31 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

31 Dywizja Piechoty

31. Infanterie-Division
31. Volks-Grenadier-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1936 Brunszwik
Rozformowanie	1945
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	XXXIX Korpus Pancerny

31 Dywizja Piechoty (niem. 30. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, brała udział w agresji na Polskę i Francję oraz ataku na Związek Radziecki.

Sformowanie i szlak bojowy

Sformowana na mocy rozkazu 1 października 1936, miejsce stacjonowania sztabu Brunszwik. Stacjonowała w XI Okręgu Wojskowym. 21 lipca 1944 r. została przemianowana na 31 Dywizję Grenadierów, a 9 października 1944 r. kolejny raz zmieniono jej nazwę na 31 Dywizję Grenadierów Ludowych.

Dywizja walczyła w Polsce i Francji. Wzięła udział w inwazji na ZSRR w ramach Grupy Armii Środek, podchodząc jesienią 1941 r. pod Moskwę. W 1943 walczyła pod Kurskiem i następnie brała udział w operacjach odwrotowych. W czerwcu 1944 r. została doszczętnie rozbita a jej dowódca Wilhelm Ochsner dostał się do niewoli.

Dywizję odbudowano z niedobitków, ozdrowieńców oraz znajdującej się w stadium formowania 550 Dywizji Grenadierów. Jednostka zmieniła nazwę na 31 Dywizja Grenadierów, a nieco później na 31 Dywizja Grenadierów Ludowych. Na front powróciła we wrześniu 1944 r. w ramach Grupy Armii Północ. Walczyła m.in. w Kurlandii, a szlak bojowy zakończyła odcięta na Półwyspie Helskim w maju 1945 r.

Dowódcy dywizji

• gen.por. Herbert Fischer 1 X 1936 – 1 IV 1937;
• gen. mjr/gen. por. Rudolf Kämpfe 1 X 1936 – 1 V 1941;
• gen. mjr Kurt Kalmukoff 2 V 1941 – 13 VIII 1941;
• gen. mjr Gerhard Berthold 15 VIII 1941 – 21 I 1942;
• gen. mjr/gen. por. Friedrich Hoßbach 21 I 1942 – 28 II 1942;
• gen. mjr Gerhard Berthold 28 II 1942 – 14 IV 1942;
• gen.por. Kurt Pflieger 16 IV 1942 – 1 IV 1943;
• gen.por. Hermann Flörke 1 IV 1943 – 16 V 1943;
• gen. mjr/gen. por. Friedrich Hoßbach 16 V 1943 – 2 VIII 1943;
• gen.por. Wilhelm Ochsner VIII 1943 – VI 1944;
• gen. mjr Ernst König VI 1944 – 1 VII 1944;
• gen. mjr Hans-Joachim von Stolzmann 1 VII 1944 – V 1945;
• płk Mangold V 1945

Struktura organizacyjna

Skład w sierpniu 1939

• 12 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, III batalionu, 13 kompanii dział, 14 kompanii przeciwpancernej oraz rezerwowego batalionu – Halberstadt, I batalionu i rezerwowego batalionu – Blankenburg, II batalionu – Quedlinburg;
• 17 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I, II batalion oraz rezerwowego batalionu – Brunszwig, III batalionu – Gloslar;
• 82 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I, II batalionu oraz II rezerwowego batalionu – Getynga, III batalionu – Northeim, I rezerwowego batalionu – Osterode;
• 31 pułk artylerii: miejsce postoju sztabu, I i II dywizjonu – Halberstadt, III dywizjonu – Getynga;
• I dywizjon 67 pułku artylerii ciężkiej: miejsce postoju – Brunszwik;
• 31 batalion pionierów: miejsce postoju – Höxter;
• 31 oddział przeciwpancerny: miejsce postoju – Brunszwik;
• 31 oddział łączności: miejsce postoju – Brunszwik;
• 31 oddział obserwacyjny: miejsce postoju – Brunszwik;

Skład w styczniu 1940

12, 17 i 82 pułk piechoty, 31 pułk artylerii, I/67 pułk artylerii ciężkiej, 31 batalion pionierów, 31 oddział rozpoznawczy, 31 oddział przeciwpancerny, 31 oddział łączności, 31 polowy batalion zapasowy;

Skład w maju 1944

12, 17 i 82 pułk grenadierów, 31 pułk artylerii, 31 batalion pionierów, 31 batalion fizylierów, 31 oddział przeciwpancerny, 31 oddział łączności, 31 polowy batalion zapasowy;

Skład w lipcu 1944

12, 17 i 82 pułk grenadierów, 31 pułk artylerii, 31 batalion pionierów, 31 dywizyjna kompania fizylierów, 31 oddział przeciwpancerny, 31 oddział łączności, 31 polowy batalion zapasowy;

Skład w październiku 1944

12, 17, i 82 pułk grenadierów, 31 pułk artylerii, 31 batalion pionierów, 31 batalion fizylierów, 31 oddział przeciwpancerny, 31 oddział łączności, 31 polowy batalion zapasowy

Bibliografia

• Chris Bishop: Niemiecka piechota w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11-428-9.
• CzesławC. Grzelak CzesławC., HenrykH. Stańczyk HenrykH., Kampania polska 1939, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Rytm, 2005, ISBN 83-7399-169-7, OCLC 830817444 .brak strony (książka)
• Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w, ISBN 3-89555-274-7.
• WernerW. Haupt WernerW., Kurlandia. Die vergessene Heeresgruppe 1944/45., Eggolsheim: Dörfler-Verl, [2007?], ISBN 978-3-89555-527-5, OCLC 220420282 .brak strony (książka)
• TadeuszT. Jurga TadeuszT., Obrona Polski 1939, WaldemarW. Strzałkowski (oprac.), Warszawa: Pax, 1990, ISBN 83-211-1096-7, OCLC 830078818 .brak strony (książka)
• Stahl Friedrich, Heereseinteilung 1939. Gliderung, Standorte und Kommandeure sämtlicher Einheiten des Friedensheeres am 3.1.1939 und die Kriegsliederung vom 1.9.1939; ISBN 978-3-89555-338-7, ISBN 3-89555-338-7.
• TadeuszT. Sawicki TadeuszT., Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim czerwiec 1944-maj 1945 (struktura), Warszawa: Państ. Wyd. Naukowe, 1987, ISBN 83-01-06556-7, OCLC 834793737 .brak strony (książka)
• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol., ISBN 3-8289-0525-0.
• Piotr Zarzycki: Suplement do Września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Centralna Biblioteka Wojskowa, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.