Odessa

Edytuj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MalarzBOT (dyskusja | edycje) o 14:50, 12 mar 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Odessa
Одеса
Ilustracja
Rotunda przy pałacu Woroncowa
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

odeski

Burmistrz

Hennadij Truchanow (p.o.)

Powierzchnia

162,42[1] km²

Wysokość

40 m n.p.m.

Populacja (2013)
• liczba ludności
• gęstość


1 013 521[2]
6240 os./km²

Nr kierunkowy

+ 380 (0)482

Kod pocztowy

65000-480

Tablice rejestracyjne

BH

Podział miasta

8 dzielnic

Położenie na mapie obwodu odeskiego
Mapa konturowa obwodu odeskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Odessa”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, na dole znajduje się punkt z opisem „Odessa”
Ziemia46°28′N 30°44′E/46,466667 30,733333
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Odessa (ukr. Одеса, Odesa, ros. Одесса, Odiessa) – miasto i stolica obwodu odeskiego Ukrainy, położone nad Morzem Czarnym.

Historia

Pozostałości greckich starożytnych osad w centrum Odessy
 Osobny artykuł: Historia Odessy.

W starożytności na terenie Odessy istniały dwie osady greckie: „Isiaka” i „Istrian”. Od 337 roku tereny te należały do Gotów, w 390 przejęli je Hunowie, a w 453 Kutrigurzy (potomkowie Hunów). W 520 znalazły się pod panowaniem Awarów, w 620 Bułgarów (Hordy Asparucha) do 830 roku, kiedy zdobyli je Madziarowie. Od XIV wieku na terenie Odessy istniała tatarska warownia Hadżibej (Chanat Krymski). W wyniku podbojów litewskich pod koniec XIV w., od 1392 r. do końca lat 40. XV w. terytorium między Dniestrem i Dnieprem pozostawało pod władzą Wielkiego Księstwa Litewskiego. Według Jana Długosza, w 1413 r. Władysław Jagiełło wysłał stąd kilka statków z pszenicą. W celu wzmocnienia swej władzy Witold Kiejstutowicz zbudował na brzegu Morza Czarnego fortyfikacje, między innymi rozbudował twierdzę Chadżybej, ulokowaną dokładnie w miejscu dzisiejszej Odessy. Pierwsza wzmianka o jej istnieniu pochodzi z 1415 r., kiedy wymieniana jest przez polskie kroniki. Zamek ten został nadany w 1442 roku przez króla polskiego w dożywocie kasztelanowi i staroście kamienieckiemu Teodorykowi z Buczacza.

Po krótkim okresie przynależności do Litwy, w 1529 twierdza znalazła się w osmańskim regionie Jedysan pod turecką nazwą Yeni Dünya (tur. Nowy Świat). W 1789 r. została zajęta przez wojska rosyjskie. Miasto zostało oficjalnie założone w 1794 przez Rosję na terytorium straconym przez Imperium Osmańskie w 1792. W XIX wieku miasto stało się głównym portem obsługującym eksport rosyjskiego zboża. Dzięki temu stało się jednym z najbogatszych i najszybciej rozwijających się miast carskiej Rosji.

W 1795 miasto miało 2250 mieszkańców, a w 1814 25 tys. Potem wzrost liczby ludności był jeszcze szybszy: w 1850 100 tys., w 1873 185 tys., w 1884 225 tys., w 1900 450 tys. Przed wybuchem I wojny światowej miasto stało się czwartym najważniejszym miastem Imperium Rosyjskiego, po Petersburgu, Moskwie i Warszawie.

Odessa ok. 1895 roku

W tym okresie społeczność żydowska Odessy doznawała aż sześciokrotnie pogromów: w 1821, 1859, 1871, 1881, 1900 i 1905[3]. Masakra w roku 1905, która rozgorzała podczas drugiej fali pogromów w Rosji, kosztowała życie od 500 do 2500 żydowskich mieszkańców Odessy, zaś od 300 do kilku tysięcy zostało rannych[3][4].

Po rewolucji w 1917 miasto straciło swoją wyjątkową rolę i nigdy nie odzyskało poprzedniej świetności. Na początku 1918 miasto było stolicą Odeskiej Republiki Radzieckiej. W latach 1941–1944 Odessa była pod zarządem Rumunii pod nazwą Antonescu (na cześć marszałka Iona Antonescu). W 1941 roku Rumuni wraz z Niemcami dokonali eksterminacji 50 tysięcy Żydów zamieszkujących miasto[5].

 Osobny artykuł: Masakra w Odessie.

