Bayern Monachium

Bayern Monachium

Pełna nazwa	Fußball-Club Bayern München e. V.
Przydomek	Der FCB (FCB) Die Bayern (Bawarczycy) Stern Des Südens (Gwiazda Południa) FC Hollywood La Bestia Negra Die Roten
Maskotka	niedźwiedź Berni
Barwy	czerwono-niebieskie, trzeci kolor: czarny
Data założenia	27 lutego 1900
Debiut w najwyższej lidze	1965
Liga	Bundesliga
Państwo	{{{państwo}}}
Adres	Säbener Straße 51 81547 Monachium Niemcy
Stadion	Allianz Arena Monachium
Prezes	Uli Hoeneß
Trener	Jupp Heynckes
Asystent trenera	Peter Hermann Hermann Gerland
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Trzeci strój
Strona internetowa

{{Klub sportowy infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | sponsor techniczny = | wikicytaty = | menedżer generalny = | komandor = | alt grafiki = | państwo = | menedżer = | siedziba = | kod = Nieznane pola: "nr KRS".

Bayern Monachium (niem. Fußball-Club Bayern München) – niemiecki klub sportowy z siedzibą w Monachium w Bawarii. Jest to najbardziej znany i najbardziej utytułowany niemiecki klub, a także jeden z najbardziej utytułowanych europejskich klubów. 28 razy zdobył tytuł Mistrza Niemiec, 18 razy wygrał Puchar Niemiec. Ponadto w rozgrywkach europejskich dwukrotnie triumfował w Lidze Mistrzów i trzykrotnie (przed jej utworzeniem) w Pucharze Europy Mistrzów Klubowych oraz po jednym razie wygrał Puchar Zdobywców Pucharów, Puchar UEFA oraz Superpuchar Europy co czyni go jednym z nielicznych klubów, który triumfował we wszystkich możliwych turniejach rozgrywanych w Europie.

Klub został założony w 1900 przez jedenastu piłkarzy pod przewodnictwem Franza Johna. Pomimo iż Bayern zdobył swoje pierwsze Mistrzostwo w 1932 roku, klub nie został wybrany do powstałej w 1963 nowej Bundesligi. Czasy największych sukcesów przypadły na połowę lat 70., gdy zespół z Franzem Beckenbauerem jako kapitanem trzy razy z rzędu wygrywał Puchar Europy (1974–76).

Od początku sezonu 2005/06 Bayern rozgrywa mecze w roli gospodarza na stadionie Allianz Arena. Wcześniej przez 33 lata zespół występował na Stadionie Olimpijskim. Barwami klubu są czerwień i biel, zaś na herbie znajdują się też barwy Bawarii.

Bayern obecnie zrzesza 152 000 członków. Istnieje również 2400 zarejestrowanych fanklubów zrzeszających około 177 000 fanów. Klub posiada sekcje zajmujące się szachami, piłką ręczną, koszykówką, gimnastyką, kręglami, tenisem stołowym, sędziowaniem sportowym oraz seniorską piłką nożną i zrzeszają one w sumie 1100 zawodników.

Głównym sponsorem klubu jest obecnie Deutsche Telekom.

Historia

1900–1945

Klub został założony w lutym 1900 roku za sprawą berlińczyka Franza Johna, i jedenastu innych piłkarzy, którzy po konflikcie z włodarzami odeszli z klubu MTV 1879 Monachium. Drużyna zaczęła się wzbogacać w 1907 r., kiedy Bayern przeniósł się do nowej siedziby, na Leopoldstrasse w Monachium. Ich historycznym pierwszym osiągnięciem było wygranie z klubami z Monachium i zajęcie najwyższego miejsca w mieście, ale na większy sukces czekali do 1910 r., gdy wygrali mistrzostwa wschodniego regionu. W następnym roku Bayern obronił tytuł. W tamtym okresie mieli już reprezentanta. Był nim Max Gaberl Gablonsky, który zadebiutował w przegranym przez Niemcy meczu 0:3 z Belgią. Wkrótce nastąpił szybki rozwój klubu. W 1920 r. Bayern miał już 700 członków i stał się tym, czym jest do dzisiaj – największym klubem w Monachium. W 1926 r. drużyna wygrała mistrzostwa południowych Niemiec, a w 1932 r. zdobyła swój pierwszy tytuł mistrzowski. Trenerem, organizatorem i menedżerem był wtedy Richard Dombi. Bayern stał się popularny w Niemczech. Wybuch II wojny światowej odwrócił jednak uwagę od piłki nożnej.

1945–1967

Po wojnie niemiecka piłka wymagała rekonstrukcji i odbudowy. W 1954 drużyna narodowa pod wodzą Seppa Herbergera zdobyła swój pierwszy tytuł mistrza świata, dość niespodziewanie pokonując w finale Węgry 3:2. W kadrze grał wtedy kapitan Bayernu Jakob Streitle, ale finał przesiedział na ławce rezerwowych, patrząc jak Fritz Walter i reszta drużyny pokonuje zespół węgierski. Minęło jeszcze trochę czasu, zanim w drużynie narodowej czołowe miejsca zajęli piłkarze Bayernu. Sytuacja nie zmienia się nawet po zdobyciu przez monachijską drużynę Pucharu Niemiec w 1957 r. Następnie nastąpił okres bez sukcesów. Wielki zawód spotkał Bawarczyków, kiedy nie zostali dopuszczeni w 1963 do nowo powstałej Bundesligi. Ale już po dwóch latach Bayern pod wodzą Tschika Cajkovskiego wkroczył w okres dobrobytu, w którym rozwinęły się talenty takich graczy, jak Franz Beckenbauer, Sepp Maier czy Gerd Müller. Pierwszy sezon w Bundeslidze Bawarczycy zakończyli na trzecim miejscu. Beckenbauer i Maier trafili do drużyny narodowej, która wywalczyła srebro na Mistrzostwach Świata w 1966. W 1967 Bayern zdobył swój pierwszy tytuł w Europie. Pokonując po dogrywce Rangers F.C. 1:0 zdobył Puchar Zdobywców Pucharów, a zwycięskiego gola zdobył „Bulle” Roth w 109 minucie.

1968–1976

Trzy Puchary Europy, które Bayern wygrywał w latach 1974–1976

W 1968 nastąpiła przebudowa. Branco Zebec zwolnił Cajkovskiego i wprowadził do drużyny kilka zakazów, mających na celu polepszenie gry piłkarzy. To nie mogło skończyć się dobrze, jednak kibice nie mieli powodu do narzekania. Tym razem Bayernowi udało się wygrać Mistrzostwo kraju i Puchar Niemiec. W międzyczasie w Bundeslidze pojawiła się Borussia Mönchengladbach, która w 1970 i w 1971 odebrała tytuł mistrza Bayernowi.

Franz Beckenbauer – Jeden z najlepszych piłkarzy w historii Bayernu w barwach Reprezentacji Niemiec.

