Państwowe gospodarstwo rolne|Państwowych Gospodarstw Rolnych]] „Kietrz”. Kombinat o powierzchni 9002 ha, |
W Kietrzu działa Kombinat Rolny „Kietrz” Sp. z o.o, jednoosobowa spółka Skarbu Państwa, będąca następcą Kombinatu [[Państwowe gospodarstwo rolne|Państwowych Gospodarstw Rolnych]] „Kietrz”. Kombinat o powierzchni 9002 ha, zatrudnia ponad 300 osób. |
||
W Kietrzu planowana jest budowa [[Biogazownia|biogazowni]] o mocy 2 MW kosztem 40 mln zł<ref>[[Dziennik Polska-Europa-Świat]], 20.01.2009 r., s. 7.</ref>. |
W Kietrzu planowana jest budowa [[Biogazownia|biogazowni]] o mocy 2 MW kosztem 40 mln zł<ref>[[Dziennik Polska-Europa-Świat]], 20.01.2009 r., s. 7.</ref>. |
Wersja z 11:38, 1 sie 2019
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||||
Kietrz | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
Gmina | |||||
Prawa miejskie |
przed 1321 (1321 r. – pierwsza zachowana wzmianka o Kietrzu jako mieście) | ||||
Burmistrz |
Dorota Przysiężna - Bator | ||||
Powierzchnia |
18,74 km² | ||||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Strefa numeracyjna |
(+48) 77 | ||||
Kod pocztowy |
48-130 (UP Kietrz Śl.) | ||||
Tablice rejestracyjne |
OGL | ||||
Położenie na mapie gminy Kietrz | |||||
Położenie na mapie Polski | |||||
Położenie na mapie województwa opolskiego | |||||
Położenie na mapie powiatu głubczyckiego | |||||
50°04′45″N 18°00′32″E/50,079167 18,008889 | |||||
TERC (TERYT) |
1602044 | ||||
SIMC |
0965602 | ||||
Urząd miejski ul. 3 Maja 148-130 Kietrz | |||||
Strona internetowa | |||||
BIP |
Kietrz (niem. Katscher, cz. Ketř) – miasto w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Kietrz, w południowej części Płaskowyżu Głubczyckiego, nad rzeką Troją (dorzecze Odry).
Według danych z 31 grudnia 2014 roku miasto miało 6167 mieszkańców[2].
Położenie
Według danych z 1 stycznia 2010 powierzchnia miasta wynosi 18,74 km²[3].
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do poprzedniego województwa opolskiego.
Historia
Osada słowiańska z XI wieku. Lokacji miasta dokonał w 1321 roku biskup Konrad z Ołomuńca[4].
W latach 1557–1877 Kietrz był własnością śląskiego rodu von Gaschin. Kietrz z okolicami stanowił od średniowiecza majątek biskupstwa ołomunieckiego, co czyniło z niego tzw. morawską enklawę na Śląsku. Po I wojnie śląskiej od 1742 znalazł się w granicach Królestwa Prus i stał się głównym ośrodkiem kościelnego dystryktu kietrzańskiego formalnie podległego archidiecezji ołomunieckiej do 1972.
Jednym z głównych zajęć mieszkańców Kietrza było tkactwo. W 1905 r. kierownictwo Królewskiej Szkoły Tkackiej w Kietrzu objął Richard Keilholz, który uruchomił tu m.in. tkalnię mechaniczną z maszyną żakardową oraz propagował produkcję dywanów typu „perskiego”. Po wybuchu I wojny światowej Keilholz zorganizował w Kietrzu system chałupniczych szwalni, szyjących bieliznę dla armii pruskiej[5]. Szkoła Tkacka działała w Kietrzu do 1935 r.
Podczas II wojny światowej w miejscowości od 1942 roku funkcjonował jeden z sieci niemieckich obozów koncentracyjnych przeznaczonych dla Polaków na Śląsku – Polenlager 92[6].
Zabytkowe centrum zostało spalone przez wojska radzieckie. Po II wojnie ruiny rozebrano, a odzyskaną cegłę wywieziono z miasta. Powojenny rozwój miasta ściśle związany był Fabryką Dywanów „Welur” i kombinatem rolnym.
