Dyskusja portalu:Katowice/Sylwetka miesiąca

Treść strony nie jest dostępna w innych językach.
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sylwetka do 27.10.2020[edytuj kod]

Stanisław Adamski (ur. 12 kwietnia 1875 w Zielonejgórze, zm. 12 listopada 1967 w Katowicach) – polski biskup rzymskokatolicki, biskup diecezjalny katowicki w latach 1930–1967, aktywny w życiu polityczno-społecznym.

Ukończył seminarium duchowne w Poznaniu. Święcenia kapłańskie przyjął w 1899 w Gnieźnie. Działał w wielu organizacjach, był m.in. sekretarzem Związku Katolickich Towarzystw Robotników Polskich i członkiem zarządu Towarzystwa Czytelni Ludowych. Był także działaczem spółdzielczym oraz redagował pisma katolickie.

2 września 1930 został mianowany biskupem diecezjalnym diecezji katowickiej. Sakrę biskupią przyjął 26 października i objął rządy w diecezji 30 listopada 1930. Powołał do życia Katolicką Agencję Prasową, kładł duży nacisk na rozwój życia narodowego na Górnym Śląsku. Po agresji Niemiec na Polskę (1939), w 1941 został deportowany z terenu diecezji na terytorium Generalnego Gubernatorstwa. Jako jedyny biskup pełnił posługę duszpasterską w czasie powstania warszawskiego. Po powrocie w 1945 pracował nad odbudową diecezjalnego życia religijnego. Władze PRL ponownie usunęły go z urzędu (1952–1956). Po 1956 ze względu na podeszły wiek i stan zdrowia ograniczył działalność kościelną.

Sylwetka 2014.10 – 2015.01[edytuj kod]

Wojciech Artur Kilar (ur. 17 lipca 1932 we Lwowie, zm. 29 grudnia 2013 w Katowicach) – polski pianista, kompozytor muzyki poważnej i filmowej; odznaczony Orderem Orła Białego (2012).

Kilar zadebiutował w końcu lat 50. na pierwszych edycjach festiwalu Warszawska Jesień. Od początku lat sześćdziesiątych współtworzył wraz z Krzysztofem Pendereckim i Henrykiem Góreckim nową polską szkołę awangardową oraz nowy kierunek we współczesnej muzyce zwany sonoryzmem. W połowie lat siedemdziesiątych Kilar uprościł swój język muzyczny, zaczął coraz wyraźniej nawiązywać do tradycji, w jego muzyce pojawiły się inspiracje ludowe i religijne. Punktem zwrotnym był Krzesany (1974). Niekwestionowana jest pozycja Kilara jako jednego z najwybitniejszych kompozytorów muzyki filmowej. Napisał muzykę do ponad 130 filmów.

MacQtosh (dyskusja) 21:31, 5 sty 2015 (CET)[odpowiedz]

Sylwetka 2014-05 – 2014-10[edytuj kod]

Hubert Gustaw von Tiele-Winckler (ur. 8 czerwca 1823 w Kominkach koło Reszla, zm. 12 września 1893 w Partenkirchen) – niemiecki przemysłowiec, właściciel dóbr katowickich, ojciec Franza Huberta Petera von Tiele-Wincklera i Ewy von Tiele-Winckler.

Hubert Tiele służył w wojsku pruskim na Górnym Śląsku jako podporucznik. W 1854 jego żoną została Valeska von Winckler – jedyna córka Franza von Wincklera. Dzięki temu uzyskał prawo używania nazwiska i herbu żony. W 1892 wielki książę meklemburski Fryderyk Wilhelm zatwierdził utworzenie przez Huberta majoratu, w którego skład weszły 33 górnośląskie posiadłości ziemskie. Po śmierci żony ożenił się powtórnie 14 marca 1883 z Rożą hr. von der Schullenberg. Umarł w Partenkirchen, pochowano go w Miechowicach, następnie grób przeniesiono do Mosznej.

