46 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
46 Dywizja Piechoty
46 Dywizja Grenadierów Ludowych
46. Infanterie-Division
46. Volks-Grenadier-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1938

Rozformowanie

1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
  • agresja na Polskę
  • agresja na Francję
  • agresja na Jugosławię
  • atak na Związek Radziecki
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

OKH

46 Dywizja Piechoty (niem. 46. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w agresji na Polskę, Francję i Jugosławię oraz ataku na Związek Radziecki.

Sformowana na mocy rozkazu z 24 listopada 1938, miejsce stacjonowania sztabu Karlsbad (Karlowe Wary). Sformowana w XIII Okręgu Wojskowym. Szlak bojowy rozpoczęła od agresji na Polskę w 1939. W następnym roku uczestniczyła w agresji na Francję, a w kolejnym na Jugosławię. Od 22 czerwca 1941 brała udział w ataku na Związek Radziecki[1]. Uczestniczyła w walkach przeciw Armii Czerwonej na Krymie, Kaukazie oraz pod Biełgorodem i Izjum oraz w Karpatach. W marcu 1945 r. dywizja została przemianowana na 46 Dywizję Grenadierów Ludowych[2]. Do niewoli oddała się Armii Czerwonej 8 maja 1945 w Czechosłowacji[3].

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

  • gen. por. Paul von Hase 24 XI 1938 – 24 VII 1940;
  • gen. por. Karl Kriebel 24 VII 1940 – 17 IX 1941;
  • gen. por. Kurt Himer 17 IX 1941 – 26 III 1942;
  • gen. mjr/gen. por. Ernst Haccius 5 IV 1942 – 7 II 1943;
  • gen. Arthur Hauffe 7 II 1943 – 13 II 1943;
  • gen. Karl von Le Suire 13 II1 943 – 1 V 1943;
  • gen. Kurt Röpke 1 V 1943 – 10 VII 1944;
  • płk Curt Ewrigmann 10 VII 1944 – 26 VIII 1944;
  • gen. por. Erich Reuter 26 VIII 1944 – 8 V 1945;

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Skład w lipcu 1939
  • 42 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I i III batalionu – Bayreuth, II batalionu oraz rezerwowego batalionu – Hof nad Soławą;
  • 72 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu i I batalionu – Karlowe Wary, II batalionu – Eger i III batalionu – Mies;
  • 114 pułk artylerii : miejsce postoju I i II dywizjonu – Eger;
  • 88 batalion pionierów: miejsce postoju - Daggendorf
  • 52 oddział przeciwpancerny: miejsce postoju – Saaz ;
  • 76 oddział łączności: miejsce postoju – Karlowe Wary;
Skład sierpniu 1939

42, 72 i 97 pułk piechoty, 114 pułk artylerii, I/115 pułk artylerii ciężkiej, 88 batalion pionierów, 46 oddział rozpoznawczy, 52 oddział przeciwpancerny, 76 oddział łączności, 46 polowy batalion zapasowy;

Skład w styczniu 1944

42, 72 i 97 pułk grenadierów, 114 pułk artylerii, I/115 pułku artylerii ciężkiej, 88 batalion pionierów, 46 dywizyjny batalion fizylierów, 52 oddział przeciwpancerny, 76 oddział łączności, 46 polowy batalion zapasowy;

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]