Ferencvárosi TC (piłka nożna)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ferencvárosi TC
Ilustracja
Pełna nazwa

Ferencvárosi Torna Club

Przydomek

Fradi
Zöld Sasok (Zielone Orły)
Zöld-Fehérek (Zielono-Biali)

Maskotka

Zielony Orzeł

Barwy

         
zielono-białe

Data założenia

3 maja 1899 (klub)
3 grudnia 1900 (sekcja piłkarska)

Debiut w najwyższej lidze

21 kwietnia 1901
FTC – MUE 3:5[1]

Liga

Nemzeti Bajnokság I

Państwo

 Węgry

Komitat

 Budapeszt

Siedziba

Budapeszt

Adres

Üllői út 129, 1091 Budapeszt

Stadion

Groupama Aréna

Sponsor techniczny

Nike

Prezes

Gábor Kubatov

Trener

Dejan Stanković

Asystent trenera

Csaba Máté, Mirasłau Ramaszczanka

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Strona internetowa

Ferencvárosi Torna Club (Ferencvárosi TC, FTC, Ferencváros) – węgierski klub piłkarski, sekcja Ferencvárosi TC, z siedzibą w Budapeszcie, w IX. dzielnicy – Ferencváros. Uczestniczy w rozgrywkach Nemzeti Bajnokság I. Jest to najbardziej utytułowany węgierski klub piłkarski.

Symbole klubowe[edytuj | edytuj kod]

Herb i barwy[edytuj | edytuj kod]

Tradycyjne barwy klubowe, biało-zielone odnoszą się do heraldycznych barw dzielnicy Ferencváros. W historii tylko przez kilka lat piłkarze FTC grali w barwach biało-czerwonych. W klubowym herbie zawiera się dziewięć pasów, z których zielonych jest pięć, zaś białych cztery. Liczba pasów odnosi się do numeru dzielnicy Ferencváros w budapeszteńskim podziale administracyjnym.

Maskotka[edytuj | edytuj kod]

Maskotką klubu jest Green Eagle (Zielony Orzeł). Przed meczami maskotka zawsze pojawia się na murawie i dopinguje zespół wraz z widzami.

Motto[edytuj | edytuj kod]

Erkölcs, Erő, EgyetértésMoralność, Siła, Zgoda

Dzielnica[edytuj | edytuj kod]

Dzielnica Ferencváros do połowy XIX wieku była niezależnym miastem, włączonym później w granice administracyjne Budapesztu. Nazwę Ferencváros tłumaczy się na polski jako Miasto Franciszka (ewentualnie Franciszkogród). Nie jest to nazwa przypadkowa, gdyż została nadana na cześć głowy państwa – apostolskiego króla Franciszka Józefa. Duża część mieszkańców Ferencvárosu była w drugiej połowie XIX wieku pochodzenia niemieckiego. Ferencváros po niemiecku to Franzstadt, stąd miejscowych Niemców nazywano zdrobniale „Fradi”. Jako że klub ma niemieckie korzenie, nazwa ta przylgnęła i do reprezentujących ją sportowców – w tym piłkarzy. Z czasem jej pierwsze znaczenie zanikło, a słowo to przetrwało dzięki piłkarzom.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Chronologia nazw[edytuj | edytuj kod]

  • 1899: Ferenczvárosi Torna-Club
  • 1926: Ferencvárosi Football Club
  • 1944: Ferencvárosi Torna Club
  • 1949: Élelmiszeripari Dolgozók Országos Szakszervezete (ÉDOSz) Sport Egyesület (SE)
  • 1951: Budapesti Kinizsi SK
  • 1956: Ferencvárosi Torna Club

Początek[edytuj | edytuj kod]

Ferencvárosi TC zostały założony przez młodych i starszych mieszkańców dziewiątej dzielnicy Budapesztu, spośród zdecydowany odsetek stanowili Niemcy bądź Węgrzy niemieckiego pochodzenia, 3 maja 1899 roku[2]. Pierwszym prezesem klubu został mianowany prawnik z Ferencvárosu, Ferenc Springer.

Pierwsze klubowe boisko powstało w dziewiątej dzielnicy w tym samym roku przy Soroksári út.