MacQtosh (dyskusja) 08:37, 23 paź 2014 (CEST)[odpowiedz]

Sylwetka miesiąca z kwietnia 2014[edytuj kod]

Józef Pukowiec, pseudo: Chmura, Pukoc, Gary (ur. 14 września 1904 w Świętochłowicach, zm. 15 sierpnia 1942 w Katowicach) − działacz harcerski, członek ruchu oporu.

W 1925 ukończył seminarium w Pszczynie. Pracował jako nauczyciel w Baranowicach, Chwałowicach i Katowicach-Załężu.

Od października 1939 organizował tajne harcerstwo na Górnym Śląsku. Był członkiem władz naczelnych harcerstwa polskiego, członkiem sztabu konspiracyjnej organizacji − Polskie Siły Zbrojne, współredagował konspiracyjne pisma śląskie. Gestapo aresztowało Pukowca 18 grudnia 1940 wraz z wielu innymi działaczami polskimi. Więziony w Katowicach, Berlinie, Gliwicach i Oświęcimiu. Został zgilotynowany w katowickim więzieniu przy ulicy Mikołowskiej.

MacQtosh (dyskusja) 18:24, 9 maj 2014 (CEST)[odpowiedz]

Sylwetka miesiąca z września 2011[edytuj kod]

Wilhelm Szewczyk (ur. 5 stycznia 1916 w Czuchowie, zm. 8 czerwca 1991 w Katowicach) – prozaik, publicysta, krytyk literacki, poeta, tłumacz z języka niemieckiego, literaturoznawca w zakresie literatury niemieckiej i serbołużyckiej, działacz Obozu Narodowo-Radykalnego, redaktor naczelny czasopism "Odra", "Przemiany" i "Poglądy", poseł na Sejm PRL II, III, V, VI, VII i VIII kadencji. Barwna postać katowickiej bohemy, zawsze z nieodłącznym cygarem, miał swój stolik w nieistniejącym już klubie pracy twórczej Marchołt.

Długoletni prezes Oddziału Związku Literatów Polskich w Katowicach. Autor ok. 500 publikacji – wierszy, opowiadań, powieści, esejów, reportaży. Znawca problemów polsko-niemieckich, autor licznych przekładów z literatury niemieckiej.

Sylwetka miesiąca z lipca i sierpnia 2011[edytuj kod]

Stanisław Hadyna (ur. 25 września 1919 w Karpętnej (obecnie dzielnica Trzyńca na czeskim Śląsku Cieszyńskim), zm. 1 stycznia 1999 w Krakowie) - polski kompozytor, dyrygent, muzykolog i pisarz. Założyciel i wieloletni kierownik artystyczny Zespołu Pieśni i Tańca "Śląsk".

Był synem Jerzego Hadyny, nauczyciela muzyki, kompozytora oraz zbieracza pieśni ludowych, i Emilii z d. Pilch. Urodził się wprawdzie na Zaolziu, lecz jego przodkowie pochodzili z Wisły. Ukończył Gimnazjum Klasyczne im. A. Osuchowskiego w Cieszynie.

Studiował w Cieszynie w Instytucie Muzycznym im. Ignacego Paderewskiego, a po roku 1946 kompozycję u L. Różyckiego i dyrygenturę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. Po zakończeniu II wojny światowej pracował w Liceum Ogólnokształcącym w Wiśle, później był kierownikiem Wydziału Kultury Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Cieszynie. W latach 1947 - 1953 był dyrektorem Biura Okręgu Związku Zawodowego Muzyków PRL oraz dyrektorem Biura Koncertowego. W 1953 r. zorganizował Państwowy Zespół Pieśni i Tańca Śląsk z siedzibą w koszęcińskim zamku. Zespołem kierował w latach 19531968.

Lahcim pytaj (?) 21:10, 31 sie 2011 (CEST)[odpowiedz]

Sylwetka miesiąca z maja i czerwca 2011[edytuj kod]

Krystyna Maria Bochenek z domu Neuman (ur. 30 czerwca 1953 w Katowicach, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polska dziennikarka, polityk, od 2004 do 2010 senator V, VI i VII kadencji, wicemarszałek Senatu VII kadencji.

