SZD-6 Nietoperz
| SZD-6 Nietoperz | |
 SZD-6 Nietoperz (pierwszy z lewej) w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  Polska |
| Producent | Szybowcowe
Zakłady Doświadczalne |
| Typ | szybowiec |
| Konstrukcja | drewniana Średniopłat |
| Załoga | 1 |
| Historia | |
| Data oblotu | 12 stycznia 1951 |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 12 m |
| Wydłużenie | 10,0 |
| Długość | 4 m |
| Wysokość | 1,30 m |
| Powierzchnia nośna | 14,40 m² |
| Profil skrzydła | NACA-23012 |
| Masa | |
| Własna | 150 kg |
| Startowa | 235 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość minimalna | 54 km/h |
| Prędkość dopuszczalna | 300 km/h |
| Prędkość min. opadania | 1,35/80km/h |
| Doskonałość maks. | 17,5/90 km/h |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Polska | |
SZD-6 Nietoperz - polski, jednomiejscowy, szybowiec doświadczalny konstrukcji drewnianej. Zaprojektowany w Szybowcowych Zakładach Doświadczalnych w Bielsku-Białej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Prace nad szybowcem rozpoczęto pod koniec lat 40, którymi kierowali inż. Władysław Nowakowski i Justyn Sandauer. Projekt szybowca przedstawiał się interesująco na skutek bezogonowej konstrukcji nośnej, której inicjatorem z zainteresowania był Władysław Nowakowski. W związku z nietypową konstrukcją szybowiec nazwano Nietoperz.
Oblot Nietoperza przeprowadzono w styczniu 1951 na lotnisku w Katowicach, gdzie szybowiec został przetransportowany z Bielska-Białej. Oblot w Bielsku był ryzykowny z powodu bliskości gór, co mogło powodować większe zawirowania powietrza. Loty doświadczalne przeprowadzano na Nietoperzu do końca 1959. W czasie prób okazało się, że szybowiec jest trudny w pilotażu i po zakończeniu testów Nietoperz trafił do Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie jako jedyny egzemplarz.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Piechowski: Modelarstwo lotnicze. SZD-6 Nietoperz (pol.). [dostęp 24 czerwca 2010].
- Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie. SZD-6 Nietoperz (pol.). [dostęp 24 czerwca 2010].