Polacy w Odessie

Rezydencje polskie w Odessie
Pałac Beliny-Brzozowskiego
Pałac Olgi Potockiej
Pałac Aleksandra Potockiego
Pałac Bolesława Potockiego
Pałac Szydłowskiego

Wraz z założeniem miasta na mocy ukazu cara Pawła I z lipca 1795 roku ponad 100 polskich rodzin szlacheckich przybyło do miasta z zamiarem poprawienia swojego bytu. W Odessie gościli między innymi Julian Ursyn Niemcewicz (Podróże historyczne) i Józef Ignacy Kraszewski (Wspomnienia z Odessy, Jedysadu i Budżaku), a na zesłaniu przebywał Adam Mickiewicz (Sonety odeskie). W Odessie działali także m.in. polski wynalazca Stefan Drzewiecki oraz Seweryn Potocki, który wybudował tutaj w latach 1805–1810 pałac klasycystyczny istniejący do dnia dzisiejszego przy ul. Sofijskiej i od 1899 mieszczący Muzeum Sztuk Plastycznych. W Odessie działali również polscy architekci: Feliks Gąsiorowski i Lew Włodek. Na początku XX wieku powstał w Odessie Dom Polski. W mieście istniały dwie księgarnie polskie, ostatnią zamknięto w 1990 roku. Jedną z największych aptek prowadzili Gajewski i Popowski. Działało tu wielu polskich lekarzy, adwokatów i inżynierów.

W 1897 roku w mieście żyło 17 395 Polaków. Przed wybuchem I wojny światowej żyło w mieście ok. 25–30 tys. Polaków. Najwięcej było wtedy Rosjan i Żydów.

W 1913 roku polski kompozytor i pedagog Witold Maliszewski założył Konserwatorium w Odessie i został jego pierwszym dyrektorem[6]. U schyłku I wojny światowej powstał Oddział Polski w Odessie.

Polacy z Odessy prześladowani byli szczególnie w latach 1922 i 1937 (Operacja polska NKWD).

Klimat

Odessa charakteryzuje się klimatem umiarkowanym kontynentalnym i suchym, gorącym. Liczba słonecznych dni w roku przekracza 290.

Zima krótka i łagodna ze średnią temperaturą około zera stopni Celsjusza. Śnieg i temperatury poniżej −10 stopni Celsjusza występują rzadko.

Lato długie i gorące ze średnią temperaturą około 25 stopni Celsjusza. Często zdarzają się temperatury powyżej 35 stopni Celsjusza.

Demografia

Historyczny udział poszczególnych narodowości i grup etnicznych w populacji miasta na podstawie danych ze spisów powszechnych Imperium Rosyjskiego, Związku Radzieckiego i Ukrainy:

1897

  1. Rosjanie: 198 233 (49,09%)
  2. Żydzi: 124 511 (30,83%)
  3. Ukraińcy: 37 925 (9,39%)
  4. Polacy: 17 395 (4,31%)
  5. Niemcy: 10 248 (2,54%)
  6. Grecy: 5086 (1,26%)
  7. Tatarzy: 1437 (0,36%)
  8. Ormianie: 1401 (0,35%)
  9. Białorusini: 1267 (0,31%)
  10. Francuzi: 1137 (0,28%)
  11. Włosi: 717 (0,18%)
  12. Czesi: 616 (0,15%)
  13. Bułgarzy: 600 (0,15%)[9]

1926

  1. Rosjanie: 162 789 (39,97%)
  2. Żydzi: 153 243 (36,69%)
  3. Ukraińcy: 73 453 (17,59%)
  4. Polacy: 10 021 (2,40%)
  5. Niemcy: 5522 (1,32%)
  6. Białorusini: 2501 (0,60%)
  7. Ormianie: 1843 (0,44%)
  8. Grecy: 1377 (0,33%)
  9. Bułgarzy: 1186 (0,28%)
  10. Mołdawianie: 1048 (0,25%)
  11. Litwini: 957 (0,23%)
  12. Karaimi: 602 (0,14%)
  13. Łotysze: 597 (0,14%)[10]

1939

  1. Żydzi: 200 961 (33,26%)
  2. Rosjanie: 186 610 (30,88%)
  3. Ukraińcy: 178 878 (29,60%)
  4. Polacy: 8829 (1,46%)
  5. Niemcy: 8424 (1,39%)
  6. Bułgarzy: 4967 (0,82%)
  7. Mołdawianie: 2573 (0,43%)
  8. Ormianie: 2298 (0,38%)[7]