Animatorka wielu zdarzeń medialnych i akcji charytatywnych na Śląsku, w tym w 1992 kwesty Mamo nie płacz na rzecz ratowania Oddziału Hematologii Dziecięcej w Zabrzu. We współpracy ze śląskimi redakcjami prowadziła akcję profilaktyki raka piersi u kobiet pod nazwą Różowa wstążka. Katowice rynek 2000. Współtworzyła pierwszą Wampiriadę (niekonwencjonalną akcję honorowego oddawania krwi) oraz akcję Rzuć palenie. Prowadziła wiele licytacji na cele społeczne wspomagając m.in. Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy, odbudowę spalonego gmachu Opery Śląskiej, Teatr Śląski i Fundację Rodzin Górniczych.

Była inicjatorką cyklicznej imprezy Zjazd Krystyn, dorocznego zgromadzenia imienniczek, które pozwala setkom kobiet o różnym statusie społecznym poznawać odległe zakątki Polski. Jako autorka i współautorka opublikowała trzy książki: X jubileuszowe Dyktando, Chirurdzy i detektywi, Jak Krystyna z Krystyną.

Lahcim pytaj (?) 17:57, 30 cze 2011 (CEST)[odpowiedz]

Sylwetka miesiąca z marca i kwietnia 2011[edytuj kod]

Walenty Fojkis (ur. w 1895 w Katowicach, zm. w 1950 w Edynburgu) – polski działacz narodowy na Górnym Śląsku.

Urodził się w KatowicachWełnowcu. Przed I wojną światową był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół". Podczas I wojny został wcielony do armii niemieckiej i został ranny pod Lens. Po skierowaniu na leczenie do Wielunia nawiązał kontakt z POW. Od 1919 roku był w szkole podchorążych w Warszawie, skąd przydzielono go do 17 Pułku Piechoty. Od lutego 1920 roku przebywał na urlopie na Górnym Śląsku w celu wzięcia udziału w akcji plebiscytowej. Otrzymał funkcję dowódcy V (bytomsko-tarnogórskiego) okręgu POWGŚl (Polska Organizacja Wojskowa Górnego Śląska), a po reorganizacji w czerwcu 1920 dowódcy VII (pszczyńsko-katowickiego) okręgu POWGŚl.

Sylwetka miesiąca z lutego 2011[edytuj kod]

Bogumił Kobiela (ur. 31 maja 1931 w Katowicach, zm. 10 lipca 1969 w Gdańsku) – polski aktor teatralny i filmowy.

Absolwent PWST w Krakowie. Aktor Teatru Wybrzeże w Gdańsku (1953–1955 i 1958–1960), teatrzyku studenckiego Bim-Bom wraz ze Zbigniewem Cybulskim (1955–1958), Teatru Ateneum w Warszawie (1960–1963), kabaretów Dudek i Wagabunda (1963–1966), Teatru Komedia (1966–1969). Często występował w Telewizji Polskiej w programach estradowych, satyrycznych, a także w Teatrze Telewizji.

Popularność zyskał grając w filmach najwybitniejszych polskich reżyserów, m.in. Munka i Wajdy, tworząc role tragikomiczne, oddające złożoność sytuacji, w jakiej znalazła się jednostka pośród wydarzeń historycznych XX wieku w Polsce. Zapamiętany głównie z roli Jana Piszczyka w Zezowatym szczęściu Munka.

Lahcim pytaj (?) 20:56, 3 mar 2011 (CET)[odpowiedz]

Sylwetka miesiąca ze stycznia 2011[edytuj kod]

Richard Holtze (ur. 9 lutego 1824 w Bełku, zm. 27 stycznia 1891 w Katowicach) – doktor medycyny, poseł do Reichstagu, współzałożyciel miasta Katowice, pierwszy i długoletni przewodniczący Rady Miejskiej Katowic.

