Port lotniczy Bangkok-Suvarnabhumi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Suvarnabhumi Airport
(New) Bangkok International Airport
Ilustracja
Państwo

 Tajlandia

Miejscowość

Bangkok

Typ

cywilne

Właściciel

Airports of Thailand PCL

Data otwarcia

2006

Kod IATA

BKK

Kod ICAO

VTBS

Wysokość

2 m n.p.m.

Statystyki ruchu (2019[1])
Liczba pasażerów

65 424 564

Cargo

1 324 272 t

Liczba operacji

380 052

Drogi startowe
Kierunek 01R/19L:

asfaltobeton, 4000 × 60 m

Kierunek 01L/19R:

asfaltobeton, 3700 × 60 m

Położenie na mapie Tajlandii
Mapa konturowa Tajlandii, w centrum znajduje się punkt z opisem „BKK”
Ziemia13°40′52″N 100°44′50″E/13,681111 100,747222
Strona internetowa
Bangkok-Suvarnabhumi Airport - widok z zewnątrz
Bangkok-Suvarnabhumi Airport
Bangkok-Suvarnabhumi Airport

Port lotniczy Bangkok-Suvarnabhumi (ang.: Suvanabhumi Airport, lub (New) Bangkok International Airport, kod IATA: BKK, kod ICAO: VTBS) – międzynarodowe lotnisko położone 25 km na wschód od Bangkoku. Jest największym portem lotniczym Tajlandii i jednym z największych na świecie. Uroczyste otwarcie nastąpiło 28 września 2006, kiedy przejął rolę lotniska międzynarodowego i desygnację BKK od portu lotniczego Bangkok-Don Muang (obecnie desygnowanego kodem DMK).

Port Suvarnabhumi może obecnie obsłużyć 45 mln pasażerów, a docelowo, po dodaniu 2 dróg startowych - 100 mln.

Niedawno na jego nowych drogach startowych i drogach kołowania odkryto usterki nawierzchni związane z przenikaniem wody do warstw ich konstrukcji. Roboty związane z naprawami i przeciążenie ruchem pasażerskim spowodowały przeniesienie krajowego ruchu lotniczego z powrotem na lotnisko Don Muang.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Planowanie drugiego międzynarodowego lotniska w Bangkoku rozpoczęło się na początku lat 60 XX wieku. Od początku był to powolny proces.

8000 akrów (32 km²) ziemi na potrzeby portu lotniczego zostało zakupione w 1973 roku, ale powstanie studenckie 14 października tego samego roku, z konsekwencją obalenia rządu Thanom Kittikachorn i projekt został odłożony na półkę. Po serii wzlotów i upadków, przedsiębiorstwo New Bangkok International Airport (NBIA) powstał w 1996 roku. Ze względu na niestabilność polityczną i gospodarczą, w szczególności po azjatyckim kryzysie finansowym z roku 1997, budowa rozpoczęła się sześć lat później w styczniu 2002. przez rząd Thaksina Shinawatry. Lotnisko znajduje się w nisko położonych bagnach, dawniej znany jako Nong Ngu Hao (tajski: หนอง งูเห่า, Bagna Kobry). W roku 2005 nadzór nad budową i zarządzanie została przekazana Airports of Thailand PLC, a firma NBIA została rozwiązana.

Specyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Koszt budowy szacuje się na 155 miliardów bahtów (3,8 mld USD). Port lotniczy ma dwa równoległe pasy startowe (60 m szerokości, 4000 m i 3700 m długości) oraz dwie równoległe drogi kołowania[2]. Posiada w sumie 120 miejsc postojowych (51 rękawów i 60 bramek), a pięć z nich może obsługiwać Airbusa A380. W głównym budynku terminala pasażerskiego, o zdolności do obsługi 76 operacji lotniczych na godzinę, znajduje się strefa lotów międzynarodowych i krajowych, choć w różnych części hali. W początkowej fazie będzie w stanie obsługiwać 45 milionów pasażerów, oraz 3 mln ton ładunków rocznie. Nad podziemną stacją kolejową, a przed budynkiem terminalu pasażerskiego znajduje się hotel z 600 pokojami prowadzony przez Accor Group pod marką Novotel. Pomiędzy hotelem lotniska i budynkiem terminalu są dwa 5-piętrowe parkingi o łącznej pojemności 5000 samochodów.

