155 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
155 Dywizja Piechoty
155. Infanterie-Division
ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

OKH

Skład

patrz tekst

155 Dywizja Piechoty (niem. 155. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja piechoty z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu z 11 lutego 1945 roku, poza falą mobilizacyjną w Bolonii przez V Okręg Wojskowy. Jednostka powstała na bazie 155 Dywizji Szkoleniowej utworzonej 2 listopada 1944 r. i szkolącej rekrutów oraz służby tyłowe w północnych Włoszech w Belluno, Weronie i Treviso[1].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • Struktura organizacyjna w lutym 1945 roku:

1227., 1228. i 1229. pułk grenadierów, 155. pułk artylerii, 155. batalion pionierów, 155. batalion fizylierów, 155. oddział łączności.

Dowódca dywizji[edytuj | edytuj kod]

  • Generalmajor Georg Zwade 11 II 1945 – 8 V 1945;

Szlak bojowy[edytuj | edytuj kod]

Dywizja walczyła w ostatnich miesiącach wojny nad Padem, dostała się do niewoli pod Belluno[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Mitcham jr. 2009 ↓, s. 204.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0
  • Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.