PZL M-8 Pelikan
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor |
Zdzisław Żok |
| Typ | |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
2 |
| Dane techniczne | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
16,8 m |
| Długość |
7,7 m |
| Wysokość |
2,3 m |
| Powierzchnia nośna |
16,8 m² |
| Profil skrzydła |
NACA 643-618 |
| Masa | |
| Własna |
270 kg |
| Użyteczna |
150 kg |
| Startowa |
420 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość minimalna |
63 km/h |
| Prędkość dopuszczalna |
250 km/h |
| Prędkość min. opadania |
0,69 przy 69 km/h |
| Doskonałość maks. |
29,4 przy 81 km/h |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Polska | |
PZL M-8 Pelikan – projekt polskiego szybowca o konstrukcji metalowej opracowany w WSK Mielec.
Historia[edytuj | edytuj kod]
2 października 1959 roku Aeroklub PRL ogłosił zapotrzebowanie na uniwersalny szybowiec o konstrukcji metalowej. Miał dawać możliwość wyszkolenia pilota w zakresie szkolenia podstawowego, nauki wyższego pilotażu z pełną akrobacją oraz lotów bez widoczności ziemi. Miał też służyć do wyczynowych lotów falowych i badań meteorologicznych[1].
W Ośrodku Konstrukcji Lotniczych WSK-Mielec, pod kierownictwem inż. Zdzisława Żoka, opracowano projekt szybowca. Doświadczenia związanie z konstruowaniem szybowca PZL M-3 Pliszka pozwoliło na zaprojektowanie konstrukcji dopracowanej pd względem aerodynamicznym. Zastosowano doskonalszy profil laminarny NACA 643-618, chowane podwozie oraz płat o obrysie prostokątno-trapezowym ze skosem. Konstruktor chciał w ten sposób zmniejszyć wrażliwość szybowca na zmiany położenia środka ciężkości[2].
Szybowiec nie został zbudowany, zamiast niego podjęto decyzję o budowie szybowca SZD-27 Kormoran zaprojektowanego przez Szybowcowy Zakład Doświadczalny w Bielsku-Białej.
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Dwumiejscowy szybowiec w układzie średniopłata o konstrukcji metalowej[1][2].
Kadłub w przedniej część półskorupowy z wręgami i podłużnicami, przechodzący w tylnej części w skorupową rurę bezpodłużnicową zakończoną statecznikiem. Wyposażony w zaczep przedni i dolny. Kabina w układzie tandem, zakryta.
Skrzydło dwudzielne, o profilu laminarnym. U nasady dwudźwigarowe, keson wzmocniony podłużnicami, żebra co 500 mm. Wyposażone w dwudzielne lotki oraz płytowe hamulce aerodynamiczne.
Usterzenie klasyczne, statecznik poziomy dwudźwigarowy, pionowy jednodźwigarowy.
Podwozie jednotorowe złożone z amortyzowanej płozy przedniej, chowanego koła głównego oraz płozy ogonowej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b PZL M8 "Pelikan", 1960. [dostęp 2018-08-23]. (pol.).
- ↑ a b Andrzej Glass, Tomasz Murawski (praca zbiorowa), Polskie szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju, Wydawnictwo SCG, Bielsko-Biała 2012, ISBN 978-83-932826-0-9, s. 64-65