W 1972, już na nowym obiekcie Monachijczycy mieli powody do świętowania. Strzelający wówczas dla Bayernu bramki Gerd Müller ustanowił dotąd niepobity rekord. Zdobył 40 bramek w sezonie, a stosunek goli jego drużyny w ostatniej kolejce wyniósł 55:13, co również jest rekordem (wówczas za wygrany mecz otrzymywano 2 pkt.). Drużyna FCB oprócz mistrzostwa zdobyła jeszcze (w wygranym 2:1 meczu przeciwko 1. FC Köln) Puchar Niemiec. Trenerem w tym zwycięskim sezonie był Udo Lattek. W następnych latach Bayern zdobył kolejne 2 trofea mistrza Niemiec oraz, co najważniejsze, wygrał Puchar Europy Mistrzów Krajowych. Po przebyciu długiej drogi Monachijczycy spotkali w finale Atletico Madryt. Wtedy w ostatnich minutach meczu „Katsche” Schwarzenbeck wyrównał wynik na 1:1, zapewniając Bayernowi drugą szansę w meczu rewanżowym, w Brukseli, gdzie FCB wygrał 4:0 (po dwie bramki strzelili Uli Hoeness i Gerd Müller). W tym samym roku (1974) niemiecka reprezentacja wygrała 2:1 z Holandią finał MŚ. W składzie było aż sześciu Bawarczyków (Maier, Beckenbauer, Schwarzenbeck, Breitner, Hoeness i Müller), z których Breitner (karny) i Müller strzelili gole.

W 1975 Bayern powtórzył swój sukces. W wygranym 2:0 (Roth, Müller) meczu z Leeds w Paryżu FCB triumfował w Pucharze Mistrzów. W następnym sezonie klub z Monachium ponownie zwyciężył europejski Puchar (1:0 przeciwko AS Saint-Étienne w Glasgow, bramkę strzelił Roth). Dodatkowo Bayern w tym roku zdobył Puchar Świata (0:0 i 2:0 z Belo Horizonte). W tych udanych latach drużyną kierował Dettmar Cramer.

1977–1990

1977 był rokiem przemian, zarazem rokiem bez tytułów. Beckenbauer, a rok później Müller wyjechali do USA kontynuować grę w tamtejszej lidze. W 1979 Uli Hoeness został menedżerem zespołu w wieku zaledwie 27 lat. Nowym trenerem został Pal Csernai, a prezydentem Willi O. Hoffman. Nastąpił lepszy okres w dziejach klubu. W 1980 Breitner i młody Rummenigge poprowadzili Bawarczyków do pierwszego od 6 lat mistrzostwa. W 1981 Bayern ponownie wygrał ligę i doszedł do finału Pucharu Mistrzów, gdzie jednak lepsza okazała się Aston Villa, wygrywając 1:0. W tym samym roku Niemcy przegrali finał Mistrzostw Świata z Włochami 1:3. Bramkę dla Niemców zdobył Breitner i jest on jedynym piłkarzem niemieckim, który celnie strzelił do siatki w dwóch finałach Mistrzostw Świata. W 1983 r. powrócił Udo Lattek; rok później Bayern zdobył Puchar Niemiec, pokonując po rzutach karnych Borussię Mönchengladbach. Lothar Matthäus strzelił w tym finale swojego ostatniego gola dla Borussii przed transferem do Monachium. Niedługo potem Rummenigge przeszedł do Interu Mediolan za rekordową wówczas sumę 11 milionów marek. W następnym roku Bayern ponownie zwyciężył w lidze. W 1987 doszedł do finału Pucharu Mistrzów, ale tak jak przed pięcioma laty przegrał, tym razem z FC Porto 1:2. W 1988 drużynę przejął Jupp Heynckes. Zbudował nowy zespół w oparciu o takich graczy, jak Matthäus, Bremhe, Eder, Hughes, Pfaff. W 1989 i 1990 zdobył mistrzostwo Niemiec, ale pozostawał nadal bez sukcesu w najważniejszym z europejskich pucharów; w tym samym czasie Niemcy zdobyli Mistrzostwo Świata z aż sześcioma graczami Bayernu w składzie.

1991–1999

Heynckes opuścił zespół w sezonie 91/92, a zastąpił go Søren Lerby. Ten jednak, nie odnosząc sukcesów, został wkrótce zastąpiony przez Ericha Ribbecka; Karl-Heinz Rummenigge i Franz Beckenbauer zostali wiceprezydentami klubu. W sezonie 93/94 Beckenbauer zastąpił pechowego Ribbecka i zdobył mistrzostwo kraju. Następnie zespół przejął Giovanni Trapattoni; Włoch, niezwykle popularny wśród graczy i w mediach, nie przyniósł oczekiwanych sukcesów. Doprowadził drużynę do półfinału Ligi Mistrzów (porażka z Ajaksem Amsterdam), ale w lidze zajął zaledwie 6. miejsce. Trapattoniego zastąpił Otto Rehhagel, który przyprowadził do zespołu kilku graczy, takich jak Klinsmann czy Sforza. On jednak też nie osiągnął zadowalających wyników i tymczasowo zastąpił go Beckenbauer. Po dramatycznym półfinale (2:2 w Monachium i 2:1 na Camp Nou) z Barceloną Bayern pod wodzą Cesarza sięgnął po Puchar UEFA, pokonując w finałowym dwumeczu Girondins Bordeaux (2:0 i 3:1). Po krótkim epizodzie trenerskim Beckenbauera do klubu powrócił Trapattoni. Dwa lata i dwa tytuły: mistrzostwo 1997 i Puchar Niemiec 1998. W 1998 Trapattoniego zastąpił utytułowany Ottmar Hitzfeld. Zdobył kolejne mistrzostwo Niemiec, a Puchar Mistrzów był niezwykle blisko. Po dramatycznej końcówce finału wygrał Manchester United F.C. 2:1 (2 gole Anglików po 90 minucie – Sheringham i Solskjaer), w tym samym roku Puchar Niemiec też był blisko, jednak dopiero po rzutach karnych wygrał Werder Brema.

2000–2004

Valérien Ismaël w stroju domowym zespołu „Dumy Bawarii”

W 2000 r. Bayern sięgnął po mistrzostwo kraju i zdobył również Puchar Niemiec. W 2001 r. Bawarczycy pokonali w finałowym meczu LM Valencię w rzutach karnych i tym samym osiągnęli to czego nie udało im się 2 lata wcześniej. Rok później monachijski klub zajmuje 3. miejsce w lidze, za Leverkusen i Borussią Dortmund.

W 2003 Bayern zdobył mistrzostwo Niemiec po raz 18. oraz Puchar Niemiec po raz 10.; królem strzelców ligi, na pożegnanie z klubem, został Brazylijczyk Giovanne Elber (21 bramek, wspólnie z Christiansenem z VfL Bochum).

