Dyskusja portalu:Katowice/Artykuł miesiąca

Do 27.10.2020

Willa Uthemanna − willa znajdująca się w Katowicach w dzielnicy Giszowiec przy ulicy Pszczyńskiej na trasie Katowice-Tychy.

Willa została wybudowana w 1910 dla dyrektora kopalni "Giesche". Budowy doglądał osobiście dyrektor koncernu "Georg von Giesches Erben" Anton Uthemann. Została ona zaprojektowana przez Jerzego i Emila Zillmannów razem z osiedlem Giszowiec. Po drugiej wojnie światowej w willi mieściło się przedszkole. W dwa lata po oddaniu do eksploatacji kopalni "Staszic" funkcjonował tu Klub Górniczy. W latach 90. XX wieku budynek popadł całkowicie w ruinę i w 1996 został sprzedany firmie Węglokoks SA. Budynek willi Uthemanna został wyremontowany, a obok postawiono nowy budynek, w którym mieści się Getin Banku.

2014.11 - 2015.01

Kopalnia Węgla Kamiennego „Murcki” − znajduje się w Katowicach, w dzielnicy Kostuchna (pierwotnie w Murckach). Od 1769 do 1945 nosiła nazwę Emanuelssegen z przerwami w latach 1922-1936, gdy nazywała się Emanuel i 1937-1939 Książę Maria. W latach 1947-1948 przyłączona do kopalni Boże Dary. Od 1 stycznia 2010 kopalnia "Murcki" została połączona z KWK "Staszic" i otrzymała nazwę KWK "Murcki-Staszic".

Kopalnia należy do Katowickiego Holdingu Węglowego S.A. Przed połączeniem zatrudniała ok. 3 000 osób (najwyższe zatrudnienie ponad 6 500 osób) i wydobywała średnio rocznie ok. 10 500 ton węgla na dobę. Zasoby kopalni wynosiły łącznie około 800 000 tys. ton.

MacQtosh (dyskusja) 21:11, 5 sty 2015 (CET)

2014.07 - 2014.11

Załęska Hałda − dawniej południowo-zachodnia część Załęża, obecnie część dzielnic: Osiedle Witosa, Załęska Hałda-Brynów i Załęże, położona w zachodniej części Katowic, przy autostradzie A4.

Osada ta powstała w XVIII w. jako kolonia Załęża. Nazwa osady pochodzi prawdopodobnie od wysypiska powstałego w wyniku dawnego górnictwa rud żelaza na tym terenie. Od XIX w. Załęska Hałda ma charakter osady robotniczej i z biegiem czasu wybudowano kilka osiedli, w tym Osiedle Witosa. Obecnie Załęska Hałda ma głównie charakter mieszkaniowy i usługowy (głównie z branży motoryzacyjnej), a także stanowi ważny węzeł komunikacyjny Katowic.

2014.05 - 2014.07

Huta Baildon S.A. − huta żelaza, położona w Katowicach, w dzielnicach Dąb i Załęże.

Została założona w 1823 r. przez szkockiego inżyniera – Johna Baildona jako pudlingarnia. Z biegiem czasu hutę rozbudowano, stając się jednym z najnowocześniejszych zakładów hutniczych w Europie. Podczas II wojny światowej huta produkowała dla cełow zbrojeniowych, a po 1945 r. huta była dalej jednym z przodujących hut, uruchamiając nowe i rozbudowując stare wydziału. Od 2001 r. huta jest w stanie upadłości, a z niej wydzielono samodzielne spółki.

Artykuł miesiąca z kwietnia 2014

Stawy na Tysiącleciu (nazywane również Stawem Maroko) − użytek ekologiczny znajdujący się w Katowicach pomiędzy rzeką Rawą i dzielnicą Załęże a osiedlem Tysiąclecia.