Sekcja piłki nożnej została powołana do życia 3 grudnia 1900 roku. Dwa miesiące później zespół rozegrał swój pierwszy mecz. Przeciwnikiem była drużyna Budapesti Torna Club. Jako że mecz nie został zgłoszony do Węgierskiego Związku Piłkarskiego, nie uważa się go za pierwszy oficjalny mecz klubu. Pierwsze oficjalne spotkanie zostało rozegrane 21 kwietnia 1901 roku. Mecz przeciwko Műegyetemi AFC zakończył się porażką Ferencvárosi TC 3-5. Pierwszą bramkę dla zespołu strzelił Gáspár Borbás. Pierwszy punkt został zdobyty w zremisowanym 2-2 spotkaniu z Műegyetemi AFC. Pierwsze zwycięstwo klub zanotował 16 czerwca 1901 roku w wygranym 5-1 meczu z Budapesti SC. Swój pierwszy mecz z zespołem spoza Węgier klub rozegrał 24 marca 1901 roku. W meczu przeciwko Vienna Cricket and Football-Club padł wynik 9-0 na korzyść austriackiego zespołu. W rewanżu, rozegranym 5 maja 1901 roku Węgrzy wygrali 5-0, co było pierwszą wygraną na arenie międzynarodowej. W meczu tym na strojach graczy FTC po raz pierwszy pojawił się emaliowany zielono-biały emblemat klubowy. W 1902 roku FTC w meczu przeciwko zespołowi Oxfordu doznał najwyższej porażki w dotychczasowej historii 0-16. W 1903 roku FTC zdobył pierwszy tytuł mistrzowski w rozgrywkach krajowych. W 1905 roku klub zdobył swoje drugie mistrzostwo. W pierwszej dekadzie XX wieku FTC mistrzostwo zdobył pięciokrotnie. W 1909 roku klub zdobył Challenge Cup. Był to jedyny w historii tych rozgrywek przypadek, gdy trofeum zdobył klub spoza Wiednia. 12 lutego 1911 roku dokonano uroczystego otwarcia stadionu przy Üllői út 129. Pierwszego gola na nowym stadionie zdobył Imre Schlosser. W 1912 roku FTC zagrał pierwszy mecz w Anglii przeciwko zespołowi Woking F.C. W tym samym roku w meczu przeciwko budapeszteńskiemu zespołowi III. Kerületi TVE, wygranym przez FTC 11-3 Imre Schlosser strzelił 8 bramek, co do tej pory jest rekordem klubowym. Rok 1914 jest uznawany za jeden z tragiczniejszych w historii klubu. Wielu zawodników zostało wcielonych do wojska i poległo w I wojnie światowej.

Lata 20 XX w.[edytuj | edytuj kod]

Lata 20 XX wieku nie były pomyślnym okresem w historii klubu. Lokalny rywal, MTK zdobył Mistrzostwo Węgier 10 razy. W sezonie 1924/25 FTC przegrał z MTK 2-14, co jest najwyższą porażką ligową w historii klubu. W sezonie 1925/26 FTC odzyskał tytuł mistrzowski, a tytuł obronił w dwóch kolejnych sezonach. W tym okresie zreformowana została liga – z amatorskiej stała się profesjonalna. W 1928 roku FTC świętował zdobycie dubletu – mistrzostwa i Pucharu Węgier. Dodatkowo zespół zdobył Puchar Mitropa, pokonując w finałowym dwumeczu SK Rapid Wiedeń 10-6. Było to pierwsze trofeum międzynarodowe zdobyte przez klub. FTC uczestniczył także w meczach towarzyskich w Ameryce Południowej. W trakcie tournée Węgrzy pokonali dwukrotnych mistrzów olimpijskich, Urugwajczyków 3-2.

Lata 30. i 40. XX w.[edytuj | edytuj kod]