2004–2010

Luca Toni w barwach Bayernu

W 2004 Bayern doszedł do 1/8 finału Ligi Mistrzów gdzie zmierzył się z Realem Madryt. W pierwszym meczu po błędzie Olivera Kahna, który przepuścił strzał z rzutu wolnego Roberto Carlosa padł remis 1:1. Na Santiago Bernabéu lepszy był Real i Bayern pożegnał się z Champions League. W Bundeslidze „Bawarczycy” musieli uznać wyższość Werderu Brema, zajmując ostatecznie 2. miejsce, natomiast z Pucharem Niemiec pożegnali się odpadając z drużyną 2. Bundesligi Alemannią Aachen. Po sezonie z klubem rozstał się Ottmar Hitzfeld, który prowadził Bayern od 1998 r. Nowym trenerem został mianowany Felix Magath, prowadzący wcześniej VfB Stuttgart. Zmieniło się również miejsce rozgrywania meczów: Bayern przeniósł się na Allianz Arenę, zupełnie nowy stadion wybudowany na Mistrzostwa Świata 2006 r. w Niemczech. Na początku dzielił go z innym monachijskim klubem – TSV 1860, jednak latem 2006 r. z powodu kłopotów finansowych „Lwy” odsprzedały swoje udziały.

W sezonach 2003/2004 i 2005/2006 zespół zdobywał dublet, jednak nie osiągał sukcesów w Lidze Mistrzów. Następny sezon okazał się dla bawarskiej drużyny katastrofalny – tylko 4. miejsce w lidze, które nie dawało możliwości wystąpienia w kwalifikacjach do Ligi Mistrzów, oprócz tego zespół nie zdobył żadnego trofeum. Z prowadzeniem drużyny już w trakcie sezonu pożegnał się Magath a jego miejsce zajął ponownie Ottmar Hitzfeld. Przed sezonem 2007/2008 gruntownie przebudowano drużynę. Do zespołu dołączyło 8 piłkarzy m.in. włoski snajper Luca Toni, gwiazda Bundesligi Miroslav Klose oraz Franck Ribéry. Wzmocnienia te okazały się strzałem w dziesiątkę ponieważ „Bawarczycy” zdobyli w tym sezonie Puchar Ligi, Puchar Niemiec, a także Mistrzostwo Kraju. W Pucharze UEFA osiągnęli półfinał, w którym boleśnie ulegli późniejszemu zdobywcy tytułu – Zenitowi Petersburg, remisując najpierw w Monachium 1:1 i przegrywając 0:4 w Petersburgu. W trakcie sezonu Ottmar Hitzfeld zapowiedział pożegnanie z Bayernem i przyjął propozycję przejęcia reprezentacji Szwajcarii po Mistrzostwach Europy 2008. Nowym trenerem Monachijczyków od 1 lipca 2008 został były piłkarz Bayernu i trener piłkarskiej reprezentacji Niemiec – Jürgen Klinsmann.

27 kwietnia 2009, po przegraniu ligowego meczu ze Schalke 04, a także wcześniejszych porażkach z FC Barceloną w Lidze Mistrzów oraz w lidze z VfL Wolfsburg, został zwolniony z posady szkoleniowca Bayernu. Tymczasowym trenerem Bayernu został Jupp Heynckes. 1 lipca 2009 na stanowisku trenera Heynckesa zastąpił Louis van Gaal, były trener Ajaxu, Barcelony i AZ Alkmaar. Nowy szkoleniowiec podpisał z klubem 2-letni kontrakt. 7 kwietnia 2010 Bayern Monachium wyeliminował Manchester United z Ligi Mistrzów i tym samym awansował do półfinału. Pierwszy mecz Bayern wygrał 2-1. Tydzień później na Old Trafford Manchester United wygrał 3-2, ale to Bayern awansował, gdyż strzelił więcej bramek na wyjeździe. W pierwszym półfinałowym meczu Ligi Mistrzów Bayern Monachium pokonał Olympique Lyon 1:0 po bramce Robbena. W drugim meczu półfinałowym Bayern pokonał OL 3-0 po hat tricku Ivicy Olicia i awansował do finału Ligi Mistrzów, gdzie zmierzył się z Interem Mediolan. W ostatniej kolejce Bundesligi w sezonie 2009/2010 Bayern pokonał drużynę Herthy Berlin i zdobył mistrzostwo Niemiec po raz 22. 15 maja Bayern pokonał Werder Brema 4:0 i tym samym zdobył Puchar Niemiec. 22 maja 2010 klub wystąpił w finale Ligi Mistrzów, przegrywając z Interem Mediolan 0:2. Mimo porażki był to najlepszy sezon Bawarczyków od 2001.

2011–2012

Na początku 2011 roku, gdy klub pozostawał nadal w rywalizacji Ligi Mistrzów, lecz stało się pewne, że nie zdobędzie mistrzostwa Niemiec poinformowano z wyprzedzeniem czasowym, iż po zakończeniu sezonu zostanie rozwiązany za porozumieniem stron kontrakt trenera van Gaala z Bayernem (rok przed upłynięciem). 25 marca 2011 ogłoszono, że nowym trenerem od 1 lipca 2011 będzie po raz trzeci Jupp Heynckes (wcześniej był w latach 1987–1991 i od kwietnia do czerwca 2009 roku). Z powodu dalszych słabych wyników dnia 10 kwietnia 2011 zdecydowano o natychmiastowym zwolnieniu Louisa van Gaala. Drużynę do końca sezonu prowadził jego dotychczasowy asystent Andries Jonker, zaś Bayern pod jego wodzą ukończył sezon na trzecim miejscu – nie uzyskąjąc tym samym bezpośredniego awansu do Ligi Mistrzów (drużyna zagrała w kwalifikacjach do tych rozgrywek).

Przed sezonem 2011/12 Bayern zakupił: Manuela Neuera, Rafinhę oraz Nilsa Petersena. Pomimo udanego początku sezonu i zajmowania pierwszego miejsca po rundzie jesiennej, Bayern drugi rok z rzędu nie zdobył mistrzowskiej patery. Dotarł do finału Pucharu Niemiec, w którym zagrał z Borussią Dortmund i przegrał 5:2. Bayern wywalczył sobie także drogę do finału Ligi Mistrzów, w którym zagrał z Chelsea, który rozgrywali u siebie. Po raz pierwszy od 1984 roku zdarzyło się aby finał rozgrywek o Puchar Europy odbywał się na stadionie jednego z finalistów rozgrywek. Regulaminowy czas gry i dogrywka doprowadziły do wyniku 1:1, a w rzutach karnych drużyna Chelsea wygrała 4:3.

Po sezonie bez trofeów zarząd dokonał kilku wzmocnień. Do klubu dołączyli: Xherdan Shaqiri, Javier Martínez (najdroższy zawodnik w historii Bayernu), Mario Mandžukić, Dante oraz Claudio Pizarro. 12 sierpnia 2012 w meczu o Superpuchar Niemiec w Monachium na Allianz Arena Bayern pokonał Borussię Dortmund 2:1 po bramkach Mario Mandžukićia i Thomasa Müllera. Dla gości gola strzelił Robert Lewandowski.