Staw Maroko przez długi okres był Ośrodkiem Wodno-Rekreacyjnym Kleofas i funkcjonował pod taką nazwą aż do likwidacji kopalni Kleofas. Ośrodek składa się dwóch zbiorników, jednego większego i drugiego mniejszego oraz terenów przyległych (w tym trzcinowiska). Łączna powierzchnia użytku ekologicznego wynosi około 16 ha (powierzchnia stawu ponad 8 ha). Staw Maroko stanowi ostoję dla wielu gatunków zwierząt, zwłaszcza płazów jak np. kumak nizinny, traszki zwyczajne czy żaby jeziorkowe. Żyją tu także zaskrońce. W trzcinowisku mieszkają min. piżmaki, kokoszki wodne, łyski, kaczki krzyżówki.

Artykuł miesiąca z września 2011

Willa Grundmanna − istniejąca do lat siedemdziesiątych XX wieku willa w stylu klasycystycznym, należąca do Friedricha W. Grundmanna (inspiratora nadania Katowicom praw miejskich), zlokalizowana przy ul. Warszawskiej 20 w Katowicach.

Dwukondygnacyjna willa została wzniesiona w latach 1868–1869 według projektu C. Hausera, w stylu klasycystycznym, dla dyrektora huty Hermana Rosse. Otrzymała portyk podtrzymywany przez cztery posągi kariatyd, wieżę, pergolę i ogród zimowy. Obiekt zlokalizowano przy ówczesnej Friedrichstraße (obecnie ul. Warszawska), na rogu z dzisiejszą ulicą Bankową.

Artykuł miesiąca z lipca i sierpnia 2011

Kalwaria Panewnicka − zespół szeregu kaplic pasyjno-maryjnych usytuowanych w pobliży klasztoru oo. franciszkanów w Katowicach wraz z przyległym terenem parkowym.

Teren wielkości 8 ha, należący do franciszkanów z Prowincji Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny Zakonu Braci Mniejszych w Katowicach, ogrodzony jest murem z cegły. Na terenie kalwarii znajdują się, oprócz stacji Drogi Krzyżowej, kaplice różańcowe oraz najstarsze miejsce kultu na terenie sanktuarium − kopia Groty Lourdzkiej z 1905 − w której w okresie letnim odprawiane są msze święte i nabożeństwa maryjne. Pomiędzy poszczególnymi kaplicami znajdują się asfaltowe alejki. Przez Panewnicką Kalwarię przepływa rzeka Kłodnica, nad którą wybudowano cztery mostki. Kalwaria jest swego rodzaju atrakcją dendrologiczną, odznaczając się ciekawym drzewostanem. Na jej teren można dostać się przechodząc obok klasztoru (ul. Panewnicka) lub przez bramy od ulic Związkowej i Franciszkańskiej.

Lahcim ^{pytaj (?)} 09:16, 1 wrz 2011 (CEST)

Artykuł miesiąca z maja i czerwca 2011

Spodek – hala widowiskowo-sportowa w Katowicach przy alei Wojciecha Korfantego 35. Hala ta jest zarządzana przez Przedsiębiorstwo Widowiskowo-Sportowe "Spodek" i należy do miasta Katowic. Pierwotnie hala została wybudowana pod nazwą Wojewódzka Hala Widowiskowo-Sportowa w Katowicach, pod którą jest znana w literaturze architektonicznej, i pod którą to nazwą działała do 1997.

W 1959 Stowarzyszenie Architektów Polskich ogłosiło konkurs na wykonanie projektu wspomnianej hali. Zwycięzcą konkursu został zespół projektantów z Biura Studiów i Projektów Typowych Budownictwa Przemysłowego z Warszawy, reprezentowany przez architektów Macieja Gintowta i Macieja Krasińskiego. Wykonawcą konstrukcji był Andrzej Żórawski, wg projektu podobnie zawieszonego dachu warszawskiego Supersamu projektu Wacława Zalewskiego zrealizowanego w 1962. Po prezentacji projektu, decyzją ówczesnego wojewody, za wstawiennictwem Jerzego Ziętka została wyznaczona nowa lokalizacja w pobliżu ścisłego centrum, na miejscu dawnej hałdy hutniczej, na terenach klasyfikowanych ze względu na szkody górnicze w kategorii A2. Pierwsze prace konstrukcyjne rozpoczęły się w 1964. Wkrótce pracę nad konstrukcją przerwano na 18 miesięcy z powodu podejrzeń o błędy konstrukcyjne. Podejrzenia nie sprawdziły się. W 1969 był oddany pierwszy budynek – przylegające do Spodka lodowisko. Ostatecznie halę ukończono w 1971.

