Zbąszynek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Zabytki: drobne merytoryczne
Linia 63: Linia 63:


== Zabytki ==
== Zabytki ==
* Dworzec kolejowy z 1923
* Dworzec kolejowy z 1923 r.
* Kościół parafialny pw. Macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny z 1929
* Kościół parafialny pw. Macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny z 1928 r.
* Kościół filialny pw. św. Apostołów Piotra i Pawła z 1929
* Kościół filialny pw. św. Apostołów Piotra i Pawła z 1929 r.
* Urząd Miasta i Gminy z 1930
* Urząd Miasta i Gminy z 1930 r.
* Dom kultury w stylu modernistycznym


== Transport ==
== Transport ==

Wersja z 11:14, 21 gru 2010

Szablon:Źródła

{{{nazwa}}}
{{{nazwa oryginalna}}}
[[Plik:{{{zdjęcie}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis zdjęcia}}}]]
{{{opis zdjęcia}}}
Herb [[Plik:{{{flaga}}}| 100x130px| alt=Flaga]]
[[Herb {{{dopełniacz nazwy}}}|Herb]] [[Flaga {{{dopełniacz nazwy}}}|Flaga]]
Państwo {{{państwo}}}
Zarządzający

Burmistrz

Powierzchnia

2,76 km²

Populacja (2008)
• liczba ludności
• gęstość


{{{liczba ludności}}}
{{{gęstość zaludnienia}}} os./km²

Nr kierunkowy

{{{numer kierunkowy}}}

Kod pocztowy

{{{kod pocztowy}}}

Tablice rejestracyjne

{{{tablice rejestracyjne}}}

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }}
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}
Strona internetowa

Zbąszynek (do 1945 niem. Neu Bentschen) to miasto w woj. lubuskim, w powiecie świebodzińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Zbąszynek. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. zielonogórskiego. Według danych z 31 grudnia 2008 miasto liczyło 5073 mieszkańców[1].

Historia

Zbąszynek powstał w latach 1923-1939 jako Neu Bentschen (Nowy Zbąszyń), niemiecka osada i placówka celna, przy stacji granicznej. Lokalizacja nie obyła się bez trudności, gdyż pierwotna koncepcja budowy stacji w okolicy Dąbrówki Wielkopolskiej została zmieniona na skutek problemów z wykupem gruntów pod zabudowę. Ostatecznie osadę wybudowano na polach wsi Kosieczyn. W okresie międzywojennym stworzono dużą i nowoczesną infrastrukturę kolejową oraz kolonię wg koncepcji miasta-ogrodu (projektantem był Friedrich Veil). Neu Bentschen w tym okresie zamieszkiwali w przeważającej większości Niemcy pracujący na kolei. W osadzie istniały dwa kościoły (wzniesione w 1929 roku w stylu charakterystycznym dla okresu międzywojennego, drukarnia należąca do Carla Albrechta, dom kultury (Deutsches Haus), szkoła, poczta oraz bank. Administracyjnie kolonia należała do powiatu międzyrzeckiego.

W okresie II wojny światowej istniały w mieście obozy pracy przymusowej, w których pracowały (w różnych okresach)oddziały robocze złożone jeńców sowieckich, francuskich, włoskich a także Żydzi z łódzkiego Getta. W wyniku fatalnych warunków wielu z przymusowych robotników zmarło z wycieńczenia oraz chorób. Robotnicy przymusowi pracowali głównie przy rozbudowie infrastruktury kolejowej i jej dostosowaniu do obsługi transportów wojennych. Często dochodziło w trakcie tych prac do aktów sabotażu bezlitośnie karanego przez Niemców.

Kim Ir Sen na stacji kolejowej w Zbąszynku. Na pierwszym planie, tyłem, Tomasz Kotkowiak

Do ciekawostek można zaliczyć, że przez stację przejeżdżały takie osoby jak Adolf Hitler (podczas wojny), Józef Stalin (na konferencję w Poczdamie) i Kim Ir Sen (w latach 80).

W styczniu 1945 roku mieszkańcy Neu Bentschen i okolicznych wsi ewakuowali się koleją za Odrę. O miasto nie toczyły się walki więc pozostało niezniszczone (w znikomym stopniu dosięgły go dewastacje oraz szabrownicy) i mogło stanowić jeden z etapów w akcji repatriacyjnej. Od 1945 roku pod przejściową nazwą Nowy Zbąszyń już w Polsce, uzyskał prawa miejskie. W latach 1945-1989 dominującą rolę w mieście odgrywała kolej będąc głównym pracodawcą i przyczyniając się do wszechstronnego rozwoju infrastruktury miejskiej. W tamtym okresie Zbąszynek był jednym z ważniejszych węzłów kolejowych na trasie Berlin-Warszawa.

Obecnie największym zakładem w okolicy jest grupa Swedwood należąca do koncernu IKEA i szereg zakładów kooperujących. W pobliżu znajduje się rezerwat leśny Kręcki Łęg (pow. 65 ha) oraz wioski Chlastawa z zabytkowym drewnianym kościołem z 1637 roku, Kosieczyn z drewnianym kościołem (wg. najnowszych badań dendrochronologicznych jednym z najstarszych w kraju) datowanym na ok. 1406 rok i dworem z XVII-XVIII wieku oraz Dąbrówka Wielkopolska znana z walki o polskość w okresie międzywojennym i działalności Związku Polaków w Niemczech.

Zabytki

  • Dworzec kolejowy z 1923 r.
  • Kościół parafialny pw. Macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny z 1928 r.
  • Kościół filialny pw. św. Apostołów Piotra i Pawła z 1929 r.
  • Urząd Miasta i Gminy z 1930 r.
  • Dom kultury w stylu modernistycznym

Transport

Parowóz Tp3 przy stacji Zbąszynek
Urząd Miasta i Gminy w Zbąszynku
Dom Kultury Kolejarz

Ważny węzeł kolejowy. Linie kolejowe, łączą Zbąszynek bezpośrednio z wieloma miastami:

W pobliżu miasta przebiega droga wojewódzka nr 302 do Nowego Tomyśla.

Kultura

  • Miasto należy do Regionu Kozła kultywującego tradycje ludowe.
  • Dom Kultury Kolejarz,
  • Kino Muza,
  • Biblioteka Miejska w Zbąszynku.

Oświata

  • Przedszkole pod Muchomorkiem
  • Szkoła Podstawowa w Zbąszynku
  • I Gimnazjum w Zbąszynku
  • Zespół Szkół Technicznych im. Jana Pawła II w Zbąszynku

Sport

  • MKS Syrena Zbąszynek - sekcja piłki nożnej,
  • Semafor Zbąszynek - sekcja piłki nożnej, siatkówki, strzelecka i wędkarska,
  • Targed Zbąszynek - sekcja piłki siatkowej i sekcja brydża sportowego,
  • UKS Junior - sekcja piłki nożnej.

Znane osoby związane ze Zbąszynkiem


  1. Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 30 VI 2008 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2008. ISSN 1734-6118. (pol.).
  2. Finał Top Model - wygrała Paulina Papierska

Linki zewnętrzne