W latach 30. XX w. FTC zdobył mistrzostwo czterokrotnie (w sezonach 31/32, 33/34, 37/38 i 39/40) zaś Puchar Węgier dwukrotnie – w roku 1933 i 1935. W sezonie 1931/32 zespół wygrał wszystkie 22 mecze ligowe sezonu, co do tej pory jest niepobitym przez żaden inny zespół osiągnięciem. W 1933 roku FTC został uznany przez francuski magazyn L’Auto za siódmy najlepszy zespół Europy. W 1937 roku zespół ponownie sięgnął po Puchar Mitropa, w finale rozegranym w Budapeszcie wygrał z S.S. Lazio 4-2. W latach 40 XX w. klub dwukrotnie świętował wygranie ligi – w sezonie 1940/41 oraz 1948/49, zaś zdobycie krajowego Pucharu trzykrotnie – w latach 1942, 1943 i 1944. W 1940 roku FTC został pierwszym węgierskim zespołem, który poleciał do Stanów Zjednoczonych. W sezonie 1940/41 zespół zdobył ponad 100 goli w rozgrywkach. Lata 40 XX w. to jednak także silna ingerencja władz państwowych w klub. Wobec postępującej faszyzacji Węgier od 1939 roku coraz większe represje dotykały budapeszteńskie kluby powiązane z mniejszością żydowską na Węgrzech (MTK) i popierane przez lewicowe ruchy robotnicze (Vasas). Jednocześnie FTC został „drużyną władzy”. Popularność klubu wśród rdzennych mieszkańców Węgier oraz częściowo niemieckie pochodzenie, rządzący krajem Strzałokrzyżowcy chcieli wykorzystać do polepszenia własnego wizerunku. FTC stał się klubem najbardziej prawicowym spośród wszystkich węgierskich zespołów, zyskując przy tym sympatię ludności popierającej ruchy faszystowskie. Rządy faszystów w klubie zakończyły się wraz z zajęciem Budapesztu przez wojska sowieckie. 31 października 1948 roku FTC rozegrał tysięczny mecz w lidze węgierskiej. W 1947 roku FTC jako pierwszy zespół z Węgier wyjechał na tournée do Meksyku, gdzie rozegrał 6 spotkań z czołowymi meksykańskimi zespołami[3]. Po sezonie 1948/49 klub świętował 50. rocznicę powstania z kolejnym mistrzostwem Węgier. W tym samym sezonie zespół zdobył 140 bramek w 30 meczach z czego 59 zdobył Ferenc Deák. Po 1949 roku w węgierskim sporcie zaczęto wprowadzać metody sprawdzone w Związku Radzieckim. Władze państwowe wymusiły zmiany nazw i stworzenie z nich klubów podległych resortom państwowym. 16 lutego 1949 doszło do połączenia FTC z ÉMOSz SC. W wyniku fuzji klub dostał się pod zarządzanie resortu odpowiedzialnego za produkcję żywności. Szybko zmieniono nazwę klubu i przez dwa lata Ferencvárosi TC występował jako ÉDOSz SE (skrót od Élelmiszeripari Dolgozók Országos Szakszervezete Sport Egyesület, co tłumaczy się jako Klub Sportowy Krajowego Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Spożywczego).

Trudne lata 50 XX w.[edytuj | edytuj kod]

W latach 50 XX w. zespół ani razu nie zdobył mistrzostwa Węgier. Jedynym trofeum był Puchar Węgier w roku 1958 oraz jedno drugie miejsce i trzy trzecie miejsca w lidze. Brak znaczących osiągnięć w rozgrywkach krajowych był efektem działań Węgierskiego Związku Piłkarskiego już latem 1949 roku. Wówczas, wobec nacisków Gusztáva Sebesa do Honvédu trafili Sándor Kocsis i László Budai, nieco później Zoltán Czibor. Ferenc Deak i bramkarz Géza Henni musieli odejść z FTC do milicyjnej wówczas budapeszteńskiej Dózsy. W 1951 roku klubowi kolejny raz zmieniono nazwę, do czego przyczyniła się komunistyczna polityka stalinizmu na Węgrzech. Aż do roku 1956 nosił nazwę Budapesti Kinizsi Sport Egyesület (Kinizsi to nazwisko legendarnego dowódcy wojsk węgierskich, Pála Kinizsiego. Zasłużył się pokonaniem wojsk tureckich w bitwie na Chlebowym Polu), zaś barwy zostały zmienione na biało-czerwone. Wobec coraz głośniejszych protestów Węgrów i ogólnego niezadowolenia z panującego ustroju, których kulminacją było powstanie 1956 roku władze państwowe wydały zgodę, by klub powrócił do własnej nazwy i do historycznych barw. Sezonu 1956 nie dokończono i nie wyłoniono mistrza. Jednak zmiana układu sił w państwie i „odwilż” polityczna, zmieniła też nieco układ sił w lidze i samym FTC. W 1958 roku po raz pierwszy w historii transmitowano w telewizji na żywo ligowy mecz piłkarski na Węgrzech. W spotkaniu tym FTC wygrał z Honvédem 3-1.

Lata 60. XX w. – złota dekada[edytuj | edytuj kod]

Lata 60. XX w. to powrót na szczyt węgierskiego piłkarstwa. Już w 1962 roku klub pokazał się w rozgrywkach międzynarodowych. W Pucharze Miast Targowych Węgrzy doszli do półfinału, w którym ulegli zespołowi Dinama Zagrzeb. W następnym roku udział w europejskich pucharach FTC zakończył w rundzie kwalifikacyjnej Pucharu Europy po porażce z Galatasaray SK. W 1963 roku FTC odzyskał tytuł mistrzowski na Węgrzech. Do końca lat 60. klub powtarzał to osiągnięcie także w sezonie 1964, 1967 i 1968. W 1963 roku zespół opuścił na 10 lat obiekt przy Üllői út, przenosząc się na Népstadion.