W 1869 r. był współzałożycielem loży wolnomularskiej (Loge zum Licht im Osten zu Kattowitz) i został jej pierwszym kierownikiem. W 1873 roku został wybrany członkiem prezydium Rady Powiatu Katowickiego, w 1877 r. posłem Sejmu Prowincji Śląskiej oraz jako członek Partii Narodowo-Liberalnej posłem do Sejmu Pruskiego. Wszystkie te funkcje pełnił do śmierci 27 stycznia 1891 roku. Został pochowany na starym cmentarzu ewangelickim – obecnie ul. Konstantego Damrota. Z inspiracji władz komunistycznych zbezczeszczono ten cmentarz, a w latach późniejszych teren przeznaczono pod budowę Biblioteki Śląskiej

W 25. rocznicę doktoratu otrzymał od społeczeństwa miasta wysoką nagrodę, którą przeznaczył w całości na budowę basenu przy Łaźni Miejskiej. Na jej budynku znajduje się dziś, odsłonięta w 2005 r. tablica pamiątkowa i popiersie dra Richarda Holtze w uznaniu zasług dla rozwoju miasta.

Lahcim pytaj (?) 20:47, 2 lut 2011 (CET)[odpowiedz]

Sylwetka miesiąca z grudnia 2010[edytuj kod]

Piotr Uszok (ur. 9 października 1955 w Mikołowie) – polski samorządowiec, od 1998 prezydent Katowic.

W 1980 ukończył studia na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Po studiach podjął pracę w Kopalni Węgla Kamiennego Murcki. Był kolejno sztygarem zmianowym, kierownikiem oddziału i nadsztygarem.

W 1990 po raz pierwszy uzyskał mandat radnego Katowic. Ponownie zasiadł w Radzie Miasta po wyborach w 1994 i 1998. Od 1994 był wiceprezydentem miasta, odpowiedzialnym m.in. za infrastrukturę.

3 listopada 1998 został wybrany przez radnych (z rekomendacji Akcji Wyborczej Solidarność) na urząd prezydenta Katowic. W latach 1998–2002 był prezesem zarządu Związku Miast Polskich. Następnie przez jedną kadencję pełnił tożsamą funkcję w Unii Metropolii Polskich.

Lahcim pytaj (?) 17:16, 1 sty 2011 (CET)[odpowiedz]

Sylwetka miesiąca z listopada 2010[edytuj kod]

Andrzej Mielęcki (ur. 30 listopada 1864 w majątku Hucisko, powiat piotrkowski, zamordowany 17 sierpnia 1920 w Katowicach) – polski działacz społeczny i polityczny na Śląsku, lekarz.

W 1918 roku wchodził w skład Powiatowej Rady Ludowej w Katowicach, a w 1919 kierował konspiracyjnymi kursami sanitarnymi w Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska i sprowadzał broń z Polski na Śląsk. Rok później został członkiem Polskiego Komitetu Plebiscytowego w Katowicach.

17 sierpnia 1920 w Katowicach doszło do zamieszek wywołanych przez Niemców na wieści z frontu wojny polsko-bolszewickiej i przewidywanego rychłego upadku państwa polskiego. Na ulicy, przy której mieszkał doktor Mielęcki, do bojówek demolujących polskie sklepy oddali strzały francuscy żołnierze patrolujący miasto. Kiedy doktor wyszedł z domu, by udzielić pomocy rannym Niemcom, zaatakowali go niemieccy bojówkarze. Potem rannego wyciągnęli jeszcze z ambulansu wiozącego go do szpitala, a następnie skatowane ciało wrzucili do rzeki Rawy. Pogrzeb Andrzeja Mielęckiego odbył się 25 sierpnia 1920 w Sosnowcu. Zwłoki przewieziono i pochowano w rodzinnym grobowcu na cmentarzu w Złotnikach.

Lahcim pytaj (?) 13:46, 30 lis 2010 (CET)[odpowiedz]

Sylwetka miesiąca z października 2010[edytuj kod]

Henri Louis Edouard Le Rond (ur. 9 października 1864, zm. 25 maja 1949) – francuski generał dywizji.

