SZD-6 Nietoperz
| ||
![]() SZD-6 Nietoperz (pierwszy z lewej) w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie | ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | ![]() | |
Producent | Szybowcowy
Zakład Doświadczalny | |
Typ | szybowiec | |
Konstrukcja | drewniana Średniopłat | |
Załoga | 1 | |
Historia | ||
Data oblotu | 12 stycznia 1951 | |
Dane techniczne | ||
Wymiary | ||
Rozpiętość | 12 m | |
Wydłużenie | 10,0 | |
Długość | 4 m | |
Wysokość | 1,30 m | |
Powierzchnia nośna | 14,40 m² | |
Profil skrzydła | NACA-23012 | |
Masa | ||
Własna | 150 kg | |
Startowa | 235 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość minimalna | 54 km/h | |
Prędkość dopuszczalna | 300 km/h | |
Prędkość min. opadania | 1,35/80km/h | |
Doskonałość maks. | 17,5/90 km/h | |
Dane operacyjne | ||
Użytkownicy | ||
Polska |
SZD-6 Nietoperz - polski, jednomiejscowy, szybowiec doświadczalny konstrukcji drewnianej. Zaprojektowany w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku-Białej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Prace nad szybowcem rozpoczęto pod koniec lat 40, którymi kierowali inż. Władysław Nowakowski i Justyn Sandauer. Projekt szybowca przedstawiał się interesująco na skutek bezogonowej konstrukcji nośnej, której inicjatorem z zainteresowania był Władysław Nowakowski. W związku z nietypową konstrukcją szybowiec nazwano Nietoperz.
Oblot Nietoperza przeprowadzono w styczniu 1951 na lotnisku w Katowicach, gdzie szybowiec został przetransportowany z Bielska-Białej. Oblot w Bielsku był ryzykowny z powodu bliskości gór, co mogło powodować większe zawirowania powietrza. Loty doświadczalne przeprowadzano na Nietoperzu do końca 1959. W czasie prób okazało się, że szybowiec jest trudny w pilotażu i po zakończeniu testów Nietoperz trafił do Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie jako jedyny egzemplarz.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Piechowski: Modelarstwo lotnicze. SZD-6 Nietoperz (pol.). [dostęp 24 czerwca 2010].
- Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie. SZD-6 Nietoperz (pol.). [dostęp 24 czerwca 2010].