Historyczny był zwłaszcza rok 1964/65. Wtedy to FTC zdobył Puchar Miast Targowych, co jest największym osiągnięciem jakiegokolwiek węgierskiego zespołu w historii. Po pokonaniu Spartaka Brno, Wiener SC, AS Romy, Athleticu Bilbao i Manchesteru United w finale Węgrzy zmierzyli się z Juventusem. Jedyną bramkę finałowego spotkania zdobył w 74. minucie meczu Máté Fenyvesi. Rok później FTC doszedł do ćwierćfinału Pucharu Europy, gdzie przegrał z Interem Mediolan. W 1968 roku węgierski zespół po raz kolejny zagrał w finale Pucharu Miast Targowych, przegrywając jednak w dwumeczu z Leeds United 0-1. Jednak dobra grą w FTC doceniony został w 1967 roku Flórián Albert, który otrzymał Złotą Piłkę. Albert był najbardziej utytułowanym graczem od powstania klubu. Zdobył 255 bramek w 351 meczach ligowych od 1958 do 1974.

Lata 70 XX w.[edytuj | edytuj kod]

W latach 70 XX w. tytuł mistrzowski FTC zdobył tylko raz, w 1976 roku. Znacznie lepiej radził sobie w Pucharze krajowym, który zdobył czterokrotnie (w 1972, 1974, 1976 i 1978 roku). W Europie Węgrzy doszli do półfinału Pucharu UEFA w sezonie 1971/72, przegrywając w nim z Wolverhampton Wanderers F.C. 3-4 i do finału Pucharu Zdobywców Pucharów w sezonie 1974/75, w którym przegrał z Dynamem Kijów 0-3. 17 marca 1974 roku swój ostatni mecz w karierze klubowej rozegrał Flórián Albert. 19 maja tego samego roku piłkarze FTC powrócili na gruntownie przebudowany stadion przy Üllői út. W ostatnich latach głośno mówiło się o powtarzających się pod koniec lat 60. i na początku 70. przypadkach sprzedawania spotkań przez graczy FTC, jednak nie miało to wpływu na ewentualne odebranie zdobytych w tym okresie tytułów[4].

Ostatnie dwie dekady XX w.[edytuj | edytuj kod]

W latach 80 XX w. FTC mistrzem Węgier był tylko raz, w sezonie 1980/81. Za strzelienie w tym sezonie 30 goli Tibor Nyilasi otrzymał Złotego Buta, i tytuł drugiego najlepszego strzelca lig europejskich. Dekada ta przyniosła zespołowi najwyższe zwycięstwo w meczach sparingowych: 30-1 z austriackim klubem Gutenbrunn ASV. W sezonie 1984/85 zespół zajął najgorsze w historii, 13. miejsce w lidze. Przemiany ustrojowe, jakie nastały na Węgrzech na przełomie lat 80 XX w. i 90 XX w. dotknęły także piłki nożnej w tym kraju. Mniej klubów mogło liczyć na wsparcie nowych władz, zaś większą rolę zaczęli odgrywać prywatni sponsorzy. Gdy trenerem zespołu został Tibor Nyilasi FTC zdobył mistrzostwo Węgier w 1992 i trzykrotnie zdobył Puchar Węgier. Po Nyilasim, trenerem został Dezső Novák, z którym zespół dwukrotnie był mistrzem Węgier (w 1995 i 1996 roku). Novák osiągnął z FTC także sukces na arenie międzynarodowej, wprowadzając jako pierwszy węgierski klub FTC do fazy grupowej Ligi Mistrzów w 1995 roku. Węgrzy w grupie zagrali z Grasshoppers FC, Ajaxem Amsterdam i Realem Madryt. Z jedną wygraną i remisem nad Szwajcarami, dwoma porażkami z Holendrami i remisem oraz porażką z Hiszpanami, FTC nie zakwalifikował się do dalszych rozgrywek. W następnym sezonie FTC ponownie zdobył mistrzostwo.

XXI wiek[edytuj | edytuj kod]

W 2001 roku zespół po raz kolejny sięga po mistrzostwo kraju. W kolejnych latach, mimo coraz większych problemów finansowych, zespół konsekwentnie zajmuje pozycje w pierwszej trójce ligi. W 2004 roku po raz 28. w historii okazali się być najlepszym zespołem w lidze. Dodatkowo w 2003 i 2004 roku zdobyli Puchar Węgier (odpowiednio 19. i 20. raz w historii klubu). W sezonie 2004/2005 FTC awansował do fazy grupowej Pucharu UEFA. Węgrzy okazali się jednak słabsi od przeciwników grupowych: Feyenoordu Rotterdam, Schalke 04 Gelsenkirchen oraz FC Basel i odpadli z dalszej rywalizacji.

