Fiat 130
.jpg)
| |
| Producent | |
|---|---|
| Projektant |
Dante Giacosa |
| Zaprezentowany |
Geneva Motor Show 1969 |
| Okres produkcji |
1969–1977[1] |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Skrzynia biegów |
3-biegowa automatyczna |
| Napęd | |
| Długość |
4750 mm |
| Szerokość |
1803 mm |
| Wysokość |
1473 mm |
| Rozstaw osi |
2720 mm |
| Masa własna |
1550 kg |
| Zbiornik paliwa |
80 l |
| Dane dodatkowe | |
| Konkurencja | |
Fiat 130 – samochód osobowy klasy średniej-wyższej produkowany przez włoski koncern motoryzacyjny FIAT w latach 1969–1977. Największa i najbardziej luksusowa limuzyna w dziejach marki[2].
.jpg)
.jpg)
Historia i opis pojazdu[edytuj | edytuj kod]
Samochód został po raz pierwszy zaprezentowany podczas targów motoryzacyjnych w Genewie w marcu 1969 roku jako następca modelu 2300. Pojazd został zaprojektowany przez legendarnego konstruktora Dantego Giacosa. Silnik pojazdu zbudowany został przez Aurelio Lamprediego. Giacosa, projektując pojazd, powiększył w każdą stronę karoserię modelu 125, która opatrzona została dużą liczbą chromowanych elementów[2].
Początkowo auto napędzane było jednostką benzynową zbudowaną w układzie V6 o pojemności 2.9 l i mocy 140 KM, która zwiększona została następnie do 162 KM. Standardowo moc pojazdu na koła przenoszona była za pomocą automatycznej skrzyni biegów. Opcjonalnie pojazd wyposażyć można było w 5-biegową manualną skrzynię biegów.
W 1971 roku przeprowadzono face lifting[1] wersji sedan pojazdu, przy którego okazji zwiększono pojemność silnika do 3,2 l i moc 167 KM. W 1971 roku zaprezentowano także wersję coupé pojazdu[3], która zaprojektowana została przez pracującego dla Pininfariny projektanta Paolo Martina. Auto otrzymało zupełnie nowe nadwozie, którego znakiem rozpoznawczym zostały prostokątne lampy przednich świateł. Pojazd wyposażony został także w nowe, eleganckie wnętrze[4].
W 1974 roku podczas targów motoryzacyjnych w Genewie zaprezentowano prototyp 2-drzwiowej wersji kombi (Shooting Brake). Stylistycznie nawiązuje on do wersji coupé. Różni się jedynie tylną częścią pojazdu[5].
Z powodu zbyt niskiego popytu produkcje pojazdu zakończono w 1977 roku po wyprodukowaniu 15 093 egzemplarzy pojazdu w wersji sedan oraz ponad 4 tysięcy egzemplarzy modelu coupé. Nie udało się wdrożyć do produkcji prototypowego modelu 130 Maremma, czyli 2-drzwiowego kombi, a także 5-drzwiowego kombi oraz najbardziej ekskluzywnej wersji Opera[4].
Fiatami 130 jeździli m.in. członkowie rządu włoskiego, ambasadorowie, a także ważni pracownicy koncernu Fiat, w tym najważniejszy akcjonariusz i prezes Gianni Agnelli, dla którego specjalnie wyprodukowano egzemplarz z nadwoziem kombi, którego używał do wyjazdów rekreacyjnych. Modelem podróżował także dyrektor naczelny FSO Jerzy Bielecki[2]. Specjalnie zmodernizowany, przedłużony i podwyższony Fiat 130 wykonany w 1972 roku przez firmę Carrozzeria Fissore służył na niektórych etapach pierwszej do Polski pielgrzymki papieża Jana Pawła II w 1979 roku[2]. We wnętrzu pojazdu zamiast tylnej kanapy zastosowany został pojedynczy fotel dla papieża, nad którym specjalnie przerobiony dach był rozsuwany. Jedyny egzemplarz pojazdu można obejrzeć w Muzeum Papieskim Zakonu Franciszkanów w Niepokalanowie[6]. Maksymalnie do kilkunastu sztuk fiatów 130 zostało zmontowanych w zakresie montażu końcowego w Polsce w FSO jako Fiat 130p; zostały one przeznaczone dla rządu i instytucji państwowych[7].
Silniki[edytuj | edytuj kod]
| Wersja | Silnik: | Układ zasilania: | Średnica × skok tłoka: | St. sprężania: | Moc maksymalna: | Maks. moment obrotowy | 0-100 km/h: | V-max: |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Silniki benzynowe: | ||||||||
| 2800[8] | V6 2,9 l (2866 cm³), SOHC | gaźnik | 96,00 mm × 66,00 mm | 8,3:1 | 162 KM (119 kW) przy 5800 obr./min | 218 N•m przy 3400 obr./min | b/d | 180 km/h |
| 3200[9] | V6 3,2 l (3235 cm³), SOHC | gaźnik | 102,00 mm × 66,00 mm | 9,0:1 | 170 KM (123 kW) przy 5600 obr./min | 249 N•m przy 3400 obr./min | b/d | 190 km/h |
Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Standardowe wyposażenie pojazdu obejmowało m.in. dwupłaszczyznową regulację koła kierownicy, fotel kierowcy regulowany na wysokość, ogrzewaną tylną szybę oraz 4 hamulce tarczowe.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Fiat 130 Berlina versions & types. automobile-catalog.com. [dostęp 2013-02-19]. (ang.).
- ↑ a b c d Marek Ponikowski: Fiat 130, czyli blask minionej chwały. motofakty.pl, 2014-03-12. [dostęp 2016-06-23].
- ↑ Fiat 130 Coupe versions & types. automobile-catalog.com. [dostęp 2013-02-19]. (ang.).
- ↑ a b tomekk: Naprawdę duży Fiat. tomekk.motoblogi.pl, 2013-06-02. [dostęp 2016-06-23].
- ↑ Arkadiusz Gabrysiak: 1974 Fiat 130 Maremma [zapomniane koncepty]. log.pgd.pl, 2013-05-15. [dostęp 2016-06-24].
- ↑ Władek: Fiat 130 Fissore - Papieska limuzyna. modele143.blog.pl, 2016-06-08. [dostęp 2016-06-24].
- ↑ Zdzisław Podbielski. Samochody montażowe z Żerania. „Auto Świat Classic”. Nr 4/2019. s. 132-137. ISSN 2299-5099.
- ↑ 1969 Fiat 130 Saloon technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-03-13]. (ang.).
- ↑ 1971 Fiat 130 Saloon technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-03-13]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Samochody Jana Pawła II. radioniepokalanow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-01)].