2013–2015

16 stycznia 2013 klub ogłosił, że zastępcą Juppa Heynckesa na stanowisku trenera będzie Pep Guardiola. 6 kwietnia po zwycięstwie nad Eintrachtem Frankfurt Bayern zapewnił sobie 23. Mistrzostwo Niemiec (było to najszybsze w historii Bundesligi zdobycie mistrzowskiego tytułu bowiem rok później Bayern zdobył mistrzostwo już w marcu; FCB zwyciężyło rozrywki z rekordowym osiągnięciem 91. punktów); Bawarczycy odebrali paterę 11 maja na stadionie Allianz Arena jedną kolejkę przed końcem rozgrywek. W maju po pokonaniu Barcelony w dwumeczu 7:0 Bayern awansował do finału na Wembley, gdzie spotkał się z Borussią Dortmund. Bayern zapewnił sobie Puchar Europy dopiero w 89 minucie po golu Robbena na 2:1. Bayern po raz 5 został mistrzem Europy. W lipcu 2013 roku klub opuścił Mario Gómez, który za 20 mln euro przeniósł się do włoskiej Fiorentiny. Ponadto szeregi Bawarczyków opuścił Anatolij Tymoszczuk, który na zasadzie wolnego transferu powrócił do Zenitu Sankt-Petersburgu. Jeśli chodzi o wzmocnienia to klub pozyskał za 37 mln euro Niemca Mario Götze, oraz za 25 mln euro Hiszpana Thiago Alcântarę. 27 lipca Bayern został pokonany w finale Superpucharu Niemiec 2:4 przez Borussie Dortmund. Dwie bramki dla drużyny zdobył Arjen Robben. Kilka dni później piłkarze Guardioli wygrali turniej „Audi Cup”, eliminując w półfinale São Paulo oraz w finale Manchester City.

30 sierpnia 2013 w finale Superpucharu Europy rozegranego w Pradze, Bayern po konkursie rzutów karnych pokonał Chelsea F.C. 5:4, zdobywając to trofeum po raz pierwszy w swojej historii. 21 grudnia 2013 podopieczni Guardioli zdobyli po raz pierwszy w historii klubu Klubowe mistrzostwo świata. „Bawarczycy” wyeliminowali w półfinale Guangzhou (3:0), a w finale wygrali 2:0 z Rają Casablanca.

4 stycznia 2014 klub pozyskał Roberta Lewandowskiego, który podpisał 5-letni kontrakt. Umowa weszła 1 lipca 2014.

25 marca 2014, dzięki wygranej 3:1 na wyjeździe z Herthą Berlin, Bayern wyśrubował kolejny rekord, zapewniając sobie Mistrzostwo Niemiec na 7 kolejek przed końcem ligowego sezonu. Jest to 24 tytuł mistrzowski w historii klubu.

29 kwietnia drużyna Guardioli przegrała rewanżowy półfinał w Lidze Mistrzów z Realem Madryt 0:4. Bayern tym samym nie obronił wywalczonego w 2013 trofeum w Champions League.

W czasie letniego okienka transferowego 2014 roku nowymi zawodnikami Bayernu zostali również Xabi Alonso, Medhi Benatia oraz Juan Bernat. Bayern dotarł w sezonie 14/15 do półfinału Ligi Mistrzów, gdzie odpadł przeciwko Barcelonie. Bayern wygrał natomiast Bundesligę w sezonie 14/15 z liczbą 79 punktów.

Latem 2015 z klubem rozstali się m.in.: Bastian Schweinsteiger oraz Dante. Nowymi nabytkami Bayernu zostali natomiast bramkarz VfB Stuttgart, Sven Ulreich, a także tacy zawodnicy jak Douglas Costa, Arturo Vidal, Joshua Kimmich, a także Kingsley Coman (ten ostatni na zasadzie wypożyczenia).

Robert Lewandowski jako jedyny piłkarz w historii Bundesligi strzelił 5 goli wchodząc na boisko z ławki rezerwowych, a także zrobił to rekordowo szybko (9 min). Miało to miejsce 22 września 2015 w wygranym 5:1 meczu Bayernu z Wolfsburgiem.

22 września 2015 roku Bayern Monachium pokonał na własnym boisku zespół ówczesnego wicemistrza Niemiec VfL Wolfsburg 5:1, a wszystkie gole dla Monachijczyków zdobył polski napastnik Robert Lewandowski. Zawodnik Gwiazdy Południa ustanowił przy tym szereg rekordów (najszybszy hattrick, najszybciej strzelone 4 i 5 goli), a także został jedynym piłkarzem w historii Bundesligi, który zdobył 5 goli wchodząc na boisko z ławki rezerwowych.

Bayern Monachium sezon 2015/16 zakończył w podwójnej koronie zdobył mistrzostwo i puchar kraju, zdobył również Superpuchar.

Od 2016

Sezon 2016/2017 zaczął się od zmiany szkoleniowca, Hiszpana Pepa Guardiola zastąpił Włoch Carlo Ancelotti. Klub opuścił Mario Götze (Wrócił do Borussii Dortmund). Do Dortmundu trafił również Sebastian Rode.
Medhi Benatia został wypożyczony do Juventus Turyn.

Bayern wzbogacił się o dwóch piłkarzy, najpierw z Benfiki Lizbona trafił Renato Sanches za 35 milionów euro, za taką samą kwotę Bayern odkupił z Borussii Dortmund – Matsa Hummelsa.

W styczniu 2017 Bayern pozyskał dwóch piłkarzy Hoffenheim: Sebastian Rudy, który przeszedł na zasadzie wolnego transferu i Niklas Süle za 20 milionów euro (plus bonusy). Zawodnicy dołączą do drużyny w lipcu 2017. W lipcu 2017 Bayern wypożyczył Jamesa Rodrigueza z Realu Madryt na dwa lata za 10 mln euro.

5 sierpnia zespół zdobył swój 6 Superpuchar Niemiec pokonując Borussię Dortmund po rzutach karnych 5:4 (po 90 minutach było 2:2). Bramki dla Bayernu strzeli Robert Lewandowski i Łukasz Piszczek (samobój), dla Borussi trafiali Christian Pulisic i Pierre-Emerick Aubameyang

Herb

Herb Bayernu był kilkakrotnie zmieniany. Ten pierwszy był niebieski i składał się ze stylizowanych liter F, C, B, M połączonych w jeden symbol. Według niektórych źródeł barw Bawarii miano użyć po raz pierwszy w 1954, jednak w rzeczywistości pojawiły się one na herbie dopiero w roku 1961.

Obecna wersja herbu wiele razy ewoluowała. Początkowo był tylko jednej barwy, niebieskiej lub czerwonej, zaś od roku 1961 jest on niebieski, czerwony i biały (w różnych, lecz zbliżonych do siebie formach graficznych). Na czerwonym pierścieniu znajduje się biały napis FC Bayern München (w latach 1970–2002 FC Bayern München EV), zaś w centrum herbu umieszczone są bawarskie barwy.

• 
  1906-1919
• 
  1923-1954
• 
  1954-1961
• 
  1961-1965
• 
  1965-1970
• 
  1970-1979
• 
  1979-1996
• 
  1996-2002
• 
  2002-2018

Stroje

1900-1902

1902-1906

1906-1909

1957-1968

1968-1969

1969-1973

1973-1974

1974-1991

1991-1993

1993-1995

1995-1997

1997-1999

1999-2001

2001-2003

2003-2005

2005-2006

2006-2007

2007-2009

2009-2010

2010-2011

2011-2013

2013-2014

2014-2015

2015-2016

2016-2017

2017-2018

Sukcesy

Bayern jest najbardziej utytułowanym niemieckim klubem w historii krajowych rozgrywek, zdobył m.in. największą liczbę tytułów mistrzowskich i najwięcej krajowych pucharów. Klub jest także najbardziej utytułowanym klubem niemieckim w rozgrywkach międzynarodowych i zdobył w sumie sześć europejskich pucharów. Bayern jest jednym z czterech klubów, które zdobyły wszystkie trzy najważniejsze europejskie puchary, a także ostatnim klubem, który zdobył Puchar Europy trzy raz z rzędu.