W lipcu 2006 roku klub w efekcie problemów finansowych (Łącznie długi klubu wynosziły około 10 milionów dolarów) nie otrzymał pozwolenia na grę w węgierskiej ekstraklasie i po raz pierwszy w swojej historii musiał zagrać w NB II. Klub zakwestionował legalność tego posunięcia w sądzie i wygrał sprawę. W wyroku stwierdzono, że decyzja Węgierskiego Związku Piłkarskiego była sprzeczna z prawem. Ostatecznie udało się osiągnąć kompromis pomiędzy klubem i Związkiem. W sezonie 2006/07 FTC miał szansę powrócić do ekstraklasy, ale przegrał w decydujących meczach z klubem z Nyíregyháza. Pomimo inwestycji w klasowych zawodników, w tym byłych gwiazd klubu, w sezonie 2007/08 w dalszym ciągu nie udało się osiągnąć awansu. Tym razem lepsze okazały się zespoły z Kecskemét i Szolnok. Dopiero w sezonie 2008/09 FTC zapewnił sobie awans do NB I.

W 2008 roku właściciel angielskiego klubu piłkarskiego Sheffield United, Kevin McCabe wygrał przetarg na zakup klubu. Jego węgierska firma zapłaciła za należące do klubu nieruchomości w centrum Budapesztu około 16,5 miliona dolarów. Dzięki umowie z McCabem, klub stopniowo zaczął wychodzić z zadłużenia. Brytyjczyk zobowiązał się również zmodernizować stadion i dostosować go do wymogów UEFA.

Pierwszy po powrocie do węgierskiej ekstraklasy sezon zakończył się 7. miejscem. W sezonie 2010/2011 FTC zajął trzecie miejsce w lidze i po kilkuletniej przerwie zapewnił sobie awans do rozgrywek Ligi Europy. Natomiast kolejny sezon był jednym z najbardziej nieudanych w historii klubu, gdyż FTC zajęło dopiero 11. miejsce. W sezonie 2012/2013 klub spisywał się lepiej zajmując na koniec sezonu 5. miejsce.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Krajowe[edytuj | edytuj kod]

1. miejsce Gold medal with cup.svg 2. miejsce 3. miejsce
NB I (34 razy): 1903, 1905, 1906/07, 1908/09, 1909/10, 1910/11, 1911/12, 1912/13, 1925/26, 1926/27, 1927/28, 1931/32, 1933/34, 1937/38, 1939/40, 1940/41, 1948/49, 1962/63, 1964, 1967, 1968, 1975/76, 1980/81, 1991/92, 1994/95, 1995/96, 2000/01, 2003/2004, 2015/16, 2018/19, 2019/20, 2020/21, 2021/22, 2022/23 (36 razy): 1902, 1904, 1907/08, 1913/14, 1917/18, 1918/19, 1921/22, 1923/24, 1924/25, 1928/29, 1929/30, 1934/35, 1936/37, 1938/39, 1943/44, 1945 wiosna, 1949/50, 1959/60, 1965, 1966, 1970 wiosna, 1970/71, 1972/73, 1973/74, 1978/79, 1981/82, 1982/83, 1988/89, 1990/91, 1997/98, 1998/99, 2001/02, 2002/03, 2004/05, 2014/15, 2017/18 (21 razy): 1901, 1919/20, 1920/21, 1922/23, 1930/31, 1932/33, 1935/36, 1942/43, 1947/48, 1954, 1955, 1957/58, 1961/62, 1963 jesień, 1969, 1974/75, 1976/77, 1989/90, 1992/93, 2010/11, 2013/14
Puchar Węgier (24 razy): 1912/13, 1921/22, 1926/27, 1927/28, 1932/33, 1934/35, 1941/42, 1942/43, 1943/44, 1955/58, 1971/72, 1973/74, 1975/76, 1977/78, 1990/91, 1992/93, 1993/94, 1994/95, 2002/03, 2003/04, 2014/15, 2015/16, 2016/17, 2021/22 (9 razy): 1911/12, 1930/31, 1931/32, 1966, 1976/77, 1978/79, 1985/86, 1988/89, 2004/05
Superpuchar Węgier (6 razy): 1993, 1994, 1995, 2004, 2015, 2016 1992, 2003
  • W lidze: 1901-2005/06, 2009/10-

Poszczególne sezony[edytuj | edytuj kod]

Wyniki ze wszystkich sezonów Ferencvárosi TC

Międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

Ferencváros w Europie[edytuj | edytuj kod]

Stroje[edytuj | edytuj kod]

lata 70.
1985 dom
1992/93 dom
1997/98 dom
2001/02 dom
2001/02 wyjazd
2002/03 dom
2002/03 wyjazd
2003/04 dom
2003/04 wyjazd
2004-06 dom
2004-06 wyjazd
2006/07 dom
2006/07 wyjazd
2007/08 dom
2007/08 wyjazd
2008/09 dom
2008/09 wyjazd
2008/09 trzeci
2009-11 dom
2009-11 wyjazd
2009-11 trzeci
2011/12 dom
2011/12 wyjazd
2014/15 dom
2014/15 wyjazd
2017/18 dom
2016-18 wyjazd

Zawodnicy i sztab szkoleniowy[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Ferencvárosi TC.
 Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy Ferencvárosi TC.

