Agaton (papież)

Święty
Agaton
Czczony przez	Kościół katolicki; Cerkiew prawosławną
Wspomnienie	10 stycznia – Kościół katolicki; 20 lutego/5 marca – Cerkiew prawosławna

Agaton
Agatho
	Papież; Biskup Rzymu
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	ok. 577 ; Sycylia
Data i miejsce śmierci	10 stycznia 681 ; Rzym
Miejsce pochówku	bazylika św. Piotra
	Papież
Okres sprawowania	27 czerwca 678–10 stycznia 681
Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	rzymskokatolicki
Pontyfikat	27 czerwca 678
	Multimedia w Wikimedia Commons

Agaton (ur. ok. 577^[1] na Sycylii, zm. 10 stycznia 681^[2]) – święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, 79. papież w okresie 27 czerwca 678 do 10 stycznia 681^[3].

Życiorys

Był synem bogatej rodziny greckiej osiadłej na Sycylii i mnichem^[2]. Po śmierci rodziców rozdał ich majątek i wycofał się do klasztoru w Palermo.

Nawiązał stosunki z biskupami angielskimi i wskazał na Irlandię jako na ośrodek kultury. Po konsekracji cesarz Konstantyn IV zaprosił papieża do przedyskutowania kwestii monoteletyzmu^[2]. Agaton z radością się na to zgodził, lecz najpierw odbył 4 synody: m.in. w Hatfield pod przewodnictwem abpa Teodora i w Rzymie 27 marca 680, któremu osobiście przewodniczył^[2]. Następnie zwołał Sobór konstantynopolitański III (680–681), który potępił monofizytyzm, co przyczyniło się do przywrócenia założeń soboru chalcedońskiego i zakończenia schizmy pomiędzy Rzymem, a Konstantynopolem^[3]. Papież zmarł w Rzymie, podczas trwania soboru, lecz jego założenia zostały przyjęte^[2].

27 marca 680 spotkał się z arcybiskupem Rawenny Teodorem na synodzie rzymskim. Udało mu się wynegocjować ostateczne zakończenie autonomii Rawenny w zamian za konsekrację i wręczenie paliusza nowym arcybiskupom przez papieża^[2]. Ponieważ stan finansów Kościoła za jego pontyfikatu był tragiczny, Agaton sam pełnił funkcję skarbnika^[2]. Dzięki temu uzyskał od cesarza zgodę na zwolnienie z opłat dla egzarchy raweńskiego, w zamian za przywrócenie praktyki zatwierdzania papieża przez cesarza bizantyńskiego^[2].

Wysłużył sobie tytuł Taumaturga ze względu na liczne cuda których według Kościoła katolickiego dokonał; został kanonizowany. W chwili objęcia tronu papieskiego miał przeszło 100 lat, co czyni go najstarszym wybranym papieżem w historii.

Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci^[2]. Cerkiew prawosławna wspomina świętego papieża 20 lutego/5 marca^[a]^[4], tj. 5 marca (w roku przestępnym 4 marca) według kalendarza gregoriańskiego.

Zobacz też

Uwagi

↑ Podwójne datowanie.

Przypisy

↑ ^a ^b Encyclopedia Britannica. Jan 6, 2021. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ John N.D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 112–114. ISBN 83-06-02633-0.
↑ ^a ^b Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 42–43. ISBN 83-7006-437-X.
↑ Kazimierz Dopierała: Księga papieży. Poznań: Pallottinum, 1996, s. 78. ISBN 83-7014-248-6.

Bibliografia

Pope St. Agatho. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-10-02]. (ang.).

[uwaga9-4] Podwójne datowanie.

[EB-1] Encyclopedia Britannica. Jan 6, 2021. (ang.).

[Kelly-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ John N.D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 112–114. ISBN 83-06-02633-0.

[Wollpert-3] Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 42–43. ISBN 83-7006-437-X.

[20II-5] Kazimierz Dopierała: Księga papieży. Poznań: Pallottinum, 1996, s. 78. ISBN 83-7014-248-6.

[7] Na powyższej liście każdy papież wyniesiony na ołtarze zostaje wpisany według pontyfikatu

[8] Kanonizowany bez zatwierdzenia cudu

[1]

[2]

[3]

[a]

[4]

[A]

[B]