Przejdź do zawartości

Zamek w Niemodlinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek w Niemodlinie
Schloss Falkenberg
Zabytek: nr rej. 20/50 (R/315) z 22 maja 1950[1]
Ilustracja
Zamek Niemodlin (2023)
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Miejscowość

Niemodlin

Rozpoczęcie budowy

XIV wiek

Plan budynku
Plan budynku
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zamek w Niemodlinie”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zamek w Niemodlinie”
Położenie na mapie powiatu opolskiego
Mapa konturowa powiatu opolskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Zamek w Niemodlinie”
Położenie na mapie gminy Niemodlin
Mapa konturowa gminy Niemodlin, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Zamek w Niemodlinie”
Położenie na mapie Niemodlina
Mapa konturowa Niemodlina, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zamek w Niemodlinie”
Ziemia50°38′30,8″N 17°37′23,3″E/50,641889 17,623139
Strona internetowa

Zamek w Niemodlinie (niem. Schloss Falkenberg) – zabytkowy[2] zamek w Niemodlinie.

Późnorenesansowa budowla z elementami barokowymi oraz gotyckimi reliktami; rezydencja książąt opolskich, niemodlińskich i strzeleckich.

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Czteroskrzydłowy, wokół zasadniczo prostokątnego dziedzińca, skrzydło zachodnie z kwadratową wieżą bramną (w górnej części ośmioboczną), skrzydło wschodnie niższe (dwukondygnacyjne, pozostałe skrzydła - trzykondygnacyjne). W narożnikach dziedzińca częściowo wtopione w bryłę cztery wieże z klatkami schodowymi. Dachy mansardowe (skrzydła północne i południowe) oraz dwuspadowe (skrzydła wschodnie i zachodnie), hełm wieży dwukondygnacyjny, prześwitowy, późnobarokowy[3]. Elewacja wieży zdobiona sgrafitto. Nad prostym w wyglądzie portalem znajduje się kartusz z her­bem von Pra­schma[4].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1313 roku książę Bolesław, syn księcia opolskiego Bolka I, wzniósł nizinny, murowany zamek na miejscu XIII-wiecznej kasztelanii, na wschodnim krańcu miasta, na lewym brzegu Ścinawy. Pierwotna, niewielka budowla średniowieczna wtopiła się całkowicie w późniejsze, nowożytne mury. Pozostałości gotyckiej zendrówki oraz fragmenty kamieniarki zauważalne są w południowo-zachodnim skrzydle zamku.

W 1428 roku zamek został zniszczony przez najazd husytów, w 1552 przez pożar, w 1643 ucierpiał w efekcie wojny trzydziestoletniej[5]. Po katastrofalnym pożarze z 1552 roku, został przejęty w zastaw przez hrabiego von Logau, który następnie sprzedał go wraz z całym Niemodlinem Kasparowi von Pückler. Nowożytna rezydencja budowana była w trzech etapach (1573–1577, 1589–1592, 1610). Fundatorami była rodzina Pücklerów, a od XVII w. kolejnych właścicieli zamku – Promnitzów. Czteroskrzydłowa budowla z prostokątnym dziedzińcem z arkadami, podobnie jak w nieodległych pałacach w Brzegu czy Prószkowie, inspirowana była renesansowymi założeniami krużgankowymi, w tym zamkiem na Wawelu. W tej fazie szczególnie efektowne było skrzydło kurtynowe od strony rzeki - z pomieszczeniami w przyziemiu i ażurowym krużgankiem na II kondygnacji, otwierającym widok na krajobraz i rzekę poniżej zamku. Po roku 1787, z inicjatywy nowego właściciela, hrabiego ana II Nepomuka von Praschma, w zamku zmieniono wystrój wnętrz i dokonano licznych przeróbek na poszczególnych kondygnacjach. Kolejne prace, z wieku XIX, doprowadziły m.in. do zamurowania arkad krużganków i przebudowy kaplicy[6].

Szczególnie charakterystyczna dla niemodlińskiego pałacu jest sylwetka wieży bramnej, ozdobionej techniką sgraffito. Zachowały się też elementy wyposażenia i dekoracji z różnych faz budowy (eklektyczne stiuki, klasycystyczny kominek w sali południowego skrzydła, ornamenty kolebkowego sklepienia, polichromowane kasetony stropów, neostylowe malowidła w kaplicy). Nad dawną fosą istnieje kamienny most ozdobiony rzeźbami świętych (Wendelina, Floriana, Antoniego Padewskiego, Jana Nepomucena).