Obecny skład[edytuj | edytuj kod]

Stan na 26 lipca 2023[16][17]
Nr Poz. Piłkarz
1 BR Węgry Ádám Varga
3 OB Maroko Samy Mmaee
4 OB Holandia Mats Knoester
5 PO Bośnia i Hercegowina Muhamed Bešić
7 PO Tunezja Mohamed Ali Ben Romdhane
8 NA Maroko Ryan Mmaee
10 NA Norwegia Tokmac Nguen
11 NA Ghana Owusu Kwabena
13 PO Nigeria Anderson Esiti
14 PO Bośnia i Hercegowina Amer Gojak
15 PO Izrael Mohammad Abu Fani
16 PO Norwegia Kristoffer Zachariassen
17 OB Bośnia i Hercegowina Eldar Ćivić
18 PO Węgry Dávid Sigér (wicekapitan)
19 NA Węgry Barnabás Varga
20 NA Mali Adama Traoré
21 OB Węgry Endre Botka
Nr Poz. Piłkarz
22 OB Surinam Myenty Abena
23 OB Węgry Lóránd Pászka
24 NA Nigeria Tosin Kehindea
25 PO Łotwa Cebrail Makreckis
27 OB Francja Ibrahim Cissé
28 NA Argentyna Carlos Auzqui
29 BR Węgry Gergő Szécsi
30 PO Argentyna Péter Baráth
31 OB Stany Zjednoczone Henry Wingo
50 NA Brazylia Marquinhos
52 NA Dania Nikolai Baden Frederiksen (wyp. z Vitesse)
68 NA Węgry Ádám Halmai
72 NA Serbia Aleksandar Pešić
76 PO Węgry Krisztián Lisztes
77 NA Węgry Damir Redzic
90 BR Węgry Dénes Dibusz (kapitan)
99 PO Ekwador Cristian Ramírez

Piłkarze na wypożyczeniu[edytuj | edytuj kod]

Nr Poz. Piłkarz
NA Chorwacja Roko Baturina (wyp. do NK Mariboru do 30 czerwca 2024)
PO Węgry Máté Katona (wyp. do Kecskeméti TE do 30 czerwca 2023)
Nr Poz. Piłkarz
NA Węgry Regő Szánthó (wyp. do DAC-u Dunajská Streda do 30 czerwca 2024)

Sztab szkoleniowy[edytuj | edytuj kod]

Skład aktualny na 12 lipca 2018[18].
Funkcja Imię i Nazwisko Kraj
menedżer Stanisław Czerczesow Rosja
asystent trenera Csaba Máté Węgry
asystent trenera Mirasłau Ramaszczanka Białoruś
trener bramkarzy Tamás Balogh Węgry
trener bramkarzy Gintaras Stauce Litwa
trener przygotowania fizycznego Péter Bali Węgry
trener przygotowania fizycznego Paulino Granero Hiszpania
trener przygotowania fizycznego Władimir Panikow Rosja
lekarz klubowy Gergely Pánics Węgry
fizjoterapeuta Gábor Lipcsei Węgry
masażysta László Demény Węgry
masażysta Gábor Lipcsei Węgry
kierownik techniczny Ferenc Haáz Węgry
menedżer drużyny Antal Kökény Węgry

Numery zastrzeżone[edytuj | edytuj kod]

Nr Poz. Piłkarz
2 OB Węgry Tibor Simon – grał w latach 1985–1999, zamordowany w Budapeszcie w 2002 roku
12 kibice – numer zastrzeżono w 2007 roku

Użytkowane obiekty[edytuj | edytuj kod]

Soroksári út[edytuj | edytuj kod]

Stadion przy Soroksári út, zwany także Medicor-pálya znajduje się w IX dzielnicy Budapesztu. Obiekt został otwarty w 1899 roku, a Ferencvárosi TC występował na nim w latach 1900–1911.

FTC Stadion[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Üllői úti stadion.

W 1911 roku FTC przeniosło się na nowy stadion przy Üllői út 129. Pojemność nowego stadionu była ogromna, gdyż wynosiła aż 37 070 miejsc (w latach 1927–1947 było to nawet 40 tysięcy miejsc). Piłkarze grali na boisku o wymiarach 116 metrów na 65 metrów, jeszcze bez oświetlenia. To właśnie na FTC Stadion „Fradi” przetrwali przemiany zachodzące w klubie w latach 50. Warte podkreślenia jest też to, iż na FTC Stadion swoje mecze ligowe rozgrywały czasem inne budapeszteńskie zespoły.

