110 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

110 Dywizja Piechoty

110. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1940 Lüneburg
Rozformowanie	1944
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	XXXIX Korpus Pancerny

110 Dywizja Piechoty (niem. 110. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu z 10 grudnia 1940, w 12. fali mobilizacyjnej w rejonie Lüneburga w X Okręgu Wojskowym.

Szlak bojowy

Dywizja walczyła w ramach Grupy Armii „Środek” w latach 1941-44 na froncie wschodnim.

W 1942 Polacy stanowili 12% żołnierzy dywizji.

Brała udział w bitwach o Wilno, Smoleńsk, Wiaźmę i Klin. Podczas odwrotu poniosła ciężkie straty pod Briańskiem i została ostatecznie całkowicie rozbita latem 1944 pod Bobrujskiem, gdzie do niewoli dostał się jej ostatni dowódca, generał Eberhard von Kurowski. Dywizję rozwiązano 3 sierpnia 1944 i nigdy nie odbudowano.

Struktura organizacyjna

• Struktura organizacyjna w grudniu 1940:

252., 254. i 255. pułk piechoty, 120. pułk artylerii, 110. batalion pionierów, 110. oddział rozpoznawczy, 110. oddział przeciwpancerny, 110. oddział łączności, 110. polowy batalion zapasowy;

• Struktura organizacyjna w listopadzie 1943:

321. grupa dywizyjna (589. i 590. grupa pułkowa), 254. (I./252. i II./254. pułk grenadierów) i 255. pułk grenadierów, 120. pułk artylerii, 110. batalion pionierów, 110. dywizyjny batalion fizylierów, 110. oddział przeciwpancerny, 110. oddział łączności, 110. polowy batalion zapasowy.

Dowódcy dywizji

• Generalleutnant Ernst Seifert 10 XII 1940 – 24 II 1942;
• Generalleutnant Martin Gilbert 24 II 1942 – 1 VI 1943;
• Generalleutnant Eberhard von Kurowski 1 VI 1943 – 25 IX 1943;
• Generalleutnant Albrecht Wüstenhagen 25 IX 1943 – 1 XII 1943;
• Generalleutnant Eberhard von Kurowski 1 XII 1943 – 11 V 1944;
• Generalmajor Gustav Gihr 11 V 1944 – 15 V 1944;
• Generalleutnant Eberhard von Kurowski 15 V 1944 – VI 1944

Bibliografia

• Chris Bishop: Niemiecka piechota w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11-428-9.
• Buchner Alex, Ostfront 1944. Tscherkassy, Tarnopol, Krim, Witebsk, Bobrujsk, Brody, Jassy, Kischinew, b.m.w 2003, ISBN 3-89555-101-5.
• Carell Paul, Operacja "Barbarossa", Warszawa 2000, ISBN 83-11-09199-4.
• PaulP. Carell PaulP., Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, KazimierzK. Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110 .brak strony (książka)
• Grossmann Horst, Rshew. Eckpfeiler der Ostfront, Friedberg b.r.w; ISBN 3-7909-0126-1.
• Haupt Werner, Sturm auf Moskau 1941. Der Angriff. Die Schlacht. Der Ruckschlag, Friedberg b.d.w, ISBN 978-3-89555-372-1.
• Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russia 1941-1945, b.m.w 1998, ISBN 0-7643-0266-3.
• Kurowski Franz, Die Heeresgruppe Mitte. 28 deutschen Sommeroffensive 1944 Witebsk - Bobruisk - Minsk, b.m.w i b.d.w, ISBN 978-3-89555-412-4.
• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol., Bonn 2003, ISBN 3-8289-0525-0.