Trofea międzynarodowe

Zdobyte trofea w rozgrywkach międzynarodowych (stan na: 21-12-2013)
Rozgrywki	Osiągnięcie	Razy	Sezon(y)
Klubowe MŚ	zdobywca	1	2013
	finalista	–
Puchar Interkontynentalny	zdobywca	2	1976, 2001
	finalista	–
Liga Mistrzów (Puchar Europy)	zdobywca	5	1974, 1975, 1976, 2001, 2013
	finalista	5	1982, 1987, 1999, 2010, 2012
Liga Europy (Puchar UEFA)	zdobywca	1	1996
	finalista	–
Puchar Zdobywców	zdobywca	1	1967
	finalista	–
Superpuchar UEFA	zdobywca	1	2013
	finalista	3	1975, 1976, 2001

Trofea krajowe

Zdobyte trofea w rozgrywkach Niemiec (stan na: 07-04-2018)
Rozgrywki	Osiągnięcie	Razy	Sezon(y)
Mistrzostwo	I miejsce	28* (rekord)	1932**, 1969, 1972, 1973, 1974, 1980, 1981, 1985, 1986, 1987, 1989, 1990, 1994, 1997, 1999, 2000, 2001, 2003, 2005, 2006, 2008, 2010, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018
	II miejsce	10	1970, 1971, 1988, 1991, 1993, 1996, 1998, 2004, 2009, 2012
	III miejsce	5	1966, 1976, 1982, 2002, 2011
Puchar	zdobywca	18* (rekord)	1957, 1966, 1967, 1969, 1971, 1982, 1984, 1986, 1998, 2000, 2003, 2005, 2006, 2008, 2010, 2013, 2014, 2016
	finalista	3	1985, 1999, 2012
Superpuchar	zdobywca	6* (rekord)	1987, 1990, 2010, 2012, 2016, 2017
	finalista	5	1989, 1994, 2013, 2014, 2015
Puchar Ligi	zdobywca	6* (rekord)	1997, 1998, 1999, 2000, 2004, 2007
	finalista	1	2006
Regionalliga	I miejsce	1	1965 (Süd)
	II miejsce	1	1964 (Süd)
	III miejsce	–
2. Oberliga	I miejsce	–
	II miejsce	1	1956 (Süd)
	III miejsce	–
Süddeutsche Meisterschaft	I miejsce	3	1926, 1928, 1932 (Gruppe Südost)
	II miejsce	4	1908, 1910, 1911, 1929
	III miejsce	2	1930, 1931
Gauliga	I miejsce	1	1945 (Südbayern)
	II miejsce	–
	III miejsce	4	1934, 1936, 1937, 1944 (Südbayern)
Süddeutsche Pokal	zdobywca	1	1957
	finalista	–	–

Inne trofea

• Fuji Cup:
  • zdobywca (5x): 1986, 1987, 1988, 1994, 1995
  • finalista (2x): 1993,1996
• Trofeo Santiago Bernabéu:
  • zdobywca (3x): 1979, 1980, 2002
• Trofeo Internacional Ciudad de Terrassa:
  • zdobywca (1x): 1973
• Trofeo Teresa Herrera:
  • zdobywca (1x): 1989
• Trofeo Naranja:
  • zdobywca (1x): 1972
• Trofeo Mohamed V:
  • zdobywca (1x): 1972
  • finalista (1x): 1969
• Trofeo Ciudad de Las Palmas:
  • zdobywca (1x): 1972
• Trofeo Ciudad de Palma:
  • finalista (1x): 2007
• Trofeo 75º Anniversario del Club Athlethic Bilbao:
  • zdobywca (1x): 1973
• Wiener Stadthallenturnier:
  • zdobywca (1x): 1971
• Torneo di Tolosa:
  • zdobywca (1x): 1979
• Opel Master Cup:
  • zdobywca (2x): 1996, 2000
  • finalista (1x): 1997
• IFA Shield:
  • zdobywca (1x): 2005
• Saitama City Cup:
  • zdobywca (1x): 2008
  • finalista (1x): 2006
• Liga Total:
  • zdobywca (1x): 2013
  • finalista (1x): 2010
• Audi Cup:
  • zdobywca (3x): 2009, 2013, 2015
  • finalista (1x): 2011
• Puchar Franza Beckenbauera:
  • finalista (3x): 2007, 2008, 2010
• Telekom Cup:
  • zdobywca (3x): 2013, 2014, 2017

Statystyki

Ostatnie sezony

Sezon	Miejsce	M	Z	R	P	G+	G-	G +/−	Pkt	Puchar	LE	LM
2016/17	1	34	25	7	2	89	22	67	82	1 !PF	9 !–	4 !ĆF
2015/16	1	34	28	4	2	80	17	63	88	1 !zwycięstwo	9 !–	1 !PF
2014/15	1	34	25	4	5	80	18	62	79	1 !PF	9 !–	1 !PF
2013/14	1	34	29	3	2	94	23	71	90	1 !zwycięstwo	9 !–	1 !PF
2012/13	1	34	29	4	1	98	18	80	91	1 !zwycięstwo	9 !–	1 !zwycięstwo
2011/12	2	34	23	4	7	77	22	55	73	2 !Finał	9 !–	2 !Finał
2010/11	3	34	19	8	7	81	40	41	65	3 !PF	9 !–	5 !1/8
2009/10	1	34	20	10	4	72	31	41	70	1 !zwycięstwo	9 !–	2 !Finał
2008/09	2	34	20	7	7	71	42	29	67	4 !ĆF	9 !–	4 !ĆF
2007/08	1	34	22	10	2	68	21	47	76	1 !zwycięstwo	3 !PF	9 !–
2006/07	4	34	18	6	10	55	40	15	60	5 !3R	9 !–	4 !ĆF
2005/06	1	34	22	9	3	67	32	35	75	1 !zwycięstwo	9 !–	5 !1/8
2004/05	1	34	24	5	5	75	33	42	77	1 !zwycięstwo	9 !–	4 !ĆF
2003/04	2	34	20	8	6	70	39	31	68	4 !ĆF	9 !–	5 !1/8
2002/03	1	34	23	6	5	70	25	45	75	1 !zwycięstwo	9 !–	6 !1R
2001/02	3	34	20	8	6	62	25	40	68	3 !PF	9 !–	4 !ĆF
2000/01	1	34	19	6	9	62	37	25	63	6 !2R	9 !–	1 !zwycięstwo
1999/00	1	34	22	7	5	73	28	45	73	1 !zwycięstwo	9 !–	5 !PF
1998/99	1	34	24	6	4	76	28	48	78	2 !Finał	9 !–	2 !Finał
1997/98	2	34	19	11	4	63	39	24	68	1 !zwycięstwo	9 !–	5 !ĆF
1996/97	1	34	20	11	3	68	34	34	71	3 !ĆF	3 !1R	9 !–
1995/96	2	34	19	11	4	76	38	38	62	3 !2R	1 !zwycięstwo	9 !–