Üllői út – Albert Flórián Stadion[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Albert Flórián Stadion.

Nowy stadion przy ulicy Üllői został oddany do użytku w 1974 roku. Pierwsze spotkanie na tym stadionie „Fradi” rozegrali 19 maja 1974 roku z Vasasem Budapeszt (mecz zakończył się remisem 4:4). Ligowa pojemność tego stadionu wynosiła 18 100 widzów, jednak na mecze europejskich pucharów liczba widzów była ograniczana do 16 855. Rekordową widownię zanotowano 12 września 1981 roku. Tego dnia, podczas meczu FTC-Bp. Honvéd na trybunach zasiadły 32 tysiące widzów.

Charakterystycznymi elementami stadionu były cztery betonowe pylony z oświetleniem oraz frontowy budynek klubowy. Stadion dysponował także dużą tablicą świetlną oraz oświetleniem dostosowanym do relacji telewizyjnych. Stadion nie posiadał bieżni lekkoatletycznej.

Na trybunach, okalających boisko, znajdowały się krzesełka w barwach klubowych. Z czterech trybun tylko trybuna główna (od ulicy Üllői) posiadała pełne zadaszenie. Częściowe zadaszenie znajdowało się nad trybuną wschodnią. Przed trybuną główną znajdował się pomnik F. Springera – współzałożyciela klubu. Obok stadionu głównego znajdowało się kilka pełnowymiarowych boisk treningowych.

Płyta boiska miała wymiary 105 × 68 m.

Stadion im. Ferenca Puskása[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Stadion im. Ferenca Puskása.

FTC w swojej historii wielokrotnie mecze w roli gospodarza rozgrywał na stadionie będącym stadionem narodowym – Népstadion, który obecnie nosi imię Ferenca Puskása.

Po raz pierwszy „Fradi” na Népstadion zagrali w 1964 roku, gdy rozpoczął się remont obiektu przy Üllői út i grali na nim aż do lata 1975 roku. W późniejszych latach drużyna występowała na Népstadion okazjonalnie w ramach rozgrywek europejskich oraz Pucharu Węgier. Po raz kolejny zespół powrócił na ten stadion w 2013 roku, gdy rozpoczęła się kolejna gruntowna przebudowa Albert Flórián Stadion.

Groupama Aréna[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Groupama Aréna.

Od kwietnia 2014 roku FTC mecze domowe rozgrywa na najnowocześniejszym stadionie na Węgrzech – Groupama Aréna, który postawiono w miejscu Albert Flórián Stadion.

Lista trenerów[edytuj | edytuj kod]

 
Trener Kraj Lata
István Tóth-Potya Węgry 1926–30
Zoltán Blum Węgry 1930–37
Sándor Bródy Węgry 1937
József Sándor Węgry 1937
Emil Rauchmaul Węgry 1937–38
György Hlavay Węgry 1938–39
Lajos Dimény Węgry 1939–42
István Tóth-Potya Węgry 1943
Alfréd Schaffer Węgry 1943–44
Pál Szabó Węgry 1945
István Mike Węgry lata 40.
Gábor Urbancsik Węgry 1945–1946
Lajos Dimény Węgry 1946–47
Zoltán Opata Węgry 1947
Antal Lyka Węgry 1948–50
Miklós Vadas Węgry 1950
Gábor Urbancsik Węgry 1951
Ferenc Deák Węgry 1952
Károly Sós Węgry 1953–56
Árpád Csanádi Węgry 1957
 
Trener Kraj Lata
Sándor Tátrai Węgry 1958–61
József Mészáros Węgry 1961–65
Oszkár Vilezsál Węgry 1965
Sándor Tátrai Węgry 1966
Károly Lakat Węgry 1967–69
Géza Kalocsay Węgry 1970
Jenő Dalnoki Węgry 1970
Ferenc Csanádi Węgry 1970–73
Dezső Novák Węgry 1973
Jenő Dalnoki Węgry 1973–78
Zoltán Friedmanszky Węgry 1978–80
Dezső Novák Węgry 1980–83
Géza Vincze Węgry 1984–85
Jenő Dalnoki Węgry 1985–87
Gyula Rákosi Węgry 1987–90
Tibor Nyilasi Węgry 1990–94
Dezső Novák Węgry 1994–96
József Mucha Węgry 1996
Zoltán Varga Węgry 1996–97
Tibor Nyilasi Węgry 1997–98
 
