Dalia Grybauskaitė: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Dalia Grybauskaite |
→Prezydent Republiki Litewskiej: drobne merytoryczne |
||
| Linia 57: | Linia 57: | ||
11 listopada 2009, 2010 i 2011 na zaproszenie prezydentów Polski gościła na uroczystościach Święta Niepodległości przed Grobem Nieznanego Żołnierza, podczas których wygłaszała przemówienia w języku polskim. |
11 listopada 2009, 2010 i 2011 na zaproszenie prezydentów Polski gościła na uroczystościach Święta Niepodległości przed Grobem Nieznanego Żołnierza, podczas których wygłaszała przemówienia w języku polskim. |
||
== Rodzina == |
|||
Jej rodzicami byli Vitalija Korsakaitė (1922–1989) urodzona w [[Birże|Birżach]] i Polikarpas Grybauskas (1928–2008). Dziadkiem ze strony ojca był Vladislavas Grybauskas (1900 - 1932). |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 13:24, 21 maj 2012
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Prezydent Republiki Litewskiej | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Minister Finansów Litwy | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Komisarz Europejski ds. Edukacji i Kultury | |
| Okres |
od 1 maja 2004 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Komisarz Europejski ds. Budżetu i Programowania Finansowego | |
| Okres |
od 22 listopada 2004 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
| Odznaczenia | |
 
| |
Dalia Grybauskaitė (wym. [ˈdaːlʲæ ɡʲrʲiːbɒʊsˈkaɪtʲeː]; ur. 1 marca 1956 w Wilnie) – litewska polityk i ekonomistka. Od 12 lipca 2009 prezydent Litwy, była minister finansów (2001–2004) oraz komisarz ds. budżetu i programowania finansowego w Komisji Europejskiej (2004–2009).
Wykształcenie
W 1983 ukończyła studia ekonomiczne na Uniwersytecie Leningradzkim, a w 1988 uzyskała stopień kandydata nauk ekonomicznych (odpowiednik stopnia doktora) w Akademii Nauk Społecznych przy KC KPZR w Moskwie. W 1991 ukończyła kurs w ramach programu specjalnego dla kadry kierowniczej w School of Foreign Service na Uniwersytecie Georgetown.
Działalność zawodowa
W wieku 19 lat podjęła pracę w Filharmonii Państwowej Litewskiej SRR w Wilnie. W trakcie studiów pracowała w zakładach futrzarskich w Leningradzie. Po ukończeniu studiów wróciła na Litwę i przez kilka miesięcy pełniła funkcję sekretarza w Litewskiej Akademii Nauk. W latach 80. była wykładowcą ekonomii politycznej w Wyższej Szkole Partyjnej w Wilnie.
W latach 1990–1991 była kierownikiem Wydziału Naukowego w Instytucie Ekonomii, a w 1991 dyrektorem programowym w biurze Rządu Republiki Litewskiej. Od 1991 do 1993 pełniła funkcję dyrektora departamentu europejskiego w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. Od 1993 była dyrektorem departamentu ekonomicznego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, pełniąc jednocześnie funkcje przewodniczącej Komitetu Zarządzania Pomocą Phare i G-24 oraz Głównego Negocjatora ds. Umowy o Wolnym Handlu z Unią Europejską.
Działalność polityczna
W latach 1994–1995 była posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym w przedstawicielstwie Litwy przy Unii Europejskiej, zastępcą Głównego Negocjatora ds. Układu Europejskiego z Unią Europejską oraz przedstawicielem Koordynatora Pomocy Państwowej w Brukseli. Od 1996 pełniła funkcję ministra pełnomocnego w Ambasadzie Litwy w Stanach Zjednoczonych. W latach 1999–2000 zajmowała stanowisko wiceministra finansów oraz Głównego Negocjatora w negocjacjach z Międzynarodowym Funduszem Walutowym i Bankiem Światowym. W latach 2000–2001 była wiceministrem spraw zagranicznych i zastępcą szefa delegacji litewskiej w negocjacjach o przystąpieniu do Unii Europejskiej.
Na początku lipca 2001 objęła tekę ministra finansów w nowo utworzonym rządzie Algirdasa Brazauskasa. 1 maja 2004, w dniu przyjęcia Litwy do Unii Europejskiej, została powołana w skład Komisji Europejskiej, jako komisarz odpowiedzialny za edukację i kulturę (wspólnie z Viviane Reding). W utworzonej 22 listopada 2004 Komisji pod przewodnictwem José Barroso odpowiada za programowanie finansowe i budżet.
W latach 1979–1988 była członkiem KPZR. Od tego czasu pozostaje bezpartyjna[1].
Prezydent Republiki Litewskiej
Dalia Grybauskaitė była wymieniana w gronie potencjalnych kandydatów na stanowisko prezydenta Litwy w wyborach w 2009. 26 lutego 2009 oficjalnie ogłosiła swoją decyzję o starcie w wyborach jako kandydatka niezależna[2]. Poparcie dla niej wyraziły dwa ugrupowania koalicji rządowej: Związek Ojczyzny[3] i Ruch Liberalny[4].
W wyborach prezydenckich z 17 maja 2009 Dalia Grybauskaitė odniosła zwycięstwo już w pierwszej turze głosowania. Zdystansowała rywali, zdobywając 69% głosów poparcia[5][6]. 12 lipca 2009 została zaprzysiężona na stanowisku prezydenta Litwy, stając się w ten sposób pierwszą kobietą sprawującą ten urząd[7].
11 listopada 2009, 2010 i 2011 na zaproszenie prezydentów Polski gościła na uroczystościach Święta Niepodległości przed Grobem Nieznanego Żołnierza, podczas których wygłaszała przemówienia w języku polskim.
Rodzina
Jej rodzicami byli Vitalija Korsakaitė (1922–1989) urodzona w Birżach i Polikarpas Grybauskas (1928–2008). Dziadkiem ze strony ojca był Vladislavas Grybauskas (1900 - 1932).
- ↑ Joanna Hyndle: Dalia Grybauskaite zwycięzcą w wyborach prezydenckich na Litwie. osw.waw.pl. [dostęp 24 maja 2009].
- ↑ Grybauskaite kandyduje w wyborach prezydenckich. Radio Znad Wilii. [dostęp 24 maja 2009].
- ↑ Konserwatyści poprą D. Grybauskaitė. Radio Znad Wilii. [dostęp 24 maja 2009].
- ↑ Ruch Liberałów wyraża poparcie dla D. Grybauskaitė. Radio Znad Wilii. [dostęp 24 maja 2009].
- ↑ Grybauskaite wygrała wybory. Litwa będzie miała pierwszą prezydent. gazeta.pl. [dostęp 24 maja 2009].
- ↑ Lithuania gets first woman leader. bbc.co.uk. [dostęp 24 maja 2009]. (ang.).
- ↑ Dalia Grybauskaite zaprzysiężona na prezydenta. Radio Znad Wilii, 12 lipca 2009. [dostęp 6 grudnia 2009].
Źródła
- Nota biograficzna na oficjalnej stronie Prezydenta Republiki Litewskiej (lit.)
- Nota biograficzna na stronie Komisji Europejskiej (ang.)
| 1918–1940 |
|
|---|---|
| Od 1990 |
|
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie |
Szablon:Pierwsza Komisja José Barroso