Artykuł miesiąca z marca i kwietnia 2011

Aleja Wojciecha Korfantego w Katowicach – jedna z arterii komunikacyjnych Katowic, biegnąca ze Śródmieścia w kierunku północnym. Jest bezpośrednim połączeniem drogowym centrum miasta z Siemianowicami Śląskimi. Znajdują się przy niej budynki użyteczności publicznej, powstałe głównie w czasach PRL. Nosi imię jednego z bohaterów Górnego Śląska − Wojciecha Korfantego.

Rozpoczyna swój bieg od Rynku i skrzyżowania z ulicą Teatralną. Następnie krzyżuje się z ulicą Stanisława Moniuszki oraz ulicą Piastowską. W rejonie ronda gen. Jerzego Ziętka krzyżuje się z aleją Walentego Roździeńskiego (droga krajowa nr 79, droga krajowa nr 86, S86, DTŚ) i ulicą Chorzowską (DK79, DTŚ). Dalej biegnie obok wieżowca DOKP, Spodka, Głównego Instytutu Górnictwa (pl. Gwarków, skrzyżowanie z ul. Misjonarzy Oblatów MN i ul. Katowicką). W rejonie Wełnowca krzyżuje się z ul. Konduktorską i ul. Gnieźnieńską (pl. Walentego Fojkisa). Kończy swój bieg przy skrzyżowaniu z ulicą Telewizyjną obok placu Alfreda, na granicy miasta z Siemianowicami Śląskimi.

Artykuł miesiąca z lutego 2011

Plac Klasztorny − plac w katowickiej dzielnicy Ligota-Panewniki, stanowiący część posesji klasztoru franciszkańskiego przy Bazylice św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Z placem sąsiaduje ulica Panewnicka. Plac został wytyczony przy okazji budowy zespołu kościelno-klasztornego oo. franciszkanów. W 1905 władze zakonne otrzymały pozwolenie na budowę panewnickiego klasztoru z ministerstwa w Berlinie. Powstająca budowla osiągnęłą stan surowy na wiosnę 1907. Teren przyklasztorny od strony Ligoty zniwelowano w 1909, w tym samym roku wykonano bitą drogę do klasztoru − dzisiejsza ulica Panewnicka (do 1922 i w czasie II wojny światowej Klosterstraße, tzn. Klasztorna).

Lahcim ^{pytaj (?)} 20:49, 3 mar 2011 (CET)

Artykuł miesiąca ze stycznia 2011

Budynek został zbudowany w latach 1925−1929 jako gmach Sejmu Śląskiego. Został poświęcony w 5 maja 1929 roku przez ks bpa Arkadiusza Lisieckiego i przekazany przez ówczesnego Prezydenta II RP Ignacego Mościckiego. Ostatnie prace wykończeniowe i wyposażeniowe zakończono w 1932. Koszt budowy gmachu wyniósł 12,5 mln złotych. W całości sfinansował ją Skarb Śląski.

W pierwszych latach po założeniu Muzeum Śląskiego, od roku 1929 do ukończenia budowy budynku wystawowego muzeum, ono również mieściło się w budynku sejmowym. W czasie II wojny światowej budynek był siedzibą gauleitera utworzonej w 1941 „Gau Oberschlesien“, w skład której wchodził Górny Śląsk i zachodnia Małopolska, z Katowicami jako stolicą. Obecnie w budynku Sejmu Śląskiego mieści się Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego, Śląski Urząd Wojewódzki oraz kilka innych urzędów np. Śląskie Kuratorium Oświaty.