Aktualne na dzień 26 maja 2013
Miejsce = Miejsce w tabeli Bundesligi na koniec sezonu; M = Mecze; Z = Zwycięstwa; R = Remisy; P = Porażki; G+ = Gole zdobyte; G- = Gole stracone; G +/− = Bilans bramkowy; Pkt = Punkty; Puchar = Puchar Niemiec; LE = Liga Europy UEFA; LM = Liga Mistrzów UEFA.
w = Jeszcze uczestniczy; – = Nie uczestniczył; 1R = 1. runda; 2R = 2. runda; 3R = 3. runda; 1/8 = 1/8 finału; ĆF = Ćwierćfinał; PF = Półfinał

Obiekty

Stadion

Stadion Allianz Arena

Konstrukcja stadionu Allianz Arena i zastosowane tutaj rozwiązania architektoniczne i techniczne sprawiają, że stadion ten uznawany jest za jeden z najnowocześniejszych sportowych obiektów świata. Całkowita pojemność stadionu wynosi 75 024 miejsc (w tym 13 794 stojących, 2200 dla osobistości, 1374 w loży honorowej i 200 dla niepełnosprawnych). Jest to drugi co do wielkości obiekt piłkarski w Niemczech, po Westfalenstadion (obecnie Signal Iduna Park na mocy umowy sponsorskiej) w Dortmundzie a przed Stadionem Olimpijskim w Berlinie. Zastosowano tutaj ciekawe rozwiązanie techniczne, które umożliwia zwiększenie pojemności stadionu podczas meczów Bundesligi z 5200 miejsc dolnej kondygnacji południowego i północnego półkola do 6800 miejsc stojących. Osiągnięta dzięki temu większa pojemność równoważy cenę niesprzedanych biletów. Oficjalnie 16 stycznia 2006 r. liczba miejsc została określona na 69 901, czyli dokładnie tyle, ile wynosiła średnia liczba widzów w sezonie 2005/2006. Stadion posiada trzy poziomy trybun i jest skonstruowany tak, że zapewnia doskonałą widoczność z każdego miejsca. Stadion jest wyposażony w nowoczesne nadajniki GSM 900/1800 oraz UMTS. Pod dachem po przeciwległych stronach za bramkami umieszczono dwa telebimy o powierzchni 400 m² każdy.

Obiekty treningowe

Treningowe boisko Bayernu

To co najbardziej wyróżnia tę konstrukcję w porównaniu z innymi obiektami sportowymi, to charakterystyczny dach i fasada stadionu. Są one zbudowane z 2874 bardzo cienkich, foliowych poduszek napełnionych suchym powietrzem o łącznej powierzchni 64 000 m². Jest to największa foliowa konstrukcja świata. Powietrze jest stale pompowane przez wentylatory umieszczone pod stadionem. Każda z poduszek może zostać oddzielnie podświetlona na biało, czerwono, bądź niebiesko, w różnych odcieniach tych barw. Stadion jest podświetlany na kolory zgodne z barwami gospodarzy. Podświetlenie stadionu kosztuje około 60 € na godzinę, a ogromna moc do tego zużyta sprawia, że w przejrzystą noc Allianz Arenę można dostrzec nawet z odległych o 75 km austriackich szczytów. Stadion posiada rozbudowaną infrastrukturę. Na jego terenie znajdują się m.in. trzy żłobki, dwa sklepy dla fanów – „Megastore” Bayernu liczący 800 m² oraz TSV 1860 – z 400 m² powierzchni sklepowej. Poza tym wokół stadionu działa 28 kiosków z artykułami dla kibiców. Znajdują się tu sale konferencyjne, pomieszczenia biurowe, także kilka restauracji, które zajmują łącznie powierzchnię ok. 6500 m². Do stadionu należy także czteropoziomowy parking na 10 500 samochodów i jest to jednocześnie największy samochodowy parking w Europie.

Obiekty szkoleniowe

W ośrodku szkoleniowym Bayernu Monachium trenują zarówno drużyny juniorskie jaki i pierwszy zespół. Znajduje się on w siedzibie klubu. Znajdują się tam cztery boiska trawiaste, w tym jedno z podgrzewaną murawą, jedno boisko ze sztuczną murawą oraz wielofunkcyjna hala sportowa.

Ośrodek został otwarty w 1990 i przed sezonem 2007/08 przebudowany zgodnie z sugestiami ówczesnego szkoleniowca Jürgena Klinsmanna, który czerpał inspiracje z różnych utytułowanych klubów sportowych. W ośrodku znajdują się teraz m.in. centrum odnowy biologicznej, biura trenerów, szatnie oraz sala konferencyjna. Oprócz tego na jego terenie wybudowano kawiarnię, bibliotekę, pokój do e-learningu oraz pokój rodzinny.

W siedzibie Bayernu znajduje się także Akademia Młodzieżowa, a w niej m.in. domy dla talentów spoza miasta. Zawodnicy juniorskich zespołów mają tu warunki zapewniające im dobry piłkarski rozwój. W Akademii wychowali się tacy zawodnicy jak Owen Hargreaves, Bastian Schweinsteiger, Holger Badstuber i Thomas Müller.

Trenerzy

Dotychczasowi trenerzy

Od chwili awansu do Bundesligi w 1965 Bayern prowadziło 21 trenerów. Udo Lattek, Franz Beckenbauer, Giovanni Trapattoni, Ottmar Hitzfeld prowadzili zespół dwukrotnie, a Jupp Heynckes czterokrotnie.

Jupp Heynckes – obecny trener Bayernu Monachium.

Nr	Trener	Od	Do	Dni	Sukcesy
1	Čajkovski, ZlatkoZlatko Čajkovski	01/07/63	30/06/68	1096	3
2	Zebec, BrankoBranko Zebec	01/07/68	13/03/70	621	2
3	Lattek, UdoUdo Lattek	14/03/70	02/01/75	1756	5
4	Cramer, DettmarDettmar Cramer	16/01/75	01/12/77	1051	3
5	Lorant, GyulaGyula Lorant	02/12/77	28/02/79	454	–
6	Csernai, PalPal Csernai	01/03/79	16/05/83	1538	3
7*	Saftig, ReinhardReinhard Saftig	17/05/83	30/06/83	45	–
8	Lattek, UdoUdo Lattek	01/07/83	30/06/87	1461	5
9	Heynckes, JuppJupp Heynckes	01/07/87	08/10/91	1561	4
10	Lerby, SørenSøren Lerby	09/10/91	11/03/92	155	–
11	Ribbeck, ErichErich Ribbeck	12/03/92	27/12/93	656	–
12	Beckenbauer, FranzFranz Beckenbauer	07/01/94	30/06/94	175	1
13	Trapattoni, GiovanniGiovanni Trapattoni	01/07/94	30/06/95	365	–
14	Rehhagel, OttoOtto Rehhagel	01/07/95	27/04/96	302	–
15*	Beckenbauer, FranzFranz Beckenbauer	29/04/96	30/05/96	63	1
16	Trapattoni, GiovanniGiovanni Trapattoni	01/07/96	30/06/98	730	3
17	Hitzfeld, OttmarOttmar Hitzfeld	01/07/98	30/06/04	2192	11
18	Magath, FelixFelix Magath	01/07/04	31/01/07	945	5
19	Hitzfeld, OttmarOttmar Hitzfeld	01/02/07	30/06/08	516	3
20	Klinsmann, JürgenJürgen Klinsmann	01/07/08	27/04/09	302	–
21*	Heynckes, JuppJupp Heynckes	27/04/09	31/05/09	35	–
22	Gaal, Louis vanLouis van Gaal	01/07/09	10/04/11	649	3
23*	Jonker, AndriesAndries Jonker	10/04/11	01/06/11	125	–
24	Heynckes, JuppJupp Heynckes	01/07/11	30/06/13	730	4
25	Guardiola, JosepJosep Guardiola	01/07/13	30/06/16	1095	7	Plik:FIFA Club World Cup.svg
26	Ancelotti, CarloCarlo Ancelotti	01/07/16	28/09/17	454	3
27*	Sagnol, WillyWilly Sagnol	28/09/17	06/10/17	8	–
28	Heynckes, JuppJupp Heynckes	06/10/17