Faza druga lotniska

Długoterminowe plany obejmują cztery pasy startowe oraz dwa główne terminale, dwa terminale satelitarne oraz terminal tanich linii lotniczych. Ich łączna pojemność będzie w stanie obsłużyć ponad 150 milionów pasażerów i 6,4 mln ton ładunków rocznie. Drugi etap rozbudowy lotniska, który polega na budowie budynku satelitarnego na południe od głównego terminalu ma się rozpocząć w ciągu 3-5 lat.

Airports of Thailand PLC (AOT), właściciel i operator lotniska Suvarnabhumi, ogłosiło w dniu 21 lipca 2006, że oddzielny terminal dla tanich przewoźników (LCC) zostanie zbudowane na lotnisku kosztem 600 mln bahtów (15,8 mln USD). Terminal będzie zlokalizowany w pobliżu Pirsu A głównego terminalu. Będzie w stanie obsłużyć ponad 20 mln pasażerów rocznie[3]. Jego koncepcja obsługi będzie wzorowana na terminalach LCC z Kuala Lumpur i Singapuru-Changi. Jednak Port lotniczy Don Mueang jest ponownie w użyciu i jest używany przez niektóre krajowe tanie linie lotnicze i istnieją obawy, czy terminal LCC w Suvarnabhumi będzie potrzebny.

Linie lotnicze i połączenia[edytuj | edytuj kod]

Kierunki rozkładowe[edytuj | edytuj kod]

Linia lotnicza Kierunek
Aerofłot
  1. Rosja Moskwa-Szeremietiewo
Air Astana
  1. Kazachstan Ałmaty
  2. Kazachstan Nur-Sułtan
Air China
  1. Pekin
  2. Pekin-Daxing
  3. Chengdu
  4. Hangzhou
  5. Szanghaj
Air France
  1. Francja Paryż
Air India
  1. Indie Bombaj
  2. Indie Nowe Delhi
All Nippon Airways
  1. Japonia Tokio-Haneda
  2. Japonia Tokio-Narita
Asiana Airlines
  1. Korea Południowa Seul
Austrian Airlines
  1. Austria Wiedeń
British Airways
  1. Wielka Brytania Londyn-Heathrow
Cathay Pacific
  1. Hongkong
  2. Singapur Singapur
China Airlines
  1. Tajpej-Taiwan
China Eastern Airlines
  1. Pekin
  2. Chengdu
  3. Hangzhou
  4. Szanghaj
EgyptAir
  1. Egipt Kair
El Al
  1. Izrael Tel Awiw
Emirates
  1. Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj
  2. Hongkong
Ethiopian Airlines
  1. Etiopia Addis Abeba
  2. Hongkong
  3. Malezja Kuala Lumpur
Etihad Airways
  1. Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Zabi
Eurowings
  1. Niemcy Monachium
EVA Air
  1. Holandia Amsterdam
  2. Wielka Brytania Londyn-Heathrow
  3. Tajpej-Taiwan
  4. Austria Wiedeń
Finnair
  1. Finlandia Helsinki
Garuda Indonesia
  1. Indonezja Dżakarta
GoAir
  1. Indie Bombaj
  2. Indie Nowe Delhi
Gulf Air
  1. Bahrajn Bahrajn
Hainan Airlines
  1. Pekin
Hong Kong Airlines
  1. Hongkong
Japan Airlines
  1. Japonia Osaka-Kansai
  2. Japonia Tokio-Haneda
  3. Japonia Tokio-Narita
Jeju Air
  1. Korea Południowa Pusan
  2. Korea Południowa Seul
Jet Asia Airways
  1. Indonezja Dżakarta
  2. Japonia Tokio-Narita
Jetstar Airways
  1. Australia Melbourne
Jetstar Asia
  1. Singapur Singapur
Jin Air
  1. Korea Południowa Pusan
  2. Korea Południowa Seul
Kenya Airways
  1. Kanton
  2. Kenia Nairobi
KLM
  1. Holandia Amsterdam
Korean Air
  1. Korea Południowa Pusan
  2. Korea Południowa Seul
Kuwait Airways
  1. Kuwejt Kuwejt
Lufthansa
  1. Niemcy Frankfurt
  2. Niemcy Monachium
Mahan Airlines
  1. Teheran-Imam Khomeini
Malaysia Airlines
  1. Malezja Kuala Lumpur
Nepal Airlines
  1. Nepal Katmandu
Norwegian Air Shuttle