W czasie paryskiej konferencji pokojowej w 1919 przewodniczący podkomisji ds. ustalenia granic Polski w komisji ds. polskich konferencji. Później stał na czele Międzysojuszniczej Komisji Rządzącej i Plebiscytowej, która 11 lutego 1920 przejęła władzę nad Górnym Śląskiem. Po plebiscycie na Górnym Śląsku przychylnie nastawiony do polskich projektów podziału Górnego Śląska, proponowanych przez Wojciecha Korfantego.

W czasie III powstania śląskiego zaproponował linię zawieszenia broni, która miała stać się granicą polsko-niemiecką na Górnym Śląsku wzdłuż tzw. "Linii gen. Le Ronda", biegnącej przez powiaty strzelecki i oleski, ale pozostawiając Olesno po stronie niemieckiej. Linia Le Ronda pokrywała się praktycznie z tzw. Linią Korfantego.

Lahcim pytaj (?) 10:34, 2 lis 2010 (CET)[odpowiedz]

Sylwetka miesiąca z września 2010[edytuj kod]

Józef Pukowiec, pseudo: Chmura, Pukoc, Gary (ur. 14 września 1904 w Świętochłowicach, zm. 15 sierpnia 1942 w Katowicach) − działacz harcerski, członek ruchu oporu. W 1925 ukończył seminarium w Pszczynie. Pracował jako nauczyciel w Baranowicach, Chwałowicach i Katowicach-Załężu.

Od października 1939 organizował tajne harcerstwo na wschodnim Górnym Śląsku. Był członkiem władz naczelnych harcerstwa polskiego, członkiem sztabu konspiracyjnej organizacji − Polskie Siły Zbrojne, współredagował konspiracyjne pisma śląskie. Gestapo aresztowało Pukowca 18 grudnia 1940 wraz z wielu innymi działaczami polskimi. Więziony w Katowicach, Berlinie, Gliwicach i Oświęcimiu. Został zgilotynowany w katowickim więzieniu przy ulicy Mikołowskiej.

Lahcim pytaj (?) 13:54, 1 paź 2010 (CEST)[odpowiedz]

Sylwetka miesiąca z sierpnia 2010[edytuj kod]

Franz Winckler, od 1840 Franz von Winckler (ur. 4 sierpnia 1803 Tarnów powiat ząbkowicki, zmarł 6 sierpnia 1851 koło Lublany) – posiadacz ziemski, przemysłowiec, współzałożyciel miasta Katowice.

Urodził się w niezamożnej rodzinie zarządcy majątku ziemskiego, miał ośmioro rodzeństwa. Uczęszczał do szkół w Kłodzku, Nysie oraz szkoły górniczej w Tarnowskich Górach. W tarnogórskiej szkole poznał Friedricha Wilhelma Grundmanna. Pracował jako górnik w kopalniach w Zabrzu i Królewskiej Hucie. Był sztygarem w kopalni Maria w Miechowicach, której po pewnym czasie zostaje zarządcą. Po śmierci właściciela – Franza Aresina zostaje zarządcą jego całych dóbr. Już jako współwłaściciel (poślubił wdowę po Franzu Aresinie) powiększa je poprzez zakup Mysłowic oraz wsi Katowice. Właśnie w Katowicach ustanawia zarząd swoich dóbr a zarządcą Katowic swojego przyjaciela Friedricha Grundmana, który wraz z Richardem Holtze przyczynili się do rozwoju Katowic i nadania im praw miejskich. Za swoje zasługi dla rozwoju regionu w 1840 zostaje mu nadany tytuł szlachecki.

Lahcim pytaj (?) 10:16, 31 sie 2010 (CEST)[odpowiedz]

Sylwetka miesiąca z lipca 2010[edytuj kod]

Ignacy Ludwik Jeż (ur. 31 lipca 1914 w Radomyślu Wielkim, zm. 16 października 2007 w Rzymie) − polski duchowny katolicki, W latach 19721992 ordynariusz koszalińsko-kołobrzeski. Przewidziany do kreacji kardynalskiej na konsystorzu w 2007.

Ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Katowicach. W latach 19321937 studiował teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim; obronił magisterium z historii Kościoła, przyjął święcenia kapłańskie 20 czerwca 1937 z rąk biskupa Stanisława Adamskiego. Podjął pracę duszpasterską jako wikariusz w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Hajdukach Wielkich (obecnie Chorzów Batory). W sierpniu 1942 został aresztowany przez Niemców za odprawienie mszy za zmarłego w niemieckim obozie koncentracyjnym proboszcza Józefa Czempiela (dzisiaj błogosławiony). Był więziony w obozie koncentracyjnym Dachau (nr obozowy 37196), gdzie osobiście poznał ojca Józefa Kentenicha, założyciela Międzynarodowego Ruchu Szensztackiego. Po wyzwoleniu obozu był kapelanem obozu repatriacyjnego w Göppingen koło Stuttgartu. Powrócił do Polski w maju 1946. Był wikariuszem w Radlinie i parafii św. Szczepana w Katowicach-Bogucicach. W latach 1946−1960 pracował jako katecheta i dyrektor Gimnazjum Katolickiego im. św. Jacka w Katowicach oraz rektor Niższego Seminarium Duchownego.

Lahcim pytaj (?) 11:16, 9 sie 2010 (CEST)[odpowiedz]

Sylwetka miesiąca z czerwca 2010[edytuj kod]

Stanisław Adamski (ur. 12 kwietnia 1875 we wsi Zielonagóra koło Obrzycka w Wielkopolsce − zm. 12 listopada 1967 w Katowicach) - duchowny katolicki, biskup katowicki, aktywny w życiu polityczno-społecznym.

Święcenia kapłańskie przyjął w 1899 w Gnieźnie. Działał w wielu organizacjach, był m.in. sekretarzem Związku Katolickich Towarzystw Robotników Polskich i członkiem zarządu Towarzystwa Czytelni Ludowych. Był także działaczem spółdzielczym oraz redagował pisma katolickie. Od 1904 członek kapituły poznańskiej. Działacz utworzonego w 1907 Związku Kapłanów "Unitas".

W okresie powstania wielkopolskiego został komisarzem Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu (1918−1919). W latach 1919−1922 poseł na Sejm Ustawodawczy, 1922−1927 senator, 1924−1927 prezes Unii Związków Spółdzielczych. Wieloletni dyrektor poznańskiej Księgarni Św. Wojciecha. Z ramienia Episkopatu Polski koordynował działania Akcji Katolickiej (od 1929).

Lahcim pytaj (?) 15:24, 1 lip 2010 (CEST)[odpowiedz]

Sylwetka miesiąca z maja 2010[edytuj kod]

Aleksandra Śląska, de domo Wąsik właśc. Aleksandra Śląska-Warmińska (ur. 4 listopada 1925 w Katowicach, zm. 18 września 1989 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa. Była żoną Janusza Warmińskiego, dyrektora teatru Ateneum. Otrzymała 19 nagród za kreacje i osiągnięcia aktorskie oraz odznaczeń państwowych i branżowych.

Jej ojciec - Edmund Wąsik, wicedyrektor Okręgu Polskich Kolei Państwowych, był znanym działaczem narodowym - uczestniczył w III powstaniu śląskim, był posłem na Sejm II RP (1935-1938). W 1946 Aleksandra zaczęła uczęszczać na zajęcia szkoły dramatycznej przy krakowskim Teatrze Słowackiego, gdzie pierwszy raz zetknęła się z teatrem i znanymi aktorami polskiej sceny teatralnej, w tym z Juliuszem Osterwą. Po przeprowadzce do Warszawy, aktorka Teatru Współczesnego (1949-1956, 1959-1961), Teatru Ateneum (1956-1959, 1962-1989).

Lahcim pytaj (?) 16:31, 3 cze 2010 (CEST)[odpowiedz]

Sylwetka miesiąca z kwietnia 2010[edytuj kod]

Plik:Maria Goeppert-Mayer.gif (right|150px) Maria Göppert-Mayer lub Maria Goeppert-Mayer (ur. 28 czerwca 1906 w Katowicach, zm. 20 lutego 1972 w San Diego, Kalifornia) – fizyk amerykański pochodzenia niemieckiego, Nagroda Nobla (fizyka, 1963) za "odkrycia dotyczące struktury powłok nuklearnych". Druga w historii kobieta-laureatka Nagrody Nobla.

