383 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
383 Dywizja Piechoty
383. Infanterie-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

26 stycznia 1942

Rozformowanie

1944

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

OKH

Skład

patrz tekst

383 Dywizja Piechoty (niem. 383. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na poligonie w Orzyszu na mocy rozkazu z 26 stycznia 1942, w 18. fali mobilizacyjnej w I Okręgu Wojskowym.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • Struktura organizacyjna w styczniu 1942 roku:

551., 552. i 553. pułk piechoty, 383. pułk artylerii, 383. batalion pionierów, 383. oddział przeciwpancerny, 383. oddział łączności;

  • Struktura organizacyjna w czerwcu 1944 roku:

551., 552. i 553. pułk grenadierów, 383. pułk artylerii, 383. batalion pionierów, 383. oddział przeciwpancerny, 383. oddział łączności, 383. polowy batalion zapasowy;

Dowódcy[edytuj | edytuj kod]

  • Generalleutnant Johann Haarde 26 I 1942 – 20 II 1942;
  • Generalmajor Eberhard von Fabrice 20 II 1942 – 27 IX 1942;
  • Generalleutnant Friedrich – Wilhelm John 27 IX 1942 – 1 VII 1943;
  • Generalmajor Edmund Hoffmeister 1 VII 1943 – 20 VI 1944;
  • Generalleutnant Adolf Hamann 20 VI 1944 - 28 VI 1944

Szlak bojowy[edytuj | edytuj kod]

Dywizja walczyła na froncie wschodnim w latach 1942-44 ramach Grupy Armii Południe, Grupy Armii B i Grupy Armii Środek. Została rozbita pod Bobrujskiem ok. 28 czerwca 1945 r. (Operacja Bagration).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;