Lahcim ^{pytaj (?)} 20:43, 2 lut 2011 (CET)

Artykuł miesiąca z grudnia 2010

Plac Wolności (do 1922 i w latach 1939−1945 Wilhelmsplatz) − plac usytuowany w centrum Katowic. Rozchodzą się z niego promieniście ulice: 3 Maja biegnąca w kierunku Rynku, Sokolska prowadząca w stronę Koszutki i Bogucic, Gliwicka biegnąca w stronę Załęża i dalej − Chorzowa, oraz krótkie ulice Jana Matejki i Sądowa. Już w pierwszym niemieckim planie zabudowy Katowic z 1865 ówczesny Wilhelmsplatz sytuowany był na głównej osi miejskiej, wyznaczanej dziś przez ul. 3 Maja − Rynek i ul. Warszawską. W pobliżu znajdował się już wówczas zbudowany w 1860 r. pierwszy kościół katolicki w Katowicach, a przy torach kolejowych wielki skład drewna firmy "Bracia Goldstein". W 1875 r. jego właściciele wybudowali tu swą miejską siedzibę - zwaną później Pałacem Goldsteinów. W 1882 r., budując w sąsiedztwie piękny budynek z ogrodem, przy placu ulokował swą siedzibę przeniesiony z Bytomia Górnośląski Związek Przemysłowców Górniczo-Hutniczych (niem. OberSchlesisches Berg- und Hüttenmännischer Verein).

Lahcim ^{pytaj (?)} 17:22, 1 sty 2011 (CET)

Artykuł miesiąca z listopada 2010

Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia powstała w 1935 r. w Warszawie jako Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia. Zespół utworzył i prowadził do 1939 r. Grzegorz Fitelberg. Po wojnie, w marcu 1945 r. orkiestra została reaktywowana w Katowicach przez Witolda Rowickiego. W roku 1947 dyrekcję artystyczną objął ponownie Grzegorz Fitelberg. Po jego śmierci w 1953 roku Zespołem kierowali kolejno Jan Krenz, Bohdan Wodiczko, Kazimierz Kord, Tadeusz Strugała, Jerzy Maksymiuk, Stanisław Wisłocki, Jacek Kaspszyk, Antoni Wit. We wrześniu 2000 r. dyrektorem naczelnym i programowym została Joanna Wnuk-Nazarowa. W latach 2001-2007 funkcję dyrektora artystycznego pełnił Gabriel Chmura, od stycznia 2009 stanowisko dyrektora muzycznego objął Jacek Kaspszyk a II dyrygentem został Michał Klauza. Tytuł pierwszego dyrygenta gościnnego NOSPR przyjął Stanisław Skrowaczewski, dyrygenta honorowego – Jan Krenz, opiekę artystyczną sprawuje Jerzy Semkow.

Lahcim ^{pytaj (?)} 13:37, 30 lis 2010 (CET)

Artykuł miesiąca z października 2010

Obroki powstały w XVIII wieku, kiedy to wybudowano tutaj załęski folwark i młyn. Po pewnym czasie Obroki stały się jedną z osad w Załężu. W 1924wraz z Załężem zostają przyłączone do Katowic. W czasie okresu PRL osiedle Kleofas, a później osiedle Obroki-Rewolucjonistów. Pozostałością osady górniczej są słynne familoki, zaś socjalizmu − bloki z wielkiej płyty.

Na terenie Obroków znajdowało się klika zakładów pracy m.in. nieistniejąca już KWK Kleofas i KAPIS (Katowickie Przedsiębiorstwo Instalacji Sanitarnych), także zlikwidowany. Na miejscu tych zakładów powstało kilka mniejszych zakładów m.in. wydawnictwo Crux (KWK Kleofas) , Milko (KAPIS). Na Obrokach znajduje się katowickie MPGK , a także GONAR (fabryka maszyn górniczych).

W tej części Katowic istnieją dawne zabudowania Kopalni Węgla Kamiennego Kleofas (ul. Obroki 77), będące świadectwem kultury materialnej. Do zabytkowych zabudowań należą: budynek dawnej straży pożarnej, budynek dawnej stajni, budynek dawnej stacji ratownictwa górniczego, budynek dawnej elektrowni, budynek ciepłowni, budynek nadszybia szybu "Fortuna" III, budynek maszynowni "Fortuna" I przedział zachód. Nadszybie wzniesiono w tradycyjnym stylu, z dwuspadowym dachem. Fundamenty i ściany są wykonane z cegieł, a cokoły − z kamienia ciosowego. W budynku znajdują się prostokątne stalowe okna, zwieńczone łukiem, z kamiennymi parapetami. Na elewacjach umiejscowiono architektoniczne detale ceglane. Cokół wykonano z kamienia ciosowego. Ryzality wykończono gzymsami ceglanymi.