Sezonowo

  1. Norwegia Oslo
Oman Air
  1. Oman Maskat
Qantas
  1. Australia Sydney
Qatar Airways
  1. Katar Doha
Rossija
  1. Rosja Petersburg
Royal Jordanian
  1. Jordania Amman
  2. Hongkong
  3. Malezja Kuala Lumpur
Singapore Airlines
  1. Singapur Singapur
SriLankan Airlines
  1. Sri Lanka Kolombo
Swiss International Air Lines
  1. Szwajcaria Zurych
Thai Airways International
  1. Nowa Zelandia Auckland
  2. Indie Bangalore
  3. Pekin
  4. Australia Brisbane
  5. Belgia Bruksela
  6. Korea Południowa Pusan
  7. Chengdu
  8. Indie Ćennaj
  9. Tajlandia Chiang Mai
  10. Sri Lanka Kolombo
  11. Dania Kopenhaga
  12. Indie Delhi
  13. Indonezja Bali
  14. Bangladesz Dhaka
  15. Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj
  16. Niemcy Frankfurt
  17. Japonia Fukuoka
  18. Kanton
  19. Wietnam Hanoi
  20. Wietnam Ho Chi Minh
  21. Hongkong
  22. Indie Hajdarabad
  23. Pakistan Islamabad
  24. Indonezja Dżakarta
  25. Pakistan Karaczi
  26. Nepal Katmandu
  27. Indie Kalkuta
  28. Tajlandia Krabi
  29. Malezja Kuala Lumpur
  30. Kunming
  31. Pakistan Lahaur
  32. Wielka Brytania Londyn-Heathrow
  33. Filipiny Manila
  34. Australia Melbourne
  35. Włochy Mediolan
  36. Rosja Moskwa-Domodiedowo
  37. Indie Mumbaj
  38. Niemcy Monachium
  39. Oman Maskat
  40. Japonia Nagoja
  41. Japonia Osaka-Kansai
  42. Norwegia Oslo
  43. Francja Paryż
  44. Australia Perth
  45. Kambodża Phnom Penh
  46. Tajlandia Phuket
  47. Włochy Rzym
  48. Japonia Sapporo-Chitose
  49. Japonia Sendai
  50. Korea Południowa Seul
  51. Szanghaj
  52. Singapur Singapur
  53. Indonezja Surabaja
  54. Szwecja Sztokholm
  55. Australia Sydney
  56. Tajpej-Taiwan
  57. Japonia Tokio-Haneda
  58. Japonia Tokio-Narita
  59. Austria Wiedeń
  60. Laos Wientian
  61. Xiamen
  62. Rangun
  63. Szwajcaria Zurych
Turkish Airlines
  1. Turcja Stambuł
Turkmenistan Airlines
  1. Turkmenistan Aszchabad
Uzbekistan Airways
  1. Uzbekistan Taszkent
Vietnam Airlines
  1. Wietnam Hanoi
  2. Wietnam Ho Chi Minh

Czartery[edytuj | edytuj kod]

Cargo[edytuj | edytuj kod]

