Zamek w Świrzu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m →top: porządki z Szablon:Galeria |
drobne merytoryczne |
||
Linia 47: | Linia 47: | ||
|Plik:SwirzZamekFragment.JPG |Zamek, fragment elewacji |
|Plik:SwirzZamekFragment.JPG |Zamek, fragment elewacji |
||
}} |
}} |
||
'''Zamek w [[Świrz]]u''' – wznieśli w [[XV wiek]]u Świrscy<ref name=Lwow>{{cytuj książkę | autor =Tokarski J., | tytuł =Lwów i okolice | wydawca = Wyd. Pascal | miejsce = Bielsko-Biała | rok =2007|strony = 317 | isbn = 978-83-7304-776-1}}</ref> |
'''Zamek w [[Świrz]]u''' – wznieśli w [[XV wiek]]u Świrscy herbu [[Szaława]] z [[Romanów (rejon przemyślański)|Romanowa]]<ref name=Lwow>{{cytuj książkę | autor =Tokarski J., | tytuł =Lwów i okolice | wydawca = Wyd. Pascal | miejsce = Bielsko-Biała | rok =2007|strony = 317 | isbn = 978-83-7304-776-1}}</ref> <ref>K. Niesiecki - Herbarz Polski, tom VIII, s. 584-587</ref>. W 1427 roku na zamku przebywał król [[Władysław II Jagiełło|Władysław Jagiełło]]. |
||
W [[1648]] r. podczas [[Powstanie Chmielnickiego|Powstania Chmielnickiego]] warownię zdobyli [[Kozacy]]. W 1649 roku zginął w [[Bitwa pod Zborowem|bitwie pod Zborowem]] ostatni z rodu rotmistrz Paweł Świrski, w związku z czym zamek przeszedł w ręce kasztelana halickiego i chorążego podolskiego [[Aleksander Cetner|Aleksandra Cetnera]] herbu [[Przerowa (herb szlachecki)|Przerowa]]<ref name="Aftanazy">{{cytuj książkę|nazwisko=[[Roman Aftanazy]]|tytuł=[[Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej]] . Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska'', T. 7, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione, Zakład Narodowy im. Ossolińskich|data=1995|miejsce=Wrocław, Warszawa|strony=577-584|ISBN=83-04-03701-7 całość, ISBN 83-04-04229-0 t. 7}}</ref>. Nowy właściciel rozbudował zamek. W [[1672]] r. zamek zdobyli [[Turcy]], jednak powtórne ich oblężenie w 1675 roku było dla nich niepomyślne, bo wzmocniona warownia się obroniła. W latach 20. XIX wieku właścicielami przestała być rodzina Cetnerów i zamek często zmieniał właścicieli. Na początku XX wieku zamek kupiła Irena z Wolańskich Pinińska, która następnie wyszła za generała [[Robert Lamezan-Salins|Roberta Lamezana-Salinsa]], i gruntowanie go odnowiła. Zamek udostępniono też zwiedzającym. Podczas I Wojny światowej zamek został spalony przez wycofujących się [[Rosjanie|Rosjan]] w [[1914]] r. i następnie niszczał jako ruina bez sklepień i dachów. Gruntowną odbudowę przeprowadził gen. Lamezan-Salins w latach 1920-1926. Córka generała wyszła za mąż za [[Tadeusz Komorowski|Tadeusza Bór Komorowskiego]] herbu [[Korczak (herb szlachecki)|Korczak]], który zamieszkał w zamku w 1930 roku. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] zamek ponownie zdewastowano. Po 1945 roku mieściła się w nim szkoła traktorzystów i internat dla uczniów. |
|||
W [[1975]] r. obiekt poddano pracom remontowo-konserwatorskim<ref name="Lwow" />. |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
Wersja z 13:33, 8 lis 2016
Zamek, front | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ budynku |
zamek |
Architekt |
Paweł Grodziski |
Inwestor |
Świrscy |
Ukończenie budowy | |
Ważniejsze przebudowy | |
Zniszczono | |
Pierwszy właściciel |
Świrscy |
Kolejni właściciele |
Aleksander Cetner, Tadeusz Komorowski |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Ukrainy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} |
Zamek w Świrzu – wznieśli w XV wieku Świrscy herbu Szaława z Romanowa[1] [2]. W 1427 roku na zamku przebywał król Władysław Jagiełło.
W 1648 r. podczas Powstania Chmielnickiego warownię zdobyli Kozacy. W 1649 roku zginął w bitwie pod Zborowem ostatni z rodu rotmistrz Paweł Świrski, w związku z czym zamek przeszedł w ręce kasztelana halickiego i chorążego podolskiego Aleksandra Cetnera herbu Przerowa[3]. Nowy właściciel rozbudował zamek. W 1672 r. zamek zdobyli Turcy, jednak powtórne ich oblężenie w 1675 roku było dla nich niepomyślne, bo wzmocniona warownia się obroniła. W latach 20. XIX wieku właścicielami przestała być rodzina Cetnerów i zamek często zmieniał właścicieli. Na początku XX wieku zamek kupiła Irena z Wolańskich Pinińska, która następnie wyszła za generała Roberta Lamezana-Salinsa, i gruntowanie go odnowiła. Zamek udostępniono też zwiedzającym. Podczas I Wojny światowej zamek został spalony przez wycofujących się Rosjan w 1914 r. i następnie niszczał jako ruina bez sklepień i dachów. Gruntowną odbudowę przeprowadził gen. Lamezan-Salins w latach 1920-1926. Córka generała wyszła za mąż za Tadeusza Bór Komorowskiego herbu Korczak, który zamieszkał w zamku w 1930 roku. W czasie II wojny światowej zamek ponownie zdewastowano. Po 1945 roku mieściła się w nim szkoła traktorzystów i internat dla uczniów.
W 1975 r. obiekt poddano pracom remontowo-konserwatorskim[1].
- ↑ a b Tokarski J.,: Lwów i okolice. Bielsko-Biała: Wyd. Pascal, 2007, s. 317. ISBN 978-83-7304-776-1.
- ↑ K. Niesiecki - Herbarz Polski, tom VIII, s. 584-587
- ↑ Roman Aftanazy: Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej . Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, T. 7, wyd. 2 przejrzane i uzupełnione, Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wrocław, Warszawa: 1995, s. 577-584.
Bibliografia
- Tokarski Jacek, Lwów i okolice, Wyd. Pascal, Bielsko-Biała 2007, ISBN 978-83-7304-776-1, s. 317-318.