Trener Kraj Lata
József Mucha Węgry 1999
Marijan Vlak Chorwacja 1999
Stanko Poklepović Chorwacja 1999–2000
János Csank Węgry 2000–01
József Garami Węgry 2002–03
Attila Pintér Węgry 2004
Csaba László Węgry 2004–05
Imre Gellei Węgry 2005–2007
Zoran Kuntić Serbia 2007
János Csank Węgry 2007–2008
Bobby Davison Anglia 2008–09
Craig Short Anglia 2009–10
László Prukner Węgry 2010–11
Tamás Nagy Węgry 2011
Lajos Détári Węgry 2011–12
Ricardo Moniz Holandia 2012–13
Thomas Doll Niemcy 2013–18
Serhij Rebrow Ukraina 2018–21
Peter Stöger Austria 2021
Stanisław Czerczesow Rosja od 2021

Sponsorzy[edytuj | edytuj kod]

Główni sponsorzy[edytuj | edytuj kod]

Lista głównych sponsorów zespołu w poszczególnych sezonach[19].

Sezony Sponsor Branża
1983/84-1986/87 Márka przemysł spożywczy
1987/88-1989/90 Pepsi przemysł spożywczy
1990/91 Hargita Kft
1993/94-1994/95 West przemysł tytoniowy
1995/96-1997/98 Symphonia przemysł tytoniowy
1999/2000-2000/01 AVIS wypożyczalnia samochodów
2001/02 Arany Ászok browar
2002/03-2003/04 Westel telefonia komórkowa, przejęta 3 maja 2004 roku przez T-Mobile
2004/05-2006/07 T-Mobile (Magyar Telekom) telefonia komórkowa
2007/08 Interwetten zakłady bukmacherskie
2008/09 Orangeways przewozy autokarowe
2009/10 Unibet zakłady bukmacherskie
2010/11 Fantastic League platforma zakładów bukmacherskich
2011/12-2013/14 Groupama Garancia Biztosító finanse i bankowość
2015 Fő Taxi budapeszteńska korporacja taksówkowa
2015- T-Mobile (Magyar Telekom) telefonia komórkowa

Partner techniczny[edytuj | edytuj kod]

Sezony Partner techniczny
1970-1992/93 Adidas
1993/94-1994/95 Umbro
1995/96-2002/03 Adidas
2003/04- Nike

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Az 1901. évi bajnoki szezon mérkőzései. tempofradi.hu. [dostęp 2009-07-18]. (węg.).
  2. Hungary – Foundation Dates of Clubs.
  3. Ferenc Puskas QEPD [Archive] – BigSoccer.
  4. Porachunki u bratanków – Archiwum tygodnika POLITYKA.
  5. Po rozegraniu ośmiu serii spotkań rozgrywki zakończyły się, zaś wyniki tych rozgrywek nie są obecnie uznawane za oficjalne.
  6. a b c W latach 1914–1916 z powodu działań wojennych nie rozgrywano oficjalnych rozgrywek ligowych. W tych latach miały jednak miejsce nieoficjalne rozgrywki ligowe. Wyniki tych rozgrywek nie są obecnie uznawane przy zliczaniu tytułów mistrzowskich.
  7. Rozgrywek Hadikupa (Puchar Wojska) nie udało się dokończyć.
  8. Liga stała się zawodową i przyjęła nazwę Professzionális bajnokság. Do rozgrywek przystąpiły zespoły spoza Budapesztu.
  9. Liga zmieniła nazwę z Professzionális bajnokság na Nemzeti Bajnokság (NB).
  10. Liga zmieniła nazwę z Nemzeti Bajnokság (NB) na Budapesti Bajnokság. W rozgrywkach występowały tylko zespoły z Budapesztu.
  11. Liga zmieniła nazwę z Budapesti Bajnokság na Országos Bajnokság. Zmienił się także system rozgrywek.
  12. Powrócono do nazwy Nemzeti Bajnokság I (NB I) i jednoetapowego systemu rozgrywek.
  13. Sezon nie został rozegrany w pełni z powodu wybuchu Powstania Węgierskiego.
  14. Liga zmieniła nazwę z Nemzeti Bajnokság I (NB I) na Professzionális Nemzeti Bajnokság.
  15. Powrócono do nazwy Nemzeti Bajnokság I (NB I).
  16. Játékoskeret. Fradi.hu. [dostęp 2021-08-26]. (węg.).
  17. Ferencvárosi TC, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [online] [dostęp 2022-07-26].
  18. Szakmai stáb, fradi.hu (węg.).
  19. Dotyczy autonomicznej sekcji piłki nożnej; Fradi: Volt 0, de volt 250 millió is – ennyit ért a mez. pepsifoci.hu. [dostęp 2011-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lipca 2011)]. (węg.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]