242 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
242 Dywizja Piechoty
242. Infanterie-Division
ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

9 lipca 1943

Rozformowanie

26 sierpnia 1944

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Formacja

Wermacht

Rodzaj wojsk

piechota

242 Dywizja Piechoty (niem. 242. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na poligonie Groß-Born Borne Sulinowo na mocy rozkazu z 9 lipca 1943, poza falą mobilizacyjną w III Okręgu Wojskowym.

W sierpniu 1943 dywizję przetransportowano do Liègew Belgii, gdzie pełniła zadania okupacyjne. We wrześniu przekazała 919 pułk grenadierów do 709 Dywizji Piechoty i została przeniesiona do południowej Francji na wybrzeże Morza Śródziemnego. Tam otrzymała 765 pułk grenadierów z 376 Dywizji Piechoty a w kwietniu 1944 dodatkowo trzy bataliony wschodnie. Gdy 15 sierpnia 1944 rozpoczęła się Operacja Dragoon (alianckie lądowanie w południowej Francji), dowództwo Grupy Armii A poświęciło 242 Dywizję Piechoty pozostawiając ją w Tulonie. Resztki jednostki poddały się 26 sierpnia 1944 r[1].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • Struktura organizacyjna w lipcu 1943 roku:

917., 918. i 919. pułk grenadierów, 242. pułk artylerii, 242. batalion pionierów, 242. oddział łączności;

  • Struktura organizacyjna we wrześniu 1943 roku:

917. i 918. pułk grenadierów, 242. pułk artylerii, 242. batalion pionierów, 242. oddział łączności;

  • Struktura organizacyjna w listopadzie 1943 roku:

917., 918. i 765. pułk grenadierów, 242. pułk artylerii, 242. batalion pionierów, 242. oddział łączności;

  • Struktura organizacyjna w kwietniu 1944 roku:

917., 918. i 765. pułk grenadierów, 242. pułk artylerii, 242. batalion pionierów, 242. oddział łączności, 242. polowy batalion zapasowy;

Dowódca dywizji[edytuj | edytuj kod]

  • Generalleutnant Johannes Bäßler 20 VII 1943 – 26 VIII 1944;

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mitcham jr. 2009 ↓, s. 282–283.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
  • Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.