^* Trenerzy tymczasowi.

Obecny sztab szkoleniowy

Aktualne na dzień 6 października 2017

Jupp Heynckes	Trener
Peter Hermann	Asystent trenera
Hermann Gerland	Asystent trenera
Toni Tapalovic	Trener bramakrzy
Holger Broich	Trener przygotowania fizycznego
Gerry Hoffmann	Fizjoterapeuta
Stephan Weickert	Fizjoterapeuta
Gianni Bianchi	Fizjoterapeuta
Helmut Erhard	Fizjoterapeuta

Zawodnicy

Wybitni gracze

Sepp Maier Klaus Augenthaler Hans-Georg Schwarzenbeck Franz Beckenbauer Paul Breitner Mehmet Scholl Stefan Effenberg Lothar Matthäus Karl-Heinz Rummenigge Gerd Müller Giovane Élber

"Greatest Ever" to skład wybrany przez ponad 66 000 fanów w 2005. Trenerem wybrano Ottmara Hitzfelda.

W swoim pożegnalnym spotkaniu Oliver Kahn został wybrany na honorowego kapitana Bayernu Monachium. Sylwetki zawodników przedstawionych poniżej są częścią muzeum zasłużonych Bayernu Monachium.

• 1970:

Franz Beckenbauer (OB), Paul Breitner (PO), Dieter Hoeneß (NA), Uli Hoeneß (NA), Sepp Maier (BR), Gerd Müller (NA), Hans-Georg Schwarzenbeck (OB)

• 1980:

Klaus Augenthaler (OB), Karl-Heinz Rummenigge (NA), Roland Wohlfarth (NA)

• 1990:

Stefan Effenberg (PO), Lothar Matthäus (OB/PO), Jürgen Klinsmann (NA), Mario Basler (PO)

• 2000:

Giovane Elber (NA), Bixente Lizarazu (OB), Mehmet Scholl (PO)

• 2010:

Philipp Lahm (OB)

Kapitanowie

Manuel Neuer – obecny kapitan Bayernu Monachium

Po tym, jak po sezonie 2007/08 karierę zakończył dotychczasowy kapitan Oliver Kahn, Jürgen Klinsmann na jego następcę wybrał Marka van Bommela. Van Bommel został pierwszym kapitanem Bayernu Monachium bez niemieckiego obywatelstwa. W sezonie 2009/10 menadżer Louis van Gaal postanowił podtrzymać decyzję Klinsmanna i van Bommel zachował opaskę kapitańską.

Lata	Kapitan
1965–1970	Werner Olk (OB)
1970–1977	Franz Beckenbauer (OB)
1977–1979	Sepp Maier (BR)
1979	Gerd Müller (NA)
1979–1980	Georg Schwarzenbeck (OB)
1980–1983	Paul Breitner (PO)
1983–1984	Karl-Heinz Rummenigge (NA)
1984–1991	Klaus Augenthaler (OB)
1991–1994	Raimond Aumann (BR)
1994–1996	Lothar Matthäus (OB)
1997–1999	Thomas Helmer (OB)
1999–2002	Stefan Effenberg (PO) / Oliver Kahn (BR)
2002–2008	Oliver Kahn (BR)
2008–2011	Mark van Bommel (PO)
2011–2017	Philipp Lahm (OB)
2017–obecnie	Manuel Neuer (BR)

Obecny skład

Stan na 2 stycznia 2018

Nr	Poz.	Piłkarz
1	1 bramkarzBR	Manuel Neuer (kapitan)
2	4 napastnikNA	Sandro Wagner
4	2 obrońcaOB	Niklas Süle
5	2 obrońcaOB	Mats Hummels
6	3 pomocnikPO	Thiago Alcântara
7	3 pomocnikPO	Franck Ribéry (3. kapitan)
8	2 obrońcaOB	Javi Martínez
9	4 napastnikNA	Robert Lewandowski
10	3 pomocnikPO	Arjen Robben (4. kapitan)
11	3 pomocnikPO	James Rodríguez (wypożyczony z Realu Madryt)
13	2 obrońcaOB	Rafinha
14	2 obrońcaOB	Juan Bernat
17	2 obrońcaOB	Jérôme Boateng
19	3 pomocnikPO	Sebastian Rudy

Nr	Poz.	Piłkarz
20	2 obrońcaOB	Felix Götze
22	1 bramkarzBR	Tom Starke
23	3 pomocnikPO	Arturo Vidal
24	3 pomocnikPO	Corentin Tolisso
25	4 napastnikNA	Thomas Müller (wicekapitan)
26	1 bramkarzBR	Sven Ulreich
27	2 obrońcaOB	David Alaba
29	3 pomocnikPO	Kingsley Coman
30	3 pomocnikPO	Niklas Dorsch
32	2 obrońcaOB	Joshua Kimmich
34	2 obrońcaOB	Marco Friedl
36	1 bramkarzBR	Christian Früchtl
40	3 pomocnikPO	Fabian Benko

Zastrzeżone numery

12 – dla fanów klubu (tzw. dwunasty zawodnik)

Inne sekcje klubu

Bayern Monachium II

Bayern Monachium II

Pełna nazwa	Fußball-Club Bayern München II e. V.
Przydomek	Bayern Amateure (Bayern Amatorzy) Kleine Bayern (Mały Bayern)
Barwy	czerwono-niebieskie
Data założenia	1900
Debiut w najwyższej lidze	brak
Liga	Regionalliga Bayern (IV)
Państwo	{{{państwo}}}
Adres	Säbener Straβe 51 81547 Monachium Niemcy
Stadion	Grünwalderstraße Stadion Monachium
Trener	Heiko Vogel
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Strona internetowa

{{Klub sportowy infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | wikicytaty = | alt grafiki = | państwo = | siedziba = | menedżer = | komandor = | menedżer generalny = | kod = | sponsor techniczny = Nieznane pola: "nr KRS".