2001

  1. Ukraińcy: 622 900 (61,6%)
  2. Rosjanie: 292 000 (29,0%)
  3. Bułgarzy: 13 300 (1,3%)
  4. Żydzi: 12 400 (1,2%)
  5. Mołdawianie: 7600 (0,7%)
  6. Białorusini: 6400 (0,6%)
  7. Ormianie: 4400 (0,4%)
  8. Polacy: 2100 (0,2%)[8]

Transport i gospodarka

Dworzec główny

Odessa to największy port morski Ukrainy, przeładowujący ziarno, cukier, węgiel, cement, metale, drewno i produkcję przemysłu maszynowego. To także baza floty morskiej, oraz duży węzeł kolejowy ze stacją Odessa. Podstawowe branże przemysłu to budowa okrętów, przeróbka ropy naftowej, budowa maszyn, przetwórstwo rolne i przemysł chemiczny. Jest też dużym centrum uzdrowiskowym. Posiada liczne plaże i sanatoria.

W Odessie znajduje się także międzynarodowy port lotniczy.

Sport

Odessę w Ukraińskiej Wyszczej Lidze reprezentuje klub piłkarski Czornomoreć Odessa. W 1966 w Odessie odbyły się Europejskie Igrzyska Juniorów w Lekkoatletyce.

Zabytki i atrakcje turystyczne

Teatr Opery i Baletu
Filharmonia w Odessie
Schody Potiomkinowskie
Kościół św. Piotra Apostoła
Pasaż

Nauka i oświata

Uniwersytet Medyczny
 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Muzea

Muzeum Archeologiczne
  • Muzeum Archeologiczne w Odessie
  • Odeskie Muzeum Sztuki
  • Muzeum Literatury w Odessie
  • Odeskie Muzeum Numizmatyczne
  • Odeskie Muzeum Historii Regionalnej
  • Muzeum Anatomii
  • Muzeum Kina
  • Muzeum Zoologiczne Uniwersytetu w Odessie

Miasta partnerskie

Przypisy

  1. ↑ Постанова ВР України „Про зміну меж міста Одеси Одеської області”. [dostęp 2014-01-05]. (ukr.).
  2. ↑ Чисельність населення на 1 листопада 2013 року та середня за січень–жовтень 2013 року. Головне управління статистики в Одеській області. [dostęp 2014-01-05]. (ukr.).
  3. ↑ a b R. Weinberg: The Pogrom of 1905 in Odessa: A Case Study, [w: J.D. Klier, S. Lambroza, Pogroms: Anti-Jewish Violence in Modern Russian History]. Cambridge, 1992. [dostęp 2013-02-13]. (ang.). J. Klier: Pogroms in the Russian Empire, [w: Yivo Encyclopedia]. [dostęp 2013-02-13]. (ang.).
  4. ↑ Roberg Weinberg: The Revolution of 1905 in Odessa: Blood on the steps. Harriman Institute, 1993. ISBN 0-253-36381-0. [dostęp 2012-11-14]. (ang.).
  5. ↑ Bartosz T. Wieliński, Rumuński reżyser próbuje przełamać zmowę milczenia na temat ludobójstwa Żydów w Odessie w czasie rumuńskiej okupacji, Internetowe wydanie Gazety Wyborczej, 29 marca 2013.
  6. ↑ Nazarenko V., Ukrainian page of Maestro Maliszewski, „Day” („Dzień”) Newspaper, 2010.
  7. ↑ Демоскоп Weekly - Приложение. Справочник статистических показателей [online], demoscope.ru [dostęp 2017-11-25].
  8. ↑ Всеукраїнський перепис населення 2001 | English version | Results | General results of the census | National composition of population | Odesa region: [online], 2001.ukrcensus.gov.ua [dostęp 2017-11-25].
  9. ↑ Демоскоп Weekly - Приложение. Справочник статистических показателей [online], demoscope.ru [dostęp 2017-11-25].
  10. ↑ Демоскоп Weekly - Приложение. Справочник статистических показателей [online], demoscope.ru [dostęp 2017-11-25].
  11. ↑ a b c d [1]
  12. ↑ Abrosimow 2009 ↓.

Bibliografia

  • Karakina, Yelena/Samoilova, Tatyana/Ishchenko, Anna: Touring Odessa, Kyiv 2004, ISBN 966-8137-01-9.

Linki zewnętrzne

Miasta obwodu odeskiego

Rejony obwodu odeskiego

herb obwodu odeskiego

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Odessa&oldid=52804544”