Po II wojnie światowej

[edytuj | edytuj kod]

Ostatnim przedstawicielem dawnych rodów, których własnością był zamek w Niemodlinie, był do 1945 hrabia Fryderyk Leopold von Praschma.

Po II wojnie światowej zamek był siedzibą: Państwowego Urzędu Repatriacyjnego, liceum, szkoły podoficerskiej. W roku 1990 zrujnowany i bezustannie dewastowany i rozkradany obiekt kupił prywatny inwestor. We wnętrzach zamku Jan Jakub Kolski nakręcił film Jasminum, który miał premierę w 2006 roku (do dziś zachowały się malowane na sklejkach obramowania filmowych cel mnichów na dziedzińcu, polichromia z ucieczką do Egiptu w pomieszczeniu nad bramą wjazdową i "witraże" z kolorowej folii w krużgankach). W tym samym roku właścicielem zabytku został łódzki Instytut Postępowania Twórczego.

W 2015 roku zamek w Niemodlinie trafił w ręce nowego właściciela[7], spółki Centrum z Łodzi. Powołana została Fundacja na Rzecz Zamku Książęcego Niemodlin 1313[8]. Prace remontowe doprowadziły do zabezpieczenia bryły nowymi dachami, osuszenia fundamentów, udrożnienia piwnic, dzięki czemu możliwe było otworzenie obiektu dla zwiedzających. W 2016 roku przy finansowym wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego wymieniono na prawie 4 tys. mkw. poszycie dachowe, układając „w łuskę” ok. 120 tys. dachówek. W planach jest wymiana stolarki, w tym wszystkich okien oraz renowacja elewacji. Ma ona, według nowatorskiej koncepcji, eksponować kolejne etapy budowy i rozbudowy zamku[9].

Zamek, dzięki promocji i atrakcjom – takim jak izba tortur, kopia Bursztynowej Komnaty w jednej z sal zamku (w 2023 niedostępna do zwiedzania), cykliczne imprezy kulturalne, stado danieli zamieszkujących park – stał się jednym z najpopularniejszych obiektów turystycznych województwa opolskiego. W ciągu dwóch miesięcy 2017 roku odniósł zwycięstwa w konkursach Polskiej Organizacji Turystycznej. W listopadzie 2017 roku zdobył Certyfikat Internautów – Najlepszy Produkt Turystyczny 2017, a wcześniej – we wrześniu – zajął I miejsce w głosowaniu Top Zamki i Pałace w Polsce[10]. Aktualnie - stan na lato 2023 - trasa turystyczna obejmuje ciąg piwnic pod trzema skrzydłami zamku, kaplicę oraz trzy pomieszczenia na I kondygnacji (parter).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 97 [dostęp 2020-05-12].
  2. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.
  3. Sławomir Brzezicki, Christine Nielsen, Zabytki sztuki w Polsce. Śląsk, 2005.
  4. Niemodlin zamek książęcy. [dostęp 2024-07-27].
  5. Historia | Zamek w Niemodlinie [online] [dostęp 2022-08-24] (pol.).
  6. Zamek książęcy w Niemodlinie [online], www.zamkipolskie.com [dostęp 2022-08-24].
  7. Zamek w Niemodlinie (Opolskie). bydgoszcz.wyborcza.pl. [dostęp 2017-09-29].
  8. Statut – Fundacja Zamku Niemodlin [online] [dostęp 2022-08-24] (pol.).
  9. Grzegorz Łyś, Niemodlin ciekawszy od Wawelu [online], Rzeczpospolita, 27 listopada 2017.
  10. Zamek Książęcy Niemodlin na czele rankingu Polskiej Organizacji Turystycznej, „Onet Podróże”, 19 września 2017 [dostęp 2017-12-06] (pol.).
  11. Krużganek z zachowanymi "witrażami" wykonanymi na potrzeby filmu "Jasminum"
  12. zdjęcie zrobione po remoncie dachu nad zamkiem wysokim

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]