715 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
715 Dywizja Piechoty
715. Infanterie-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1941

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

715 Dywizja Piechoty (niem. 715. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana w Baden-Baden na mocy rozkazu z 8 maja 1941, w 15. fali mobilizacyjnej w V Okręgu Wojskowym.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • Struktura organizacyjna w maju 1941:

725. i 735. pułk piechoty, 671. oddział artylerii, 715. kompania pionierów, 715. kompania łączności;

  • Struktura organizacyjna w listopadzie 1942:

725. i 735. pułk grenadierów, 671. oddział artylerii, 715. kompania pionierów, 715. kompania przeciwpancerna, 715. kompania łączności;

  • Struktura organizacyjna w lutym 1945:

725., 735. i 774. pułk grenadierów, 671. pułk artylerii, 715. batalion pionierów, 715. batalion fizylierów, 715. oddział przeciwpancerny, 715. oddział łączności;

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

  • Generalmajor Ernst Wening 3 V 1941 – 15 VII 1942;
  • Geneneralleutnant Kurt Hoffmann 15 VII 1942 – 5 I 1944;
  • Generalmajor Hans – George Hildebrandt 5 I 1944 – 1 VII 1944;
  • Generalmajor Hans von Rohr 1 VII 1944 – 18 IX 1944;
  • Generalmajor Hans – Joachim Ehlert 18 IX 1944 – 30 IX 1944;
  • Generalmajor Hans von Rohr 30 IX 1944 – 2 V 1945;

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;