Gelazjusz I: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: {{Władca-Papież}} 1 {{Papieże}}
ort.
Linia 64: Linia 64:


== Biografia ==
== Biografia ==
Pochodzący z Afryki sekretarz papieży [[Symplicjusz (papież)|Symplicjusza]] i [[Feliks III|Feliksa III]] urodził się w Rzymie{{r|Kelly}}. W obliczu trwającej [[schizma akacjańska|schizmy akacjańskiej]], a także narastających konfliktów ze Wschodem i szerzących się poglądów [[pelagianizm|pelagiańskich]] podjął wiele działań mających na celu pokonanie piętrzących się przed Kościołem trudności. Bronił wypracowanych przez [[Leon I (papież)|Leona I]] na [[Sobór chalcedoński|Soborze chalcedońskim]] formuł chrystologicznych{{r|Kelly}}. Łączyły go znakomite relacje z [[Teodoryk Wielki|Teodorykiem Wielkim]], następcą [[Odoaker]]a, do którego zwracał się m.in. z prośbą o pomoc dla ubogich{{r|Kelly}}.
Pochodzący z Afryki sekretarz papieży [[Symplicjusz (papież)|Symplicjusza]] i [[Feliks III|Feliksa III]] urodził się w Rzymie{{r|Kelly}}. W obliczu trwającej [[schizma akacjańska|schizmy akacjańskiej]], a także narastających konfliktów ze Wschodem i szerzących się poglądów [[pelagianizm|pelagiańskich]] podjął wiele działań mających na celu pokonanie piętrzących się przed Kościołem trudności. Bronił wypracowanych przez [[Leon I (papież)|Leona I]] na [[Sobór chalcedoński|Soborze chalcedońskim]] formuł chrystologicznych{{r|Kelly}}. Łączyły go znakomite relacje z [[Teodoryk Wielki|Teodorykiem Wielkim]], następcą [[Odoaker|Odoakra]], do którego zwracał się m.in. z prośbą o pomoc dla ubogich{{r|Kelly}}.


Sformułował [[dogmat]] o [[grzech pierworodny|grzechu pierworodnym]] i jako pierwszy tezę rozdziału władzy cesarskiej i papieskiej, która w późniejszych latach znalazła swoje rozwinięcie w ideach z okresu walki z cesarstwem. Wiele zarządzeń dyscyplinarnych Gelazjusza weszło na stałe do prawodawstwa kościelnego.
Sformułował [[dogmat]] o [[grzech pierworodny|grzechu pierworodnym]] i jako pierwszy tezę rozdziału władzy cesarskiej i papieskiej, która w późniejszych latach znalazła swoje rozwinięcie w ideach z okresu walki z cesarstwem. Wiele zarządzeń dyscyplinarnych Gelazjusza weszło na stałe do prawodawstwa kościelnego.

Wersja z 11:08, 31 sty 2015

Gelazjusz I
Święty Kościoła katolickiego
Papież
Ilustracja
Data urodzenia

ok. 410

Data śmierci

19 listopada 496

Miejsce pochówku

bazylika św. Piotra

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

1 marca 492

{{{rodzaj}}}
{{{imię}}}
{{{tytuły}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{podpis grafiki}}}]]
{{{podpis grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Czczony przez

{{{kościół}}}

Beatyfikacja

{{{data beatyfikacji}}}
{{{miejsce beatyfikacji}}}
przez {{{beatyfikujący}}}

Kanonizacja

{{{data kanonizacji}}}
{{{miejsce kanonizacji}}}
przez {{{kanonizujący}}}

Wspomnienie

{{{wspomnienie}}}

Atrybuty

{{{atrybuty}}}

Patron

{{{patron}}}

Szczególne miejsca kultu

{{{miejsce kultu}}}

[[Plik:{{{faksymile}}}|130x100px|alt=Faksymile|{{{opis faksymile}}}]]
{{{opis faksymile}}}

Gelazjusz I, (także Gelazy I; zm. 19 listopada 496) – święty Kościoła katolickiego, papież w okresie od 1 marca 492 do 19 listopada 496 roku[1].

Biografia

Pochodzący z Afryki sekretarz papieży Symplicjusza i Feliksa III urodził się w Rzymie[2]. W obliczu trwającej schizmy akacjańskiej, a także narastających konfliktów ze Wschodem i szerzących się poglądów pelagiańskich podjął wiele działań mających na celu pokonanie piętrzących się przed Kościołem trudności. Bronił wypracowanych przez Leona I na Soborze chalcedońskim formuł chrystologicznych[2]. Łączyły go znakomite relacje z Teodorykiem Wielkim, następcą Odoakra, do którego zwracał się m.in. z prośbą o pomoc dla ubogich[2].

Sformułował dogmat o grzechu pierworodnym i jako pierwszy tezę rozdziału władzy cesarskiej i papieskiej, która w późniejszych latach znalazła swoje rozwinięcie w ideach z okresu walki z cesarstwem. Wiele zarządzeń dyscyplinarnych Gelazjusza weszło na stałe do prawodawstwa kościelnego.

Okres pontyfikatu św. Gelazego nazywany jest okresem gelazjańskiego renesansu.

W 494 w liście do cesarza Bizancjum sformułował doktrynę dwuwładzy[1]. W tym samym roku, na synodzie ogłosił zasady kształcenia duchownych i podziału funduszy kościelnych[2]. Podczas swojego pontyfikatu zwalczał tendencje heterodoksyjne, a w szczególności arianizm, monofizytyzm. Wydał w tym celu też traktat De duobus naturis in Christo. Zwalczał także manicheizm, pelagianizm[3].

Błędnie[1] przypisuje mu się autorstwo Decretum Gelasianum – anonimowej kompilacji z początku VI w. zawierającej pięć części:

  • O Duchu Świętym i o imionach Chrystusa
  • O kanonie Pisma Świętego
  • O prymacie rzymskim i o siedzibach patriarszych
  • O uznawanych soborach powszechnych
  • O dziełach, które należy przyjąć

Dekret znany jest także pod nazwą Epistula decretalis de libris recipiendis et non recipiendis (Dekret o księgach, które należy przyjąć oraz odrzucić)[4][3].

Gelazjusz nie jest także autorem tzw. Sakramentariusza Gelazego[1].

Jego wspomnienie wymienione jest w Martyrologium Rzymskim 21 listopada[2].

Zobacz też

Szablon:Portal Szablon:Portal

Przypisy

Szablon:Przypisy-lista

Bibliografia


  1. a b c d Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Wollpert
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. a b c d e Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Kelly
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie GROSSI
    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Wydanie krytyczne Texte und
    BŁĄD PRZYPISÓW