Po 1945 r. ludność niemiecką, która pozostała w Kietrzu wysiedlono do Niemiec. W maju 1946 administracyjnie zatwierdzono obecną nazwę[7].
W latach 1945–1991 stacjonowała tu strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza. Z dniem 16 maja 1991 roku strażnica została przejęta przez Straż Graniczną i funkcjonowała do 30 czerwca 2006 r., kiedy to została rozformowania.
Demografia
- Piramida wieku mieszkańców Kietrza w 2014 roku[1].
Zabytki
Obecnie w centrum dominuje zabudowa współczesna. Zachowało się też kilka kamienic i barokowe figury na rynku.
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[8]:
- Stare Miasto, wypisane z księgi rejestru
- kościół par. pw. św. Tomasza, barokowy z XVI-XVIII w., wypisany z księgi rejestru
- kościół klasztorny franciszkanek pw. Trzech Króli, ul. Raciborska 81, wybudowany w latach 1928–29
- kaplica cmentarna pw. Świętego Krzyża, wybudowana w 1783 r., połowie XIX w.
- plebania, obecnie dom mieszkalny, ul. Kościelna 6, wybudowany w XVIII wieku
- ruiny zamku-pałacu, z XVI w.-XIX wieku
- zagroda, ul. Górska 2, wybudowany ok. 1800 r.
- dom
- ogrodzenie z bramą i furtą, nie istnieje
- dom, ul. Górska 6, wybudowany w 1728 r.
- dom, ul. Górska 16, z pocz. XIX w. , nie istnieje
- dom zagroda, ul. Górska 32, wybudowany na początku XIX w.
- dom zagroda, ul. Górska 40, wybudowany na początku XIX w.
- dom
- spichrz, nie istnieje
- ogrodzenie z bramą i dwie furty, nie istnieje
inne zabytki:
Gospodarka
W Kietrzu działa Kombinat Rolny „Kietrz” Sp. z o.o, jednoosobowa spółka Skarbu Państwa, będąca następcą Kombinatu Państwowych Gospodarstw Rolnych „Kietrz”. Kombinat o powierzchni 9002 ha, zatrudnia ponad 300 osób.
W Kietrzu planowana jest budowa biogazowni o mocy 2 MW kosztem 40 mln zł[9].
Wspólnoty wyznaniowe
- zbór, Sala Królestwa[10].
- Zbór Betlejem.
Sport
- Osobny artykuł:
W Kietrzu istnieje drużyna piłkarska Włókniarz Kietrz, która grała w sezonach 2000/2001, 2001/2002 oraz 2002/2003 w 2. (obecnie 1.) lidze polskiej.
14 marca 2011 roku została otwarta kryta pływalnia przy Zespole Szkół w Kietrzu[potrzebny przypis]
Transport
Przez miasto przebiegają dwie drogi wojewódzkie:
Do 21 grudnia 2007 roku w miejscowości funkcjonowało Przejście graniczne Kietrz - Třebom.
Współpraca partnerska
Miastami partnerskimi są:
- Bílovec, Czechy – od 8 czerwca 2001 r.[11]
- Tyśmienica, Ukraina
Linki zewnętrzne
- Kietrz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 52 .
Przypisy
- ↑ a b http://www.polskawliczbach.pl/Kietrz, w oparciu o dane GUS.
- ↑ Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2014 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2015-05-01. ISSN 2083-3342.
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
- ↑ Na Ziemi Ojców, Rocznik Ziem Zachodnich i Północnych, 1962, Towarzystwo Rozwoju Ziem Zachodnich, s. 199
- ↑ Syniawa Mirosław: Richard Keilholz, w: „Przyroda Górnego Śląska” nr 57 jesień 2009, s. 13–15
- ↑ Roman Z. Hrabar, Niemieckie obozy dla Polaków na Śląsku w czasie II wojny światowej „Polenlager”, Śląski Instytut Naukowy w Katowicach, Wydawnictwo „Śląsk”, 1972
- ↑ Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. nr 44, poz. 85).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 27. [dostęp 30.11.2012].
- ↑ Dziennik Polska-Europa-Świat, 20.01.2009 r., s. 7.
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2014-06-04] .
- ↑ Partnerstwo Gmin. Urząd Miejski w Kietrzu. [dostęp 2010-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013–03–28)].