35 Batalion Celny
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1921 |
| Rozformowanie |
1922 |
| Tradycje | |
| Rodowód |
VII/I batalion etapowy |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Bolesław Skarszewski |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
35 Batalion Celny – jednostka organizacyjna formacji granicznych II Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych L.11069/Mob. z dnia 13 sierpnia 1921 w miejsce batalionów etapowych i wartowniczych utworzone zostały bataliony celne. 35 batalion celny powstał w granicach DOG Lublin, a zorganizowano go na bazie VII/I i IV/II batalionu etapowego. Etat batalionu wynosił 14 oficerów i 600 szeregowych[2]. Podlegał Ministerstwu Spraw Wewnętrznych[3].
Mimo że batalion był w całym tego słowa znaczeniu oddziałem wojskowym, nie wchodził on w skład pokojowego etatu armii. Uniemożliwiało to uzupełnianie z normalnego poboru rekruta. Ministerstwo Spraw Wojskowych zarówno przy ich formowaniu, jak i uzupełnianiu przydzielało mu często żołnierzy podlegających zwolnieniu, oficerów rezerwy oraz szeregowców i oficerów zakwalifikowanych przez dowództwa okręgów generalnych jako nie nadających się do dalszej służby wojskowej[4].
W listopadzie 1921 Ministerstwo Spraw Wewnętrznych postanowiło powołać brygady celne[5]. 35 batalion celny znalazł się w strukturze 6 Brygady Celnej[6].
Wykonując postanowienia uchwały Rady Ministrów z 23 maja 1922, Minister Spraw Wewnętrznych rozkazem z 9 listopada 1922 zmienił nazwę „Baony Celne” na „Straż Graniczna”[3]. Wprowadził jednocześnie w formacji nową organizację wewnętrzną[7]. 35 batalion celny przemianowany został na 35 batalion Straży Granicznej.
Służba celna[edytuj | edytuj kod]
Odcinek batalionowy podzielony był na cztery pododcinki, które obsadzały kompanie wystawiające posterunki i patrole. Posterunki wystawiano wzdłuż linii granicznej w taki sposób, by mogły się nawzajem widzieć w dzień[8]. W tym zakresie batalion współpracował z posterunkami i patrolami Policji Państwowej. Współpraca polegała na tym, że te pierwsze wystawiały wzdłuż linii granicznej stale posterunki i patrole, natomiast policja tworzyła je w głębi strefy, poza linią graniczną. W zakresie ochrony granicy batalion podlegał staroście[9].
- Sąsiednie bataliony
- 25 batalion celny ⇔ 26 batalion celny – XII 1921[10]
Kadra batalionu[edytuj | edytuj kod]
- Dowódcy batalionu
| stopień | imię i nazwisko | okres pełnienia służby | kolejne stanowisko |
|---|---|---|---|
| ppłk | Bolesław Skarszewski[1] | 1 V 1922 – 1 X 1922[11] |
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
| Ordre de Bataille 35 batalionu celnego w Ostrogu na dzień 1 maja 1922[11] | ||||
|---|---|---|---|---|
| kompanie | 1. Międzyrzecze | 2. Ostróg - Nowe Miasto | 3. Wilja | 4. Bołotkowce |
| dowódcy | kpt. Czeczukiewicz | kpt. Korzeniowski | por. Halicki | por. Stobiński |
| placówki | Bielmaż | Nowe Miasto | Zakoty | Lachów |
| Bory | Nowe Miasto | Zakoty | Bołotkowce | |
| Bory | Nowe Miasto | Wilja | Futory | |
| Stójło | Ostróg | Wilja | Futory | |
| Wielbowno | Wilja | |||
| Badówka | Wilja | |||
| OdeB 35 batalionu celnego w Ostrogu na dzień 1 października 1922[11] | ||||
| kompanie | 1. Bołotkowce | 2. Międzyrzecze | 3. Bołożówka | 4. Wilja |
| dowódcy | kpt. Czeczukiewicz | kpt. Korzeniowski | por. Halicki | por. Stobiński |
| placówki | Stójło | Bory | folwark Kunowice | Chodaki |
| Futory | Bory | Bołożówka | Zakoty | |
| Bołotkowce | Międzyrzecze | leśniczówka | Wilja | |
| Lachów | Nowe Miasto Ostróg | Talle | Wilja | |
| leś. Świażka | Wilja | |||
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Prengel-Boczkowska 2009 ↓, s. 15.
- ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 24.
- ↑ a b Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 25.
- ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 75.
- ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 26.
- ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 74.
- ↑ Prengel-Boczkowska 2009 ↓, s. 5.
- ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 72.
- ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 73.
- ↑ WIG – mapa operacyjna Polski 1:300 000
- ↑ a b c OdeB batalionów celnych ↓, s. 35bc.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
- Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
- Teresa Prengel-Boczkowska, Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Bataliony Celne”, Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2009.
- Ordre de Bataille batalionów celnych od numeru 1 do 19 i od numeru 20 do 44 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin