Batalion „Czata 49”: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
||
Linia 9: | Linia 9: | ||
Batalion Czata 49 utworzono z personelu CZT, IV Oddziału KG AK, żołnierzy 27. Wołyńskiej DP AK, oraz Cichociemnych oczekujących w stolicy na przydziały. |
Batalion Czata 49 utworzono z personelu CZT, IV Oddziału KG AK, żołnierzy 27. Wołyńskiej DP AK, oraz Cichociemnych oczekujących w stolicy na przydziały. |
||
== Powstanie warszawskie == |
|||
⚫ | W |
||
W [[Powstanie warszawskie|Powstaniu warszawskim]] w 1944 roku batalion przeprowadził koncentrację swoich sił w rejonie ulicy Mareckiego, przedwojennego boiska Skry i na terenie Cmentarza ewangelickiego. |
|||
=== Wola i Muranów === |
|||
⚫ | |||
Batalion 5 sierpnia przeprowadził nieudany atak w rejonie ulicy [[Ulica Płocka w Warszawie|Płockiej]]. Następnie walczył w rejonie Karolkowej i Żytniej. 11 sierpnia przeszedł w rejon ruin Muranowa. |
|||
=== Stare Miasto === |
|||
W batalionie Czata 49 walczyli między innymi: [[Jan Bienias]], [[Cezary Nowodworski]] i [[Romuald Śreniawa Szypiowski]]. |
|||
⚫ | W dniu 17 sierpnia batalion wycofał się na Stare Miasto w rejon ulicy [[Ulica Franciszkańska w Warszawie|Franciszkańskiej]] i Mławskiej<ref>{{Cytuj |tytuł = Batalion AK „Czata 49” - Histmag.org |data dostępu = 2019-08-01 |opublikowany = histmag.org |url = https://histmag.org/Batalion-AK-Czata-49-2431}}</ref>. Następnie walczył w obronie [[Szpital Świętego Jana Bożego w Warszawie|szpitala św. Jana Bożego]], w nieudanym ataku na [[Warszawa Gdańska|Dworzec Gdański]] i w obronie [[Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych|PWPW]]<ref name=":0">{{Cytuj |tytuł = Batalion AK „Czata 49” - Histmag.org |data dostępu = 2019-08-01 |opublikowany = histmag.org |url = https://histmag.org/Batalion-AK-Czata-49-2431}}</ref>. W celu umożliwienia przebicia się do Śródmieścia innym oddziałom pod dowództwem [[Zbigniew Ścibor-Rylski|Zbigniewa Ścibora-Rylskiego ps. "Motyl"]] 120 żołnierzy batalionu przeszło kanałami z [[Plac Krasińskich w Warszawie|Placu Krasińskich]] i wzięło udział w nieudanym ataku na [[Plac Bankowy w Warszawie|Plac Bankowy]], spod którego następnie powstańcy przeszli do Śródmieścia<ref name=":1">{{Cytuj |tytuł = CZATA 49 |data dostępu = 2019-08-01 |opublikowany = www.info-pc.home.pl |url = http://www.info-pc.home.pl/whatfor/baza/czata_49.htm}}</ref>. |
||
=== Solec (Powiśle) === |
|||
Batalion następnie walczył na [[Solec (Warszawa)|Solcu]] (tzw. Powiślu czerniakowskim) broniąc ulicy [[Ulica Rozbrat w Warszawie|Rozbrat]] i Górnośląskiej, a od 13 września linii obronnej wzdłuż ulicy [[Ulica Zagórna w Warszawie|Zagórnej]] i [[Ulica Czerniakowska w Warszawie|Czerniakowskiej]]. Z Solca resztki batalionu ewakuowały się kanałami na Mokotów. |
|||
=== Mokotów === |
|||
Potem część batalionu po przejściu kanałami krótko walczyła na Mokotowie w rejonie [[Królikarnia|Królikarni]], skąd 26 września przeszła kanałami do Śródmieścia<ref name=":0" />. |
|||
⚫ | W czasie powstania warszawskiego przez szeregi batalionu przeszło około 400 osób, z których zginęło 179 powstańców w tym 20 oficerów<ref name=":1" />. W jego składzie znajdowali się żołnierze [[27 Wołyńska Dywizja Piechoty|27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty]] i [[Cichociemni]]. W batalionie Czata 49 walczyli między innymi: [[Jan Bienias]], [[Cezary Nowodworski]] i [[Romuald Śreniawa Szypiowski]]. |
||
== Skład == |
== Skład == |
Wersja z 16:31, 1 sie 2019
Batalion Czata 49, Czata - batalion Armii Krajowej, należący do Zgrupowania Radosław.