Lahcim ^{pytaj (?)} 10:21, 2 lis 2010 (CET)

Artykuł miesiąca z września 2010

Ulica Chorzowska rozpoczyna swój bieg przy rondzie generała Jerzego Ziętka (skrzyżowanie alei Wojciecha Korfantego i alei Walentego Roździeńskiego. Następnie krzyżuje się z ulicą Sokolską. Przy skrzyżowaniu z ulicą Jana Nepomucena Stęślickiego i ulicą Friedricha Wilhelma Grundmanna (tzw. "obwodnica śródmiejska", rejon placu Alojzego Budnioka) znajduje się wyjazd z tunelu pod rondem (są to dwa tunele o długości 672 i 657 metrów, mające umożliwić swobodny ruch tranzytowy na osi zachód-wschód, łączące ul. Chorzowską i al. Walentego Roździeńskiego). Za wyjazdem droga biegnie obok ul. ks. Piotra Ściegiennego, ul. Johna Baildona, ul. Dębowej. Przed skrzyżowaniem z ul. Złotą i ul. Bracką (plac Atrakcji) zlokalizowany jest zjazd na trasę Nikodema i Józefa Renców. W tym miejscu ul. Chorzowska przestaje być częścią Drogowej Trasy Średnicowej (DTŚ) − drogi szybkiego ruchu mającej połączyć zachodnią i wschodnią część GOP-u.

Szosa z Katowic do Królewskiej Huty (dzisiejszy Chorzów) była dobrze ukształtowana już w pierwszej połowie XIX wieku; została wytyczona za dawnym stawem hutniczym huty "Marta". W 1870 spółka Kattowitz−Königshütter Chausee-Aktien Verein prowadziła prace nad ulepszeniem szosy. W 1897 wzdłuż drogi uruchomiono linię tramwajową do Królewskiej Huty. Kursował nią tramwaj parowy, a od 1907 tramwaj elektryczny, kursujący do Bytomia.

Lahcim ^{pytaj (?)} 13:42, 1 paź 2010 (CEST)

Artykuł miesiąca z sierpnia 2010

Ulica Bytkowska w Katowicach − jedna z historycznych i ważniejszych ulic w katowickiej dzielnicy Wełnowiec-Józefowiec. Swą nazwę wzięła od dzielnicy Siemianowic Śląskich − Bytkowa, do którego prowadzi. Ulica rozpoczyna swój bieg od skrzyżowania na granicy trzech miast: z ulicą Walerego Wróblewskiego (Siemianowice Śląskie), ulicą Siemianowicką (Chorzów) i ulicą Telewizyjną (Katowice). Następnie krzyżuje się z aleją Planetarium (dojazd do Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku w Chorzowie), aleją Targową (dojazd do hal Międzynarodowych Targów Katowickich), ulicą Stanisława Różanowicza, ulicą Józefowską i ulicą Bytomską. Kończy swój bieg przy skrzyżowaniu z ulicami prof. Jana Mikusińskiego i Agnieszki. W 2006 jedna z hal Międzynarodowych Targów Katowickich zawaliła się; zginęło w niej 65 osób. Była to największa tego typu katastrofa we współczesnych dziejach Polski.

Lahcim ^{pytaj (?)} 09:58, 31 sie 2010 (CEST)

