Zamek w Starym Siole: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z aplikacji mobilnej |
→Architrktura: Poprawiono literówkę Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z aplikacji mobilnej |
||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
W latach 1649–1654 książę Dominik Zasławski przekształcił wcześniej istniejącą budowlę we wspaniałą rezydencję obronną<ref name=Lwow/>. Zamek nie został zdobyty przez buntowników [[Bohdan Chmielnicki|Bohdana Chmielnickiego]], nie szturmowali go też w 1672 roku<ref name=Lwow/> [[Imperium osmańskie|Turcy]] po zdobyciu [[Kamieniec Podolski|Kamieńca Podolskiego]]. Na początku [[XVIII wiek|XVIII]] wieku obiekt został odrestaurowany przez [[Adam Mikołaj Sieniawski|Adama Mikołaja Sieniawskiego]]. Na początku [[XIX wiek|XIX]] wieku [[Potoccy]] założyli na terenie zamku browar, co – razem z otwarciem linii kolejowej obok zamku – przyczyniło się do zniszczenia budowli<ref name=Lwow/>. |
W latach 1649–1654 książę Dominik Zasławski przekształcił wcześniej istniejącą budowlę we wspaniałą rezydencję obronną<ref name=Lwow/>. Zamek nie został zdobyty przez buntowników [[Bohdan Chmielnicki|Bohdana Chmielnickiego]], nie szturmowali go też w 1672 roku<ref name=Lwow/> [[Imperium osmańskie|Turcy]] po zdobyciu [[Kamieniec Podolski|Kamieńca Podolskiego]]. Na początku [[XVIII wiek|XVIII]] wieku obiekt został odrestaurowany przez [[Adam Mikołaj Sieniawski|Adama Mikołaja Sieniawskiego]]. Na początku [[XIX wiek|XIX]] wieku [[Potoccy]] założyli na terenie zamku browar, co – razem z otwarciem linii kolejowej obok zamku – przyczyniło się do zniszczenia budowli<ref name=Lwow/>. |
||
== |
== Architektura == |
||
Zamek w połowie XVII wieku uzyskał kształt obszernego pięcioboku z pięcioma wysuniętym basztami ze strzelnicami i szóstą basztą bramną w połowie kurtyny południowej. Na terenie dziedzińca znajdowała się w części południowej wielokątna kaplica z prezbiterium i dwupiętrowy pałac wzdłuż muru od strony wschodniej. W niezachowanej baszcie zachodniej mieścił się arsenał. Mury i baszty były zwieńczone attyką. W XVIII wieku przebito nową bramę w murze od strony zachodniej. |
Zamek w połowie XVII wieku uzyskał kształt obszernego pięcioboku z pięcioma wysuniętym basztami ze strzelnicami i szóstą basztą bramną w połowie kurtyny południowej. Na terenie dziedzińca znajdowała się w części południowej wielokątna kaplica z prezbiterium i dwupiętrowy pałac wzdłuż muru od strony wschodniej. W niezachowanej baszcie zachodniej mieścił się arsenał. Mury i baszty były zwieńczone attyką. W XVIII wieku przebito nową bramę w murze od strony zachodniej. |
||
{{Galeria |
{{Galeria |
||
Wersja z 22:31, 8 lis 2014
 Wieża zamku w Starym Siole | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
zamek |
| Architekt | |
| Inwestor | |
| Kolejni właściciele | |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Ukrainy  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |
Zamek w Starym Siole – jeden z największych zamków spośród wszystkich, które kiedykolwiek powstały na Ukrainie, zbudowany przez księcia Władysława Dominika Ostrogskiego w latach 1649-1654[1] na planie pięciokąta, z kamienia i cegły[2]. W budowie prawdopodobnie brał udział architekt Ambroży Przychylny.
Historia
W latach 1649–1654 książę Dominik Zasławski przekształcił wcześniej istniejącą budowlę we wspaniałą rezydencję obronną[2]. Zamek nie został zdobyty przez buntowników Bohdana Chmielnickiego, nie szturmowali go też w 1672 roku[2] Turcy po zdobyciu Kamieńca Podolskiego. Na początku XVIII wieku obiekt został odrestaurowany przez Adama Mikołaja Sieniawskiego. Na początku XIX wieku Potoccy założyli na terenie zamku browar, co – razem z otwarciem linii kolejowej obok zamku – przyczyniło się do zniszczenia budowli[2].
Architektura
Zamek w połowie XVII wieku uzyskał kształt obszernego pięcioboku z pięcioma wysuniętym basztami ze strzelnicami i szóstą basztą bramną w połowie kurtyny południowej. Na terenie dziedzińca znajdowała się w części południowej wielokątna kaplica z prezbiterium i dwupiętrowy pałac wzdłuż muru od strony wschodniej. W niezachowanej baszcie zachodniej mieścił się arsenał. Mury i baszty były zwieńczone attyką. W XVIII wieku przebito nową bramę w murze od strony zachodniej.
- ↑ Roman Aftanazy: Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, T. 7, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione, Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wrocław, Warszawa: 1995, s. 572-575.
- ↑ a b c d Tokarski J.,: Lwów i okolice. Bielsko-Biała: Wyd. Pascal, 2007, s. 315. ISBN 978-83-7304-776-1.
Bibliografia
- Tokarski Jacek, Lwów i okolice, Wyd. Pascal, Bielsko-Biała 2007, s. 315, ISBN 978-83-7304-776-1.