246 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
246 Dywizja Piechoty
246. Infanterie-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

26 sierpnia 1939

Rozformowanie

3 sierpnia 1944

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

OKH

246 Dywizja Piechoty (niem. 246. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana przez dowództwo Landwehry w Darmstadt na mocy rozkazu z 26 sierpnia 1939 roku, w 3. fali mobilizacyjnej w XII Okręgu Wojskowym. W 1940 r. brała udział w kampanii francuskiej, następnie w latach 1941-44 walczyła w ramach Grupy Armii Środek na froncie wschodnim. W czerwcu 1944 r. dywizja została całkowicie rozbita w Witebsku i rozwiązana 3 sierpnia. Odtworzono ją 15 września 1944 r. jako 246 Dywizję Grenadierów Ludowych[1].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • Struktura organizacyjna w sierpniu 1939 roku:

313., 352. i 404. pułk piechoty, 246. pułk artylerii, 246. batalion pionierów, 246. oddział rozpoznawczy, 246. oddział przeciwpancerny, 246. oddział łączności;

  • Struktura organizacyjna w grudniu 1941 roku:

352., 404. i 689. pułk piechoty, 246. pułk artylerii, 246. batalion pionierów, 246. oddział rozpoznawczy, 246. oddział łączności;

  • Struktura organizacyjna w lipcu 1943 roku:

404. i 689. pułk grenadierów, 246. pułk artylerii, 246. batalion pionierów, 246. batalion fizylierów, 246. oddział przeciwpancerny, 246. oddział łączności, 246. polowy batalion zapasowy;

  • Struktura organizacyjna w lutym 1944 roku:

404., 352. i 689. pułk grenadierów, 246. pułk artylerii, 246. batalion pionierów, 246. batalion fizylierów, 246. oddział przeciwpancerny, 246. oddział łączności.

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

  • Generalleutnant Erich Denecke 26 VIII 1939 – 13 XII 1941;
  • Generalleutnant Maximilian Siry 13 XII 1941 – 16 V 1943;
  • Generalmajor Konrad von Alberti 16 V 1943 – 12 VIII 1943;
  • Generalmajor Heinz Fiebig 12 VIII 1943 – 5 X 1943;
  • Generalleutnant Wilhelm Falley 5 X 1943 – 20 IV 1944;
  • Generalmajor Claus Müller-Bülow 20 IV 1944 – 27 VI 1944;

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Buchner Alex, Ostfront 1944. Tscherkassy, Tarnopol, Krim, Witebsk, Bobruisk, Brody, Jassy, Kischinew, b.m.w. i b.d.w.; ISBN 3-89555-101-5;
  • Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4;
  • Grossmann Horst, Rshew. Eckpfeiler der Ostfront; Friedberg b.d.w, ISBN 3-7909-0126-1;
  • Haupt Werner, Die deutschen Infanterie-Division b.m.w 1991;ISBN 3-89555-274-7;
  • Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russua 1941 - 1945b.m.w i b.m.r.;
  • Rolf Hinze, Ostfront 1944, wyd. Spezialausg., 1. Aufl, Stuttgart: Motorbuch-Verl, 2004, ISBN 3-613-02408-X, OCLC 71597095.
  • Kurowski Franz, Die Heeresgruppe Mitte. 28 deutsche Divisionen im Feuerhagel der sowjetischen Sommeroffensive 1944. Witebsk. Bobruisk. Minsk b.m.w. i b.r.w.; ISBN 978-3-89555-412-4;
  • Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;