W 1942 r. powstała Centrala Zaopatrzenia Terenu (CZT), z kryptonimem liczbowym KG AK: 49. Miała ona na celu zaopatrywanie Kedywów Okręgów AK na Kresach. Pierwszym dowódcą CZT był mjr/ppłk. cc. Henryk Krajewski "Trzaska", a od maja 1944 - mjr cc. Tadeusz Runge ps. Witold. Zastępcą dowódcy tego batalionu był Zygmunt Milewicz.
Batalion Czata 49 utworzono z personelu CZT, IV Oddziału KG AK, żołnierzy 27. Wołyńskiej DP AK, oraz Cichociemnych oczekujących w stolicy na przydziały.
Powstanie warszawskie
W Powstaniu warszawskim w 1944 roku batalion przeprowadził koncentrację swoich sił w rejonie ulicy Mareckiego, przedwojennego boiska Skry i na terenie Cmentarza ewangelickiego.
Wola i Muranów
Batalion 5 sierpnia przeprowadził nieudany atak w rejonie ulicy Płockiej. Następnie walczył w rejonie Karolkowej i Żytniej. 11 sierpnia przeszedł w rejon ruin Muranowa.
Stare Miasto
W dniu 17 sierpnia batalion wycofał się na Stare Miasto w rejon ulicy Franciszkańskiej i Mławskiej[1]. Następnie walczył w obronie szpitala św. Jana Bożego, w nieudanym ataku na Dworzec Gdański i w obronie PWPW[2]. W celu umożliwienia przebicia się do Śródmieścia innym oddziałom pod dowództwem Zbigniewa Ścibora-Rylskiego ps. "Motyl" 120 żołnierzy batalionu przeszło kanałami z Placu Krasińskich i wzięło udział w nieudanym ataku na Plac Bankowy, spod którego następnie powstańcy przeszli do Śródmieścia[3].
Solec (Powiśle)
Batalion następnie walczył na Solcu (tzw. Powiślu czerniakowskim) broniąc ulicy Rozbrat i Górnośląskiej, a od 13 września linii obronnej wzdłuż ulicy Zagórnej i Czerniakowskiej. Z Solca resztki batalionu ewakuowały się kanałami na Mokotów.
Mokotów
Potem część batalionu po przejściu kanałami krótko walczyła na Mokotowie w rejonie Królikarni, skąd 26 września przeszła kanałami do Śródmieścia[2].
W czasie powstania warszawskiego przez szeregi batalionu przeszło około 400 osób, z których zginęło 179 powstańców w tym 20 oficerów[3]. W jego składzie znajdowali się żołnierze 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty i Cichociemni. W batalionie Czata 49 walczyli między innymi: Jan Bienias, Cezary Nowodworski i Romuald Śreniawa Szypiowski.
Skład
- Okupacja (Okręgi: Wołyński, Nowogródzki, Poleski, Wileński)
- Start 1 (dow. Tadeusz Grzeszczyński)
- Start 2 (dow. Antoni Kończal, ps. "Zawisza")
- Start 3 (dow. Kazimierz Augustowski)
- Start 4 (dow. Jan Rogowski)
- Start 5 (dow. Franciszek Gramza)
- Powstanie warszawskie
- pluton Mieczyki z KN (dow. Mieczysław Kurzyna)
- kompania warszawska trzy plutony, w których skład wchodzili żołnierze 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK (dow. Zdzisław Zołociński, Marek Szymański i Zbigniew Ścibor-Rylski)
- 4 drużyny (dow. Franciszek Gramza, Józef Kaczmarek, Henryk Walewski, Jan Byczkowski)
- pluton Ruskiego (dow. Marian Czarnecki)
- oddział Zygmunta Jędrzejewskiego
- pododdział por. Zgody
- grupa kurierów
- służba sanitarna
Upamiętnienie
- U zbiegu ulic Słomińskiego i A. Dawidowskiego znajduje się skwer Batalionu AK „Czata 49” z kamieniem pamiątkowym.
Linki zewnętrzne
- B. Nowożycki, Batalion AK „Czata 49”, "histmag.org", 9 stycznia 2009.
- http://www.info-pc.home.pl/whatfor/baza/czata_49.htm
Bibliografia
- Bartosz Nowożycki, Batalion Armii Krajowej Czata 49 w Powstaniu Warszawskim, Wydawnictwo Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2009, ISBN 978-83-7399-304-4
- Bartosz Nowożycki, Czata 49 Relacje i wspomnienia żołnierzy batalionu Armii Krajowej w zasobie Archiwum Akt Nowych, 2011, ISBN 978-83-933-2041-7, EAN: 9788393320417
- ↑ Batalion AK „Czata 49” - Histmag.org [online], histmag.org [dostęp 2019-08-01] .
- ↑ a b Batalion AK „Czata 49” - Histmag.org [online], histmag.org [dostęp 2019-08-01] .
- ↑ a b CZATA 49 [online], www.info-pc.home.pl [dostęp 2019-08-01] .