Artykuł miesiąca z lipca 2010

W latach 1918−1939 w budynku na rogu ul. Armii Krajowej i ul. Kasztanowej swoją siedzibę miał areszt (przy remizie strażakiej). Remiza strażacka istniała w tym miejscu od XIX wieku, znajdowały się w niej konny wóz i strażacki sprzęt gaśniczy. W 1928 na rogu ul. Z. W. Jankego i ul. Armii Krajowej rozpoczęła funkcjonowanie pierwsza w Piotrowicach stacja benzynowa. W 1932 na rogu ul. A. Fredry i ul. Armii Krajowej Teodor Tomecki wzniósł budynek, którego parter przeznaczył na siedzibę Urzędu Pocztowego. Działa on w tym miejscu do dziś. Do 1949 przy ul. Armii Krajowej za cmentarzem w stronę Kostuchny wzniesiono czterdzieści dziewięć domków jednorodzinnych (tzw. "domki fińskie", od 1952 nazywano je Osiedlem Kostuchna). W 1954 doprowadzono do nich linię wodociągową. W latach siedemdziesiątych XX wieku przy ul. Armii Krajowej 61 zlokalizowano stację nadawczą, tzw. "radiowęzeł". W 1967 na skrzyżowaniu ul. Armii Krajowej i ul. Tadeusza Kościuszki uruchomiono sygnalizację świetlną.

Lahcim ^{pytaj (?)} 11:13, 9 sie 2010 (CEST)

Artykuł miesiąca z czerwca 2010

Ulica Janusza Korczaka w Katowicach − jedna z ulic w katowickiej dzielnicy Szopienice-Burowiec. Ulica łączy Burowiec i Roździeń z kolonią Borki. Rozpoczyna swój bieg przy ulicy Obrońców Westerplatte. Następnie krzyżuje się z ulicami Siewną i Wandy. Kończy swój bieg przy skrzyżowaniu z ulicą Borki.

Przy ulicy Janusza Korczaka znajduje się zabytkowa secesyjna wieża wodna z 1912; została wpisana wraz z działką nr 1246/31 do rejestru zabytków 29 października 1990 (nr rej.: 14182/90, nr hip. 3−144 Roździeń). Wieża została uwieczniona w filmie Kazimierza Kutza Sól ziemi czarnej.

Przy ul. Janusza Korczka 11 znajduje się zabytkowa Szkoła Podstawowa nr 45 imienia Kornela Makuszyńskiego. Pierwotnie pierwsza szkoła filialna została otwarta 1 września 1873; w latach 1898−1900 wybudowano budynek przy ul. Siewnej, w 1908 − przy ul. J. Korczka. W 1969 dobudowano salę gimnastyczną. W 1960 szkole nadano numer 45; do 1996 nosiła imię Janka Krasickiego. W 2001 nastąpiło tąpnięcie, spowodowane szkodami górniczymi. Ściany i fundamenty budynków szkoły oraz innych zabudowań mieszkalnych przy ul. J. Korczaka popękały. W latach 2009−2010 prowadzony był remont i rozbudowa szkoły. Dwa budynki szkolne (jeden z nich dawniej służył przedszkolu) zostały połączone przewiązką, dobudowano salę gimnastyczną i nowe sale lekcyjne (inwestycja wyniosła 5 130 510, 94 zł).

Lahcim ^{pytaj (?)} 15:02, 1 lip 2010 (CEST)

Artykuł miesiąca z maja 2010

Ulica Feliksa Bocheńskiego w Katowicach (dawniej Danziger Straße) - jedna z ważniejszych miejskich arterii komunikacyjnych, łącząca Drogową Trasę Średnicową z autostradą A4. Biegnie przez dzielnice: Załęże, Osiedle Witosa i Załęską Hałdę. Swą nazwę wzięła od osoby dra Feliksa Bocheńskiego - prezesa Sądu Apelacyjnego w Katowicach. Ulica posiada przebieg południkowy. Rozpoczyna swój bieg od skrzyżowania z ul. Gliwicką i ul. Bracką (węzeł komunikacyjny wraz z DTŚ), obok placu J. Londzina. Następnie biegnie pod linią kolejową Wrocław - Kraków (znajduje się tu pamiątkowa tablica ku czci rozstrzelanego przez nazistów T. Patalonga), krzyżuje się z ul. Józefa Pukowca, za nim swoją siedzibę ma Zakład Targowisk Miejskich. Kończy swój bieg za Węzłem Witosa z autostradą A4 na Załęskiej Hałdzie.