Pochodziła z zasłużonej dla Górnego Śląska rodziny uczonych. Ojciec, lekarz i profesor pediatrii Friedrich Goeppert, przyczynił się do zwalczenia epidemii zapalenia opon mózgowych w Katowicach w 1905 i odkrył nowatorską metodę walki z tą chorobą, jej dziadkiem był profesor prawa Heinrich Robert Goeppert (1838-1882) a pradziadkiem profesor botaniki Heinrich Göppert, twórca Muzeum Botanicznego we Wrocławiu, natomiast prapradziadkiem profesor farmacji. Ze strony rodziny ojca, Maria stała się siódmą generacją profesorów uniwersyteckich.

Lahcim pytaj (?) 16:04, 30 kwi 2010 (CEST)[odpowiedz]

Sylwetka miesiąca z marca 2010[edytuj kod]

Damian Zimoń 3 czerwca 1985 r. został mianowany biskupem katowickim; 29 czerwca 1985 r. odbyła się konsekracja i ingres do katowickiej katedry. Po reorganizacji Kościoła w Polsce, 25 marca 1992 r. został mianowany arcybiskupem katowickim – metropolitą górnośląskim.

Jest przewodniczącym komisji duszpasterstwa Konferencji Episkopatu Polski oraz Wielkim Kanclerzem Wydziału Teologicznego (tytuł honorowy przysługujący z racji bycia metropolitą katowickim), a także opiekunem Duszpasterstwa Głuchoniemych. Jest także członkiem Rady Stałej KEP (od 1992 roku) i członkiem Rady Ekumenicznej. W jego biskupim herbie znajduje się hasło: „Głosimy Chrystusa ukrzyżowanego", znak ryby oraz Odrowąż - herb rodu, z którego wywodził się jeden z patronów diecezji katowickiej - św. Jacek. Uchwałą Senatu Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach z 26 czerwca 2007 Arcybiskup Zimoń otrzymał 27 listopada 2007 doktorat honoris causa za wkład w kulturę Śląska i propagowanie godności ludzi pracy.

Lahcim pytaj (?) 20:59, 31 mar 2010 (CEST)[odpowiedz]

Sylwetka miesiąca z lutego 2010[edytuj kod]

Friedrich Wilhelm Grundmann (ur. 26 listopada 1804 w Berthelsdorf (obecnie Barcinek koło Jeleniej Góry), podówczas Saksonia, zm. 30 lipca 1887 w Katowicach) - przemysłowiec.

Kiedy miał 7 lat z ojcem przeniósł się do Tarnowskich Gór gdzie ukończył ewangelicką szkołę podstawową. W tarnogórskiej szkole górniczej, do której uczęszczał poznał Franciszka Wincklera. Pracował w kopalniach Królowa Luiza w Zabrzu i Król w Królewskiej Hucie (obecnie Chorzów). Był sztygarem w tarnogórskiej Friedrichsgrube i nauczycielem w szkole górniczej. Od 1839 był dyrektorem zarządy dóbr katowickich - posiadłości Huberta Thiele-Wincklera. Po śmierci Franza Wincklera w 1851 r. został zarządcą dóbr rodziny Winckler. Dokonał w nich gruntownych przemysłowych przemian, wraz z budowniczym H.M.A. Nottebohnem był autorem koncepcji rozbudowy miejskiej Katowic. Skutecznie zabiegał o nadanie Katowicom praw miejskich, co nastąpiło w 11 września 1865 r. W 1857 roku w Opolu założył cementownię Portland Zementwerke. Na rzecz Katowic pracował do 1872 r., kiedy to przeszedł na emeryturę.

Lahcim pytaj (?) 17:22, 6 mar 2010 (CET)[odpowiedz]