Przejdź do zawartości

17 Pułk Moździerzy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
17 pułk moździerzy
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1949

Rozformowanie

1955

Organizacja
Numer

JW 4196[1]

Dyslokacja

garnizon Żagań (OW Nr IV)

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

artyleria

Podległość

11 Zmot. Dywizja Piechoty
11 Dywizja Zmechanizowana

Skład

Etat Nr 5/45, 6/68 i 5/87

120 mm moździerz wz. 1938

17 Pułk Moździerzy (17 pm) – oddział artylerii ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie rozkazu Nr 0056/Org. Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 marca 1949 został sformowany 17 pułk moździerzy. Jednostka była organizowana etapami: do 1 listopada 1949 utworzono zawiązek pułku oraz jego dywizjon szkolny, natomiast do 1 listopada 1950 zorganizowano 1 i 2 dywizjon moździerzy.

Formowanie pułku odbywało się garnizonie Żagań[a], w koszarach przy ulicy Szosa Żarska, według etatu Nr 5/45 o stanie 724 żołnierzy. Oddział podlegał dowódcy 11 Zmotoryzowanej Dywizji Piechoty (od 1950 - 11 Dywizji Zmechanizowanej).

Na podstawie rozkazu Nr 0055/Org. Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 czerwca 1950 pułk został przeformowany na etat Nr 5/68 o stanie 683 żołnierzy i włączony w skład 11 Dywizji Zmechanizowanej.

Na podstawie rozkazu Nr 0045/Org. Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 maja 1951 jednostka została przeformowana na etat Nr 5/87 o stanie 453 żołnierzy i 12 pracowników. Przeformowanie miało zostać zakończone w terminie do dnia 1 grudnia 1952. Liczba moździerzy została zmniejszona do dwudziestu ośmiu[2], a stan osobowy w stosunku do poprzedniego etatu uległ zmniejszeniu o 34%.

Na podstawie rozkazu Nr 0056/Org. Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 września 1956 pułk został rozformowany w terminie do dnia 20 grudnia 1955[3].

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Struktura organizacyjna według etatu Nr 5/45 pułku moździerzy zmotoryzowanej dywizji piechoty z dnia 30 marca 1949:

  • dowództwo pułku
  • pluton dowodzenia
  • 1 dywizjon moździerzy a. 3 baterie
  • 2 dywizjon moździerzy a. 3 baterie
  • dywizjo szkolny (pułkowa szkoła podoficerska)

Uzbrojenie pułku stanowiły czterdzieści dwa 120 mm moździerze wzór 1938[4].

  1. Jerzy Kajetanowicz, Polskie Wojska Lądowe ..., s. 156-158, opisując 14 Samodzielny Pułk Moździerzy w Ostrowie Wielkopolskim błędnie nazywa go „17 Pułkiem Moździerzy”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  2. Piotrowski 2003 ↓, s. 152.
  3. Piotrowski 2003 ↓, s. 165.
  4. Jerzy Kajetanowicz, Polskie wojska lądowe ..., s. 200 i Paweł Piotrowski, Śląski Okręg Wojskowy ..., s. 175.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wiesław Chłopek, 11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego. Zarys dziejów, Żary: Wydawnictwo „Chroma”, 2005, ISBN 83-922412-3-1, OCLC 69492866.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945–1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2. OCLC 830528040.