Transport[edytuj | edytuj kod]

Kolej[edytuj | edytuj kod]

23 sierpnia 2010 został otwarty Suvarnabhumi Airport Link, po wielu latach opóźnienia, kosztem 30 mld bahtów[4]. Airport Rail Link (ARL) jest obsługiwany przez SRTET, spółkę zależną Kolei Tajskich. Linia posiada standardowy rozstaw toru i ma 28,6 km długości i znajduje się w większości na wiadukcie. Biegnie głównie wzdłuż istniejących linii kolejowych oraz równolegle do autostrady nr 7 i Si Rat Expressway. Istnieje krótki odcinek podziemny, w pobliżu terminalu lotniska.

Airport Rail Link kursuje codziennie od 6 do 24. Jedna podróż w obie strony kosztuje od 15 do 45 bahtów lub 150 bahtów na City Line i Express Line. Przejazd pociągiem na linii Express (non-stop do Makksan) i City Line (sześć przystanków do Phaya Thai) zajmuje odpowiednio 15 do 27 minut. Stacja Suvarnabhumi znajduje się w głównym budynku terminalu (poziom B1, dwa piętra poniżej hali przylotów).

Autobus[edytuj | edytuj kod]

Port lotniczy posiada 4 linie AirPort Express łączące go z centrum Bangkoku. Autobusy są klimatyzowane, z dużą przestrzenią bagażową. Podróżni mogą wsiadać do autobusu na pierwszym piętrze terminala. Cztery następujące trasy:

Linia Trasa Uwagi
Airport Express bus
AE1 Suvarnabhumi Silom Road autostradą
AE2 Suvarnabhumi Thanon Khao San autostradą
AE3 Suvarnabhumi CentralWorld przez Sukhumvit Rd.
AE4 Suvarnabhumi Hua Lamphong (Dworzec Centralny) przez Victory Monument (autostradą)

Dodatkowo, 12 tras miejskich klimatyzowanych autobusów obsługiwanych przez Bangkok Mass Transit Authority (BMTA) obsługują lotnisko. Autobusy miejskie oferują tańsze połączenia za 35 bathów, w porównaniu z autobusem ekspresowym. 12 następujących tras:

Linia Trasa Uwagi
City Bus
549 Suvarnabhumi Minburi-Bangkapi via Seri Thai Rd.
550 Suvarnabhumi Lat Phrao MRT Station Ratchada-Lat Phrao Intersection
551 Suvarnabhumi Victory Monument via Rama IX Rd.
552 Suvarnabhumi Hua Lumphong (Dworzec Centralny) via On Nut BTS station
552A Suvarnabhumi Samut Prakarn (Phraeksa BMTA Depot)
553 Suvarnabhumi Samut Prakarn (Crocodile Farm BMTA Depot)
554 Suvarnabhumi Rangsit via Don Mueang and Ram Indra Rd. autostradą
555 Suvarnabhumi Rangsit via Don Mueang and Central Plaza Lad Phrao autostradą
556 Suvarnabhumi Southern Bus Terminal via Ratchadamnoen Klang Rd. and Democracy Monument autostradą
557 Suvarnabhumi Wongwian Yai Out of Service
558 Suvarnabhumi Thonburi Housing Community – Central Plaza Rama II
559 Suvarnabhumi Future Park Rangsit via Dream World autostradą
Linia Trasa Uwagi
Połączenia dalekobieżne
Transport Company Bus Pattaya
Transport Company Bus Nong Khai

Samochodem[edytuj | edytuj kod]

Lotnisko posiada 5 głównych dróg dojazdowych. Wśród nich najbardziej dogodną trasą jest autostrada Bangkok Chon Buri (Autostrada nr 7). Innym głównym dojazdem do lotniska jest znajdująca się w prowincji Samut Prakan autostrada z Bang do Bang Pakong.

Taxi[edytuj | edytuj kod]

Taksówki są dostępne na parterze lotniska, na niższym poziomie hali przylotów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]