Lahcim ^{pytaj (?)} 16:36, 3 cze 2010 (CEST)

Artykuł miesiąca z kwietnia 2010

W sumie w Silesia City Center jest około 250 sklepów, trzynaście sal kinowych (Cinema City), centrum rozrywkowe Fun City (z salonem gier, dyskoteką, bilardem i kręglami), banki oraz restauracje. Na dachu mieści się ogród. Znajduje się tu także parking na 3000 samochodów, częściowo podziemny (czerwony i niebieski), dwa strzeżone, a także bezpłatny parking dla rowerzystów. We wnętrzu na jednym z tzw. placów (Plac Tropikalny) znajduje się fontanna, w której woda z jednej z dysz wyrzucana jest na wysokość ok. 13 metrów. Centrum jest podzielone na 13 alei, nazwanych od miast Śląska i Zagłębia, i 8 placów tematycznych, pełniących funkcję miejsc odpoczynku i spotkań. Sklepy znajdują się wokół tzw. placów lub wzdłuż korytarzy – alei, których łączna długość wynosi ponad 1 km.

Lahcim ^{pytaj (?)} 09:50, 30 kwi 2010 (CEST)

Artykuł miesiąca z marca 2010

Giszowiec otaczają dwa ważne szlaki komunikacyjne: droga krajowa nr 86 oraz autostrada A4. Zabudowania stanowią w przeważającej części budynki wielokondygnacyjne z wielkiej płyty, wybudowane w latach 1960-1990. Obok blokowisk można spotkać zabytkowe domki, przeważnie jedno- i dwurodzinne, stanowiące niegdyś zwarte osiedle górnicze. Dzielnica została zaprojektowana na początku XX wieku jako wiejskie osiedle robotnicze i charakteryzuje się dużą ilością terenów zielonych.

Od 29 września 1997 jest statutową dzielnicą w zespole dzielnic wschodnich i stanowi 17 jednostkę pomocniczą miasta Katowic. Dla wyboru Rady Miasta dzielnica należy do okręgu nr 2 (Dąbrówka Mała, Szopienice, Burowiec, Janów, Nikiszowiec, Giszowiec). W latach 2006-2010 przedstawicielami tego okręgu w radzie są: Adam Depta, Jerzy Forajter, Dariusz Łyczko, Adam Warzecha, Ryszard Willner-Paster. Nazwa dzielnicy Giszowiec pochodzi od nazwiska Jerzego Giesche i jest spolszczoną wersją niemieckiej nazwy Gieschewald (Las Gieschego). Została nadana osiedlu przez koncern górniczo-hutniczy "Georg von Giesches Erben" (pol. "Spadkobiercy Gieschego").

Lahcim ^{pytaj (?)} 20:39, 31 mar 2010 (CEST)

Artykuł miesiąca z lutego 2010

Historia Muzeum Śląskiego w Katowicach rozpoczęła się w 1924 roku, kiedy powołano Towarzystwo Muzeum Ziemi Śląskiej. Jego zadaniem było gromadzenie pamiątek kultury materialnej i duchowej wytworzonych na Śląsku. Formalnie, ustawą Sejmu Śląskiego, Muzeum Śląskie powołano 23 stycznia 1929 roku. Zabytki były wówczas eksponowane w gmachu Urzędu Wojewódzkiego i Sejmu Śląskiego. W 1933 roku podjęto decyzję o budowie nowego budynku muzeum. Rozpisany konkurs nie przyniósł spodziewanych rezultatów i ostatecznie Wydział Komunikacyjno-Budowlany Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego zlecił wykonanie projektu katowickiemu architektowi Karolowi Schayerowi. Budowę rozpoczęto w 1936 roku, a w sierpniu 1939 roku prowadzono już roboty wykończeniowe i przygotowywano się do otwarcia nowego gmachu muzeum. Budynek wzniesiony według projektu Karola Schayera był jednym z najnowocześniejszych tego typu obiektów w Europie. Posiadał windy osobowe i towarowe, ruchome schody, korzystne oświetlenie, świetliki w salach ekspozycji malarstwa, centralne ogrzewanie funkcjonujące za pomocą radiatorów umieszczonych w suficie i równomiernie ogrzewających pomieszczenia (system cristall), a także klimatyzację wytwarzającą ciśnienie wyższe od atmosferycznego, co zapobiegało przedostawaniu się pyłu przez okna i drzwi.

Lahcim ^{pytaj (?)} 17:52, 6 mar 2010 (CET)