Fußball-Club Bayern München II jest drużyną rezerwową klubu Bayern Monachium. Drużyna obecnie występuje w Regionallidze Bayern (4. poziom rozgrywek piłki nożnej w Niemczech). Do 2005 roku zespół grał pod nazwą Bayern Monachium Amateure.

Stadion

Klub rozgrywa swoje mecze domowe na stadionie Grünwalderstraße Stadion w mieście Monachium, który może pomieścić 12,500 widzów.

Sukcesy

• Amatorskie mistrzostwo Niemiec:
  • finalista: 1983 i 1987.
• Amateurliga Südbayern (III):
  • wicemistrzostwo: 1958 i 1961.
• Amateur-Oberliga Bayern (III):
  • wicemistrzostwo: 1983, 1984 i 1987.
• Regionalliga Süd (III):
  • mistrzostwo: 2004.
• 2nd Amateurliga Oberbayern A (IV):
  • mistrzostwo: 1956.
• Landesliga Bayern-Süd (IV):
  • mistrzostwo: 1967 i 1973.
• Regionalliga Bayern (IV):
  • mistrzostwo: 2014.
  • wicemistrzostwo: 2013 i 2015.
• Bayern Cup (Puchar Bawarii):
  • zdobywca: 2002.
• Oberbayern Cup (Puchar Górnej Bawarii):
  • zdobywca: 1995, 2001 i 2002.

Sezony (w XXI wieku)

Sezon	Liga	Poziom	Miejsce
1999-00	Regionalliga Süd	III	5
2000-01	Regionalliga Süd		9
2001-02	Regionalliga Süd		10
2002-03	Regionalliga Süd		4
2003-04	Regionalliga Süd		1
2004-05	Regionalliga Süd		6
2005-06	Regionalliga Süd		11
2006-07	Regionalliga Süd		8
2007-08	Regionalliga Süd		8
2008-09	3. liga		5
2009-10	3. liga		8
2010-11	3. liga		20
2011-12	Regionalliga Süd	IV	14
2012-13	Regionalliga Bayern		2
2013-14	Regionalliga Bayern		1
2014-15	Regionalliga Bayern		2
2015-16	Regionalliga Bayern		6
2016-17	Regionalliga Bayern		3

Profil klubu

• Soccerway-Profil klubu

Juniorzy

W juniorskich zespołach Bayernu Monachium wychowało się wielu znanych później w Europie zawodników, m.in. Owen Hargreaves, Thomas Hitzlsperger, Philipp Lahm i Bastian Schweinsteiger. Sekcja ta została utworzona w 1902, zaś obecnie zajmują się nią Werner Kern i Björn Andersson. Ogólnie Bayern posiada jedenaście zespołów juniorskich, w których występuje w sumie 170 zawodników (od lat 10 wzwyż).

Drużyny juniorów Bayern Monachium w sezonie 2016/17 występują w:

• Drużyna U-19 w Bundeslidze Süd/Südwest (1. poziom).
• Drużyna U-17 w Bundeslidze Süd/Südwest (1. poziom).
• Drużyna U-15 w Regionallidze Süd (1. poziom).

Piłka nożna kobiet

Drużyna kobiet Bayern Monachium w sezonie 2016/17 występuje w Bundeslidze kobiet (1. poziom).

Sekcja ta powstała w 1970 i obecnie obejmuje 4 zespoły, w których występuje 90 zawodniczek. Drużyna kobiet prowadzona jest przez Thomasa Wörle. W sezonach 2014/15 i 2015/16 zespół zdobył mistrzostwo Bundesligi kobiet. Największym sukcesem kobiecej drużyny było także zdobycie Mistrzostwa Niemiec w 1976.

Skład

Nr	Poz.	Piłkarz
2	2 obrońcaOB	Gina Lewandowski
4	3 pomocnikPO	Verónica Boquete
5	2 obrońcaOB	Ramona Werner
6	2 obrońcaOB	Katharina Baunach
7	3 pomocnikPO	Melanie Behringer
8	3 pomocnikPO	Melanie Leupolz
9	3 pomocnikPO	Vanessa Bürki
10	4 napastnikNA	Vivianne Miedema
11	4 napastnikNA	Lena Lotzen
13	4 napastnikNA	Mana Iwabuchi
14	3 pomocnikPO	Sarah Romert
15	2 obrońcaOB	Nora Holstad
17	4 napastnikNA	Eunice Beckmann
18	4 napastnikNA	Lisa Evans

Nr	Poz.	Piłkarz
19	2 obrońcaOB	Carina Wenninger
20	2 obrońcaOB	Leonie Maier
21	2 obrońcaOB	Raffaella Manieri
22	3 pomocnikPO	Jenny Gaugigl
23	3 pomocnikPO	Ricarda Walkling
25	3 pomocnikPO	Viktoria Schnaderbeck
27	3 pomocnikPO	Laura Feiersinger
29	4 napastnikNA	Nicole Rosler
31	1 bramkarzBR	Manuela Zinsberger
32	1 bramkarzBR	Tinja-Riikka Korpela
33	3 pomocnikPO	Sara Däbritz
41	1 bramkarzBR	Fabienne Weber

Sztab szkoleniowy

Thomas Wörle	Trener
Roman Langer	Asystent trenera
Peter Kargus	Trener bramkarzy
Simone Schubert	Trener odnowy biologicznej
Karin Danner	Menadżer
Andrea Ernst	Pomoc i organizacja
Ute von Stuckrad	Lekarz
Herman Kandemir	Fizjoterapeuta
Tanja Wörle	Menadżer zespołu
Heinz Plank	Organizacja zespołu

Stadion

Klub rozgrywa swoje mecze domowe na stadionie Grünwalderstraße Stadion w mieście Monachium, który może pomieścić 12,500 widzów.

Sukcesy

• Mistrzostwo Niemiec kobiet:
  • zdobywca: 1976, 2015 i 2016.
• Oberliga Bayern kobiet (III):
  • mistrzostwo: 1972–1990 (19 razy z rzędu), 2000 i 2004
• DFB-Pokal (Puchar Niemiec kobiet):
  • zdobywca: 2012.
• Bundesliga Cup (Puchar Bundesligi kobiet):
  • zdobywca: 2003 i 2011.
• Bayern Cup (Puchar Bawarii kobiet):
  • zdobywca: 1982, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989 i 1990.

Profil klubu

• Soccerway-Profil klubu

Inne sekcje sportowe

Bayern ma swoich przedstawicieli także w innych sportach:

• Koszykówka od 1946 z 280 zawodnikami w 19 zespołach – zobacz: Bayern Monachium (koszykówka)
• Kręgle od 1984 z 46 zawodnikami w 4 zespołach
• Szachy od 1908 z 97 zawodnikami w 8 zespołach
• Gimnastyka od 1974 z 35 gimnastykami w 1 zespole
• Piłka ręczna od 1945 z 300 zawodnikami w 10 zespołach
• Tenis stołowy od 1946 z 160 zawodnikami w 12 zespołach
• Sędziowie sportowi od 1919 w 115 sędziami
• Seniorska piłka nożna od 2002 z 135 zawodnikami w 5 zespołach

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona klubu (niem. • ang. • jap. • hiszp. • chiń. • ros. • arab. • baw.)
• Strona z statystykami i ciekawostkami klubu diebayern.net