SZD-6 Nietoperz
| ||
 SZD-6 Nietoperz (pierwszy z lewej) w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie | ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Producent | Szybowcowy
Zakład Doświadczalny | |
| Typ | szybowiec | |
| Konstrukcja | drewniana Średniopłat | |
| Załoga | 1 | |
| Historia | ||
| Data oblotu | 12 stycznia 1951 | |
| Dane techniczne | ||
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 12 m | |
| Wydłużenie | 10,0 | |
| Długość | 4 m | |
| Wysokość | 1,30 m | |
| Powierzchnia nośna | 14,40 m² | |
| Profil skrzydła | NACA-23012 | |
| Masa | ||
| Własna | 150 kg | |
| Startowa | 235 kg | |
| Osiągi | ||
| Prędkość minimalna | 54 km/h | |
| Prędkość dopuszczalna | 300 km/h | |
| Prędkość min. opadania | 1,35/80km/h | |
| Doskonałość maks. | 17,5/90 km/h | |
| Dane operacyjne | ||
| Użytkownicy | ||
| Polska | ||
SZD-6 Nietoperz - polski, jednomiejscowy, szybowiec doświadczalny konstrukcji drewnianej. Zaprojektowany w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku-Białej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Prace nad szybowcem rozpoczęto pod koniec lat 40, którymi kierowali inż. Władysław Nowakowski i Justyn Sandauer. Projekt szybowca przedstawiał się interesująco na skutek bezogonowej konstrukcji nośnej, której inicjatorem z zainteresowania był Władysław Nowakowski. W związku z nietypową konstrukcją szybowiec nazwano Nietoperz.
Oblot Nietoperza przeprowadzono w styczniu 1951 na lotnisku w Katowicach, gdzie szybowiec został przetransportowany z Bielska-Białej. Oblot w Bielsku był ryzykowny z powodu bliskości gór, co mogło powodować większe zawirowania powietrza. Loty doświadczalne przeprowadzano na Nietoperzu do końca 1959. W czasie prób okazało się, że szybowiec jest trudny w pilotażu i po zakończeniu testów Nietoperz trafił do Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie jako jedyny egzemplarz.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Piechowski: Modelarstwo lotnicze. SZD-6 Nietoperz (pol.). [dostęp 24 czerwca 2010].
- Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie. SZD-6 Nietoperz (pol.). [dostęp 24 czerwca 2010].
